Ouders en het bewaren van spullen voor volgende generaties
Heb jij ouders die spullen voor je bewaren? Of voor eventuele kleinkinderen? En ben je daar blij mee? En bewaar jij zelf voor eventuele (klein)kinderen?
Naar aanleiding van het topic over spullen wegdoen bij een verhuizing.
Mijn schoonouders hebben allerlei oude Duplo, Lego en Knex bewaard voor kleinkinderen. Aan de ene kant fijn, aan de andere kant heb ik een hekel aan spullen 'lenen', zeker als kinderen ermee spelen. Want het moet bij elkaar blijven voor de volgende, mag niet naar de kringloop, etc. Zo kregen we ook een paar kratten oude spullen van mijn vriend toen hij nog klein was.
Mijn eigen ouders bewaarden minder (geen boeken, speelgoed etc.) maar wel een hoop schriften en werkjes van school enzo. Daar doe ik ook zo veel mogelijk van weg.
Van mijn eigen kind bewaar ik van elk jaar een paar dingen (tekening, schoolwerk etc.), de rest gaat weg. Ik krijg het benauwd van al die spullen en heb liever dat iemand er nú plezier van heeft dan misschien over 20 jaar.
Ik ben 68 en wij hebben van elk kind een map met opstellen, leuke tekeningen e.d. bewaard. Die hebben ze inmiddels allebei zelf mee naar hun eigen huis genomen.
Verder had ik nog Lego, Fabuland en Duplo van vroeger. Dat is redelijk tijdloos en de kleinkinderen spelen er nu mee. We hebben maar twee kleinkinderen (in 1 gezin) dus doorgeven hoeft niet. Als ze eruit gegroeid zijn mag mijn dochter zelf bepalen of ze het ook weer wil bewaren of verkopen of naar de kringloop.
Kinderboeken had ik ook bewaard, maar die blijken toch meer gedateerd dan ik eerst dacht. Dus die zijn nu naar de kringloop.
Ik ruim graag op 
Ik weet niet wat mijn moeder nog heeft.
Mijn vader heeft alleen wat foto's, de grootste bulk ligt al bij mij.
Ouders van man hadden wel blokken en lego geloof ik maar wij hebben geen kinderen. Zwager wel maar ik heb zo'n vermoeden dat schoonzus dat niet wilde hebben.
Geloof dat er ook nog een postzegel of munten verzameling voor man ligt.
Mn ouders hebben niet veel bewaard, ook door scheiding en huis verkopen, had geen opslagruimte. Heb nog een doos en weet niet zo goed wat ik daarmee moet. Paar foto's en schoentjes, babykleding en wat schriftjes enzo. Dus het staat maar te staan in mn berging.
Ik heb voor beide kinderen een selectie van school werkjes bewaard. Zoon heeft ze al hij heeft er ruimte voor dochter nog niet.
Verder bewaard kinderboeken, duplo, lego, playmobil en knex. Als er misschien kleinkinderen komen kunnen zij er mee spelen.
Dochter is klein behuisd op haar verzoek bewaar ik knuffels, boeken en een antiek bureau.
Mijn ouders hadden blokken en puzzels bewaard en daar speelden de klein kinderen mee als ze daar waren.
ik heb voor alle kinderen een doos, met hun eerste kleren, Knuffel, medailles, tekeningen, etc
En heb Lego, loopfiets, en nog wat dingen bewaard, De dozen krijgen ze mee...de rest blijft hier....spielen nu peetkinderen mee. En misschien ooit mijn kleinkinderen als ze op bezoek komen
mijn ouders hadden lego en een blokkentafel bewaard voor eventuele kleinkinderen.
Dat werd er 1 en die had en heeft een gruwelijke hekel aan bouwen. Deed dat onder dwang bij het consternatiebureau en onder nog grotere dwang is er denk ik in de hele kleuter carrière een halve ochtend in de bouwhoek doorgebracht.
Ik heb wel de wieg bewaard waar ik, mijn sibling en wat neven en nichten in hebben gelegen.
Ysenda schreef op 03-10-2025 om 19:34:
mijn ouders hadden lego en een blokkentafel bewaard voor eventuele kleinkinderen.
Dat werd er 1 en die had en heeft een gruwelijke hekel aan bouwen. Deed dat onder dwang bij het consternatiebureau en onder nog grotere dwang is er denk ik in de hele kleuter carrière een halve ochtend in de bouwhoek doorgebracht.
Ik heb wel de wieg bewaard waar ik, mijn sibling en wat neven en nichten in hebben gelegen.
Wij hadden het ledikantje ook nog. Daar heeft mijn kleinzoon in geslapen de eerste jaren
Mijn moeder heeft vanalles bewaard, van haar eigen oude schoolrapporten tot felicitatiekaarten can mijn geboorte. Ik hoef 90% van wat ze bewaard heeft niet te hebben.
