Millie, het monster en de strijd voor het leven!
Hi allen,
Hier schrijf ik verder over mijn perikelen rondom zeldzame wekedelenkanker, immunotherapie en mijn gezin. Het is de spin-off van '29 jaar, baby van 6 maanden, en kanker' op Viva. Sowieso hoog tijd voor een nieuw topic, want mijn monstertje is allang geen 6 maanden meer 
.
Ervaringsdeskundigen, lotgenoten, meeschrijvers en -lezers, wees welkom om hier met elkaar verder te praten!
Lieve Millie, wat een vreselijk bericht. Ik heb geen woorden omte zeggen wat ik voel, behalve dat je me geraakt hebt, net als zoveel anderen. Ik hoop dat er nog fijne, pijnvrije momenten voor jou, man en monster zijn. Een hele dikke knuffel, ik gedachten ben ik ben je.
Jeetje wat komt dit binnen.
De zaalarts sprak uit wat al door mijn hoofd spookte maar jij ging vol energie door. En toen kwam het nieuws van de MRI, een scenario wat ik niet had kunnen bedenken.
Heel veel knuffels de komende uren/dagen/weken. Compleet begrijpelijk als je je nu volledig op je dierbare focust en ons "vergeet". Je blijft natuurlijk welkom als je wel wilt schrijven.
Dan ga ik nu bedenken waarover ik een vrolijk topic kan openen zodat jij lekker kan meeschrijven.
Heel veel sterkte .
Je hebt ook mij geraakt.
Verd🤬mme Millie,
De zaalarts wist vast al wat jij nog niet wist. Wat we nu allemaal weten, maar vooral waar jij en je mannen en vrienden en familie nu verder mee moeten. Wat een grote deceptie zo na de laatste scan. En wat een ellende met ook nog de enorme pijn erbij. Konden we allemaal hier een uur pijn van je overnemen om de paar dagen zodat jij er continu vanaf zou zijn, dan deden we dat! Ik hoop zo, vanuit het diepst van mijn hart dat er toch heel snel iets aan je fysieke pijn kan gebeuren, dat je je mannen op z’n minst in je armen kan houden en andersom.
Dank dat je ons in je leven liet en dank dat jij in ons leven kwam. Een voorbeeld voor ons allemaal!
Dikke knuffels met warmte, moed, sterkte, durf en liefs, 😘
Ook hier zijn de woorden niet te vinden
Ik wens je heel veel kracht en rust om hiermee om te gaan en hoe jij deze periode kan en wil invullen. Pak de momenten vooral met je mannen, en ik hoop dat ze je pijn nog kunnen reduceren tot houdbaar voor zover mogelijk.
Je bent een enorm sterke vrouw, dapper en fantastische moeder voor je monster!
Dikke dikke knuffel 🌷
Wat een teleurstelling, zo kort op je laatste scan. Nu moet je opnieuw schakelen. Wat een nare en verdrietige ziekte. Ik hoop zo dat ze je pijn asap onder controle kunnen krijgen. Want niemand ter wereld gun ik meer dat je je mannen en het leven nog zo lang mogelijk mag opdrinken. Ook al weet je dat lang niet zo lang is als we je zó graag zouden geven. Maar jij, je gezin, de artsen, iedereen is met z'n handen gebonden. Ach, lieve Millie toch. Leg je energie waar je 'm hebben wil en waar je behoefte aan hebt. Meer is niet belangrijk.
ik heb je bericht wel tig keer gelezen, en weer weg geklikt in de hoop dat er beter nieuws voor in de plaats zou komen.
Wat een vreselijk nieuws Millie, ik vind het zo erg voor jou (jullie).
Ik hoop dat ze met een goed pijnsbestrijdingsplan komen, zodat jij zo comfortabel mogelijk bent.
Heel veel sterkte voor jou en jouw naasten. Ik denk aan jullie
Desideria schreef op 10-08-2022 om 19:50:
Je zal voor mij en ik gok vele, vele andere vrouwen voor altijd de Millie zijn die ons heeft gekroond. Je hebt me bewust gemaakt van wat een geschenk gezondheid is en ik zal hopelijk nog heel lang mijn kroon mogen voelen zitten.
Helemaal mee eens!!!
Wat een verschrikkelijk bericht, ik weet ook niet wat ik moet zeggen..
Ook mij heb je geraakt.
Ik hoop zo erg voor je dat de pijn zo goed als mogelijk onder controle komt en dat je samen met je mannen nog fijne momenten kan hebben.
Heel veel kracht voor jou en jouw naasten.
Millie91 schreef op 10-08-2022 om 16:58:
zodanige progressie dat mijn behandeling per direct wordt gestaakt.
vogelvrij en de tijd zal uitwijzen hoe lang ik nog heb.
Mijn monstertje.
Bedankt voor al jullie steun tijdens mijn ziekteverloop.
Ik weet niet in hoeverre ik nog ga schrijven in dit topic. Misschien voel ik ook de behoefte om mijn laatste fase hier te delen. Misschien schrijf ik alleen nog bij vrolijker topics mee. Mijn man zal het jullie in elk geval laten weten als ik er niet meer ben, in die onzekerheid zal ik jullie niet laten zitten na al jullie medeleven.
♥️
Mijn allerliefste Millie,
Ganse dag niet thuis geweest en dan 99 berichten. Dat kan maar het op één na slechtste nieuws betekenen.
En de woorden hierboven, die blijven maar bonken in mijn hoofd en ik kan ze niet geloven, ik wil ze niet geloven. Maar ik zal ze moeten geloven.
Ik smeek het lot dat jouw eindstrijd dan ten minste menselijk mag zijn. Want je hebt al zulk gevecht moeten leveren dat ik niet meer kan geloven dat er nu voor jou nog zwaardere dingen moeten komen.
Je hebt het zoooo goed gedaan, Millie, je hebt werkelijk een steen verlegd en wat betreft monstertje: superverdrietig dat jij slechts zo kort zijn gids mocht zijn, maar ... hij zal jouw waarden en innerlijke schoonheid verder uitdragen.
Bedankt, Millie, bedankt, bedankt, ik rouw nu al om jou. 
Je toegenegen letterkoekje.
Het lukt me niet om mooie weloverwogen woorden te vinden. We hadden natuurlijk allemaal stiekem de hoop op een wonder en wilden niet denken aan wat nu toch waarheid is geworden. Lieve Millie, ik had jou en je mannen zoveel meer tijd gegund. En jou eens een break van de fysieke en mentale pijn, voordat het einde daadwerkelijk daar is.
Zoals anderen al schreven, je zit voor altijd in mijn hart en laat me op regelmatige basis beseffen wat een rijkdom het is om gezond door het leven te mogen gaan.
Ik ben meestal een stille mee lezer. Maar nu moet ik wel reageren voor jou Millie.
Ik wens je nog heel veel mooie momenten met je man en monstertje.
En geen pijn...
Sterkte wensen voelt zo dubbel
Oneerlijk deze strijd.
Ik heb er geen woorden voor... wat een vreselijk bericht.
Sterkte meisje, voor jou en je mannen en iedereen die jou lief is...
♥️