Israel nieuwe oorlog
Wat een ellende en verschrikkingen weer. Er zijn geen winnaars, alleen maar verliezers
en hoe is het mogelijk dat mensen zo makkelijk in staat zijn andere mensen te misbruiken, verkrachten, vermoorden.
LMEK schreef op 15-10-2023 om 02:42:
[..]
Vanuit welk oogpunt spreek je als je zegt dat het sociaal-emotioneel begrijpelijk dat Israel een uitzonderingspositie heeft? Want ik heb moeite te geloven dat iedereen die visie deelt en dat begrip kan of wil opbrengen.
En juist omdat ik nog geen enkel rationeel argument heb gehoord om Israel wel te steunen ben ik bang dat de rationele argumenten om Hamas niet te steunen zo langzamerhand verdwijnen. Israel heeft zoveel meer mensen vermoord en verwond dan dat ze er zelf verloren hebben dat zelfverdediging een absurdistisch argument is geworden. Israel is niet in staat Hamas te vernietigen omdat de Israëlische werkwijze zorgt voor een stabiele aanvoer van nieuwe leden.
Het ging er mij in bovenstaande niet om te verdedigen dat het terecht is dat Israël een bijzondere plek inneemt (wat ik zelf overigens wel zo ervaar) maar dat het te verklaren is vanuit de recente geschiedenis en hoe die door mensen is en wordt gezien. Jij kunt daar uiteraard heel andere conclusies uit trekken. Maar in het collectieve bewustzijn heeft Israël een bijzondere plek. Jij noemt dat een uitzonderingspositie en een dubbele standaard. Jij ziet hetzelfde maar waardeert het anders.
Je blijft er maar op hameren dat mensen rationeel zouden moeten handelen. Ik begrijp wat je zegt. Ik vind de mensheid ook oerdom, als ik heel eerlijk ben. De ene domheid stapelt zich op de andere. Maar als ik daar dag en nacht net zo boos over ben als jij heb ik een kloteleven. Voor zover mogelijk kies ik er dus voor de realiteit te accepteren dat mensen irrationele wezens zijn, dat ze elkaar en zichzelf pijn doen, en om daar zoveel mogelijk compassie voor op te proberen te brengen. Ik vind ook echt wel dingen. Ik ben zelf behoorlijk analytisch ingesteld, net als jij, denk ik. Maar als de wereld je analyse niet volgt (niet kan volgen) sta je alleen, woedend, gefrustreerd, gewond. Ik kijk er ongeveer zo naar: jouw analytische vaardigheden zijn enorm sterk. Je weet ongelooflijk veel. Redeneert bijzonder strak. Maar je ziet in je eigen emotie één ding over het hoofd: de werkelijkheid is niet hetzelfde als jouw analyse. Je schrapt de emotie, de fundamentele irrationaliteit als deel of misschien wel basis van de menselijke aard, uit de analyse. Omdat het niet rationeel is. En jij vindt dat we het rationeel moeten bekijken. Wat ik herken. Ik snap er ook geen hout van eerlijk gezegd. Maar die irrationaliteit is misschien niet logisch maar wel reeel; het is er, het is sterk en het verdwijnt niet. En dus zal zelfs de sterkste analyse nooit aansluiten bij de werkelijkheid als je het feit van de emotie, van de irrationaliteit, de passie, de gekte er niet in opneemt. Het leven en de daden van mensen zijn maar al te vaak absurdistisch. Niet alleen in negatieve zin gelukkig. Maar ook in negatieve zin. Ik denk dat het belangrijk is om in energetische zin wel te vechten voor redelijkheid maar niet tegen absurditeit. Want die strijd verlies je; jij bent degene die daar dag in dag uit aan kapot gaat, aan je eigen woede, hardheid, frustratie, die eigenlijk pijn zijn.
