Huiskamer Huiskamer

Huiskamer

Uit wat voor nest kom jij?


Ik ben van begin ‘80. Toen ik werd geboren woonden mijn ouders in een kleine bovenwoning. Op mijn tweede zijn we verhuisd naar een eengezinswoning in een bloemkoolwijk. Mijn moeder werkte op het kinderdagverblijf waar ik ook heen ging. Mijn vader studeerde nog. Hij heeft meerdere studies gedaan en werd uiteindelijk leraar in het VO. We hadden dus ook niet veel geld vroeger. Sociale huurwoning, die tien jaar later wel is gekocht door mijn ouders. .

 Ik kreeg nog een zusje en een broertje. Mijn moeder tijdelijk stopte met werken toen mijn broertje werd geboren want toen ging het kdv verhuizen naar de andere kant van de stad en wij hadden geen auto. Toen mijn broertje twee was is mijn moeder een opleiding tot systeembeheerder gaan doen. Daar heeft ze uiteindelijk niet in gewerkt. Ze heeft uiteindelijk op een zakelijk klantencontactcentrum gewerkt maar ze was altijd thuis als we uit school kwamen. Ik denk dat ik mijn ouders wel intelligent mag noemen. 
Mijn ouders waren heel creatief. Mijn vader is ook kunstenaar. Ons huis was ingericht met tweedehands spullen en als kind kreeg ik vaak kleding van vrienden van mijn ouders of buren. Ik zat op een montessorischool. Ze waren lid van de vpro, stemden PvdA/SP. Mijn moeder las heel veel. 

Ik mocht heel veel van mijn ouders, dat wil zeggen: als ik mijn aan de afspraken hield. Dat deed ik eigenlijk altijd. Voor mijn zusje was dat een ander verhaal 😬. Ik was heel veel buiten, daar hadden we ook alle ruimte toe. Ik woonde in de kinderrijkste straat van Nederland destijds. Altijd iemand om mee te spelen. En thuis kon ik gewoon lekker mijn gang gaan. 
Als ik aan mijn jeugd terugdenk dan heb ik daar alleen maar warme gevoelens over. Mijn ouders hielden ook echt duidelijk van elkaar en van ons. Vriendinnetjes mochten altijd blijven eten of slapen. Mijn herinneringen aan vroeger zijn zonnig en en warm. Ook als het ijskoud was buiten want dan kregen we warme thee en zaten wel op kussens bij de verwarming. We hadden het echt niet breed maar liever twee weken naar Vlieland dan een nieuwe bank. Mijn broertje en zusje zijn veel ‘rijker’ opgegroeid dan ik. Dat we toen ik 15 was naar Spanje gingen was mijn eerste en enige reis met mijn ouders naar het buitenland. Mijn zusje en broertje schelen 5 en 8 jaar. Zij zijn daarna veel vaker gegaan. 
Ik weet ook zeker dat mijn ouders voor altijd bij elkaar zouden zijn gebleven als dat had gekund. 

Uit een doktersgezin.... Maar niet een 'typisch' doktersgezin. Of zoiets
We woonden in een vrij groot huis, maar dat was m.n. omdat er ook ruimte nodig was voor een spreek/wacht/ en onderzoekskamer. Door de aankoop van dat huis incl. goodwill plus dat mijn vader eerder getrouwd is geweest en veel alimentatie moest betalen, waren we niet rijk in die zin. Ook niet arm overigens. Ik denk dat we voor die tijd wel bovengemiddeld waren. Maar mijn ouders waren  op zich geen luxe beesten, behoorlijk spaarzaam, niets weggooien enz. Ook niet echt van de verwennerijen in geld en goed. Liever sparen om later iets mee te kunnen geven. Overigens heel fijn natuurlijk. Zo kregen wij echt nooit 'zomaar' een cadeautje, hoe klein dan ook. Een cadeautje kreeg je op je verjaardag of met Sinterklaas. Niet tussendoor, daar moest je zelf voor sparen. Eten in een restaurant was ook voor heel af en toe. Kleding werd vermaakt, of tweedehandsjes, niks duurs. Boodschappen ook niks luxe. Dus ondanks een best groot huis, en niks te kort gekomen en geld voor 'later', waren we verre van een elitair gezin. Ook aan vrienden/vriendinnen van de kinderen en hun eigen vrienden en kennissen werd geen enkel waarde oordeel gegeven. Dus achteraf gezien was ik op e.o.a. manier een buitenbeentje binnen mijn vrienden/vriendinnen, zonder eigenlijk een buitenbeentje te zijn.
Zoiets.

