‘ je kunt niet alles bewaren...’
Bewaar jij dierbare dingen van vroeger, of ben je een echte opruimer van voorbij-is-voorbij? Heb je weleens spijt dat je iets hebt weggegooid?
Ik bewaar graag spullen maar soms heb ik een opruimmomentje en maak ik ruimte. Heb wel ns iets weggedaan wat ik naderhand toch jammer vind ook al deed ik er niks meer mee. Maar dat geldt ook voor de op ruimingen die mijn ouders vroeger wel ns deden terwijl authentieke spulletjes uit grootouders tijd nu juist steeds meer waarde krijgen omdat dat soort spullen nu als chinese troep op de markt komen.
Ik doe alles weg en ik heb nergens spijt van.
Ik ben heel erg van less is more. Dus huppetee, weg ermee. Tenzij aan iets een hele bijzondere emotionele waarde zit.
Veel gaat weg. Man kreeg tijd terug alle schoolspullen van zijn ouders, daarvan is veel weg want wat moet je ermee. Wanneer mijn moeder besluit alles door te geven zal er ook veel weg gaan.
Ik ben heel erg opruimerig en mijn man is heel erg bewaarderig . Dat botst nogal eens .... 
hier gaat heel veel weg en wordt een enkel item bewaard. We wonen ook best klein met weinig opbergruimte in huis, dat dwingt ook om weg te gooien (vind ik ook niet erg).
Onlangs hebben m'n ouders opgeruimd en kreeg ik een hele tas vol met schoolwerkjes van mijzelf. Inmiddels ligt nagenoeg alles bij het oud papier. Ik moet mezelf er ook regelmatig aan herinneren om iets voor mijn kinderen te bewaren. Dan hebben ze later in ieder geval zelf de keus om het te bewaren of weg te gooien.
Schooltroep heb ik niet bewaard, zou niet weten wat ik daar mee zou moeten. Ik heb 't juist over items die je eerst wellicht niet op waarde schat uit (groot)moederstijd die opeens emotionele waarde krijgen.
ik bewaar veel maar schaf ook erg weinig aan. Man schaft veel aan, maar bewaart ook veel. Kind is to the Max.
Ik gooi veel weg en heb maar een enkele keer spijt van iets dat ik heb weg gegooid. Maar sommige dingen bewaar ik dan weer wel. Zo heb ik nog een doos met brieven van vroeger toen ik met alles en iedereen penvriendin was. Maar met veel dingen ben ik makkelijk met weg doen (of aan de straat zetten om gratis mee te nemen).
Mijn ex gooide alles weg en leek ik de bewaarder, mijn vriend bewaart alles en lijk ik de weggooier 😂.
Ik ben wel echt bezig met alles uitzoeken nu. Er zijn twee kinderen uit huis nu maar ze hebben ook veel laten liggen.
Van de knutsels van de kinderen toen ze klein waren gingen ze op de deur en daarna weg, tenzij echt heel ‘bijzonder’ dat zit dan in een bak en ik maak er foto’s van nu, dan kan het weg.
Als ik dan zo’n huisopruimprogramma zie dan moeten ze echt heel veel wegdoen. Dat vind ik soms ook overdreven. Ik hou enorm van boeken en die vind ik ook echt gezellig en word er blij van. Maar het zijn er wel zo’n 1000… Net als cd’s en LP’s, die gaan ook echt niet zomaar weg.
Ik ben best een bewaarder. Toevallig vorige week een 3 kasten leeggehaald, 1 kast daarvan weggegooid (viel van ellende uit elkaar) en alles wat in de kasten lag uitgezocht. Dochter was nogal rücksichtslos met allerlei dingen die ik voor haar bewaard had.
Uiteindelijk hadden we na het opruimen met een kast minder, meer ruimte over dan daarvoor.
Ik heb wel mijn buurtbewoners blij gemaakt, want veel was nog prima en gaat dan naast de container. Binnen een uurtje is het wel meegenomen door iemand.
Ik ben een opruimer. Ik denk dat ik ieder jaar al mijn spullen wel een keer in handen heb gehad en heb overwogen: weg of niet.
Wel heb ik 2 van die plastic bakken met allemaal memorabilia, van mij en mijn zoon. Zelfs direct zoek ik 1x in de zoveel tijd uit.
Mijn ouders waren het tegenovergestelde, dat huis was op een gegeven moment niet meer leefbaar. Dat dus nooit.
Over kinderschoolspullen gesproken : laatst had ik een rekenwerkboekje van zoon ( nu 36) uit groep 3 in handen. Hij werkt al 15 jaar in het onderwijs en kon zien dat er destijds minder eisen aan rekenvaardigheid werden gesteld dan nu. Dat is aardig om te zien.
Vriendin appte me onlangs een fotootje van een door mij getekende wenskaart bij haar verhuizing van 33 jaar geleden. Dat had ik nooit meer geweten!
Onlangs vond ik een handgeschreven reisverslag met kaartjes en plaatjes van toen we verkering hadden. Wat heb ik daarvan weinig meer in beeld. Als Corona getemd is, wil ik die rondreis UK/Schotland graag eens overdoen.
Allemaal niet zeer belangrijk, maar wel leuk. Dan blijkt dat je geheugen bepaald geen harde schijf is. Gooi elk jaar spullen van vroeger weg, ik ben van het traag uitdunnen. Ach ja als ik zelf weg ben, gaat sowieso vrijwel alles naar de stort. Herinneringen kun je niet overdragen.
Wij hebben de taken als volgt verdeeld 🤪, ik ben de bewaarder en man is de weggooier.
Vaak heb ik ergens een herinnering aan of het is iets van een overleden familielid. Of ik ben bang dat het nog wel eens van pas kan komen en soms is dat ook zo maar vaker ligt het maar te liggen. Moet daar binnenkort maar eens verandering in gaan brengen.
Ik heb ooit de parkeerkaart van mijn eerste vakantie bewaard 🙈 ik kom 'm af en toe nog tegen en de laatste keer dacht ik, de volgende keer gooi ik 'm weg! 