Vreemde dingen waar je niet tegen kan
Ik denk dat veel mensen wel zoiets hebben. Een geluid, een textuur, dat als je het maar hoort of aanraakt je bijna onpasselijk wordt. Terwijl anderen niet lijken te snappen wat daar nu zo ontzettend vervelend aan is.
Ik zit op Netflix Blown Away te kijken en wordt weer geconfronteerd met mijn ultieme en dat is stoepkrijt en alles dat zo voelt. Ik word serieus al misselijk terwijl ik dit type. Ik vind de textuur zo naar voelen dat er alleen al aan denken bij mij een fysieke reactie oproept. Het geluid net horen op tv zorgde al voor kippenvel en ik snap gewoon bijna niet dat anderen daar geen moeite me hebben.
Dus wie laat mij minder raar voelen en heeft ook zulke dingen? 
Valdemar schreef op 21-11-2021 om 22:21:
[..]
Kun je dat eens uitleggen?
Als je gehakt bakt en je zit er de hele tijd in te prakken, koelt de pan teveel af. Dan ben je het aan het koken ipv bakken en wordt het inderdaad grijs en smerig.
Zorg dat je pan, bij voorkeur rvs, goed heet is. Scheutje olie in de pan, pan beetje ronddraaien zodat olie goed verdeeld is. Gehakt losmaken met je handen en verdelen over de pan. Doe niets. Wacht totdat je geknetter hoort alsof je aan het frituren bent. Breek het gehakt dan uiteen met een houten spatel. Het gehakt moet mooi bruin zijn.
Ik word misselijk van de onderkant van schoenzolen bij een ander. Dus als iemand ergens zit, met zijn benen gekruist en ik dan tegen de zool van iemand zijn schoenen aan kijk, brrrrrrr. Ik weet dat ik gewoon niet moet kijken, maar doe het toch. En mijn gedachten gaan dan alle kanten op, oa dat die schoenzolen ook op de wc zijn geweest, buiten komen etc.
Zoals al eerder genoemd, watten en vingers knakken..en als mensen onverstoorbaar neuriën, ik krijg daar zo de zenuwen van..
De vetrandjes aan vlees vind ik juist lekker. Maar ik kan niet goed tegen kauwgom. De eerste drie (?) keer kauwen is het oké, maar daarna wil ik het zo snel mogelijk weer kwijt. Snap ook niet dat mensen een kwartier of langer met kauwgom kunnen doen.
En foundation en lipstick. Ik heb geen problemen met mascara, oogschaduw of Labello, maar foundation en lipstick vind ik echt vies voelen. Geen idee waarom..
Dat stroeve wat glazen kunnen krijgen in de vaatwasser. Ik heb nu geleerd dat er dan nodig zout in de machine moet, of glansmiddel, of allebei. Dat helpt. Maar ik heb jaren in een huis gewoond met vaatwasser en geweigerd dat ding te gebruiken vanwege dat nare gevoel van vaatwasser-gewassen-glazen aan je vingers als je zo'n glas dan pakt. *ril*
Ijsstokjes zijn vrij glas, daar heb ik geen probleem mee, maar je hebt nu ook van die houten rondachtige lepeltje in plaats van wat eerst plastic lepeltjes waren. Die krijg ik inderdaad heel slecht afgehapt. Dan liever afhalen en thuis opeten met eigen bestek 
Sinds een jaar of 10 heb ik last van trypofobie, angst voor objecten met kleine gaten. Kwam er bij toeval achter dat er een naam voor is.
https://nl.wikipedia.org/wiki/Trypofobie
Het begon ooit met deze reclame, dat heeft het in gang gezet.
Overigens geen angst bij mij, maar ik vind het heel akelig om naar te kijken. En gelukkig maar in lichte mate.
Alles wat uit oren komt. Haren, maar vooral oorsmeer. Soms sta je te dicht bij iemand ( nu even niet, de anderhalve meter is hier erg goed voor) en dan zie je dat bruine... Bbbrrrrr...
nou Courage ik vind die reclame anders ook maar ranzig idd.
voor degenen die het wel willen weten maar niet zie ; sanex deodorant, een oksel waar de camera op inzoomt en dan ineens verandert de (gladde) huid in een patroon van allemaal kleine holtes, pixel achtig, wat dus een beeld van allemaal duizenden in mini formaat gefilmde Mensen met de armen boven het hoofd is, bijna een soort bizar droste effect.
Ah, dus jij ook Hobbelster? Wat bezielde ze toen dan om die reclame zo te maken? Of wisten ze dat het zo beter zou blijven hangen ofzo?
Het geluid van metaal over metaal, bijvoorbeeld een metalen pan uitschrapen met een metalen lepel. Alleen al het opschrijven roept een fysieke reactie op.. Rillingen tot in mijn tanden.
- Mensen die maar blijven praten terwijl je hoort dat ze eigenlijk even hun keel moeten schrapen.
- Het geluid van het dichtknopen van een ballon.
- Een hap van een banaan nemen, plakjes banaan kan ik wel eten...
- Steekschuim/oase aanraken.
- Kartonnen bekertjes en rietjes, houten vorkjes en lepeltjes.
Naalden, alleen het zien ervan zorgt ervoor dat ik met mijn ogen ga knipperen en het gevoel heb dat er een mijn oog in gaat.
Verder vind ik jullie maar raar 😜
andere mensen zien tandenpoetsen.. ook in films of reclames.. helemaal kippenvel. Zelf tandenpoetsen geen probleem 😅
En kinderliedje. Ik heb mijn wagen volgeladen…
De melodie. De tekst. Al van jongs af aan krijg ik er rillingen van en vervelende associaties. Als ik me erg unheimisch voel en in familiekring zeg dat ik een “ik heb mijn wagen volgeladen gevoel” heb, dan snappen ze direct wat ik bedoel. Alleen al dit typen geeft me alweer een nare bedrukte stemming.
Courage schreef op 21-11-2021 om 23:15:
Sinds een jaar of 10 heb ik last van trypofobie, angst voor objecten met kleine gaten. Kwam er bij toeval achter dat er een naam voor is.
https://www.youtube.com/watch?v=PfKrNNZux6U
https://nl.wikipedia.org/wiki/Trypofobie
Het begon ooit met deze reclame, dat heeft het in gang gezet.
Overigens geen angst bij mij, maar ik vind het heel akelig om naar te kijken. En gelukkig maar in lichte mate.
Doet me denken aan mijn Arachibutyrofobie.
Niet allen angst bij mijzelf, maar ook om naar te kijken. Alleen de geur ook al. Voor mijn kind heel vervelend, maar blij dat er het hier door allergie van kind niet in huis komt.