Advies over wat te doen
Ongeveer een jaar geleden kochten we twee katten bij een fokker. Ze zijn gewéldig! Alleen zijn er inmiddels best wat zaken rondom de katten die me behoorlijk veel stress opleveren. De katten zijn nogal extreem in alles. Dus extreem in aandacht willen, extreem lief, extreem speels, extreem op ons kindje gericht (en andersom) en oh my, juist door deze dingen zijn we zooo verliefd op ze. Zo verliefd dat ons eigen comfort eigenlijk behoorlijk ten onder sneeuwt. En dat geeft me stress. Veel stress. Het begint me op te breken.
We hebben het huis leuk ingericht voor de katten met diverse plekken waar ze omhoog kunnen. Hier maken ze dankbaar gebruik van. Ook hebben ze bergen speelgoed (waar mee afgewisseld wordt) en er wordt heel veel met ze gespeeld. Maar ze maken álles kapot. Alles. Ik heb inmiddels volledig rondom het huis geen raambekleding meer. De plissegordijnen hebben ze dwars doormidden gescheurd om dwars doorheen te kunnen (terwijl ze er ook omheen kunnen). De touwtjes voor de bediening zien ze als speelgoed (gevaarlijk, want er bleef al een keer een poot in vast haken). De gordijnen scheuren ze doormidden en bijten er gaten in. Die heb ik dus ook weggehaald. Het speelgoed van ons kind wordt kapot gebeten. Ik kan nog geen puzzelstukje laten liggen, maar zelfs bijv een houten trommelstokje of hard plastic speelgoed wordt kapot gebeten. Planten kunnen al helemaal niet meer, zelfs cactussen vreten ze kapot. Werkjes van ons kindje komen in de kast, anders gaan de katten er mee aan de haal. We hebben behalve plafondlampen alle losstaande lampen weggehaald. Ze bijten de electriciteitssnoeren door. Zelfs de waterkoker op het aanrecht moet weggeborgen worden in een kast. Een telefoon of ipad opladen kan niet meer beneden. Niet handig, al is het maar omdat een klein kind alleen beneden laten (al is het maar voor een paar seconde) niet altijd een goed idee is (en ja opladen moet soms ivm bereikbaarheid werk bijvoorbeeld). Nergens in huis staat nog decoratie, zelfs fruit kan niet meer in de fruitschaal, ze pakken het fruit eruit en we vinden het sochtends aangevreten of mee gespeeld op de grond. Naar boven mogen ze niet meer, sinds ze het topmatras van de boxspring opengereten hebben, de voering eruit getrokken hebben en aangevreten hebben.
We wilden de tuin cat proof maken met rekken en netten. Deze week even ‘proefgedraaid’. Helaas, omdat ze zo knaag-graag zijn, had één van beide meteen al een stuk giftig onkruid opgegeten -gelukkig weer uitgekotst en geen schade van ondervonden). Mijn tuin is mooi aangelegd en echt netjes, maar ik kan niet mijn héle tuin onder en tussen de bossen altijd 100% onkruidvrij houden. Kortom, naar buiten zal dus niet gaan. En dat willen ze wel heel graag geven ze aan. Nu moeten altijd álle deuren en ramen dicht. Kindje kan dus niet lekker in en uit met mooi weer. Ik moet continu opletten. Op álles. Ik kan na het boodschappen doen nog geen mandarijnen netje op het aanrecht laten liggen, dit vreten ze volledig op (ook dit, gelukkig weer uitgekotst). Ons kindje is nu met potjes training bezig, het potje moet continu afgesloten worden, had hem even schoongemaakt met schoonmaakmiddel, je raadt het al. Eén van de katten zat er meteen uit te likken met kotsen tot gevolg.
Als ik bezig ben met ons kindje lukt het gewoon niet om cóntinu ook álles in de gaten te houden. Ik heb er ontzettend veel stress van. Ik ben echt totáál niet het type dat dieren weg doet en ik houd ook echt zo van ze dat ik al huil als ik naar ze kijk en eraan denk dat ik ze weg zou doen. Maar het breekt me zó enorm op. Ik heb inmiddels het gevoel dat ik niet meer in mijn eigen huis leef maar in een leeg huis aka cattery. Raambekleding en persoonlijke spulletjes zijn allemaal weggeborgen in kasten. En het continue opletten en dat mn hele huis gesloopt wordt bezorgt stress en verdriet. Maar als ze dan weer zo lief op schoot liggen, dan… 
Ik weet het gewoon niet meer. Ons kindje is zooo dol op ze, en wij ook!! Maar dit breekt ons echt op. Aan de andere kant, als ik ze zou herplaatsen, breekt toch ook het hart van ons kind? Kortom, het is een vicieuze cirkel waar ik niet uit kom. Geen één beslissing lijkt goed. Ik ben echt ten einde raad. Ik heb er al weken echt buikpijn van.
Lieveheersbeest schreef op 16-08-2022 om 09:07:
[..]
Of dit soort keuzes niet alleen maar baseren op angst en 'wat als'. Is ook een optie he.
Zo naïef ben ik niet om te denken dat zulke dingen bij mij niet gebeuren. Ik bind mijn hond ook niet buiten bij de supermarkt vast omdat ik weet dat sommigen het niet zo nauw nemen met mijn en dijn.
Dat mag, het is prima dat jij het anders zou doen.
Ik lees in dit verhaal 2 katten die binnen het huis op z'n kop zetten en de hele boel terroriseren. Da's geen gezonde situatie. Logisch ook, want katten zijn geen binnenbeesten. Dan is een easy fix (die de poezen ook voorziet in hun behoeften) om de deur voor ze open te zetten.
