Je leven meer jeu geven, wat deed jij?
Hallo,
Hoe hebben jullie je leven meer jeu gegeven? Vanuit welke positie zijn jullie dat gaan doen? Wat heeft het jullie gebracht? Lukt het om dit vast te houden of hebben jullie ook wel eens een terugslag?
Ikzelf ben een beetje zoekende hoe ik mijn leven wat meer jeu kan geven. Laatste 11 jaar in een bepaalde modus geleefd die ervoor gezorgd heeft dat ik nu het gevoel heb dat ik mezelf opnieuw moet leren kennen/ontdekken.
We leefden ons leven bijna 10 jaar voor onze helaas in feb20 overleden hond. Met heel ons ♥️. Veel voor haar gelaten. Zouden het zo weer doen. Na haar overlijden zouden we weer dingen gaan ondernemen. Maar toen begon corona en dat gaf ook veel stress 
Dus veel meer dan werken, soms een vriendenbezoekje en tv kijken/forummen deed ik niet. Ik leek wel lamgeslagen. In die 11 jaar ook een aantal jaren héél veel woonstress gehad (burenproblemen). Gelukkig de laatste twee jaar wel een fijn huis en buurt. Ook is mijn zelfbeeld niet optimaal, maar daarmee ben ik ook al aan de slag. Ik besef nu dat ik mijn vrije tijd veel fijner kan invullen dan ik nu doe. Heb tijd om leuke dingen te gaan ondernemen/doen (met partner en alleen). Maar nu weet ik niet weer niet goed meer hoe dat "moet". Ik heb een begin gemaakt, gestart met paardrijden. Begonnen met een cursus Duits. Maar ik heb nog steeds geen fijn ritme. Er is ook nog zoveel mogelijk. Ik zou hier graag tips van jullie horen. Hoe hebben jullie jezelf opgepakt en meer uit het leven gehaald? Dit kan iets kleins zijn, maar ook iets groots.
Ben benieuwd naar jullie verhalen ☺.
NaomiCannibal schreef op 10-07-2021 om 20:37:
Mensen. Omgaan met mensen geeft het leven sjeu. Gezelligheid, lachen, debiel doen, dingen ondernemen of juist thuis hangen. Gewoon elke keer weer plannen maken, nieuwe dingen doen, feestjes geven of op een gewone vrijdagavond samen dansen in de keuken. Verveelt mij nooit.
Ik ben niet echt een mensen mens. Tenminste...geen grotere groepen. Wij trekken op met een aantal vriendenstellen en dat vind ik tot nu toe oké. Meestal gewoon bij elkaar thuis wat eten/drinken. Het is niet dat ik het echt niet wil, maar ik ben qua fysiek uiterlijk een beetje anders dan anders en dat maakt dat mensen al vaak een beeld van je hebben voordat ze je überhaupt kennen. En dat heeft mij gevormd. Een beetje mensenschuw gemaakt. Maar ook daar wil ik aan werken. Ik spreek tegenwoordig sneller iemand aan als ik ergens ben. Maar dat heeft ook tijd nodig.
Het gek dansen doe ik de laatste tijd wel. Lekker in mijn eentje, tijdens het huishouden doen. Af en toe lekker meeblèren. Heerlijk is dat 
Hobbelster schreef op 10-07-2021 om 20:41:
Wat klink je lief
💖
Misschien is het ook iets wat nog een beetje meer tijd kost. het is ook een bepaalde mindset, de mentale en praktische vrijheid die je hebt zonder huisdier is iets waar ik echt aan moest wennen (en die ik ook gauw genoeg weer kwijt was want toen kwam er een kind)
Moest ook wennen aan het wandelen zonder hond, vind het nu wel heel fijn om te doen bijv.
En verder, beetje forummen, netflixen, youtuben, tuinieren. Mindful 'zijn' in je (fijne woon-)omgeving. Legpuzzelen. Een andere baan kan ook wel de nodige sjeu geven.
