Praten over poep(en)
Een kennis van me heeft serieuze problemen met haar darmen en stoelgang. Eens in de zoveel tijd begint ze daar weer over.
Ik krijg dan allerlei details te horen over haar stoelgang, het hele verhaal, letterlijk in kleuren en geuren.
Ze heeft serieuze problemen hiermee. Maar ik vind het zo gênant om aan te horen.
Wat ik me afvraag is of ik me hier meer voor open moet stellen. Naar uitgebreide en gedetaileerde verhalen over ándere aandoeningen zou ik zonder problemen luisteren én er vragen over stellen. En omdat het nu over ontlasting gaat, zou ik dat niet kunnen? Is dat stom, of logisch?
Mogelijk logisch: een raar buitje bij mijn mondhoek zou ik een kennis wel laten zien. Hetzelfde bultje bij mijn vagina niet.
Wat vinden jullie; moet ik niet mutsen en natuurlijk naar m'n kennis luisteren over zoiets normaals én belangrijk als poepen?
Of is mijn weerstand begrijpelijk: over sommige dingen praat je niet, die zijn onsmakelijk en houd je voor je?
Patatje15 schreef op 27-08-2021 om 09:09:
[..]
Ik bedoel het zoals de definitie van het woord is. Ja ik ben me er bewust van hoe we maatschappelijk opgevoed worden en toch snap ik niet wat je er genant aan kan vinden. Kan toch, hoe je daar arrogantie in ziet snap ik ook weer niet. Als je het 2 seconde rationaliseert weet je toch dat iedereen poept, elke dag weer.
Ik heb een baby, in wasbare luiers notabene, een hond en een kat, oja en ik poep zelf, en soms als man niet goed veegt met de wc-borstel of papier vind ik ook nog bewijs dat hij poept. Dus ja, het is gewoon een dagelijks ding en 100% bespreekbaar. Dat zullen anderen dan weer oprecht niet snappen, maar veel dingen zijn zo ongemakkelijk als je ze zelf maakt.
Dit idd. O ja en ik poep zelf zegt ze nog 🤣 anyway ben het idd met je eens.
MIDA schreef op 27-08-2021 om 06:59:
[..]
Zegt iemand die Poepiescheetje heet 🤣
OT, ik zou daar geen moeite mee hebben, eerlijk gezegd. Of iemand nu moeite heeft met zijn stoelgang of een ander probleem heeft, maakt mij niet uit.
Hahaha touché
ik wil mijn eerdere antwoord even nuanceren.
Mijn vader heeft een chronische darmziekte , en vooral mijn moeder vind het nodig om mij van alles op de hoogte te houden. Ik vind het niet aan haar om dit te doen waar dus ook vooral mijn afwerende reactie vandaan kwam.
TO praat over een kennis, ik zou van mijn kennissen echt dit soort info niet hoeven, naaste familie (mits ze dit zelf willen delen) vind ik tot op zekere hoogte oké.
Aviendha schreef op 27-08-2021 om 11:02:
Maar even serieus als iemand een chronische aandoening heeft is het gewoon een belangrijk onderwerp voor haar... snap wel dat ze erover wil praten. Moet ze anders zo'n groot ding maar in haar eentje dragen?
Dat vind ik ook sneu ja, we moeten juist af van dit soort taboes wat mij betreft. Is toch afschuwelijk als je zoiets hebt en je er niet over zou kunnen praten.
Rondstruiner schreef op 27-08-2021 om 15:50:
[..]
Dat vind ik ook sneu ja, we moeten juist af van dit soort taboes wat mij betreft. Is toch afschuwelijk als je zoiets hebt en je er niet over zou kunnen praten.
Ligt er wel aan hoe je erover praat, vind ik. Zoals iemand eerder zei: ik hoef echt niet te weten welke kleur, geur, samenstelling etc je poep was. Maar praten over de impact van een (darm)ziekte op je leven bijvoorbeeld kan uiteraard.
Sophia_! schreef op 27-08-2021 om 15:53:
[..]
Ligt er wel aan hoe je erover praat, vind ik. Zoals iemand eerder zei: ik hoef echt niet te weten welke kleur, geur, samenstelling etc je poep was. Maar praten over de impact van een (darm)ziekte op je leven bijvoorbeeld kan uiteraard.
Als iemand kleur, geur en samenstelling van de poep kwijt wil, mag het van mij ook. Ik kan me voorstellen dat je af en toe over alle aspecten wil praten, niet alleen maar over de impact op je leven. Juist het taboe is deel van de impact.
Het komt misschien ook omdat ik geen partner heb, dus voor iemand in dezelfde situatie zal het misschien heel eenzaam voelen als je zoiets hebt en iedereen trekt een vies gezicht en niemand wil je even aanhoren. Dan blijft het toch taboe in mijn ogen.
Wat geeft het nou om even over de dunne stinkende of juist prachtige stevige ontlasting van iemand te horen, daar krijg je toch niks van? Ook ik snap het oprecht niet.
Yvaine schreef op 27-08-2021 om 11:04:
[..]
Herkenbaar. Ik heb zelf prikkelbare darm syndroom overgehouden na een ernstige voedselvergiftiging. Lang niet zo ernstig als jij het beschrijft maar het heeft soms wel invloed op mijn leven. Ik ga dat dan niet in geuren en kleuren vertellen maar soms is het bijvoorbeeld de reden waarom ik te laat op een afspraak ben, dan vertel ik het wel.
