"Huisdier, je deed me schrikken" - verhalen

Onze hond heeft geen epilepsie maar  een  Paroxysmale Dyskinesie.
Spiertrekkingen,spasmes etc,maar hij is wel bij. Kan voorkomen na schrik,erge inspanning etc.

Hij heeft me vorig jaar ontzettend laten schrikken door in de rivier achter een eend aan te gaan en een aanval aan zijn achterpoten te krijgen. Gelukkig was hij vlak bij de kant en kon hij zich al half op de kant hijsen want eer ik er was. Ik kon m verder hijsen maar tjee wat was ik geschrokken. Sindsdien zwemt hij ook niet meer, alleen plonzen.

Een van onze katten vroeger vond het leuk om libelles te vangen. Dan zat de op zo'n beest te kauwen met de vleugels aan beide kanten van haar bekje als een soort extreme snorharen... Naar en vreemd gezicht.

En dit was geen huisdier-huisdier, maar ik sliep als 20'er ooit in het ouderlijk huis. Niet bang voor spinnen. Ik wilde net gaan slapen, toen ik een raar schrapend/krassend geluid hoorde. Bleek dat er echt een mega grote spin op mijn lamp liep, dat was zo'n bol van rijstpapier. Ding was echt heel groot. Dus ik naar beneden om mijn vader te halen. Mijn vader was het type "held op sokken". Hij moest lachen toen ik zei dat er een grote spin zat, want sinds wanneer was ik daar nou bang voor? Maar goed, hij in de supermanmodus met een glas en een papiertje naar boven. Hij zag het beest en schrok toch ook wel van het formaat. Echt zo'n dik, harig lijf en ook de poten waren groot, anders konden ze dat geluid op die lamp ook niet maken. Vader slikte en kreeg het beest gelukkig in één poging in het glas, al was dat glas aan de krappe kant. Hij hield hem ver van zich af toen hij naar beneden liep en hem in de tuin uitzette. Daarna zei hij dat die spin inderdaad wel heel groot was geweest... Alle andere spinnetjes mogen rustig blijven, maar dat ding... brr.

2 jaar geleden stond er naast ons paard en onze Pony een koe op de weide…Ik zag het toen ik net wakker was. Ik man geroepen… Bleek het na  x telefoontjes een koe te zijn die weggelopen was bij een boer 3 km bij ons vandaan. 

En we hebben regelmatig  een vos die sàvonds bij ons naar binnen komt kijken

Oh ja! Een koe! 

Toen ik vorig najaar in Frankrijk bergaf door de boomgaard naar mijn caravannetje reed, stond er daar zo'n prachtige beige Franse koe op me te wachten. Ik stapte eerst moedig uit mijn auto om vanaf een afstandje mede te delen dat ze daar niet hoorde, maar dat haalde natuurlijk niks uit. Haar zelf proberen terug te brengen, leek me bij nader inzien toch niet zo verstandig. Horens en zo. En ik had geen idee hoe tam die beesten zijn. Ze zien niet zo vaak mensen. Dus ben ik maar weer bergop gereden, naar de buurman, die de eigenaar voor me belde. Dat was ook een boer die kilometers verderop woont, maar soms staat zijn kudde in het weiland naast me. 

O ja insecten....wij hebben geen eigen hond meer maar wel regelmatig eentje om op te passen. En ze hapt naar wespen ....😳. Gelukkig tot nu toe mis.

Wij hebben sinds een paar jaar twee 'nieuwe' katten. Van die doorsnee-tijgertjes. Broer en zus. Ze lijken sprekend op elkaar.

Toen ze hier een maand of 5 woonden, kwam er eentje de keuken in terwijl ik stond te koken. Hij at wat droogvoer en schurkte vervolgens van achter tegen mijn benen. 'Ik kan je ff niet aaien, ik sta te koken' reageerde ik ... waarna ik nog eens goed keek en zag dat het een hele andere kat was Nou ja. Niet heel anders. Ook zo'n doorsnee-tijgertje. Zelfde leeftijd. Maar dus niet van ons. 

De daarop volgende dagen, ontdekten we dat hij van de achterburen was, maar zich hier helemaal thuis voelde. Dan hoorden we een kat op de bak, terwijl onze katten bij ons op schoot lagen. Of dan kwam er via het luikje in de keuken een derde kat binnen, terwijl er in de woonkamer al twee katten samen op hun stoel sliepen. Maar dat die derde er dan dus wèl een van ons bleek te zijn

Geen idee hoe lang het al gaande was. We zijn het toen goed in de gaten gaan houden. Zodra we hem opmerkten, stuurden we hem naar buiten. 