Ik weet het: het is heel persoonlijk. Het is misschien wel ‘op de man’. En het is misschien ook wel arrogante nonsens. Maar het is, op de een of andere manier, bedoeld om je aan te raken, om te zeggen: ik zie jouw hart. Zorg alsjeblieft beter voor jezelf. Leg wat verantwoordelijkheid neer. En als je het allemaal sentimentele flauwekul vindt, wat absoluut mag, en ik zeg niet eens dat het dat niet is, dan hoop ik dat je in ieder geval dit gelooft of voelt: ik wil je iets geven, niet bestrijden. Ik ben dat elkaar bestrijden zo ontzettend zat. De mensheid faalt. Als we samen zouden weten en erkennen dat we kneuzen zijn, in plaats van ieder voor zich te denken dat het aan de ander ligt, dan waren we al een heel eind.
We hebben vanochtend in de kerk gebeden voor alle slachtoffers, voor vrede in al die plaatsen waar oorlog is.
Coreopsis schreef op 15-10-2023 om 09:41:
Lieve allemaal,
De afgelopen week heb ik hier veel over nagedacht en getwijfeld. Ik was erbij vanaf de geboorte van dit forum. Eigenlijk zelfs vanaf de conceptie, het nadenken over de naam en het uitgebreide testen en mailen met Alex voordat we live gingen. Dat maakt deze beslissing niet makkelijk, maar voor mij wel noodzakelijk.
Meningen kunnen fel zijn, soms staan we diametraal tegenover elkaar, met name bij Actueel topics. En op andere momenten vinden we elkaar weer omdat we allen mens blijken te zijn met onze grote en kleine problemen, levensvragen en voorkeuren voor gele of paarse bloemen.
Maar afgelopen week is er iets geknapt. De aanhoudende moslimhaat, soms verholen, steeds vaker openlijk, die door sommigen van jullie wordt verspreid doet pijn. Lezen dat jullie mijn familie liefst uit ons land zien verdwijnen is niet nieuw. En in die context verbaast het me niet dat dezelfde mensen ook het Israël-Palestina conflict aangrijpen om Palestijnen, en moslims in het algemeen, te verguizen. Met als toppunt opmerkingen dat we het over onszelf afroepen, dat het prima is als mijn familie daar vermoord wordt (mijn interpretatie van teksten als “totaal geen medelijden mee” “beestachtige Palestijnen”). Mijn neefjes en nichtjes. Sommigen nog te jong om naar school te gaan. Gooi er maar een bom op. Schiet ze maar dood. Weer een potentiële terrorist minder.
En ja, ik kan en moet deze topics die mij zo raken gewoon niet meer lezen. Maar ik merk dat ik het steeds moeilijker vind in om andere neutralere topics te schrijven, waarin deze forummers uiteraard ook aanwezig zijn. Ik kan niet gezellig over verwarming, glorix of bijzondere huizen kletsen met mensen die mij en mijn geloofsgenoten blijkbaar zo intens verafschuwen. Ik kan en wil geen actief deel meer uitmaken van een forum dat dit soort meningen helpt verspreiden.
Dus ik stop.
Assalamoe aleikoem wa rahmatoellahi wa barakaatoeh, vrede voor jullie allen en God’s barmhartigheid en zegeningen.