Het heeft ook tijd nodig, dat realiseer ik me zeker. Rome is ook niet in één dag gebouwd. Ik merk dat ik in dit huis/deze buurt wel mindfull kan zijn. En heb het overlijden van mijn hond een plaatsje kunnen geven. Hierdoor waarschijnlijk ook de drive om dingen te willen gaan ondernemen/doen. Maar hoe en wat 🤷. En ik moet zorgen dat ik minder op de bank plof, dat zit echt nog in mijn systeem.
browniehair schreef op 10-07-2021 om 20:51:
Ik lees mee, want herkenbaarheid. Ben ook op zoek naar wat meer spanning. Door vermoeidheid (medisch) is dat een uitdaging, want minder energie om veel op pad te gaan.
Probeer het uit kleine dingen te halen... een blog beginnen, cursus Spaans... zodat ik in ieder geval wat cognititieve uitdaging heb. En wil graag een reis boeken als dat een beetje uitkomt over een tijdje.
Heb geen tips voor jeMaar het gaat je vast lukken!!
Herkenbaar. Dat futloze komt bij mij ook deels door fysieke problemen. Chronische ontstekingen in mijn voeten en rugklachten. Maar ik weet dat ik soms even moet doorbijten en het dan wel lukt. Ik roep nu vaak te snel dat ik het toch niet kan hierdoor. Ik moet het ook regelmatig bezuren als ik teveel doe, maar dan heb ik wel iets leuks gedaan. Is soms een beetje wikken en wegen.
En wat je zegt...zoek het in de kleine dingen. Heb je gelijk in. Ben met een cursus Duits begonnen. En met paardrijden. Dit geeft al best wat energie. Maar ik hoop hier nog meer leuke ideeën op te doen ☺.
Avon schreef op 10-07-2021 om 20:41:
Ik lees mee, zelfde probleem! Sinds ik met mijn bedrijf ben gestopt heb ik ineens véél vrije tijd. Af en toe leuke dingen doen met man of vrienden, maar de meeste vrije dagen/uren worden opgevuld met internet of telefoonspelletjes. En ik ben het zat, maar wat dan? Geen idee. Dus ik volg
Dit dus....té veel internetten, tv kijken. Tijd die ik ook aan leukere dingen kan besteden. Die knop moet bij mij om.
RavIvaR schreef op 10-07-2021 om 21:00:
Af en toe iets nieuws leren. Hobby, sport, opleiding.
Bedenk ook eens welke dingen je als kind of tiener leuk vond. Best een kans dat hier iets bijzit wat echt jouw interesse heeft.
Beiden heb ik in het verleden actief toegepast, het is soms best goed om hier bewust over na de denken.
Paardrijden dus...als kind gedaan. En altijd blijven sluimeren.
Westerpaviljoen schreef op 10-07-2021 om 21:01:
Je bent gewoon al fantastisch bezig.
Vraag je gewoon af waar je energie van krijgt en je hoeft niks.
😊
redbulletje schreef op 10-07-2021 om 21:31:
Ik heb sinds 2018 een groot Intex zwembad in m'n tuin en dat heb ik ondertussen sfeervol aangekleed met bamboe en andere leuke accessoires. Omdat het in Nederland maar heel kort zomer is heb ik het winterzwemmen ontdekt. Het is een zaligheid om gewoon de tuin in te kunnen lopen en een duik te kunnen nemen. In de zomer is het pure verwennerij en in de winter geeft 't een mentale opkikker. En toen corona begon was het natuurlijk helemaal een luxe om niet van gemeenschappelijke faciliteiten afhankelijk te zijn.
Hey redbulletje, wat leuk dat jij ook hier te vinden bent. Lees je altijd graag op Viva. Ook dat je zo die-hard bent doorblijven zwemmen in de winter. Ikzelf moet er niet aan denken.
Maar ik weet ook dat als ik vaak iets denk, het toch probeer en dan valt het alles mee.
