Tips voor begin overgang?
Mijn cyclus wordt steeds onregelmatiger, dus blijkbaar moet ik er ook aan geloven! Hebben jullie tips voor mij om me goed voor te bereiden op de overgang? Alles is welkom, ook bijvoorbeeld tips voor een boek of podcast.
Ik ben 42 en gebruik geen anticonceptie. In mijn omgeving kan ik er niet echt over praten, omdat leeftijdsgenoten wel aan de langdurige anticonceptie zitten en mijn moeder (enige vrouwelijke bloedverwant) een hysterectomie heeft ondergaan na complicaties bij haar laatste bevalling.
Alvast bedankt!
In België op VRT was afgelopen jaar (zomer?) een heel goed en verhelderend programma te zien: Menopauzia. Eén aflevering of 5. Met humor en informatie, een bekende Vlaamse vrouw (Tine) zat namelijk met precies dezelfde vraag als jij. Misschien kun je die ergens terugkijken?
De overgang is bij mij ongemerkt voorbij gegaan. Nooit ergens klachten over gehad.
Ik zou er niet teveel over na gaan denken. Je merkt vanzelf of er iets gebeurt.
Wees wel voorbereid op onregelmatige menstruatie (gooi niet te snel je maandverband weg....😁)
Maar mocht je nare klachten krijgen, weet dan dat er speciale overgangsconsulentes bestaan die je van advies kunnen dienen.
Ik heb vooral last van de emotionele aspecten. Labiel, depressief etc. Maar het verraderlijke is dat je snel kunt denken dat dat aan de externe factoren ligt. Want je partner doet wel eens rot, je ouders overlijden, je baan is een tijdje niet zo leuk. Ik ken een paar vrouwen die in die periode grote beslissingen hebben genomen (zoals scheiden) waarvan ze zich 10 jaar later afvroegen of dat nou echt zo'n goed idee was.
Maar omdat je zelf niet aan de overgang denkt, ga je dus ook niet naar de huisarts voor pillen o.i.d. Ik heb zelf ook een paar keer op het randje gestaan om radicale beslissingen te nemen totdat ik me realiseerde dat het misschien beter was om het allemaal nog even aan te zien.
Ik wil niemands problemen bagatelliseren en soms is er natuurlijk wel degelijk reden voor scheiding of ontslag of verhuizen oid, maar ik heb wel geleerd om twee keer na te denken. Omdat mijn hormonen me flink op stang kunnen jagen.
Daarbij vergeleken zijn opvliegers en slaapproblemen natuurlijk ook vervelend, maar wel iets makkelijker te identificeren als overgangskwesties.
Ik heb een mirena spiraal en daardoor minimaal klachten. Soms een lichte opvlieger als ik in bed lig.
Ben inmiddels 54 en de spiraal zit rond de 5 jaar. Zal eens bellen met de huisarts wat hiermee te doen. Zit niet te wachten op ineens toch nog klachten.
Ginevra schreef op 10-01-2025 om 11:37:
Ik heb vooral last van de emotionele aspecten. Labiel, depressief etc. Maar het verraderlijke is dat je snel kunt denken dat dat aan de externe factoren ligt. Want je partner doet wel eens rot, je ouders overlijden, je baan is een tijdje niet zo leuk. Ik ken een paar vrouwen die in die periode grote beslissingen hebben genomen (zoals scheiden) waarvan ze zich 10 jaar later afvroegen of dat nou echt zo'n goed idee was.
Maar omdat je zelf niet aan de overgang denkt, ga je dus ook niet naar de huisarts voor pillen o.i.d. Ik heb zelf ook een paar keer op het randje gestaan om radicale beslissingen te nemen totdat ik me realiseerde dat het misschien beter was om het allemaal nog even aan te zien.
Ik wil niemands problemen bagatelliseren en soms is er natuurlijk wel degelijk reden voor scheiding of ontslag of verhuizen oid, maar ik heb wel geleerd om twee keer na te denken. Omdat mijn hormonen me flink op stang kunnen jagen.
Daarbij vergeleken zijn opvliegers en slaapproblemen natuurlijk ook vervelend, maar wel iets makkelijker te identificeren als overgangskwesties.
