De 'verwende sneeuwvlokjes' van Generatie Z zoeken hun weg op de arbeidsmarkt
Een nieuwe generatie werknemers betreedt de arbeidsmarkt, een generatie met een niet al te beste reputatie: Generatie Z, geboren tussen 1997 en 2015. De jongeren zouden verwend zijn en weinig weerbaar. Met spottende bijnamen als 'sneeuwvlokjes' en 'rubbertegelkinderen', grootgebracht door 'curlingouders' die hun problemen hebben weggepoetst. Trainingen leren werkgevers en 'Gen Z' nu met elkaar omgaan.
Generatie Z - de eerste generatie die volledig is opgegroeid met alle mogelijkheden van de digitale wereld - heeft hoge verwachtingen van de arbeidsmarkt, zien werkgevers. Uitdagende functies moeten ze niet alleen persoonlijke groei brengen, maar ook een positieve impact hebben op mens en maatschappij. Een aantrekkelijk salaris zien de twintigers als rechtvaardig.
Bevoorrechte positie
Eva Geesing is directeur van uitzendbureau The New Crew. Ze zegt dat Generatie Z vooral streeft naar geluk en moeilijk omgaat met minder prettige momenten. "Ze verwachten dat elke keuze die ze maken, hen naar dat geluk zal leiden. Maar niet elke keuze kan leiden tot geluk en soms is het gewoon even niet zo leuk." The New Crew helpt starters met trainingen hun weg te vinden op de arbeidsmarkt en leren omgaan met teleurstellingen.
De twintigers van Generatie Z zien niet vaak wat in fulltime werken. Het leven naast werken is minstens zo belangrijk, zo niet belangrijker. In de huidige krappe arbeidsmarkt kunnen ze dan ook eisen stellen. 'Gen Z' heeft een bevoorrechte positie ten opzichte van voorganger Generatie Y - de millennials - die de arbeidsmarkt betrad in een periode van hoge werkloosheid.
Werkgevers vinden de ogenschijnlijk onrealistische eisen van de twintigers lastig. Volgens een enquête van American Survey beschouwt 74 procent van de Amerikaanse managers Generatie Z als ongemotiveerd, snel afgeleid en te gevoelig voor kritiek. Ze vinden dat de generatie maar moeilijk ergens de schouders onder zet.
'Dapperheid'
Volgens Timo de Regt, directeur van uitzendbureau STAN Partners, ontstaan conflicten wanneer iedereen teveel vanuit het eigen generatieperspectief naar de wereld kijkt. "Terwijl je juist in dialoog met je medewerkers moet gaan om tot een succesvolle samenwerking te komen. Elke generatie heeft met de andere leren werken. Een generatie overslaan gaat moeilijk", zegt De Regt, die werkgevers en arbeidsbemiddelaars trainingen en cursussen aanbiedt om verschillende generaties nader tot elkaar te brengen.
Uit onderzoek van TNO, vorig jaar, blijkt dat 21 procent van jonge werknemers tussen 18 en 27 jaar zich meerdere malen per maand emotioneel uitgeput voelt door werk. Maar Generatie Z-expert Hajar Yagkoubi (23) schrikt daar niet van. Ze vindt dat andere generaties een voorbeeld kunnen nemen aan de openheid van haar generatie. "Ik zie het niet als zwakte, maar als een soort dapperheid. Dat je eigenlijk durft te laten zien dat je ergens mee zit of dat het niet zo lekker gaat."
Volgens TNO, blijkt dat 21 procent van jonge werknemers tussen 18 en 27 jaar zich meerdere malen per maand emotioneel uitgeput voelt door werk.
De 'verwende sneeuwvlokjes' van Generatie Z zoeken hun weg op de arbeidsmarkt (nos.nl)
Renmuis schreef op 13-10-2023 om 20:27:
[..]
Maar onze generatie heet dus ook de patatgeneratie omdat ook wij gezien werden als verwend en gemakzuchtig, met weinig werklust en discipline.
Klopt, ik las het. Ik denk ook dat dat best zou kloppen vanuit het perspectief vanuit de vorige generaties. Het is een trend die zich heeft ingezet vanaf een bepaalde welvaart, waarbij de verzorgingsstaat z'n intrede heeft gedaan en arbeid werd gekoppeld aan ontwikkeling ipv inkomen.
Ook al herken ik de omschrijving voor mezelf niet (ik ben niet opgevoed door ouders uit de protestgeneratie, omdat ik zelf oude redelijk conservatieve ouders had die op hun beurt uit behoorlijk strenge gezinnen kwamen waar de bijbel heerste). En ik zit zelf aan de oude kant vd patatgeneratie.
Maar kan me de filmpjes wel herinneren van de anti autoritaire ouders (en had ook klasgenootjes met zulke ouders) en wat opvoeden inhield en ik vermoed niet dat het zinnetje 'dan maak je maar zin' daar veel werd uitgesproken. Waarmee mijn eigen opvoeding niet per se beter is, maar heb wel geleerd dat je bepaalde dingen gewoon echt niet deed, sterker nog, niet eens over nadacht. Je deed het gewoon. En dat was ook wel fijn. Ik vind het zelf niet fijn om over werkelijk alles te moeten bedenken of ik dat nu wel of niet leuk vind en of ik er zin in heb. Gedachteloos iets doen omdat het nu eenmaal moet of zo hoort heeft ook z'n voordelen. Kost stukken minder energie dan iets doen waar je sterke weerstand tegen voelt.