Vervelend dat je de klachten herkent. Ik vertel ook niet heel gedetailleerd hoor. Geen substanties of kleur enz. Maar verder over poep in het algemeen dus gewoon wel.
💩
Rondstruiner schreef op 27-08-2021 om 15:50:
[..]
Dat vind ik ook sneu ja, we moeten juist af van dit soort taboes wat mij betreft. Is toch afschuwelijk als je zoiets hebt en je er niet over zou kunnen praten.
Dat is inderdaad wel iets wat soepeler moet kunnen. Je kunt je erg alleen voelen met een ziekte. Of je nu moeilijk loopt of chemo krijgt of een darmziekte, je wil toch je verhaal soms kwijt. Nou weet ik niet of ik dat bij kennissen of vreemden zou doen, maar goed.
Rondstruiner schreef op 27-08-2021 om 16:18:
[..]
Als iemand kleur, geur en samenstelling van de poep kwijt wil, mag het van mij ook. Ik kan me voorstellen dat je af en toe over alle aspecten wil praten, niet alleen maar over de impact op je leven. Juist het taboe is deel van de impact.
Het komt misschien ook omdat ik geen partner heb, dus voor iemand in dezelfde situatie zal het misschien heel eenzaam voelen als je zoiets hebt en iedereen trekt een vies gezicht en niemand wil je even aanhoren. Dan blijft het toch taboe in mijn ogen.
Wat geeft het nou om even over de dunne stinkende of juist prachtige stevige ontlasting van iemand te horen, daar krijg je toch niks van? Ook ik snap het oprecht niet.
Eens. Persoonlijk raak ik er ook niet warm of koud van. Poepen/ontlasting is onderdeel van het leven, maar er hangt toch een vreemdsoortig taboe omheen.
Ik dacht dat dit topic misschien over het bevolkingsonderzoek darmkanker ging, ik heb laatst voor het eerst in mijn poep moeten prikken. Dus tips & tricks hoe je je ontlasting kan opvangen zonder dat er water of urine bijkomt en je dan toch nog de wc kan doorspoelen zonder dat de wc verstopt raakt van het wc-papier want de tekening in de handleiding van de poeptest zag ik dat al voor me, zoveel wc papier als ze op dat plaatje in de wc hadden gelegd!
Auwereel schreef op 27-08-2021 om 20:05:
Ik dacht dat dit topic misschien over het bevolkingsonderzoek darmkanker ging, ik heb laatst voor het eerst in mijn poep moeten prikken. Dus tips & tricks hoe je je ontlasting kan opvangen zonder dat er water of urine bijkomt en je dan toch nog de wc kan doorspoelen zonder dat de wc verstopt raakt van het wc-papier want de tekening in de handleiding van de poeptest zag ik dat al voor me, zoveel wc papier als ze op dat plaatje in de wc hadden gelegd!
Daar zijn speciale opvang-dingen voor. Soort papier wat je openvouwt en links en rechts aan de pot plakt. Soort hangmat dus.
Ik vind het ook vrij normaal om over te hebben. Maar niet met iedereen. Kies je publiek. 
Zit zó in poepmodus nu (figuurlijk), dat ik overal iets dubbelzinnigs in zie. Enkele quotes uit dit topic:
'Moet ze anders zo'n groot ding maar in haar eentje dragen?' Nee, uitpoepen natuurlijk!
'Dat is inderdaad wel iets wat soepeler moet kunnen.' Klopt, harde ontlasting is niet fijn.
Sinds ik een kind heb met regelmatig darmklachten ben ik gewend geraakt aan praten over poep. Vroeger vond ik het een erg ongemakkelijk onderwerp. In mijn familie mocht je ook niet zeggen dat je moest poepen.
Dank voor alle reacties. Ook van de mensen met darmproblemen. Ik wilde graag horen hoe anderen hier over denken.
Ik luister (natuurlijk) naar hoe de impact op haar dagelijks leven is. Zoals ervaringsdeskundigen ook schrijven, is die groot.
Het gaat mij om redelijk gedetaileerde beschrijvingen van onder meer geur en kleur. Dat zou ik zelf niet delen. De laatste keer werd ik er lacherig van. Ik wist niet of ik nou 'gelijk' had om het een soort van ongepast te vinden om dit soort informatie te delen, of dat dat prima kan, en ikzelf te preuts ben of zo.
Ik wilde graag weten hoe anderen daar over denken, ook al om er mogelijk iets meer voor open te staan. Dat wil ik nu wel gaan proberen. Als dat toch niet goed voelt, dan probeer ik het gesprek van richtig te laten veranderen.
Ik denk dat ze dat vooral doet omdat je al zo vaak een luisterend oor hebt geboden. Ze is dus gewend dat ze dit bij jou kwijt kan en omdat je niet al eerder te kennen hebt gegeven dat je de details wat te ver vindt gaan, ze het dus blijft doen.
Ik zou dus aangeven dat je het geen probleem vindt om het met haar over haar ziekte te hebben maar dat je je ongemakkelijk voelt bij het benoemen van de geuren en kleuren van haar ontlasting.
Je hebt waarschijnlijk ook geleerd dat poepen iets intiems is en je daar niet over praat. Dat maakt het voor jou ongemakkelijk.