opgegroeid in Brabant in de jaren 70/80 in een 2 onder1kapper. Moeder regelmatig ziek en werkte thuis. Ik moest dan vaak uurtje meehelpen met bandjes plakken  met de muziek van BZN,ABBA, Dolly Parton etc op de achtergrond. Ken ze nu nog allemaal uit mijn hoofd
Mijn vader was wel altijd thuis na zijn werk maar niet echt bereikbaar, zat in zijn stoel met een boek. Die is pas losser geworden met de kleinkinderen. We gingen wel eens  schaatsen of zwemmen maar alleen met mijn moeder. Verder bleven we rondom huis en speelden in het bos naast het huis. Was prima voor ons.
Op woensdag en zaterdag kregen we om 1500 bakje chips en keken we Pommetje Horlepiep of zo iets. Dat was echt t toppunt van de week. Savonds altijd de Fabeltjeskrant.
We gingen met de vouwcaravan naar Overijssel, voor mijn ouders een wereldreis. 1 of max 2 weken maar dat was eigenlijk al lang.
Ik denk dat mijn ouders samen wel bovengemiddeld verdienden maar we kregen zelden iets extra. Kadootjes met Sint en je verjaardag.  Spaarzaam en gewoon leven . We kregen wel elk weekend wat lekkers wat mijn moeder bakte: saucijzenbroodjes, appeltaart,cake.   
Toen we wat ouder waren zijn we allebei vroeg met bijbaantjes begonnen.
Motto was: wie niet werkt zal ook niet eten dus we moesten er wel wat voor doen. Rijbewijs etc zelf betalen met 1 les per maand van ouders.
We zijn nooit naar een restaurant geweest. Geen idee waarom niet eigenlijk, dat was gewoon niet. Zelfs geen pannenkoeken  en MACDonalds ook niet van binnen gezien. Friet halen was een extraatje zo 1 x per maand en af en toe een keer Chinees.

Opgegroeid in een rijtjeshuis in het Oosten van het Land. Mijn ouders waren zeer gelovig, we mochten op Zondag niets....behalve naar de kerk. Vader was Ambtenaar. Moeder deed voor de kerk vrijwilligers werk. Met de caravan op vakantie, aardappels en ingeblikt vlees mee....Zus en ik waren vrij vroeg uit huis. Wonen beiden in het buitenland, en die kerk moeten we w.s nog 1 keer zien als onze moeder er niet meer is.
Mijn vader had een gat in zijn hand, en mijn moeder is en was krenterig.  Ze hadden alleen over geld ruzie. 

mut

mut

04-02-2022 om 16:11

Mijn vader ging met pensioen toen ik 11 was, uit zijn eerste huwelijk had hij 2 kinderen (die waren al getrouwd toen hun moeder overleed en toen moest hij mijn moeder nog tegenkomen en ik geboren worden). Mijn moeder heeft tijdens haar huwelijk niet meer gewerkt, ik kan haar dan ook niet anders als huisvrouw. Ik ben opgegroeid in grote vrijstaande huizen, zowel platteland als meer stedelijk. Enigst kind ( nou ja , half maar door het grote leeftijdsverschil met half broer/ zus voelde het als enigst). Geen ooms en tantes, geen grootouders, laatste is overleden toen ik 5 was. Geen familie in de buurt. Wel zoete inval voor vrienden van mijn ouders of voor bijv. deelnemers aan een conferentie/ volksdansfestival/ sportevenement die een slaapplek nodig hadden. Niet sportief, vader heeft nooit leren zwemmen of schaatsen en moeder heeft als kind Engelse ziekte gehad waardoor ze niet goed kon lopen of fietsen. Elk jaar naar het buitenland op vakantie. Zo ben ik in de jaren 70 in oa Tsjechoslowakije, Joegoslavië, Roemenië, Israël, Frankrijk en Oostenrijk geweest. Zelf wel op muziekles maar er was bijna nooit muziek in huis. Heel af en toe uit eten. Laat tweedehands TV, wel auto. Sinds mijn vijftiende was mijn moeder veel ziek (doorgebroken darm, buikontstekingen, diabetisch, milt, myelo dysplasie en meer), relatie met haar werd toen minder goed en met mijn vader juist veel sterker. Met 19 ben ik op kamers gegaan ivm studie.