Uiteindelijk stopte hij met zijn bezoekjes. Althans. Dat denk ik 

afrodite05 schreef op 02-08-2025 om 08:56:

Een van onze katten vroeger vond het leuk om libelles te vangen. Dan zat de op zo'n beest te kauwen met de vleugels aan beide kanten van haar bekje als een soort extreme snorharen... Naar en vreemd gezicht.

En dit was geen huisdier-huisdier, maar ik sliep als 20'er ooit in het ouderlijk huis. Niet bang voor spinnen. Ik wilde net gaan slapen, toen ik een raar schrapend/krassend geluid hoorde. Bleek dat er echt een mega grote spin op mijn lamp liep, dat was zo'n bol van rijstpapier. Ding was echt heel groot. Dus ik naar beneden om mijn vader te halen. Mijn vader was het type "held op sokken". Hij moest lachen toen ik zei dat er een grote spin zat, want sinds wanneer was ik daar nou bang voor? Maar goed, hij in de supermanmodus met een glas en een papiertje naar boven. Hij zag het beest en schrok toch ook wel van het formaat. Echt zo'n dik, harig lijf en ook de poten waren groot, anders konden ze dat geluid op die lamp ook niet maken. Vader slikte en kreeg het beest gelukkig in één poging in het glas, al was dat glas aan de krappe kant. Hij hield hem ver van zich af toen hij naar beneden liep en hem in de tuin uitzette. Daarna zei hij dat die spin inderdaad wel heel groot was geweest... Alle andere spinnetjes mogen rustig blijven, maar dat ding... brr.

Oooh gadver.. de rillingen lopen over m'n rug! Ik zou echt de halve straat bij elkaar gillen!

Die ochtend dat ik nog een beetje slaperig mijn schoenen aan deed en ik mijn voet er niet goed in kreeg. Een beetje duwen hielp niet dus 'er zal nog wel een sok in zitten'. Toen ik die er met mijn hand uit wilde halen bleek het geen sok maar een dode muis. Cadeautje van de kat!

Oh, en toen ik ontbijt stond te maken en ineens heel dichtbij een hard, krassende geluid hoorde. Bleek er een enorme zwarte kraai achter me in het raamkozijn van het bovenraampje in de keuken te zitten. Waarschijnlijk via het (grote) kattenluik mee naar binnen genoemen en toen ontsnapt.

Ik heb ook een tijdje een logeerkat gehad. Lief (klein, in vergelijking met onze tijgers) grijs poesje. Haar imago veranderde compleet toen ik op een dag thuis kwam en haar grommend in de hoek van de kamer aantrof... met een half verslonden konijn in haar bek! Ze was het echt als een soort slang vanaf de kop naar binnen aan het werken en was al halverwege. Ze schrok zo dat ik thuis kwam dat ze alles ter plekke uitkotste en snel weg liep. Dat vond ik echt naar opruimen.

Dubbel

Gsleutel schreef op 02-08-2025 om 18:51:

Die ochtend dat ik nog een beetje slaperig mijn schoenen aan deed en ik mijn voet er niet goed in kreeg. Een beetje duwen hielp niet dus 'er zal nog wel een sok in zitten'. Toen ik die er met mijn hand uit wilde halen bleek het geen sok maar een dode muis. Cadeautje van de kat!

Oh, en toen ik ontbijt stond te maken en ineens heel dichtbij een hard, krassende geluid hoorde. Bleek er een enorme zwarte kraai achter me in het raamkozijn van het bovenraampje in de keuken te zitten. Waarschijnlijk via het (grote) kattenluik mee naar binnen genoemen en toen ontsnapt.

Ik heb ook een tijdje een logeerkat gehad. Lief (klein, in vergelijking met onze tijgers) grijs poesje. Haar imago veranderde compleet toen ik op een dag thuis kwam en haar grommend in de hoek van de kamer aantrof... met een half verslonden konijn in haar bek! Ze was het echt als een soort slang vanaf de kop naar binnen aan het werken en was al halverwege. Ze schrok zo dat ik thuis kwam dat ze alles ter plekke uitkotste en snel weg liep. Dat vond ik echt naar opruimen.

OO gatver..die muis. ik zou alles bij elkaar gillen van schrik. 

De hond van een vriendin die at ook allerlei dode dieren. Echt,die vond alles! Ze vouwde ook  konijnenkadavers onder de wandeling naar binnen. Zo goor. Die kwamen er dan ook meteen weer uit.....brrr..