Waar heb jij je vandaag aan geërgerd? - deel 2
Marin125 schreef op 23-12-2025 om 03:25:
[..]
Je moet niet vergelijken. Je bent inmiddels ouder. Infarcten zitten niet op dezelfde plaats --> geeft ander verschijnselen. Persoonlijk denk ik dat jij eerlijker en vooral liever naar jezelf moet worden. Voor dit gebeuren was je altijd al moe. Ging je continu over je grenzen heen. En dat blijf je doen. Jouw leven, jouw feestje, maar straks zit je kwijlend in een rolstoel blij te zijn dat je nog leeft. Met eerlijkheid naar jezelf en (op de termijn) acceptatie kom je verder. Straf jezelf niet langer en begin met goed voor jezelf te zorgen en feiten onder ogen te zien. Werken is wel je laatste zorg.
Amen.
Lientje69 even naar de supermarkt gaat nu net. Ik zou vooral niet gaan werken in januari. Probeer jezelf niet op te jagen. Je bent niet onmisbaar op je werk. Thuis wel.
Marin125 schreef op 23-12-2025 om 03:25:
[..]
Werken is wel je laatste zorg.
Dit!!!
Als je niet eens normaal in je eentje boodschappen kunt doen hoezo denk je dan aan werk?
SuzyQFive schreef op 22-12-2025 om 23:26:
[..]
Nou, voorlopig lijkt mij werk opbouwen nog ver weg… Een winkel is eigenlijk al teveel.
Heb er gisteren 2 gedaan. De 2 ergste. Met zonnebril en het ging. Beide maar kort maar toch. Daar zit dan wel weer vooruitgang in. Ook in wat ik thuis doe zie ik langzamerhand progressie. Maar energie ervoor homaar. Dat is er nog niet erg. Wel de zin .om iets te doen. Die is ook bijna 2;5 maand weg geweest. Dus ik ziewel vooruitgang hoor. Maar die vermoeidheid , het is net of je een zware deken van 50 kilo over je heen hebt. Hoort erbij , ik weet het. De ergo gaat me in januari er tips voor geven. Hoop ik.
Marin125 schreef op 23-12-2025 om 03:25:
[..]
Je moet niet vergelijken. Je bent inmiddels ouder. Infarcten zitten niet op dezelfde plaats --> geeft ander verschijnselen. Persoonlijk denk ik dat jij eerlijker en vooral liever naar jezelf moet worden. Voor dit gebeuren was je altijd al moe. Ging je continu over je grenzen heen. En dat blijf je doen. Jouw leven, jouw feestje, maar straks zit je kwijlend in een rolstoel blij te zijn dat je nog leeft. Met eerlijkheid naar jezelf en (op de termijn) acceptatie kom je verder. Straf jezelf niet langer en begin met goed voor jezelf te zorgen en feiten onder ogen te zien. Werken is wel je laatste zorg.
Deze bloedingen zitten op exact dezelfde plaats. Of eigenlijk net ernaast . In de aders die het na mijn infarct over hebben genomen. Dus dezelfde klachten. Exact dezelfde zelfs. Alleen mijn spraak is ietsje beter dan toen. Verder heb je gelijk wat betreft grenzen en lief zijn voor mezelf. Ik sta op de wachtlijst voor een psycholoog.
Mezelf. Heb echt huilbuien op het moment. Enorm drukke dagen gisteren, vandaag en morgen helpen niet mee.
Dolfje schreef op 23-12-2025 om 08:09:
[..]
Dit!!!
Als je niet eens normaal in je eentje boodschappen kunt doen hoezo denk je dan aan werk?
Ik kan nu wel alleen boodschappen doen weer. Maar mag niet van man en dochter. Moest van hun tot eind van het jaar onder begeleiding. Wat betreft de weekboodschappen dus. Gewoon tussendoor boodschappen doen ik alweer zelf enkele weken. En vanaf volgende week ga ik dus ook de weekboodschappen weer alleen doen. Het gaat al 2 weken vrij goed dus als dit zo blijft red ik het weer alleen. Ik spreid de boodschappen dan weer over 2 dagen ( deed ik altijd maar man heeft er een hekel aan dus nu moet alles in één keer ) en ga dan vroeger als het rustiger is ( deed ik ook altijd maar man wil niet zo vroeg ) Dus ik verwacht eigenlijk dat dat wel goed komt.
Terug naar de ergernissen: mega slecht geslapen. Zó veel wakker. En in het verlengde van wat hier eerder geschreven is: nachtmerries over mijn reïntegratie. Moest in mijn droom starten met 3 uur in een drukke avonddienst. Dat ging natuurlijk niet 
En daarna nog op de fiets naar huis ( die stuk ging ) En een mega steile heuvel op.
Ik ga mijn droom maar niet ontleden, ik denk dat ik het wel snap.
lientje69 schreef op 23-12-2025 om 08:29:
[..]
Ik kan nu wel alleen boodschappen doen weer. Maar mag niet van man en dochter. Moest van hun tot eind van het jaar onder begeleiding. Wat betreft de weekboodschappen dus. Gewoon tussendoor boodschappen doen ik alweer zelf enkele weken. En vanaf volgende week ga ik dus ook de weekboodschappen weer alleen doen. Het gaat al 2 weken vrij goed dus als dit zo blijft red ik het weer alleen. Ik spreid de boodschappen dan weer over 2 dagen ( deed ik altijd maar man heeft er een hekel aan dus nu moet alles in één keer ) en ga dan vroeger als het rustiger is ( deed ik ook altijd maar man wil niet zo vroeg ) Dus ik verwacht eigenlijk dat dat wel goed komt.
Ik snap geloof ik niet goed wat ik lees. Jouw man kan zich niet over zulke dingen heen zetten omdat dat voor jou beter is? Wat jammer, als je zoiets mee maakt, heb je toch vooral heel veel steun nodig?