Welke rol heeft spiritualiteit in jouw leven?
Spiritualiteit heeft in de breedste zin te maken met zaken die de geest betreffen. Het woord wordt op vele manieren gebruikt en kan te maken hebben met religie of bovennatuurlijke krachten, maar de nadruk ligt op de persoonlijke innerlijke ervaring.
Welke rol heeft spiritualiteit in jouw leven? Ben je heel spiritueel, of juist niet? Zijn er zaken of een bepaalde stroming waar je sterk in gelooft en kracht uithaalt? Brand los 
Spijtig dat spiritualiteit hier direct gekoppeld wordt aan religie, het esoterische en de new age nonsens.
Volgens mij kun je het ruimer bekijken.
Een verpleegster kan je wassen omdat dit haar taak is en ze daarmee geld verdiend, maar ze kan dit ook doen omdat ze een naaste wil verzorgen/helpen en met dat laatste kom je voor mij al bij het spirituele.
Moirmel schreef op 04-10-2023 om 14:06:
Spijtig dat spiritualiteit hier direct gekoppeld wordt aan religie, het esoterische en de new age nonsens.
Volgens mij kun je het ruimer bekijken.
Een verpleegster kan je wassen omdat dit haar taak is en ze daarmee geld verdiend, maar ze kan dit ook doen omdat ze een naaste wil verzorgen/helpen en met dat laatste kom je voor mij al bij het spirituele.
Nou dan wordt spiritualiteit wel een èrg ruim begrip. Voor mij valt dat meer onder medemenselijkheid.
Lieveheersbeest schreef op 04-10-2023 om 11:50:
[..]
Vind ik wel. Doet iets met 'de persoonlijke innerlijke ervaring', toch?
Nee hoor, ontspanning vooral.
En het is gewoon aangetoond
wild-flower schreef op 04-10-2023 om 10:42:
Ik geloof in intuïtie en ik geloof dat toeval niet bestaat ( toeval is het zichtbare gevolg van een onzichtbare oorzaak ) . Ik ben gevoelig voor sfeer , geluiden en geuren .
Ik geloof in de wetenschap , maar ik geloof ook dat er ooit een ' historische' Jezus heeft bestaan . Of dat spiritueel is ? Ik ben niet zweverig , maar vind mijzelf juist nuchter .
Leg eens uit van dat toeval niet bestaat?
Iemand hier had het over Karma maar dat is echt iets waarin ik totaal niet in geloof. Wel dat als je vaak iets goed doet voor een ander dat een ander dan vaak ook iets over heeft voor jou. Maar dat heeft niks met spirualiteit te maken.
Miepjecody schreef op 04-10-2023 om 14:30:
[..]
Nee hoor, ontspanning vooral.
En het is gewoon aangetoond
Is spiritualiteit voor jou per definitie niet aangetoond?
Miepjecody schreef op 04-10-2023 om 14:32:
[..]
Leg eens uit van dat toeval niet bestaat?
Ik geloof dat alles en iedereen met elkaar verbonden is d.m.v. synchroniciteiten.
Het is een van de meest raadselachtige en verrassende aspecten van het
universum.
https://www.happinez.nl/spiritualiteit/synchroniciteit-toeval-met-betekenis/
Herfstappeltaart schreef op 04-10-2023 om 14:13:
[..]
Nou dan wordt spiritualiteit wel een èrg ruim begrip. Voor mij valt dat meer onder medemenselijkheid.
Voor mij is het dan ook een vrij ruim begrip.
https://nl.wikipedia.org/wiki/Spiritualiteit
Ontwikkeling van het begrip spiritualiteit[bewerken | brontekst bewerken]
Klassieke en middeleeuwse betekenis[bewerken | brontekst bewerken]
Het begrip spiritualiteit gaat terug op het Latijnse spiritualitas en het Bijbelse roeach/pneuma. Het heeft de betekenis van in beweging gezet worden, van levend persoon zijn, en van gedrevenheid. Bijbels gezien heeft het de betekenis van gedreven worden door God.[2] Spiritualiteit staat voor een leven geleid door de Geest, in tegenstelling tot een leven dat zich verzet tegen deze invloed van de Geest[3].