Coreopsis
Ik baal hier zo gruwelijk van dat ik nauwelijks weet wat ik tegen je moet zeggen Coreopsis. Ik wil alleen maar zeggen: ga asjeblieft niet. We kunnen en willen je niet missen. Waarom richt je je op ‘hen’ en niet op ‘ons’? Gebruik de negeerknop: het geeft jezelf een heel sterk, duidelijk, eerlijk signaal, namelijk: dit laat ik niet binnenkomen. Hier hoef ik mijn energie niet aan te geven. Ik heb bijna twintig jaar geforumd zonder mensen onder de negeer te zetten. En ik heb pas een paar maanden geleden de keus gemaakt om het wel te gaan doen. Met lood in de schoenen want eigenlijk wil ik het niet, wil ik in contact blijven, blijven uitwisselen. Maar het is te frustrerend om steeds weer, tegen beter weten in, dezelfde dingen te zeggen, steeds op dezelfde dichte deuren te kloppen, steeds opnieuw kort door de bocht kretologie te incasseren. Ik trek die stijl gewoon niet meer. Het laat zoveel voor mij belangrijke dingen onbelangrijk lijken. En voor mij gaat het dan niet eens over persoonlijke dingen! Ik begrijp dat het ongelooflijk pijn doet en ik begrijp ook dat het onverdraaglijk is om steeds geconfronteerd te worden met ontmenselijking van jezelf en de jouwen. Maar lieve Coreopsis: de ontmenselijking is van de ander, niet van jou! Jij bent wie je bent, je familie is wie die is, je neefjes en nichtjes zijn echte mensen. Dat er mensen zijn die via een hink stap sprong een beeld van jullie vormen dat jij niet herkent, dat zit in die mensen, niet in jullie! Ik wil de mensen die dat doen ook niet ontmenselijken. Het is helaas heel menselijk om onzorgvuldig te generaliseren. Mensen maken ongelooflijk veel grote en kleine denkfouten en denderen toch door alsof wat ze denken de zuiverste waarheid is. We moeten allemaal, ieder van ons, waakzaam zijn op onze eigen irrationaliteit maar dat is niet zo gemakkelijk. Maar ik heb er dus wel voor gekozen om via de negeerknop mezelf toestemming te geven bepaalde uitingen uit de weg te gaan, omdat ik heb besloten dat het niet van mij hoeft te zijn. Ik mag zeggen: dit laat ik niet (diep) toe in mijn leven, ik besteed er mijn kostbare energie niet aan, ik verspil er mijn kostbare emoties niet aan. Ik wil mijn energie en mijn emoties besteden aan dingen die waardevol zijn voor mij. Ik richt me naar het licht. Voor mij werkt het, eigenlijk wel tot mijn verrassing. Ik klik best vaak posts open van mensen die ik onder de negeer heb staan. Ze hebben immers ook vaak gewone, slimme, leuke, grappige, mooie dingen te zeggen. Maar ik heb mezelf heel duidelijk het signaal gegeven: ik hoef er niks mee, IK vind het MIJN energie niet waard. En als ik die bepaalde ergernis voel opkomen, dat gevoel weerwoord te moeten geven, dan klik ik de post gewoon weer dicht en zucht ik een keer.
Er zullen ook mensen zijn die mij onder de negeer hebben, met mijn ellenlange verhalen en herhalingen, of om wat dan ook. Ik vind dat prima. Ik snap best dat ik ergernis kan wekken. Ergens moet je ook ophouden elkaar te willen overtuigen. Juist het niet kunnen stoppen elkaar te overtuigen, leidt tot veel spanningen en conflicten, heb ik in mijn persoonlijke leven gemerkt. Het is soms juist nuttig om te stoppen, om bij jezelf te zien: ik snap jou niet, ik vind het stom zoals jij denkt, ik vind het verwerpelijk zoals jij denkt, maar ik sta op mezelf en jij staat op jezelf en we hebben die overeenstemming niet nodig om allebei mens te zijn. Hoe pijnlijk deze kloof ook is: we zijn mensen aan beide zijden van de kloof. Het is juist het te grote, irrationele verlangen naar nabijheid en overeenstemming dat mensen intolerant maakt voor verschillen. Als we die nabijheid zoeken in het denken, zullen we niet alleen de ander maar ook onszelf pijn blijven doen.
Ik snap je vertrek hoor. Denk niet dat ik het een verkeerde beslissing vind of dat ik je wil tegenspreken. Daar gaat het niet om. Ik zou gewoon willen dat je bleef, dat je niet de pijn hoefde te voelen waardoor je nu weg moet. Ik hoop echt dat je misschien nog eens terugkomt. En zo niet: het ga je goed! Zorg goed voor jezelf en de jouwen! ❤️
Mija schreef op 15-10-2023 om 12:01:
[..]
Het ging er mij in bovenstaande niet om te verdedigen dat het terecht is dat Israël een bijzondere plek inneemt (wat ik zelf overigens wel zo ervaar) maar dat het te verklaren is vanuit de recente geschiedenis en hoe die door mensen is en wordt gezien. Jij kunt daar uiteraard heel andere conclusies uit trekken. Maar in het collectieve bewustzijn heeft Israël een bijzondere plek. Jij noemt dat een uitzonderingspositie en een dubbele standaard. Jij ziet hetzelfde maar waardeert het anders.
