Tips voor begin overgang?
Mijn cyclus wordt steeds onregelmatiger, dus blijkbaar moet ik er ook aan geloven! Hebben jullie tips voor mij om me goed voor te bereiden op de overgang? Alles is welkom, ook bijvoorbeeld tips voor een boek of podcast.
Ik ben 42 en gebruik geen anticonceptie. In mijn omgeving kan ik er niet echt over praten, omdat leeftijdsgenoten wel aan de langdurige anticonceptie zitten en mijn moeder (enige vrouwelijke bloedverwant) een hysterectomie heeft ondergaan na complicaties bij haar laatste bevalling.
Alvast bedankt!
Ik ben 67 en ik zou proberen er niet teveel een ding van te maken. Probeer het ontspannen en als vanzelfsprekend te accepteren. Ik zelf heb een tijd een opgejaagd gevoel gehad en wat slaapproblemen. Verder niks. Geen opvliegers, niks. Natuurlijk zijn er vrouwen die enorme problemen krijgen, dat wil ik absoluut niet bagatelliseren, maar het hóeft niet. Ik ben er tamelijk probleemloos doorheen gerold. Dat kan ook.
Ik zou gewoon maar eens even afwachten hoe je je gaat voelen.
Bij mij was het op een gegeven moment onleefbaar, maar toen heb ik hormoontherapie gehad en dat hielp goed. Mijn zus had nauwelijks ergens last van. Dus het kan alle kanten op.
Op de website Vuurvrouw staat veel informatie.
Ik maakte er nooit een groot ding van maar vanaf mijn 52e barstten de symptomen pas echt los. Tot drie maanden geleden was ik nog regelmatig ongesteld, soms wel heel lang, maar weinig andere ongemakken. Sindsdien geen menstruatie meer gehad maar wel talloze opvliegers, echt heel ongemakkelijk.
Ik denk ,maar dat is mijn mening, dat je je niet kan voorbereiden....Ik heb nooit hormonen gebruikt,en opeens hield mijn mentruatie op....Ik heb alleen last van gewichstoename.... en voor de rest heb ik nergens last van gehad....
Ik zat het afgelopen jaar een periode slecht in mijn vel, huilbuien, driftbuien, een soort peuterpubertijd op mijn 49ste. Geen idee had ik, waar dat vandaan kwam. Tot ik me realiseerde dat het hetzelfde voelde als de postnatale dip die ik had na mijn eerste bevalling. Toen ik accepteerde dat het gewoon hormonaal was en ik er dus niet veel aan kon en hoefde te doen en het maar gewoon lekker over me heen liet komen, toen verdween het op de een of andere manier ook weer grotendeels. Nu voel ik het weleens opkomen, denk ik bij mezelf: daar gaan we weer! Daar kan ik dan wel weer een beetje om grinniken en dat maakt het veel dragelijker. Ook voor mijn omgeving trouwens 😉. Tips heb ik niet echt, anders dan wees een beetje lief voor jezelf waar dat nodig is!
Ted68 schreef op 09-01-2025 om 20:21:
Ik denk ,maar dat is mijn mening, dat je je niet kan voorbereiden....Ik heb nooit hormonen gebruikt,en opeens hield mijn mentruatie op....Ik heb alleen last van gewichstoename.... en voor de rest heb ik nergens last van gehad....
Ooooh kan dat ook! In mijn omgeving heeft iedereen die ik erover spreek (klinkt als heel veel mensen, valt reuze mee) heel onregelmatige en heftige menstruatie. Bij mij lijkt het gewoon steeds minder te worden, hoop dat dat zo blijft en dat het dan stilletjes uitdooft!
Ik kwam in een emotionele rollercoaster terecht, toen naar de overgangspoli doorverwezen en daar aan de hormoontherapie. Ideaal! Een jaarlijkse inwendige check hoe het erbij staat hoort erbij en daardoor weet ik nu dat er niks meer actief is daar. Zo heerlijk!
Het boek: Ook leuke meisjes worden 50 van Maaike de Vries en Manon Kerkhof ( beide gynaecoloog) is een heel goed en informatief boek over alles wat te maken heeft met de overgang. Veel uitleg en praktische tips. Wat mij betreft een aanrader voor iedereen die in de overgang zit of komt, maar ook voor de partner!
Wieder schreef op 09-01-2025 om 20:29:
[..]
Ooooh kan dat ook! In mijn omgeving heeft iedereen die ik erover spreek (klinkt als heel veel mensen, valt reuze mee) heel onregelmatige en heftige menstruatie. Bij mij lijkt het gewoon steeds minder te worden, hoop dat dat zo blijft en dat het dan stilletjes uitdooft!