Dat herken ik! Ik stond van de zomer op het punt ontslag te nemen! Kan er nu om lachen maar ik was alles en iedereen spuugzat. Op mijn werk, thuis, overal. Ik dacht echt dat ik een burnout had ofzo. Tot ik me realiseerde dat het weleens iets anders kon zijn.
Ies schreef op 09-01-2025 om 22:17:
Ik vind het juist wel goed dat je je wat voorbereid. (Dat is hier schrijven toch ook al, niet?)
Ik was z.g.a.n. voorbereid en dat maakte dat ik veel niet/ pas heel laat toeschreef aan overgang (zaken die me toch flink verontrustten zoals angst, paniek, labiliteit, pijn, vergeetachtigheid etc) en eea te lang heb laten aanslepen. Ik sliep gewoon helemaal niet en liet me door huisarts afschepen met wat suffe adviezen als een extra laken in nacht en supplementen van drogist. (Die ik natuurlijk al lang geprobeerd had)
Nu hormoontherapie en echt, dat had ik al veel eerder moeten vragen. Ik heb mijn leven weer wat terug. Je went helaas aan niet-leven
En gezond leven natuurlijk, dat voelt voor mij als een grotere noodzaak dan ooit. Maar daar ben je ook al flink mee bezig
Dankjewel, Ies! En wat fijn dat hormoontherapie voor jou zo'n verschil maakt.
Moosey schreef op 10-01-2025 om 08:10:
Nee dat klopt nog steeds wel Riony, dat je niet te laat aan de hormonen moet. Niet dat je bij de allereerste tekenen meteen actie moet ondernemen in die richting, maar er bestaat wel zoiets als te laat. Hoe dat precies zit weet ik niet.
TO, de podcast ‘We zijn toch niet gek?’ vond ik heel verhelderend. En in z’n algemeenheid het boek ‘Hormonen en vrouwen’ van Estrella Montoya (over alle hormonale veranderingen waar je als vrouw mee te maken krijgt)Ik vind trouwens ‘je ontzettend depressief voelen’ elke maand best reden om naar de huisarts te gaan hoor.
Dank je, Moosey! Ze hebben dat boek als ebook bij Storytel, dus die staat gelijk op mijn boekenplank.
Misschien moet ik inderdaad toch maar eens naar mijn huisarts. Ik wou dat ik net als Wieder gewoon om mezelf kon lachen, maar - ook al realiseer ik mezelf op dat moment echt wel dat het hormonaal is - de gevoelens zijn heel echt en overweldigend.
madee schreef op 10-01-2025 om 09:16:
In België op VRT was afgelopen jaar (zomer?) een heel goed en verhelderend programma te zien: Menopauzia. Eén aflevering of 5. Met humor en informatie, een bekende Vlaamse vrouw (Tine) zat namelijk met precies dezelfde vraag als jij. Misschien kun je die ergens terugkijken?
Dank je, Madee, deze lijkt me heel interessant!
Ginevra schreef op 10-01-2025 om 11:37:
Ik heb vooral last van de emotionele aspecten. Labiel, depressief etc. Maar het verraderlijke is dat je snel kunt denken dat dat aan de externe factoren ligt. Want je partner doet wel eens rot, je ouders overlijden, je baan is een tijdje niet zo leuk. Ik ken een paar vrouwen die in die periode grote beslissingen hebben genomen (zoals scheiden) waarvan ze zich 10 jaar later afvroegen of dat nou echt zo'n goed idee was.
Maar omdat je zelf niet aan de overgang denkt, ga je dus ook niet naar de huisarts voor pillen o.i.d. Ik heb zelf ook een paar keer op het randje gestaan om radicale beslissingen te nemen totdat ik me realiseerde dat het misschien beter was om het allemaal nog even aan te zien.
Ik wil niemands problemen bagatelliseren en soms is er natuurlijk wel degelijk reden voor scheiding of ontslag of verhuizen oid, maar ik heb wel geleerd om twee keer na te denken. Omdat mijn hormonen me flink op stang kunnen jagen.
Daarbij vergeleken zijn opvliegers en slaapproblemen natuurlijk ook vervelend, maar wel iets makkelijker te identificeren als overgangskwesties.
Dankjewel voor het delen, Ginevra! Deze verhalen ken ik vanuit mijn familie ook. En hier ben ik ook een beetje bang voor. Omdat ik nu al vrij heftig reageer op mijn hormoonschommelingen, geloof ik eigenlijk niet dat ik zo 'makkelijk' weg ga komen als sommige anderen.
