Werken aan gezondere levenstijl en gewicht in 2025
Strijkstok schreef op 03-01-2025 om 23:42:
Bah, ik had een echt slechte dag qua eten. Niet ontbeten en tegen lunchtijd naar Ikea met dochter. Dat was uiteraard gezellig, maar ook daar niks gegeten. Ze hingen met de benen buiten in het restaurant en daar hadden we geen zin in.
Wat betekend dit; met de benen buiten?😊
Dat je dat kunt, Strijkstok, zo lang zonder eten! Ik word dan misselijk en kan flauwvallen. Heb ook altijd een Sultana bij me.
“met de benen buiten” betekent ontzettend druk. Als beelddenker zie ik het voor me.
@Pecunia jij vroeg je af hoe het komt dat sommige anderen zoveel bewegen. Jouw uitleg over jouw gezondheid en leven maakt mij meteen duidelijk waarom dit verschil er kan zijn. Ik ben 45 en heb het privilege dat ik gezond ben. Ik heb af en toe een griepje of verkoudheid. Ik heb af en toe eens hoofdpijn maar dat is het. Ik heb geen allergieën, geen chronische ziekten waar ik weet van heb of hinder ervaar.
Daarnaast ben ik jaren terug gestopt met werken en hebben mijn man en ik de keuze gemaakt om van 1 inkomen rond te komen. Dat was in heel veel opzichten een heel goede keuze voor ons als gezin, voor mij als individu ook, al was het ook een offer om dit deel dat ook een heel belangrijk deel uitmaakte van mijn bestaan en hoe ik me definieerde te beëindigen. Dit offer is gebaseerd op een combi van goede zelfzorg/gezinszorg (wat in elkaar doorloopt en overlapt) doordat twee van onze vier kinderen zorgintensief zijn en wij behoefte hadden aan een stevige basis. Man en ik zijn dus beiden uit de ratrace gestapt. Ik helemaal en hij door niet te hoppen, maar te blijven bij een bedrijf wat het niet meest fijne is maar waar de vrijheid om zijn werk op zijn manier vorm te geven en beloning erg oké zijn. Het is niet de meest ‘verrijkende omgeving’ waarin hij verkeerd maar hij blijft bewust omdat de vrijheid in en rust die dat geeft een betere basis is voor ons gezin. Conclusie. Ik voel me heel geprivilegieerd. Ik heb tijd en een goede gezondheid. Verder doet mijn lijf en ook mijn hoofd en gevoel het gewoon heel goed op bewegen en voeden in plaats van vullen dus het doet ook echt goed. En dat motiveert ook.
Is het altijd halleluja? Absoluut niet. Er zijn ook oprechte zorgen en heel lastige dingen waarmee we te dealen hebben en die mede genoodzaakt hebben om dit soort keuzes te maken.
Kizomba goed bezig volgens mij!
Ninoea, mooie post.
Ik zit klaar om zo naar de sportschool te gaan. Gisterenavond wel met man aan de wijn en borrelnootjes gezeten (en dat is nou juist iets wat ik echt nooit eet en makkelijk af kan blijven normaal gesproken! Dit zakje was nog over van oud en nieuw..)
Als het vanmiddag nog droog is ga ik ook nog een uur wandelen. Ik heb hier in de buurt een mooi rondje om een meer heen!
Fijne dag allemaal
Ninoea, dank je wel voor het delen van je verhaal. Ik heb zelf destijds andere keuzes gemaakt. Ik heb altijd gewerkt en was kerngezond, toen ik op mijn 57e ziek werd. Ik denk dat mijn goede conditie en wat overgewicht (ik kon wat verliezen, zeg maar) hebben bijgedragen aan mijn herstel. Maar dat herstel kwam met een prijs, want het was een zware behandeling en de gevolgen zijn navenant. Maar ik ben blij met wat ik allemaal nog en weer kan en hoop met trainen en de goede dingen eten nog meer stapjes vooruit te zetten.