Ik heb vorig jaar het huis van mijn moeder moeten leegruimen. Zij is een hoarder en moest verhuizen...
Dertig jaar lang hebben tassen van mijn oma onaangeraakt opgestapeld gestaan. Vol met papieren, maar waarschijnlijk niet interessant genoeg voor een museum. Echt van alles. Diploma's vind ik nog leuk, maar de afschriften van het pensioenfonds e.d., wat moet een mens ermee?
De administratie van mijn meer dan.10 jaar geleden overleden schoonvader was er ook nog, van het bedrijf dat in 1995 gesloten is.
Ik heb een stuk of acht big shoppers vól met papierrommel in de vernietigingsbakken op het werk gegooid. Mijn baas was verbijsterd, maar begreep wel dat éénen ander me boven het hoofd begon te groeien.
Dit was alleen nog maar de afdeling papier...
Twee oude wasmachines, kapot speelgoed, babyspullen, ongemaakte puzzels, 15 vuil iszakken kleding van mijn stiefvader...
De kledingbakken van drie wijken puilden uit, mijn zoon heeft zich het leplazerus gesjouwd.
Mijn speelgoed en mijn boeken heb ik hier. Mijn jeugdfoto's ook. Verder is er niet veel meer dat van mij is bij mijn ouders. Er zijn wel dingen waar mijn zussen en ik spreekwoordelijk onze letter op hebben gezet. Dat willen we graag hebben als zij kleiner moeten gaan wonen. Dat gaat om het eindexamen werkstuk van de ambachtsschool van mijn vader, een schilderij, de huwelijksdiadeem die we allemaal op gehad hebben met onze eigen sluier.
Voor mijn kinderen heb ik een "bewaardoos" gemaakt. Schoentje, mutsje van het ziekenhuis, eerste tekeningen en de fladderjurk van mijn dochter hangt er ook nog.
Mijn kinderen bewaren nog van alles in ons huis. Wel eens ruzie gehad met mijn dochter omdat ik iets had weggedaan wat al zeker twee jaar in het klompenhok stof lag te verzamelen. Kon ik niet zien dat dat een "prop" voor Comic con was, waar ze lang aan had gewerkt? Nee, dat had ik er niet aan afgezien en ik dacht dat het gewoon oud buitenspeelgoed was.
Mijn zoon heeft geen ruimte in z'n flatje voor zijn hobby, modeltreinen. En ik moet zeggen dat ik z'n eerste "modeltreinen", de houten Brio-treinen nog bewaar. Ik heb een poging gedaan om die te verkopen destijds, nog voordat Marktplaats bestond, maar daar werd zo denigrerend over gedaan dat ik daar geld voor wilde hebben, iets tweedehands moet je gratis weggeven, vond die mevrouw. Toen zag ik weer dat glunderende snoetje van mijn zoon als hij lang genoeg had gespaard voor een overgang, met echt dalende bomen, en de loc op batterijen, dat ik het opeens niet meer over mijn hart kon verkrijgen om weg te doen. Die staat dus nog op zolder.
O, en we hebben nog aardig wat kinderboeken. We zijn slecht in het wegdoen van boeken.
Ik heb de houten treinbaan gratis doorgeschoven naar een collega voor haar aanstaande kleinkind.
Veel babyspullen zijn gratis naar de zoon van een andere collega gegaan, die jongen had zich in de nesten gewipt gewerkt. Ik heb er zelfgekweekte plantjes voor gekregen van hem en dat is helemaal goed.
De peuterspullen zijn later naar mijn broer doorgeschoven voor zijn peuter. Hij heeft ze later weer naar een andere broer doorgeschoven. Het is qua speelgoed doorschuiven praktisch dat er tussen de neven en nichten wat jaren verschil zit.
Zoon gaat nu het huis uit. Elektrische apparatuur (koelkast, kookplaat) kopen we nieuw vanwege veiligheid, garantie, stroomverbruik.
Bestek, borden e.d. hebben we in overvloed. De helft van de 12-persoons bestekset ligt nog nieuw in de doos. Een televisie is ook nog over.
Onze salontafel stond eerst bij mijn stiefoma en daarna bij mijn vader en nu al 25 jaar bij ons.
De stereokast is de helft van de computerkast van de buren.
De dekenkist was van mijn oma van moederskant.
Toen mijn stiefoma overleed hebben we een deel van het wandmeubel overgenomen, de rest ging naar de kringloop. Vanwege de aankoop van een houtkachel moest hij bij ons weg. Nu staat hij bij mijn moeder, de salontafel ook.
Op dit moment staan hier weinig weggevertjes meer. De banken zijn nu wel af en affer. We zijn dus op zoek naar nieuwenieuwe banken en de minst affe bank past misschien in zoon zijn huis, even meten.