Miauw - Onze katten

4 katten hier, maar dat ging per ongeluk  . Echtgenoot wilde geen katten dus toen ik een katertje van een week of 10 zag lopen bij een kennis, en zag dat er door de erfhond op gekauwd was, heb ik um meegenomen. Verrassing echtgenoot! Katertje bleef na medicijnen en goede verzorging door de dierenarts, leven en ontpopte zich tot rasechte etterbak. Uit pure dankbaarheid vermoed ik 😂.

Ik had bedacht dat de kater, die inmiddels 1 jaar was, eenzaam was. Echtgenoot wilde geen tweede kat, want hij wilde al geen eerste kat, dus toen we op vakantie waren op een kilometer of 300 van huis, zag ik een advertentie voor een allerschattigst poesje. Ik erop af, poesje bleek nog een zusje te hebben dat niet opgehaald werd, dus het zusje mocht ook mee. 300 kilometer in de auto mee terug naar huis, té schattig!

De kater bleek de allerliefste, zorgzaamste en spelerigste grote broer te zijn die je kunt verzinnen, dus de zusjes waren snel gewend. Drie van die jonge beestjes in huis, het was fantastisch, vooral als je je niet heel erg hecht aan een bank en gordijnen, maar je krijgt er zoveel voor terug 😇.

De zusjes werden een jaar, de grote broer was inmiddels 2, en toen vond de vader van een kennis van een vriendin van oudste dochter een kitten-in-een-doosje op het bedrijventerrein waar hij werkt. Die kwam, volgens echtgenoot, echt echt echt niet bij ons in huis! Dochter vond dat onzin want jongste dochter had wel een veulen mogen kopen (had ik al verteld dat echtgenoot geen paarden wilde? We hebben er drie, maar dat ging per ongeluk!) en een kitten is kleiner en het was ook al corona dus we reden 75 kilometer heen naar de kennis van de vriendin van oudste dochter, en ook weer 75 kilometer terug, met de kitten, in het doosje. Het pluizige duiveltje is inmiddels bijna een jaar. Ik zeg: tijd voor een nieuwe! Maar dan ook voor een nieuwe echtgenoot vrees ik 😊.