Wijn en borrelnootjes maken het leven af en toe ook aangenaam, GlitterGoud. De boog kan niet altijd gespannen staan. En je loopt en traint het er vandaag weer af. Goed bezig!
Auwereel schreef op 03-01-2025 om 22:34:
[..]
Dat er iets verandert in je energiehuishouding is al langer bekend, maar dna sequencing waardoor er precies gekeken kan worden wat er in het dna gewijzigd is, is een nieuwere techniek, dat kon 25 jaar geleden nog niet.
Nee, dat weet ik.
Door mijn aandoeningen kan ik helemaal niet zoveel bewegen. Als ik teveel doe (en wat dat ‘teveel’ is, is elke dag anders), krijg ik een PEM en ben ik dagen ziek.
Gisteren zijn we dus weggeweest, vanmiddag moeten we naar de danswedstrijd van stiefdochter (dat is eenmalig, soort strijd tussen de verschillende wijken hier in de stad, georganiseerd door het jeugdwerk) in Martiniplaza. Ik moet dus wel nu rustig aan doen en morgen niks doen aangezien ik maandag weer op school word verwacht.
Ik heb aan topsport gedaan en was voor ik ziek werd altijd bezig, aan het sporten, werken, vrijwilligerswerk, groot gezin enz.
In mijn hoofd kan ik dat allemaal nog wel maar mijn lijf denkt daar anders over.
Mijn plan is gelukt: ik ben twee kilo aangekomen. Wat inderdaad rond mijn benen is gaan zitten en maar een klein deel rond mijn ribben wat de bedoeling van alles was. Ik voel het aan mijn broek die wat strak gaat zitten als ik me voorover buig om mijn schoenen aan te trekken.
Ik ga dus nu geleidelijk afbouwen en neem dan een mooi rond getal in gedachten wat mijn nieuwe gewicht zal gaan worden.
SuzyQFive, dat lijkt me zwaar. Dat je het wel kon en nu niet meer kan.
Ik heb mezelf naar de sportschool geschopt vanochtend. Vanmiddag een lange wandeling, en van de snacks afblijven (echt).
De persoonlijke verhalen die hier worden gedeeld (dank daar voor) doen mij des te meer beseffen dat je moet genieten van het moment en dingen die echt wilt niet moet uitstellen.
Wat kilo's afvallen voor mijn gezondheid hoort daar ook bij.
Lijkt me pittig om te moeten accepteren als je eerst altijd in beweging was en dat nu niet meer kan.
De eerste 0,8kg is er af 
natuurlijk voornamelijk vocht. Twee dagen normaal eten en bewegen scheelt veel om zo de start weer te maken. Vriend is een mountainbike ophalen, ook hij wil dit jaar flink afvallen en eerst beginnen met cardio. Lijkt hem een mooi doel om te beginnen met mountainbiken, wie weet dat er dan over een tijdje ook een mountainbike voor zoon wordt gekocht zodat ze samen het bos in kunnen.
Ik ben benieuwd hoe het vanavond gaat, zaterdagavond eten bij standaard chips. Dit willen we nu achterwege laten en de cravings weerstaan. Discipline tonen is niet onze meest sterke kant 
dus hopelijk staan we beiden sterk in onze schoenen vanavond.
Schoondochter schreef op 04-01-2025 om 10:01:
SuzyQFive, dat lijkt me zwaar. Dat je het wel kon en nu niet meer kan.
Ik heb mezelf naar de sportschool geschopt vanochtend. Vanmiddag een lange wandeling, en van de snacks afblijven (echt).
Afblijven van de snacks lukt mij door de week prima maar in het weekend met een glaasje wijn erbij niet. In het weekend ga ik dus zorgen voor lekkere snacks met niet te veel calorieën. Ben een vis en andere zeebeesten liefhebber dus vandaag zijn dat garnalen en tomaatjes. Mijn moeilijke moment ligt rond 5 uur voor het avondeten dus. Later op de avond snack ik niet vaak omdat ik weet dat ik dan slechter slaap.