Ik denk dat je al goed bezig bent inderdaad. Ik probeer mijzelf uit te dagen om nieuwe dingen uit te proberen; abseilen vd Euromast, heerlijk suppen in de natuur. Probeer te ontdekken wat jou uitdaagt in fysieke zin of juist kalmerend werkt.
redbulletje schreef op 10-07-2021 om 22:14:
[..]
Het is wel wat werk om 't schoon te houden (ik woon in 't bos) maar ik kan 't je van harte aanbevelen! Sowieso is alles wat je doet om je huis/tuin tot het ultieme cocoonparadijs te maken een aanrader.
Dat schoonmaken zou voor mij echt een dingetje zijn 😅. In dit huis ben ik veel meer bezig om het knus te maken. In het vorige huis helemaal niet. Word er nu soms helemaal zen van als ik om mij heen kijk 🤗.
Red_Velvet schreef op 10-07-2021 om 22:12:
Een instrument leren spelen, ik raad het iedereen aan!!
Gaat lastig worden. Fysiek beperkt aan mijn handen. Ik kan eigelijk alles wel, maar geen instrument spelen. Ja...iets met stokjes, maar dat vind ik dan weer niet zoveel aan 😁.
redbulletje schreef op 10-07-2021 om 22:19:
Zelf ben ik in juni al 'n weekje er tussen uit geweest naar 't buitenland. Wellicht is dat voor Kizomba ook een idee? Gewoon met eigen auto naar Luxemburg/Duitsland, dus weinig gedoe wat betreft corona en niet te druk. Ik vind het altijd heerlijk om even in een andere omgeving te zijn. Dat is voor mij een mentale reset.
Mocht het mogen, gaan we in augustus een weekje naar Oostenrijk. Maar verheug me nog maar niet te hard 😞.
Buitenmens schreef op 10-07-2021 om 22:20:
Wat een mooie en kwetsbare vraag TO. Goed dat je hier zo mee bezig bent. Geniet ook van alles wat je nu al doet he, dat klinkt al alsof je veel mooie dingen onderneemt en beleeft.
Wat mij hier heel erg in helpt is een gevoel van avontuur en spontaniteit. Ik houd bewust dagen vrij om mijn neus achterna te gaan. Dan zoek ik wel het avontuur op, bijvoorbeeld door iets compleet nieuws te gaan doen of door zonder bestemming te gaan wandelen of rijden. Ik probeer dan het perspectief te hebben: waarom niet? In plaats van 'waarom wel'.
Ik probeer ook heel bewust in het moment te leven en echt te genieten van het kleine. Dus ook een saaie dag of saaie week, probeer ik te zien als iets moois.
Verder sluit ik me ook aan bij wat een aantal anderen zeggen: tijd spenderen met anderen maakt mijn leven het meest bijzonder. Niet alleen met dierbaren trouwens. Ik hecht ook veel waarde aan alle mooie gesprekken die ik op reis heb gevoerd. Daarbij helpt het dat ik een aantal keer alleen ben gaan reizen, wat ik ook een aanrader vind, maar dat moet wel bij je passen.
Bedankt voor je bijdrage. Dat stukje over spontaan ergens heen gaan kan ik ook wel eens gaan doen. Ik overdenk te veel van tevoren. Wie weet wat het me brengt.
redbulletje schreef op 10-07-2021 om 22:23:
Ik lees dat je ook paardrijdt, het is een hele gave ervaring om een keer naar een duderanch te gaan in Amerika (ja, nu nog ff niet natuurlijk vanwege covid) en sowieso daar te roadtrippen.
Amerika staat op onze wishlist. Ik rijd nog niet zo lang. Maar who knows 🐎🐎
ikbenmeereentje schreef op 10-07-2021 om 23:32:
Ik denk dat je al goed bezig bent inderdaad. Ik probeer mijzelf uit te dagen om nieuwe dingen uit te proberen; abseilen vd Euromast, heerlijk suppen in de natuur. Probeer te ontdekken wat jou uitdaagt in fysieke zin of juist kalmerend werkt.
Dat suppen is ook een goed idee. Heb ik genoteerd. Pas terug geskydived in Roosendaal. Dat was ook een ervaring 😅.