Ik ben in de jaren 70/80 opgegroeid in een rijtjeshuis in een volksbuurt. Het was er kinderrijk. Ik ging lopend naar school en iedere middag naar het zwembad om met klasgenootjes te gaan vrijzwemmen. We bouwden ook wel eens hutten en speelden veel op straat (elastieken, touwtje springen, stoeprandje, verstoppertje). Mijn vader werkte tot ik 11 of 12 was, daarna ging mijn moeder werken en bleef mijn vader thuis. Er was weinig geld, mijn moeder maakte veel kleding zelf en uit eten gingen we niet vaak. En als we een keer gingen, dan was het naar een soort cafetaria of café met snitzel en patat. We gingen iedere zomer een week of 10 dagen op vakantie in Duitsland, Oostenrijk en Joegoslavië. Op zondag gingen we eerst naar de kerk en daarna naar opa en oma. We gingen ook heel vaak op visite (ik had heel veel ooms, tantes, neefjes en nichtjes) en we kregen ook vaak bezoek. In de winter gingen we vaak schaatsen met mijn vader. Mijn ouders hebben allebei alleen maar de lagere school gedaan (vader moest werken om geld te verdienen en moeder was een meisje en kreeg geen kans). Maar ze waren allebei behoorlijk slim (autodidact) en hebben me van veel kennis en informatie voorzien. Het was een warm arbeidersgezin. Ik heb goede herinneringen aan mijn jeugd.

Ik ben geboren in een flatje. Mijn moeder was thuis, mijn vader kostwinner en actief in de gereformeerde kerk. We droegen zelfgemaakte kleren, leefden zuinig. Pas toen we op een gegeven moment een Renaultje 4 hadden, gingen we op vakantie in het familiehuisje in de duinen. 

Ik ging op mijn 18e de deur uit. Tegen die tijd was alles anders. Zo geloofden mijn ouders (tot mijn opluchting) niet meer. De NCRV-gids was vervangen door de VPRO-gids. Mijn moeder was de kostwinner geworden en mijn vader was weer gaan studeren. Ze hadden 4 kinderen, waren fanatiek kampeerders en woonden in een herenhuis met 8 slaapkamers. 

Jaren ‘80/‘90. Klein dorp, ons kent ons. Dominante, alcoholistische vader. Naarmate hij ouder werd, psychisch steeds minder stabiel. Mijn moeder werd bewust klein gehouden. Deed je het als kind goed, had je niets te vrezen, was het zelfs gezellig. Anders werd je genegeerd. Alles ging bij ons thuis gepaard met verbale dominantie en dreigementen. Toen ik ouder werd, ging ik dit bewust gebruiken om dingen (gedaan) te krijgen. 
Voor de buitenwereld was mijn vader een topvent, die het goed voor elkaar had voor zijn gezin. Dacht ik. Toen ik volwassen was en de situatie tussen mijn ouders volledig uit de hand liep, kwam ik erachter dat mensen altijd prima door hebben gehad hoe hij echt was. Ze hebben alleen nooit iets gezegd of gedaan. 

Fiorah

Fiorah

04-02-2022 om 20:10 Topicstarter

Bedankt voor jullie antwoorden, echt boeiend om te lezen allemaal ♥️. Ik ga niet overal op in, maar Dracanae, hoe vond je dat om te horen, dat mensen het dus wel wisten?

Mijn favoriete topic van de afgelopen 24 uur! 
Zo zie je maar, elk huisje heeft een kruisje. 