Je blijft er maar op hameren dat mensen rationeel zouden moeten handelen. Ik begrijp wat je zegt. Ik vind de mensheid ook oerdom, als ik heel eerlijk ben. De ene domheid stapelt zich op de andere. Maar als ik daar dag en nacht net zo boos over ben als jij heb ik een kloteleven. Voor zover mogelijk kies ik er dus voor de realiteit te accepteren dat mensen irrationele wezens zijn, dat ze elkaar en zichzelf pijn doen, en om daar zoveel mogelijk compassie voor op te proberen te brengen. Ik vind ook echt wel dingen. Ik ben zelf behoorlijk analytisch ingesteld, net als jij, denk ik. Maar als de wereld je analyse niet volgt (niet kan volgen) sta je alleen, woedend, gefrustreerd, gewond. Ik kijk er ongeveer zo naar: jouw analytische vaardigheden zijn enorm sterk. Je weet ongelooflijk veel. Redeneert bijzonder strak. Maar je ziet in je eigen emotie één ding over het hoofd: de werkelijkheid is niet hetzelfde als jouw analyse. Je schrapt de emotie, de fundamentele irrationaliteit als deel of misschien wel basis van de menselijke aard, uit de analyse. Omdat het niet rationeel is. En jij vindt dat we het rationeel moeten bekijken. Wat ik herken. Ik snap er ook geen hout van eerlijk gezegd. Maar die irrationaliteit is misschien niet logisch maar wel reeel; het is er, het is sterk en het verdwijnt niet. En dus zal zelfs de sterkste analyse nooit aansluiten bij de werkelijkheid als je het feit van de emotie, van de irrationaliteit, de passie, de gekte er niet in opneemt. Het leven en de daden van mensen zijn maar al te vaak absurdistisch. Niet alleen in negatieve zin gelukkig. Maar ook in negatieve zin. Ik denk dat het belangrijk is om in energetische zin wel te vechten voor redelijkheid maar niet tegen absurditeit. Want die strijd verlies je; jij bent degene die daar dag in dag uit aan kapot gaat, aan je eigen woede, hardheid, frustratie, die eigenlijk pijn zijn.
Ik weet het: het is heel persoonlijk. Het is misschien wel ‘op de man’. En het is misschien ook wel arrogante nonsens. Maar het is, op de een of andere manier, bedoeld om je aan te raken, om te zeggen: ik zie jouw hart. Zorg alsjeblieft beter voor jezelf. Leg wat verantwoordelijkheid neer. En als je het allemaal sentimentele flauwekul vindt, wat absoluut mag, en ik zeg niet eens dat het dat niet is, dan hoop ik dat je in ieder geval dit gelooft of voelt: ik wil je iets geven, niet bestrijden. Ik ben dat elkaar bestrijden zo ontzettend zat. De mensheid faalt. Als we samen zouden weten en erkennen dat we kneuzen zijn, in plaats van ieder voor zich te denken dat het aan de ander ligt, dan waren we al een heel eind.
Het gebeurt niet vaak maar ik weet even niet zo goed wat te zeggen. Dan denk ik dat ik sowieso moet beginnen met je te bedanken voor de mooie woorden. Ze doen precies waar ze voor bedoeld zijn, ze raken mij en zetten mij aan het denken. Je krachtige schrijfstijl zorgt ervoor dat ik je posts wel 5, 6 of 10 keer lees en daar wil ik je ook voor bedanken. Je verbreed en verrijkt kennis, geeft nieuwe inzichten en inspireert mij om na te denken.
En je hebt gelijk, het is dikwijls frustrerend als het onrecht er zo dik bovenop ligt maar dat bijna niemand dat ook ziet. Maar onrecht zien lost het niet op en misschien begrijp ik dat nog te weinig. En ik kan het zelf niet oplossen want de gehele mensheid is niet in staat een oplossing te vinden. Nu je ook onderstreept dat de realiteit vaak niks met rationaliteit, gerechtigheid en redelijkheid heeft te maken zal het misschien makkelijker voor mij zijn de realiteit te accepteren. Misschien moet ik gewoon proberen mijn “ focus van de wereldpolitiek” te verleggen naar de buurt, dorp of gemeente waar ik woon. Dat ik daar wel een verschil kan maken in plaats van mijzelf te verliezen in een strijd die ik inderdaad nooit ga winnen.
