Millie, het monster en de strijd voor het leven!

Wat mooi gizmoguppy. 💕

Ik kan het ook nog niet loslaten. 

Lieve allen hier,

Weten jullie wat ik aan deze ongelooflijk verdrietige situatie nu zo mooi vind...de wereld lijkt en is soms zo hard. Mensen zijn zo wreed naar elkaar. Er lijkt geen liefde mogelijk voor een ander buiten jezelf of je eigen kringetje.

Maar kijk eens wat hier is gebeurd. Waar lieve Millie voor heeft gezorgd. Een verbintenis met haar, door haar, om haar. Mensen die elkaar totaal niet kennen, hebben Millie gesteund in haar strijd, staken haar een hart onder de riem, schrijven lieve woorden aan haar nabestaanden, sturen kaarten, haken eikeltjes. Het is hartverwarmend en het bewijs dat de lieve mensen met meer zijn, een prachtige uitspraak van Linda de Mol, die ik met liefde deel. 

Lieve familie van Millie. Jullie Millie was een prachtig mens, met ontzettend veel liefde in haar voor haar man, zoontje, broer en zus. Dat sprak uit elk bericht. Ik hoop dat jullie haar de uitvaart kunnen geven zoals ze die wilde, zoals ze hem verdiend en dat jullie daarna de kracht kunnen vinden met elkaar om door te gaan. En mochten jullie ooit de behoefte voelen om het topic door te lezen, dan hoop ik dat het jullie goed zal doen om te lezen hoe ontzettend veel zij van jullie gehouden heeft. 

Het eikeltjes-gedicht, da´s om het warm en koud tegelijk te krijgen. Ik denk niet dat Millie dat gedichtje kende. Dat zou ze volgens mij ook de max gevonden hebben. En misschien wel bij een foto van monstertje geschreven, terwijl hij met zijn heilig eikeltje speelde. 
Als je zo een gedicht zou lezen in normale omstandigheden, dan zeg je ´mooi gedicht´. Maar zoals wij de omstandigheden kennen (Millie die als de dood was om haar kind los te moeten laten en dat kind dat dan ook nog een enorme fascinatie heeft voor eikels) je kan de combinatie zelf niet verzinnen. En hier staat dat in een gedicht.
Ik heb er kippenvel van en opnieuw een krop in mijn keel.
💔

ik ben zo ontzettend onder de indruk van het eikeltjes gedicht.

Wou dat Millie dit nog kon lezen..

Zo allesomvattend prachtig schrijfsel, en het zegt alles echt alles...ben er stil van🥺

Net nadat ik het eikeltjesgedichtje las was onverwachts in een kapelletje en heb toen, en ik ben totáál niet religieus, een kaarsje gebrand voor Millie. Janken natuurlijk, want je weet dat er ergens een man, kind, zus en verdere familie hun lievelingspersoon kwijt zijn. Ik heb uitgesproken naar de mensen met wie ik op pad was voor wie het kaarsje aan ging en dat voelde als het delen van een geheimpje. Maar uitspreken betekent een plaats geven aan en ik denk dat dat goed is.

Ik hoop dat de uitvaart naar wens zal verlopen en denk aan jullie, Millieman en monster ❤

Ik vind het bijzonder om te lezen dat het gedicht anderen zo raakt, maar ook heel mooi vinden. Ik moet ook wel zeggen dat ik heel even twijfelde. Omdat het zo dubbel is. Zo'n mooi gedicht, maar in deze situatie ook erg verdrietig. Mijn keuze om hem toch te gebruiken voelt goed, helemaal met zoveel reacties van jullie. Ik hoop dat Millie man (en later monstertje als hij lezen kan) hem net zo mooi zal vinden, al raakt het natuurlijk wel echt diep... ♥️

Ik heb het ook uitgesproken tegen man, vriendin, en moeder. En heb het eikeltjesgedicht gedeeld. Niet precies welk forum en dat ik er zelf actief ben, maar meer in de trant van "ik volgde een vrouw op een forum". Mn man wist het natuurlijk allang die vertelde ik er gewoon over. 

Gizmoguppy schreef op 13-12-2022 om 22:24:

Ik moet ook wel zeggen dat ik heel even twijfelde. 

Ik zou het héél jammer gevonden hebben Gizmo, als je het hier niet had gepost. Onzin natuurlijk want dan zou ik niet weten dat dit gedichtje bestond. En kon ik het niet jammer vinden. 
Ik vind het gewoon prachtig dat je het hebt gedaan. En van bovenuit kijkt Millie soms naar haar topic en leest verder mee. Als ze dat gedicht ziet, gaat ze denken: wat kenden ze me goed. En dan biggelt er een traan over haar gezicht zonder pijn.

Trouwens, dit gedicht gaat overloslaten, iets waar we het allemaal moeilijk mee hebben op sommige momenten in ons leven. Ik bedank je dat je deze mooie tekst hebt gedeeld en heb hem bewaard om hem (misschien) ooit eens te gebruiken maar zeker nog terug te lezen.

Dus ... totaal geen twijfel.

Millie91 schreef op 22-04-2022 om 20:40:

[….]

Hoe moeilijk het ook is om te spreken over mijn nagedachtenis, doet het me goed om te weten dat ik nog in jullie gedachten zal zijn als ik deze aarde heb verlaten. Als jullie één ding in mijn herinnering willen doen, laat het dan alsjeblieft zijn dat jullie je monstertjes (klein of al groot) heel goed vasthouden. Want dat is wat ik het liefst zou doen als ik hier mocht blijven. ♥️

Ik ben sinds enkele dagen bezig met het hele topic weer doorlezen, ter nagedachtenis aan lieve Millie. En dit citaat van haar wil ik graag even onder jullie aandacht brengen. 

Wat hebben we toch veel van haar geleerd en wat zal ze gemist worden! 😢

Earlgreythee schreef op 14-12-2022 om 15:46:

[..]

Ik ben sinds enkele dagen bezig met het hele topic weer doorlezen, ter nagedachtenis aan lieve Millie. En dit citaat van haar wil ik graag even onder jullie aandacht brengen.

Wat hebben we toch veel van haar geleerd en wat zal ze gemist worden! 😢

Deze kan ik me nog herinneren inderdaad 

Wat is de wereld toch klein, ondanks dat het internet zo groot is.
Belde met mijn vriendin en die kent haar persoonlijk. Ik vertelde van Millie ,Kreeg kippenvel ♥️

Grietje2 schreef op 14-12-2022 om 20:08:

Wat is de wereld toch klein, ondanks dat het internet zo groot is.
Belde met mijn vriendin en die kent haar persoonlijk. Ik vertelde van Millie ,Kreeg kippenvel ♥️

Inderdaad de wereld is soms helemaal niet zo groot. Hoop dat je haar hebt gezegd hoe bijzonder wij haar allemaal vinden. En hoe het ons allen erg diep heeft geraakt.