Ja dat kan ook.
Ik bedacht me voor een vakantie waarin ik veel zou zwemmen. Wanneer heb ik eigenlijk mijn laatste menstruatie gehad, dat bleek een half jaar eerder te zijn. Dat is nu 6 jaar geleden of zo.
Ik ben het nooit heel strak regelmatig geweest, altijd ergens tussen de 25 en 36 dagen. Dat is wat artsen al regelmatig noemen.
Geen opvliegers, geen nachtzweten, helemaal niks.
echt voorbereiden kan volgens mij niet. Ik ben in de 30 en in de vervroegde overgang en zit aan de hormoontherapie. Dat heeft mij wel mijn leven terug gegeven. Maar ook ivm gezondheid risico's.
Ik had er namelijk ontzettend veel last van.
Zeer onregelmatige cyclus, paniekaanvallen, nog nooit gehad voor de tijd. Geen libido meer, ontzettend droge slijmvliezen. Om over de opvliegers maar niet te spreken.
Je weet natuurlijk niet waar jij last van krijgt dat kan per vrouw verschillen maar als je erge klachten hebt ga naar je huis arts en kijk wat er mogelijk is. Vraag bij specifieke klachten op het forum wat andere vrouwen hebben gedaan.
Ik had bv extreem bloedverlies en heb daar een behandeling voor gehad. Tegen nachtzweten en opvliegers had ik altijd een handdoek naast mijn bed liggen. Daar heb ik zo'n twee jaar last van gehad.
Overdag had ik haast nooit opvliegers en van stemmings wisselingen had ik ooit geen last.
Wat fijn om van meerderen te horen dat het ook heel erg mee kan vallen. En bedankt voor de website + boektip.
De grootste verandering (afgezien van een cyclus die steeds onregelmatiger wordt) is dat ik me rond mijn eisprong steeds ontzettend depressief voel. Dat is vervelend, maar het voelt ook een beetje overdreven om daarvoor naar de huisarts te gaan.
Ik vind het juist wel goed dat je je wat voorbereid. (Dat is hier schrijven toch ook al, niet?)
Ik was z.g.a.n. voorbereid en dat maakte dat ik veel niet/ pas heel laat toeschreef aan overgang (zaken die me toch flink verontrustten zoals angst, paniek, labiliteit, pijn, vergeetachtigheid etc) en eea te lang heb laten aanslepen. Ik sliep gewoon helemaal niet en liet me door huisarts afschepen met wat suffe adviezen als een extra laken in nacht en supplementen van drogist. (Die ik natuurlijk al lang geprobeerd had)
Nu hormoontherapie en echt, dat had ik al veel eerder moeten vragen. Ik heb mijn leven weer wat terug. Je went helaas aan niet-leven
En gezond leven natuurlijk, dat voelt voor mij als een grotere noodzaak dan ooit. Maar daar ben je ook al flink mee bezig
Ik was toen aan de combinatiepil, Microgynon 30, en daardoor heb ik er niet veel van gemerkt. Toen ik daarmee stopte menstrueerde ik niet meer.
Een van de onprettige dingetjes van de menopauze: je eigen hormonen worden een stuk minder, het aandeel mannelijke hormonen kan dan relatief zijn gang gaan en een deel van de mensheid reageert daarop met haarverlies. Bij mannen is dat uiteraard veel duidelijker te zien maar sommige vrouwen krijgen ook echt een schaars behaarde scheiding en teruggetrokken haargrens. Daar bestaan wel uitwendig toepasbare middelen tegen.
In mijn tijd heerste de opvatting dat als je aan de hormoontherapie zou willen (wat in Amerika gebruikelijk maar hier een uitzondering was), je dat zo snel mogelijk moest doen en niet eerst afwachten hoe de overgang naar de menopauze bij jou zou gaan uitpakken. Maar mogelijk zijn die middelen verbeterd zodat iedereen nog in kan stappen, ook later.
Nee dat klopt nog steeds wel Riony, dat je niet te laat aan de hormonen moet. Niet dat je bij de allereerste tekenen meteen actie moet ondernemen in die richting, maar er bestaat wel zoiets als te laat. Hoe dat precies zit weet ik niet.
TO, de podcast ‘We zijn toch niet gek?’ vond ik heel verhelderend. En in z’n algemeenheid het boek ‘Hormonen en vrouwen’ van Estrella Montoya (over alle hormonale veranderingen waar je als vrouw mee te maken krijgt)
Ik vind trouwens ‘je ontzettend depressief voelen’ elke maand best reden om naar de huisarts te gaan hoor.