JtM schreef op 04-01-2025 om 10:28:
Lijkt me pittig om te moeten accepteren als je eerst altijd in beweging was en dat nu niet meer kan.
De eerste 0,8kg is er af
Ik ben benieuwd hoe het vanavond gaat, zaterdagavond eten bij standaard chips. Dit willen we nu achterwege laten en de cravings weerstaan. Discipline tonen is niet onze meest sterke kant
Om de cravings te weerstaan kun je dan beter een alternatief neerzetten.
Bv strookjes wortel en komkommer met een dipje op basis van yoghurt of magere kwark.
En dan ipv mayonaise mayolijn van Remia nemen. Wel het mondgevoel niet de calorieën.
Ysenda schreef op 04-01-2025 om 10:32:
[..]
Om de cravings te weerstaan kun je dan beter een alternatief neerzetten.
Bv strookjes wortel en komkommer met een dipje op basis van yoghurt of magere kwark.
En dan ipv mayonaise mayolijn van Remia nemen. Wel het mondgevoel niet de calorieën.
Eens!!! Eén van de grootste fouten die je kunt maken bij het streven naar een gezonde leefstijl is je dingen gaan ontzeggen. Zeker op momenten dat je normaal een chipje at kun je beter een alternatief kiezen dan helemaal niks, daar word je chagrijnig van en na drie weken vlieg je alle chips aan die je maar kunt vinden. Ook kun je nog steeds je chipje eten, maar neem dan een afgemeten portie. En geen excuus van "ja, maar bij mij moet die zak chips leeg!" Dat klopt, dat is bij iedereen zo, daar wordt chips op gemaakt, je wilt dooreten tot de laatste kruimel onderin het puntje van de zak. Ik zeg dit niet omdat ik mezelf zo'n bink vind, maar omdat ik uit ervaring weet dat het zo is. Ik scheurde de zak open en plakte de kruimels aan mijn vingers om die helemaal af te likken. Het went echt.
RoosOpJeHoed schreef op 04-01-2025 om 10:56:
[..]
Eens!!! Eén van de grootste fouten die je kunt maken bij het streven naar een gezonde leefstijl is je dingen gaan ontzeggen. Zeker op momenten dat je normaal een chipje at kun je beter een alternatief kiezen dan helemaal niks, daar word je chagrijnig van en na drie weken vlieg je alle chips aan die je maar kunt vinden. Ook kun je nog steeds je chipje eten, maar neem dan een afgemeten portie. En geen excuus van "ja, maar bij mij moet die zak chips leeg!" Dat klopt, dat is bij iedereen zo, daar wordt chips op gemaakt, je wilt dooreten tot de laatste kruimel onderin het puntje van de zak. Ik zeg dit niet omdat ik mezelf zo'n bink vind, maar omdat ik uit ervaring weet dat het zo is. Ik scheurde de zak open en plakte de kruimels aan mijn vingers om die helemaal af te likken. Het went echt.
Iedereen is natuurlijk anders, maar voor mij zou dat totaal niet werken. Een beetje chips eten zou ik even kunnen, maar al snel gaat toch de zak leeg. En door wat anders gezonds te pakken wat ik minder lekker zou vinden daardoor zou ik de snaaitrek houden en blijf ik zin houden in de slechte dingen. Bij mij werkt het beter de snelle suikers te schrappen en niet extra van andere gezonde dingen te snaaien als snack. Na een paar dagen heb ik er geen behoefte meer aan.
Alleen heel soms bij sommige gelegenheden wat chips erbij pakken als ik bij anderen ben dat gaat dan wel prima. Maar zelf niet meer kopen, want uiteindelijk ga ik dat te vaak doen en gaat het weer mis. Hetzelfde als je tegen een roker zegt rook maar minder, dat houdt een roker ook maar heel kort vol. Dat is voor mij met dit ook.