Millie, het monster en de strijd voor het leven!
Hi allen,
Hier schrijf ik verder over mijn perikelen rondom zeldzame wekedelenkanker, immunotherapie en mijn gezin. Het is de spin-off van '29 jaar, baby van 6 maanden, en kanker' op Viva. Sowieso hoog tijd voor een nieuw topic, want mijn monstertje is allang geen 6 maanden meer 
.
Ervaringsdeskundigen, lotgenoten, meeschrijvers en -lezers, wees welkom om hier met elkaar verder te praten!
Ach lieverd toch... 
Lieve Millie,
Ik schrijf hier nooit, lees wel veel mee. Nu kan ik niet meer blijven lezen zonder iets terug te doen. Dat voelt niet goed.
Ik wens je veel liefde, veel sterkte, kracht en rust. Ik wens je alles wat je nodig hebt.
Hopelijk ben je snel weer fit genoeg om van je af te schrijven. Vooral je lieve en grappige verhalen over je Monstertje, daar wil ik graag nog vaak van meegenieten.
Heel veel sterkte de komende dagen, een dikke knuffel jouw kant op!
Och lieve Millie Alle sterkte van de hele wereld voor jou! 🍀
Ach, Millie, het is ook allemaal ontzettend oneerlijk!
Aan zo’n grote operatie beginnen ze echt alleen als het vertrouwen er is dat je daar nog een tijd voordeel van zult hebben. Het ziekenhuis weer uit komen gaat je echt lukken.
Ik wens je heel, heel veel sterkte voor de komende dagen en hoop dat je snel weer thuis bent om met je man en monster dagen te hebben waarop je het ziek zij vergeet en het forum lekker links laat liggen.
💐 sterkte, knuffels, houd goede hoop
Lieve Millie, het is ook om te huilen…. Soms lukt het gewoon niet om je ergste angst niet in alle volheid binnen te laten komen. En dat is een afschuwelijk gevoel.
Ik wens dat je ziekenhuisopname beter te doen is dan de vorige keer en de artsen beter nieuws voor je hebben dan je verwacht. Heel veel sterkte, kracht en moed. Je kan dit. Ook deze keer 😘
Lieve Millie wat gaat jouw verhaal door merg en been. Ik hoop dat je eenmaal aangekomen in het ziekenhuis berusting vind. Ik hoop dat het je achteraf gaat meevallen. Heel veel sterkte en kracht vandaag.
Lieve Millie heel veel succes gewenst vandaag!! Ik hoop zo ontzettend dat de pijn weg is na de operatie..je bent in mijn gedachten.
Zet ‘m op, Millie! Ik duim voor jou, dat deze operatie goed slaagt en dat je daarna snel lekker naar huis mag en nog heel lang van je man, Monster, familie en vrienden kunt genieten ❤️
Lieve Millie, heel erg veel succes en ik hoop voor jou/jullie dat je weer heel snel bij je mannen mag zijn! Jouw gedachtes mogen er ook zijn, al vind ik dat je deze gedachten nooit had moeten hoeven hebben. Wat een klote ziekte, het is allemaal zo oneerlijk. Ik denk aan je
Heel veel sterkte lieve Millie!
Hoi Millie, ik hoop dat je het allemaal gered hebt vanmorgen (vijf uur, pfft, zo vroeg!), dat de embolisatie goed gegaan is ondertussen en dat je de man veel bij je kan zijn de komende dagen.
Intussen zijn er al enkele 'kapen' genomen: vroeg opgestaan, afscheid van monstertje genomen (oma zorgt héééééél goed voor hem), opname in het ziekenhuis. Wie weet wat nog meer en wat je al achter de rug hebt. Daar ben je al van af. Ik weet dat het je pijn of zorgen niet wegneemt, maar ik neem aan dat onze (massale) steun, je toch goed doet, Millie. Je leeft in zoveel mensen hun hart.
Lieve Millie, de eerste hobbels zijn genomen vandaag. Veel sterkte en kracht voor wat er nog gaat volgen.
Lieve Millie, hopelijk is deel 1, de embolisatie nu achter de rug en is het met sedatie een stukje minder erg geweest dan de vorige keer.
Las net je schrijven van gisteren, wat vreselijk verdrietig is het ook allemaal... Je bent zo vaak zo sterk, maar het is denk ik ook goed om af en toe de ellende te doorvoelen en van je af te huilen. Het is ook zo ongelofelijk oneerlijk dit. Zo keihard.
Ik hoop dat je deze week goed doorkomt en alles wat je gisteren in je zwartste gedachten dacht over deze week niet zal gebeuren.
Super dat je man veel bij je kan zijn, dat is zoveel fijner!
Ik wens je veel moed en kracht om je hier door heen te slaan! Hele dikke