Mija: 
voor je mooie, wijze, verbindende woorden.
Op de website van Trouw staat vandaag een artikel dat bij mij heel diep binnenkomt. Het laat mij zien: conflicten worden - bewust en strategisch - gaande gehouden door extreme mensen die actief gesprekken, menselijk contact, saboteren, laten ontsporen en torpederen. Zo houden ze met hun narcisme de hele wereld in hun greep. Zoveel invloed en macht weten ze te verweven! Waarom zijn we zo gevoelig voor dat narcisme? Omdat slimme narcisten handig ons ego weten op te krikken als het ze goed uitkomt? Als ze ons daarmee kunnen inschakelen om hun doel te bereiken? We snakken allemaal naar (eigen)waarde en doen de gekste dingen om daarin gesterkt te worden. De mensen met de grootste bekken, met het extreemste gedrag, krijgen veel te veel aandacht. Ook als je ze bestrijdt, winnen ze. Want daardoor krijgen ze aandacht en kennen we ze gewicht toe. We erkennen hun kracht, hun bijzonderheid. Die gewone mensen, waar het in onderstaand artikel over gaat, betekenen ‘niks’, staan niet op de voorpagina, worden geen breaking news. Ze zijn gemiddeld, doorsnee, spreken niet tot de verbeelding, wekken geen fascinatie of bijzondere bewondering. Wij richten onze blik te vaak op de verkeerde dingen, op de verkeerde mensen, zonder te herkennen dat we eigenlijk narcisme bewonderen en medemenselijkheid saai en onbetekenend vinden. Er zijn maar erg weinig ‘slechte’ mensen maar wel heel veel mensen die slechtheid niet goed herkennen als het is ingepakt in een manipulatief verhaal waar ze als een blok voor vallen, omdat het ze een goed, krachtig gevoel geeft.
“Twee dagen voor de recente grote inval van terreurbeweging Hamas organiseerde de Israëlische actiegroep Women Wage Peace (‘Vrouwen voeren vrede’) nog een vredesmanifestatie samen met Palestijnse vrouwen in Jeruzalem en aan de Dode Zee. De Israëlische vredesactivisten hielden daar toen een heel goed gevoel aan over.
(…)
De twee vertellen dat er ook wel mannen betrokken zijn bij Women Wage Peace, maar dat de nadruk bewust ligt op vrouwen. Cune: “We willen een fundamentele verandering in de militaristische, door mannen gedomineerde samenleving in Israël. Want het is hier heel erg macho. Vrouwen willen niet dat hun kinderen sneuvelen, ze zijn minder geneigd tot oorlog voeren.”
(…)
Een van de drijvende krachten van hun vredesbeweging is bovendien naar alle waarschijnlijkheid ontvoerd door de Hamasstrijders. De 74-jarige Vivian Silver woonde in een kibboets vlak bij de grens van Gaza, die werd aangevallen door de Palestijnse terroristen. Haar huis brandde af en haar lichaam werd niet teruggevonden. Ondanks alle verdriet daarover deed haar zoon Yonathan, in de geest van zijn moeder, op televisie een dringende oproep tot vrede. “We moeten het geweld nu stoppen”, zei hij. “Wraak is geen strategie.”
Ook Cune en Paz houden, ondanks de hoog oplopende emoties van dit moment, vast aan hun vredesmissie. Cune: “Het klinkt een beetje als een cliché, maar je zou kunnen zeggen dat er in de wereld een strijd gaande is tussen goed en kwaad, of tussen het donker en het licht. Wij zien onszelf als mensen van het licht. We geloven niet in geweld.”
(…)
Op de vraag of het verstandig zou zijn om, als de kans zich zou aandienen, vredesonderhandelingen te voeren met Hamas, zeggen beiden dat dit onmogelijk is. Paz stelt dat ze zelf, als privépersoon, nog best bereid zou zijn gesprekken te voeren met leden van de groep. Maar ze twijfelt of die in staat zijn zo’n gesprek te voeren. (…)
Maar dat Israël op zoek moet naar een vergelijk met de Palestijnen, daarover zijn de twee het roerend eens. “Als onze bevolkingsgroepen ergens samenkomen, is het contact altijd heel erg warm”, glimlacht Paz. “Onze mensen weten hoe ze moeten samenleven.””
