Ja / Nee - 8 februari
Indachtig Ja of Nee bij Mattie en Marieke
Peiling
Is er iemand die jij nog dagelijks mist?
yette schreef op 08-02-2022 om 10:18:
Mijn oude Franse vriendin. Ze overleed 7 jaar geleden.
We werden vrienden toen ik ooit liftend op avontuur was. Zij was boerin en weduwe, net boven de 60. Ik was 18. Ze had een grote boerderij en een buvette waar het altijd feest was. Haar huis werd mijn tweede thuis.
We waren 's ochtends altijd úren eerder wakker dan de rest. Nadat we dan samen de moestuin en het terras hadden gedaan, zette ik een potje stevige koffie die we in alle rust leegdronken. Het was een bijzondere vriendschap. Onze families, werden familie. Mijn vader herkende zijn moeder in haar, haar zoons werden mijn neven, ze werd de oma van mijn kinderen en mijn neefjes en nichtjes.
Haar foto staat hier zó dat ik haar zie (wij elkaar zien?) als ik koffie zet - nog steeds idioot vroeg, úren voor de rest wakker wordt 💜
Ik denk niet dat dit missen ooit over gaat.
Wauw wat een mooi verhaal!
koester al deze mooie herinneringen en ze zal altijd voor een deel bij je zijn.
MelaS schreef op 08-02-2022 om 09:32:
Mijn hartsvriendin.
Wat vreselijk.
Mijn vader. Het is nu twee jaar geleden dat hij overleden is na een lang en slopend ziekbed, en de gedachte dat het leven nooit meer hetzelfde wordt, dat ik hem nooit meer kan knuffelen en spreken is zo nu en dan echt onverteerbaar. Hij was mijn allerbeste vriend. Ik mis hem iedere dag heel erg.
Soms begrijpen mensen niet dat ik er zo verdrietig om kan zijn, want het is al twee jaar en het leven gaat toch door, maar rouw is oneindig. Een soort achtbaan, het is soms even rustig en dan ineens ga je over de kop en is het gevoel weer zo heftig.
De vader van mijn kind zoals hij vroeger was. Door het leven is hij veranderd. En ik mis de oude hem.
En ik mis mijn vrienden en familie in de US.