Ik ben van halverwege de jaren zestig uit een gereformeerd nest en heb een broer van 13 jaar ouder. Mijn moeder had graag veel meer kinderen gehad, maar het is een wonder dat ik geboren ben, hadden ze niet meer verwacht. Ik was zeer gewenst en kwam in een liefdevol gereformeerd nest, geen gekniel in bedden violen ofzo, wel regelmatige kerkgang.
Mijn ouders hoorden eerst bij de middenklasse, maar mijn vader werd vanwege gezondheid afgekeurd voor het werk dat hij deed, en werd daarna fabrieksarbeider en dat had wel tot gevolg dat we voorzichtig moesten omgaan met geld. Maar het heeft mij nooit ergens aan ontbroken, hoewel ik wel eens stiekem droomde van paardrijden.
Mijn vader rookte stevig, zoals gebruikelijk toen, en dat heeft wel invloed gehad op mijn gezondheid, want toen hij stopte vanwege de kosten (vond ik heel stoer van hem!) werd ik opeens een stuk gezonder!
Ik werd door mijn ouders aangemoedigd om door te leren, maar als het te zwaar voor me zou zijn, hoefde dat niet. Maar omdat ik nogal eerzuchtig was, heb ik flink doorgeleerd, ik wilde niet onderdoen voor mijn broer en hem het liefst voorbijstreven. Zelfs met 13 jaar verschil kan dat nog spelen! Dankzij mijn broer ben ik ook terechtgekomen op de universiteit waar ik nu nog steeds werk (zij het wel in een heel andere richting, ik wilde hem niet helemaal kopieëren).

Ik kom uit een zeer, zeer streng katholiek gezin. Vader was docent, moeder onderwijzeres, maar zij stopte met werken toen ze met mijn vader trouwde. Mijn jeugd speelde zich af in een zuid limburgs dorp. Mijn zus en ik zijn heel erg beschermd en streng opgevoed. We mochten niks. Mijn vader was zeer gelovig en leefde volgens zijn geloof in relatieve armoede en deelde zijn bezit uit aan de armen. We waren dus bepaald niet arm, maar leefden erg sober. Wij hadden ons aan strenge regels te houden, iedere avond klokslag half 6 aan tafel, iedere zondag en alle katholieke feestdagen in de kerk, op mijn 18e op zaterdagavond klokslag 24 uur binnen zijn. Er werd voor en na iedere maaltijd gebeden en ook voor het slapengaan. Op zondag ging je nergens heen, alleen naar de kerk en 's middags wandelen met het gezin. Als mijn vader tv keek of radio luisterde, moesten wij stil zijn. Er werden ook strenge eisen gesteld aan ons taalgebruik en schoolwerk. Moeder was huisvrouw en poetste wekelijks het hele huis volgens een vast schema. In de vakanties moesten wij iedere ochtend een paar uur helpen in het huishouden voordat we weg mochten met vriendinnen. Aan de ene kant was het een zeer beschermde, veilige jeugd, maar aan de andere kant heeft het mij veel moeite gekost om me los te vechten en een stukje zelfstandigheid te krijgen.

mijn ouders kwamen los van elkaar naar Nederland, als jongvolwassen & als tiener. 
mijn vader was technicus, moeder verpleegster zijn nu beide gepensioneerd.
ben heel liefdevol en beschermend opgegroeid, in de ogen van mijn tantes waren ik en mijn zusje verwend maar dat viel reuze mee, misschien verwend in aandacht al zijn we een stuk zelfstandiger en hebben een betere band met onze ouders  dan hun kinderen
,ouders waren erg ondernemend, weekenden gingen we vaak naar het park met mijn vader of zomers fietsen en elk jaar op vakantie.
ik was ook veel bij mijn oma omdat mijn ouders vaak aan het werk waren, daar keken we Amerikaanse soaps, tekenfilms en TV-shows. 
mijn ouders waren niet rijk hadden gewoon inkomen maar waren goed in sparen en leerde ons altijd om eerst je vaste lasten te betalen en dan pas de rest.

was ook altijd veel muziek in huis, mede daardoor ben ik een enorme muziekjunk/en een grote liefhebber van boeken en films (bedankt mam ) mijn moeder en ik zijn een week na elkaar jarig en hebben hetzelfde sterrenbeeld, schijnen ook dezelfde stem te hebben al is haar accent iets dikker.