Israël levert weer drinkwater aan het zuiden van de Gazastrook.
Daglichtlamp schreef op 15-10-2023 om 16:58:
Israël levert weer drinkwater aan het zuiden van de Gazastrook.
Fijn!
Hamas houdt mensen tegen op hun vlucht:
https://www.cnn.com/middleeast/live-news/israel-news-hamas-war-10-15-23/index.html
Hamas has been stopping Americans from leaving Gaza through the Rafah crossing to Egypt, even though Cairo has agreed to let US citizens cross into the country, the White House said Sunday.
“We have told President Sisi to open the border to let Americans out,” national security adviser Jake Sullivan told CNN’s Jake Tapper. “The situation there at the crossing is actually more complicated.”
Sullivan said while the Egyptians have agreed to allow Americans to depart to get safe passage through the Rafah crossing and the Israelis agreed, “to ensure that the area around there would be safe, at least as far as they were able to do so,” when a group tried to cross yesterday, it “was actually Hamas taking steps to try to stop that from happening.”
De pro Palestina demonstratie op de Dam lijkt drukbezocht geweest, en gelukkig goed en rustig verlopen te zijn. De eisen die waren gesteld waren ook streng. Eigen orde dienst, geen Hamas vlaggen etc. Ik bewonder m’n burgermeester dat ze in tegenstelling tot bv Wenen en Berlijn de vrijheid van meningsuiting faciliteert ❤️
En Tel Aviv ligt vanavond alweer onder vuur.
Uiteraard zonder voorafgaande waarschuwing van de Hamas terroristen aan de bevolking om een veilig heenkomen te zoeken.
Ik lees dat Egypte de grens opent voor humanitaire hulp. Heel fijn.
Malibu2 schreef op 15-10-2023 om 20:10:
En Tel Aviv ligt vanavond alweer onder vuur.
Uiteraard zonder voorafgaande waarschuwing van de Hamas terroristen aan de bevolking om een veilig heenkomen te zoeken.
Wat heb je aan een waarschuwing als je geen veilig onderkomen hebt om naartoe te gaan? Of als je niet weg kunt omdat je in het ziekenhuis ligt?
Ook de terreur naar burgers komt helaas niet alleen van Hamas, maar ook van de andere kant. Hopelijk krijgt Israël na deze oorlog een kabinet zonder extreem rechtse partijen.
https://www.volkskrant.nl/nieuws-achtergrond/zo-ziet-etnische-zuivering-eruit-terwijl-iedereen-naar-gaza-kijkt-verjagen-joodse-kolonisten-bewoners-van-de-westoever~bdab2475/
Op de hele Westoever heeft dat al geleid tot eenzijdig geweld van Israëliërs tegen Palestijnen. Volgens persbureau AP zijn daarbij 54 mensen om het leven gekomen. Zo werden woensdag in het stadje Qusra drie Palestijnse burgers zomaar doodgeschoten door gemaskerde kolonisten. Bij de begrafenis de volgende dag vermoordden ze er nog twee. Vrijdag werd in het dorp At-Tuwani een man neergeschoten door een kolonist, nota bene in gezelschap van een Israëlische soldaat. De linkse krant Haaretz maakte melding van het geweld, de rest van de Israëlische media negeerde het.
Poezie schreef op 15-10-2023 om 20:39:
[..]
Wat heb je aan een waarschuwing als je geen veilig onderkomen hebt om naartoe te gaan? Of als je niet weg kunt omdat je in het ziekenhuis ligt?
Mensen vluchten naar het noorden , begreep ik. Op aanraden van het Israëlische leger. Maar ja, dan ga je dood door een bermbom die geplaatst is door Hamas terroristen.
Om je eigen volk expres te doden in de hoop de schijn op te wekken dat Israël onschuldige mensen op de vlucht doodt. Het is in en intriest. Wat een beesten.