Millie, het monster en de strijd voor het leven!
Hi allen,
Hier schrijf ik verder over mijn perikelen rondom zeldzame wekedelenkanker, immunotherapie en mijn gezin. Het is de spin-off van '29 jaar, baby van 6 maanden, en kanker' op Viva. Sowieso hoog tijd voor een nieuw topic, want mijn monstertje is allang geen 6 maanden meer 
.
Ervaringsdeskundigen, lotgenoten, meeschrijvers en -lezers, wees welkom om hier met elkaar verder te praten!
Ik mis Millie ook. Ik schreef hier nauwelijks, maar keek wel elke dag in dit topic. Hoe zou het met Millie zijn dacht ik dan 's ochtends.
Nog steeds kijk ik elke dag en dan komt weer het besef. Maar iedere keer als iemand hier schrijft voelt het alsof Millie op een andere manier nog bij ons is. En dat we aan haar man, monstertje en haar dierbaren denken.
rust zacht lieve Millie♥️
Sterkte en gecondoleerd familie van Millie
Soms maak ik mezelf wijs dat ik het overlijdensbericht gewoon gedróómd heb. Dat ze één van de dagen weer een update komt geven. Ik wil het gewoon niet geloven dat het over is. Zij was er nog niet klaar voor en wij ook niet. Dat lees ik in vele berichten. Dat mensen er gewoon nog niet klaar voor zijn. Dat we verder wilden blijven hopen en steunen. En dan moet ik jullie berichten lezen om te beseffen: het is echt ...
Zelf leef ik - sinds ik het bericht heb gezien - met een last op mijn schouders. Alsof iemand aan elke kant 20kg lood heeft gelegd. Ik kan niet vooruit, krijg nauwelijks iets uit mijn handen. Heb nergens zin in.
Ik denk ook aan monstertje. Hoe die zich houdt. Of ie al op mama heeft geroepen, mama die niet (meer) komt. Verschrikkelijk voor het jongetje. En hoe de man van Millie het kind moet troosten en welke woorden hij gebruikt. Misschien heeft Millie wel tegen haar man gezegd op welke manier man over haar moet praten. Maar hoe troost je een kind van 2 wiens leven nog bijna uitsluitend mama en papa is, en die niet (goed) snapt wat er allemaal gebeurt. Zou Millie daar ook een oplossing voor geweten hebben?
Vreselijk allemaal.
Lieve allemaal,
Het is hartverwarmend om al jullie berichten te lezen. Wat een verdriet en gemis. We hebben de man van Millie gevraagd of we post mogen doorsturen en daar werd heel positief op gereageerd.
Mocht je behoefte voelen om een kaartje te sturen, dan kan dit naar ons adres. Wij sturen het vervolgens door naar het adres van Millie.
Let wel nog even hierop:
- Grote pakketten en bloemen e.d. liever niet
- We verzenden de post in 1x over ongeveer 2 weken
Adres:
GoodParents
t.a.v Millie91
Box A1027
Kwikstaartlaan 42
3704 GS Zeist
Veel sterkte aan iedereen <3
Dank je wel Yolanda!
Rust zacht lieve Millie ❤️
Ik schreef hier niet veel maar heb wel vaak aan je gedacht, en nog steeds.
Heel veel sterkte gewenst aan iedereen.
ik schreef ook niet veel. Volgde haar vanaf dag 1 op Viva.
Keek hier iedere ochtend en avond.
De laatste berichten waren al een soort van anders. Een soort opleving, wellicht ook met de medicatie te maken hebben gehad?
Toen had ik echter al wel het gevoel dat dit 'het laatste ' was, beetje lastig te omschrijven.
Vond het vanaf haar eerste post vreselijk hoe iemand zo jong en met een kindje van toen 6 maanden, zo ziek kon zijn.
Ik denk er ook iedere dag aan. Hoe het met Monstertje is ook. Wat een leed toch moest ze doorstaan, de wetenschap dat ze haar zoontje nooit zou zien opgroeien.
Het is een kleine troost dat ze voor haar in haar slaap is overleden. Zoals ze wilde en zoals het haar ook past.
Wat kan het leven toch gruwelijk oneerlijk zijn.
Dank je wel Yolanda! Ik ga morgen gelijk een kaartje halen!
Millie ❤️
Ik kan het nog steeds niet helemaal bevatten. Kom paar keer per dag even checken hier. Wat en waar ik naar zoek weet ik niet.
Vind het wel fijn dat enkele van jullie nog steeds wat plaatsen. Merk dat iedere reactie als steun voelt. In gedachten ben ik bij Millie familie en dierbaren.
Zeesterretje schreef op 12-12-2022 om 21:00:
Ik kan het nog steeds niet helemaal bevatten. Kom paar keer per dag even checken hier. Wat en waar ik naar zoek weet ik niet.
Vind het wel fijn dat enkele van jullie nog steeds wat plaatsen. Merk dat iedere reactie als steun voelt. In gedachten ben ik bij Millie familie en dierbaren.
Ik kom ook iedere dag even "hier". Gewoon om even "onder ons" te zijn, in gezamenlijk verdriet.
Jullie zijn allemaal lief!
Als voorbeeld wat voor toppertje onze Millie was💞
Lieve Millie 💞 ook mijn gedachten gaan uit naar Millie man en lieve Monstertje 
Mijn kaartje is onderweg met een mooie afbeelding van een eikeltje ♥️...
Ik vond ook een mooi eikeltjes gedicht, die heb ik op de kaart geplaatst. Wil hem jullie ook laten lezen:
krak zegt het steeltje
klaar roept de wind
de eikenboom fluistert ’dag mijn lief kind’
het eikeltje buitelt ‘plof’ op de grond
kijkt nog wat duizelig, hulpeloos in het rond
waar zijn mijn broertjes, ik zie er geen een
waar zijn mijn zusjes, ik ben zo alleen
de aarde mijn kind, neemt je in haar schoot
en brengt als een moeder, alle eikeltjes groot
en luister, eenmaal, ik zie het in mijn droom
word je als ik ben, word je een boom
fleurig en krachtig, de mooiste van het bos
daarom mijn kindje, liet ik je los
Gizmoguppy schreef op 12-12-2022 om 22:36:
Mijn kaartje is onderweg met een mooie afbeelding van een eikeltje ♥️...
Ik vond ook een mooi eikeltjes gedicht, die heb ik op de kaart geplaatst. Wil hem jullie ook laten lezen:
krak zegt het steeltje
klaar roept de wind
de eikenboom fluistert ’dag mijn lief kind’
het eikeltje buitelt ‘plof’ op de grond
kijkt nog wat duizelig, hulpeloos in het rond
waar zijn mijn broertjes, ik zie er geen een
waar zijn mijn zusjes, ik ben zo alleen
de aarde mijn kind, neemt je in haar schoot
en brengt als een moeder, alle eikeltjes groot
en luister, eenmaal, ik zie het in mijn droom
word je als ik ben, word je een boom
fleurig en krachtig, de mooiste van het bos
daarom mijn kindje, liet ik je los
Ik moet huilen.
❤️❤️❤️❤️❤️
Cookielover schreef op 12-12-2022 om 22:50:
[..]
Ik moet huilen.
❤️❤️❤️❤️❤️
Het raakte mij ook erg dit gedichtje 
♥️