Ik denk dat je 2 keuzes hebt: ze naar buiten laten gaan, waar ze hun energie kwijt kunnen, of ze wegdoen.
Ze op deze manier houden is hopeloos.
Lieveheersbeest schreef op 16-08-2022 om 09:18:
Dat mag, het is prima dat jij het anders zou doen.
Ik lees in dit verhaal 2 katten die binnen het huis op z'n kop zetten en de hele boel terroriseren. Da's geen gezonde situatie. Logisch ook, want katten zijn geen binnenbeesten. Dan is een easy fix (die de poezen ook voorziet in hun behoeften) om de deur voor ze open te zetten.
Ik lees ook dat dat geen optie is dus dan zou ik ze terugbrengen naar waar ze vandaan kwamen. Mogelijk kan de fokker ze beter herplaatsen.
Je kan ze toch buiten laten en er de eerste paar keer bij blijven?
Mug schreef op 16-08-2022 om 09:19:
Ik denk dat je 2 keuzes hebt: ze naar buiten laten gaan, waar ze hun energie kwijt kunnen, of ze wegdoen.
Ze op deze manier houden is hopeloos.
Ik denk dat er meer opties zijn, en dat TO geen keuze kan maken omdat ze nog niet alle informatie op een rijtje heeft voor de beschikbare opties. Voorwaarde is wel dat je openstaat voor die opties en dat je er tijd in wilt en kunt steken. Ik krijg de indruk dat sommige opties bij voorbaat namelijk uitgesloten zijn wegens energie/tijdgebrek. Dat is ook een goede reden hè, maar neem dat dan mee in je afweging. Misschien vermindert dat je buikpijn over het maken van een keuze, als duidelijk wordt waar je buikpijn van hebt. Schuldgevoel? Beter schuldgevoel dan wrok, zegt Gabor Maté, dus luister naar wat die buikpijn je wil vertellen, TO.
ToetieToover schreef op 16-08-2022 om 09:32:
[..]
Ik denk dat er meer opties zijn, en dat TO geen keuze kan maken omdat ze nog niet alle informatie op een rijtje heeft voor de beschikbare opties. Voorwaarde is wel dat je openstaat voor die opties en dat je er tijd in wilt en kunt steken. Ik krijg de indruk dat sommige opties bij voorbaat namelijk uitgesloten zijn wegens energie/tijdgebrek. Dat is ook een goede reden hè, maar neem dat dan mee in je afweging. Misschien vermindert dat je buikpijn over het maken van een keuze, als duidelijk wordt waar je buikpijn van hebt. Schuldgevoel? Beter schuldgevoel dan wrok, zegt Gabor Maté, dus luister naar wat die buikpijn je wil vertellen, TO.
Dat denk ik ook, (dat er meer opties zijn, maar die heeft TO in haar hoofd al afgeschreven, wegens geen tijd/energie etc zoals jij ook zegt), dus dan blijven deze twee opties over.
Heel eerlijk gezegd weet ik ook niet of ik hier puf in zou hebben. Gedragsverandering duurt lang is mijn ervaring en je zit dan ook nog met een klein kind. Dan kun je ze beter nu herplaatsen dan nog maandenlang bezig zijn met ongewis resultaat.
Onhandelbare katten buiten laten en daar de buurt mee opzadelen zou ik niet doen. Verkoop ze of breng ze naar de fokker terug.
Je katten vervelen zich waarschijnlijk echt kapot waardoor ze inderdaad dingen gaan slopen. En ik denk zomaar dat je een stukje opvoeding niet helemaal juist aangepakt hebt als ze echt alles kapot maken.
Onze katten slopen echt niks van ons en gebruiken alleen de krabpalen als ze binnen zijn om aan te krabben. Dit deden ze ook toen ze nog kittens waren trouwens. Buiten worden ook bomen gebruikt.
Toen ze nog niet naar buiten mochten konden ze wel regelmatig naar boven. Nu mogen ze zowel naar buiten als naar boven.
Desnoods geef je ze een kattenren buiten als je die ruimte hebt. Hoef je niet de hele tuin af te zetten en kunnen zij toch naar buiten. Overigens zullen ze het slopen niet meer verleren maar de kans dat ze wat handelbaarder worden is er wel.
Waarom zou je bang zijn voor het eten van giftig onkruid. Ze hebben ervan gegeten en het uitgekotst. Katten leren daar echt wel mee omgaan.
Maar ik denk dat een buitenruimte niet voldoende gaat helpen.
Ik ben wel benieuwd naar jouw antwoorden over wat dierenarts gezegd heeft, medicijnen geprobeerd zijn.
Zo hé, dat is wel heel extreem allemaal, die van mij hebben ook wel eens wat gesloopt, maar dit is een paar stappen verder.
Ik vind vooral heel vreemd dat ze zo hun best doen om giftige planten, rauwe groenten en grote hoeveelheden plastic te eten, dat heb ik echt nog nooit meegemaakt. Ik ging toch eens flink m'n licht opsteken bij een gedrags deskundige en misschien ook de fokker om raad vragen?
Succes in elk geval, lijkt me heel moeilijke situatie.
@mintmetroze, het valt me op dat je nergens ingaat op vragen over het inschakelen van professionals: kattengedrag deskundige, fokker, dierenarts. Heb je dit al geprobeerd?
Ik heb nu het gevoel dat je ze kwijt wilt (niet onbegrijpelijk) en dat je van je schuldgevoel af wilt
en? Hoe is het nu?