In de 11e eeuw verandert de betekenis. Spiritualiteit staat dan voor de geestelijke kant van het leven, tegenover de stoffelijke en zintuiglijke kant. Spiritualiteit vertegenwoordigt “de hemelse lichtsfeer tegenover de duistere wereld van de materie”.[4]
In de 13e eeuw kreeg ‘spiritualiteit’ een maatschappelijke en een psychologische betekenis. Maatschappelijk duidde het het terrein van de geestelijkheid aan: “…de kerkelijke tegenover de tijdelijke goederen, het kerkelijk tegenover het wereldlijk gezag, de geestelijke stand tegenover de lekenstand, de geestelijke goederen tegenover de materiële bezittingen.”[5] Psychologisch duidde het het terrein van het innerlijk aan: “…zuiverheid van motieven, affecties, wilsintenties, innerlijke disposities, de psychologie van het geestelijk leven, de analyse van de gevoelens.”[6]
Vroegmoderne betekenis[bewerken | brontekst bewerken]
In de 17e en 18e eeuw werd er onderscheid gemaakt tussen hogere en lagere vormen van spiritualiteit.
“Een spiritueel mens is iemand die ‘overvloediger en dieper dan de anderen’ christen is”[7]
Het woord werd ook geassocieerd met mystiek en quiëtisme, en krijgt een negatieve betekenis.
Moderne spiritualiteit[bewerken | brontekst bewerken]
Na WOII werden spiritualiteit en religie begripsmatig van elkaar losgekoppeld.[6] Er ontstond een nieuw discours waarin (humanistische) psychologie en mystieke tradities worden vermengd: het ‘ware zelf’ kan bereikt worden door zelfonthulling, vrije expressie en meditatie.[8] Spiritualiteit is steeds meer gaan betekenen dat iemands beleving meer persoonlijk, minder dogmatisch en meer pluralistisch is, met meer openheid voor nieuwe ideeën en invloeden, dan het geloof van de gevestigde religies.[9][10]
De kwestie van de lamp die vanzelf aanging is opgelost. Hij reageerde op een afstandsbediening van een elektrisch ding elders. Geen mysterie dus. Ik wist het wel! 
Bij het woord spiritueel denk ik dat het om iemand gaat die zoekende is, misschien zelfs wanhopig omdat zijn huidige leven hem niet het prettige gevoel geeft wat hij wil.
Moirmel schreef op 05-10-2023 om 01:41:
[..]
Voor mij is het dan ook een vrij ruim begrip.
https://nl.wikipedia.org/wiki/Spiritualiteit
Ontwikkeling van het begrip spiritualiteit[bewerken | brontekst bewerken] Klassieke en middeleeuwse betekenis[bewerken | brontekst bewerken]Het begrip spiritualiteit gaat terug op het Latijnse spiritualitas en het Bijbelse roeach/pneuma. Het heeft de betekenis van in beweging gezet worden, van levend persoon zijn, en van gedrevenheid. Bijbels gezien heeft het de betekenis van gedreven worden door God.[2] Spiritualiteit staat voor een leven geleid door de Geest, in tegenstelling tot een leven dat zich verzet tegen deze invloed van de Geest[3].
In de 11e eeuw verandert de betekenis. Spiritualiteit staat dan voor de geestelijke kant van het leven, tegenover de stoffelijke en zintuiglijke kant. Spiritualiteit vertegenwoordigt “de hemelse lichtsfeer tegenover de duistere wereld van de materie”.[4]
In de 13e eeuw kreeg ‘spiritualiteit’ een maatschappelijke en een psychologische betekenis. Maatschappelijk duidde het het terrein van de geestelijkheid aan: “…de kerkelijke tegenover de tijdelijke goederen, het kerkelijk tegenover het wereldlijk gezag, de geestelijke stand tegenover de lekenstand, de geestelijke goederen tegenover de materiële bezittingen.”[5] Psychologisch duidde het het terrein van het innerlijk aan: “…zuiverheid van motieven, affecties, wilsintenties, innerlijke disposities, de psychologie van het geestelijk leven, de analyse van de gevoelens.”[6]
Vroegmoderne betekenis[bewerken | brontekst bewerken]
In de 17e en 18e eeuw werd er onderscheid gemaakt tussen hogere en lagere vormen van spiritualiteit.
[..]
Het woord werd ook geassocieerd met mystiek en quiëtisme, en krijgt een negatieve betekenis.
Moderne spiritualiteit[bewerken | brontekst bewerken]
Na WOII werden spiritualiteit en religie begripsmatig van elkaar losgekoppeld.[6] Er ontstond een nieuw discours waarin (humanistische) psychologie en mystieke tradities worden vermengd: het ‘ware zelf’ kan bereikt worden door zelfonthulling, vrije expressie en meditatie.[8] Spiritualiteit is steeds meer gaan betekenen dat iemands beleving meer persoonlijk, minder dogmatisch en meer pluralistisch is, met meer openheid voor nieuwe ideeën en invloeden, dan het geloof van de gevestigde religies.[9][10]
Dank je voor de uitgebreide toelichting. In dit licht gezien is eigenlijk iedereen spiritueel natuurlijk.