Een wachtrij bij Carré. Ik weet het niet…
De afgelopen week heb ik met enige verbazing gekeken naar alle gebeurtenissen rondom de dood van Peter R. de Vries. Ik krijg berichten over herdenkingen, er staat een wachtrij bij Carré en ik snap eigenlijk niet zo goed waarom.
Nu moet ik eerlijk bekennen dat ik geen grote tv-kijker ben en bij het zien van Peter R. de Vries was mijn eerste reactie altijd zappen. Misschien dat ik het hierdoor ook niet snap.
Ik erken dat hij belangrijk was voor de (misdaad)journalistiek in Nederland en dat deze aanslag in het licht van de vrije journalistiek een belangrijke gebeurtenis is, maar deze ‘populariteit’ (bij gebrek aan een beter woord) verrast mij.
Is het de daad die half Nederland op de been brengt of is het de persoon?
Ik ben benieuwd wat anderen hiervan vinden en of je zelf in de rij bij Carré zou gaan staan/staat.
DanGun schreef op 24-07-2021 om 08:31:
[..]
En ik snap niet dat er al berichten lang gezanikt wordt over dat nummer. Alsof dat belangrijk is. Sowieso al niet en in het kader van deze gebeurtenis al helemaal niet.
Gezanikt? Van gedachten gewisseld.
Herfstappeltaart schreef op 24-07-2021 om 08:34:
[..]
Gezanikt? Van gedachten gewisseld.
Op mij komt het over als zaniken over iets futiels dat al enige dagen doorgaat.
Ik vind dat geklets over muziek een beetje topicvervuilend; misschien kan daar een ander topic voor geopend worden. Als je de titel en openingspost leest, zie je dat het daar niet om draait in dit topic.
vanpuffelen schreef op 24-07-2021 om 10:28:
Ik vind dat geklets over muziek een beetje topicvervuilend; misschien kan daar een ander topic voor geopend worden. Als je de titel en openingspost leest, zie je dat het daar niet om draait in dit topic.
Volgens mij wordt in dit topic het sociologisch fenomeen van massale rouw besproken. En het effect van een gebeurtenis zoals deze op muziek is daar dan een uitvloeisel van. Is toch niet zo gek?
juliet64 schreef op 24-07-2021 om 10:44:
[..]
Volgens mij wordt in dit topic het sociologisch fenomeen van massale rouw besproken. En het effect van een gebeurtenis zoals deze op muziek is daar dan een uitvloeisel van. Is toch niet zo gek?
Zelfs dat was niet de insteek.
"Is het de daad die half Nederland op de been brengt of is het de persoon?
Ik ben benieuwd wat anderen hiervan vinden en of je zelf in de rij bij Carré zou gaan staan/staat".
Wel interessant de discussie over liedjes en wat die doen voor jou. Eigenlijk voer voor een nieuwe discussie. Bij MH17 hoort Dotan met Home. Die kwam als hoogste nieuwe binnenkomer op 84 maar of dat door MH17 kwam of niet zullen we niet weten natuurlijk.
Ik vind het juist interessant dat de top 2000 beïnvloed wordt door wat er het afgelopen jaar gebeurd is. Anders is er toch helemaal niks aan? Elk jaar een stuk of 50 nieuwe binnenkomers waarvan er maar 10 het jaar erna er weer in staan en de rest staat altijd op ongeveer dezelfde plaats.
Mijn vader verloor een collega door een ongeluk ergens in de jaren 90, daar werd op de uitvaart toen een nummer van Phil Collins gedraaid en ik was op dat moment gek op Phil Collins dus die muziek had hij al vaak gehoord. Het was voor hem helemaal niet zo prettig om voortaan bij dat nummer aan die collega te denken maar ja als we het allemaal houden bij de uitvaartmuziek van de jaren 70 met liedjes die alleen daar gedraaid worden dan ga je ook niet mee met de tijd. Mijn zwager verloor een vriend op de middelbare school (hij is nu in de 50) en daar werd van de Simple Minds - Don't You (Forget About Me) gedraaid. Ik kende mijn zwager toen nog niet maar bij dat nummer denk ik aan hem en dus aan die vriend. Ik weet nog steeds niet of ik dat nu prettig vind of niet...
Laatst stond in middenin de Hema bijna te huilen omdat het nummer werd gespeeld dat ze bij de uitvaart van m’n schoonzus en later bij m’n broer draaide. Dat was 30 jr terug en dat liedje was een paar jaar daarvoor een hit geweest. En nee, huilen is niet leuk en verdriet ook niet. Maar hoe mooi is het dat 3 noten je weer herinneren aan de mensen die je zo liefhad?
Wanneer ik Ghostbusters hoor dan denk ik aan de crematie van Neef. Aan hoe zijn vriendenclub zo verdrietig en bedrukt de aula binnen kwam. En hoe er werd gelachen (soms besmuikt, soms een grinnik en her en der een schaterlach) toen de intro klonk. Dan kan ik alleen maar dankbaar zijn dat ik zo’n bijzonder mens heb gekend, die zelfs na zijn dood wist wat z’n vrienden nodig hadden.
DanGun schreef op 24-07-2021 om 14:18:
Laatst stond in middenin de Hema bijna te huilen omdat het nummer werd gespeeld dat ze bij de uitvaart van m’n schoonzus en later bij m’n broer draaide. Dat was 30 jr terug en dat liedje was een paar jaar daarvoor een hit geweest. En nee, huilen is niet leuk en verdriet ook niet. Maar hoe mooi is het dat 3 noten je weer herinneren aan de mensen die je zo liefhad?
Wanneer ik Ghostbusters hoor dan denk ik aan de crematie van Neef. Aan hoe zijn vriendenclub zo verdrietig en bedrukt de aula binnen kwam. En hoe er werd gelachen (soms besmuikt, soms een grinnik en her en der een schaterlach) toen de intro klonk. Dan kan ik alleen maar dankbaar zijn dat ik zo’n bijzonder mens heb gekend, die zelfs na zijn dood wist wat z’n vrienden nodig hadden.
Wat een triest en mooi verhaal tegelijkertijd. Zo bijzonder wat muziek teweeg kan brengen.
Ik wil bepaalde nummers die ze bij een uitvaart van dierbaren hebben gedraaid niet meer horen.
watertoren schreef op 24-07-2021 om 17:41:
Ik wil bepaalde nummers die ze bij een uitvaart van dierbaren hebben gedraaid niet meer horen.
iedereen ervaart dat anders.
Ik snap het ook wel hoor, want ja het maakt me dankbaar maar bij de 1e tonen van Ghostbusters snijdt het door m’n hart.