Fiorah schreef op 04-02-2022 om 20:10:

Bedankt voor jullie antwoorden, echt boeiend om te lezen allemaal ♥️. Ik ga niet overal op in, maar Dracanae, hoe vond je dat om te horen, dat mensen het dus wel wisten?

In het begin deed dit wel pijn, maar ik sta er niet te veel meer bij stil. Ik heb inmiddels geleerd dat er mensen zijn die niet verder kijken dan hun eigen straatje en mensen die oprecht geïnteresseerd zijn in het leven van anderen. Ik prijs mij gelukkig dat ik mij nu met deze mensen mag omringen, ook al vind ik het nog steeds heel moeilijk om te geloven dat mensen oprecht geïnteresseerd in mij kunnen zijn.

Mijn ouders zijn uiteindelijk uit elkaar gegaan toen ik de dertig al was gepasseerd. Dat is een heftige scheiding geworden.
Beiden gingen er vanuit dat ik hun handje wel kwam vasthouden, omdat ze zo zielig waren. Ik heb al snel het contact met mijn vader volledig stopgezet. Met mijn moeder is het contact in de afgelopen jaren verslechterd. Ze kan niet meer verder kijken dan wat haar is aangedaan. Daarbij werd ik steeds meer de slechte dochter die niet elke week belde en naar haar ellende luisterde. Ik kwam mijn man tegen, verhuisde, ging trouwen en kreeg kinderen. Ik heb geprobeerd haar bij mijn leven te betrekken, maar wat ik ook doe, het is nooit goed genoeg. Als ik dit probeer te bespreken dan zie ik alles verkeerd en ze heeft al zoveel meegemaakt, dus hoe durf ik haar verwijten te maken. Diezelfde mensen die vroeger hun mond dicht hielden, kijken mij nu met de nek aan, want hoe kan ik mijn moeder dit aandoen. Het is nooit bij iemand opgekomen om te vragen wat de hele situatie met mij heeft gedaan. 

Fiorah

Fiorah

05-02-2022 om 19:03 Topicstarter

Draceana schreef op 05-02-2022 om 13:49:

[..]

In het begin deed dit wel pijn, maar ik sta er niet te veel meer bij stil. Ik heb inmiddels geleerd dat er mensen zijn die niet verder kijken dan hun eigen straatje en mensen die oprecht geïnteresseerd zijn in het leven van anderen. Ik prijs mij gelukkig dat ik mij nu met deze mensen mag omringen, ook al vind ik het nog steeds heel moeilijk om te geloven dat mensen oprecht geïnteresseerd in mij kunnen zijn.

Mijn ouders zijn uiteindelijk uit elkaar gegaan toen ik de dertig al was gepasseerd. Dat is een heftige scheiding geworden.
Beiden gingen er vanuit dat ik hun handje wel kwam vasthouden, omdat ze zo zielig waren. Ik heb al snel het contact met mijn vader volledig stopgezet. Met mijn moeder is het contact in de afgelopen jaren verslechterd. Ze kan niet meer verder kijken dan wat haar is aangedaan. Daarbij werd ik steeds meer de slechte dochter die niet elke week belde en naar haar ellende luisterde. Ik kwam mijn man tegen, verhuisde, ging trouwen en kreeg kinderen. Ik heb geprobeerd haar bij mijn leven te betrekken, maar wat ik ook doe, het is nooit goed genoeg. Als ik dit probeer te bespreken dan zie ik alles verkeerd en ze heeft al zoveel meegemaakt, dus hoe durf ik haar verwijten te maken. Diezelfde mensen die vroeger hun mond dicht hielden, kijken mij nu met de nek aan, want hoe kan ik mijn moeder dit aandoen. Het is nooit bij iemand opgekomen om te vragen wat de hele situatie met mij heeft gedaan.

Dankjewel voor je antwoord! Fijn dat je nu mensen om je heen hebt die wel echt interesse hebben. 

Gek dat mensen er zo vanuit gaan dat jouw moeder alleen maar slachtoffer is en verder niet.

Reageer op dit bericht

Op dit topic is al langer dan 4 weken niet gereageerd, daarom is het reageerveld verborgen. Je kan ook een nieuw topic starten.