Zo lief dat jullie dit allemaal delen! Ik ben er heel blij mee.
Mama182705 schreef op 09-01-2025 om 21:36:
Het boek: Ook leuke meisjes worden 50 van Maaike de Vries en Manon Kerkhof ( beide gynaecoloog) is een heel goed en informatief boek over alles wat te maken heeft met de overgang. Veel uitleg en praktische tips. Wat mij betreft een aanrader voor iedereen die in de overgang zit of komt, maar ook voor de partner!
Ja, dit vond ik een prettig boek.
Ik heb symptonen als migraine, enkele keer een warmteaanval of opgejaagd gevoel. Het is te overzien maar mocht migraine erger worden en/of ik zou slaapproblemen krijgen en/of depressieve gevoelen, dan zou dat voor mij een reden zijn om een bezoekje aan de overgangsconsulente te brengen.
Ik had vooral angstklachten als gevolg van de overgang. Therapie gehad, AD. Maar toen ik hormoonsuppletie had verdwenen de angstklachten! Therapie is echt niet zonde van de tijd geweest hoor, maar had niet zo lang gehoeven als ik me eerder gerealiseerd had dat dit ook overgangsklachten kunnen zijn.
Ginevra schreef op 10-01-2025 om 11:37:
Ik heb vooral last van de emotionele aspecten. Labiel, depressief etc. Maar het verraderlijke is dat je snel kunt denken dat dat aan de externe factoren ligt. Want je partner doet wel eens rot, je ouders overlijden, je baan is een tijdje niet zo leuk. Ik ken een paar vrouwen die in die periode grote beslissingen hebben genomen (zoals scheiden) waarvan ze zich 10 jaar later afvroegen of dat nou echt zo'n goed idee was.
Maar omdat je zelf niet aan de overgang denkt, ga je dus ook niet naar de huisarts voor pillen o.i.d. Ik heb zelf ook een paar keer op het randje gestaan om radicale beslissingen te nemen totdat ik me realiseerde dat het misschien beter was om het allemaal nog even aan te zien.
Ik wil niemands problemen bagatelliseren en soms is er natuurlijk wel degelijk reden voor scheiding of ontslag of verhuizen oid, maar ik heb wel geleerd om twee keer na te denken. Omdat mijn hormonen me flink op stang kunnen jagen.
Daarbij vergeleken zijn opvliegers en slaapproblemen natuurlijk ook vervelend, maar wel iets makkelijker te identificeren als overgangskwesties.
Heel herkenbaar, dat toeschrijven aan andere oorzaken. Tijdens de overgang sliep ik heel slecht, achteraf gezien was dat mijn eerste "symptoom". Ik dacht dat dat van stress kwam, net als de vergeetachtigheid die al snel volgde. Nu weet ik dat dat door de hormoonveranderingen kwam.
Wollstonecraft schreef op 10-01-2025 om 17:16:
[..]
Heel herkenbaar, dat toeschrijven aan andere oorzaken. Tijdens de overgang sliep ik heel slecht, achteraf gezien was dat mijn eerste "symptoom". Ik dacht dat dat van stress kwam, net als de vergeetachtigheid die al snel volgde. Nu weet ik dat dat door de hormoonveranderingen kwam.
Heb je kinderen en zo ja had je dat bij de zwangerschappen ook? Hier is overgang nog jaren weg gok ik maar dat was mijn eerste zwangerschapskwaal bij nader inzien. Daarom wist ik het bij tweede kind snel. Ben benieuwd of daar link in zit.
Praktische adviezen: Vitamine D gaan slikken, dat wordt o.a. aangeraden door het Voedingscentrum aan vrouwen vanaf een jaar of 50. Maar eerder kan ook, dan heb je het vast goed op peil. Hiermee voorkom je osteoporose. Daarnaast is het extra belangrijk goed op je voeding te letten. Extra groenten, genoeg eiwitten en dergelijke. Ik heb de eetmeter app gebruikt van het Voedingscentrum en verbaasde me over de hoeveelheden die werden aangeraden 
Ben het wel gaan doen en ik heb dus meer opvliegers als ik een tijdje ongezonder eet. Bewegen is goed voor je botten. Niet roken, de kans op hart en vaatziekten wordt groter na de overgang.