Millie, het monster en de strijd voor het leven!
Hi allen,
Hier schrijf ik verder over mijn perikelen rondom zeldzame wekedelenkanker, immunotherapie en mijn gezin. Het is de spin-off van '29 jaar, baby van 6 maanden, en kanker' op Viva. Sowieso hoog tijd voor een nieuw topic, want mijn monstertje is allang geen 6 maanden meer 
.
Ervaringsdeskundigen, lotgenoten, meeschrijvers en -lezers, wees welkom om hier met elkaar verder te praten!
Het klinkt zo naar Millie… Hopelijk ging het vannacht beter 💙
Wat ontzettend zwaar die vreselijke pijn! Ik hoop dat je dit niet weer hoeft door te maken.
Dikke knuffel
Lieve Millie, ik heb geen woorden van troost, maar ik denk veel aan je. Ik wens je alle sterkte, kracht, en alles wat je ook maar nodig hebt. Dikke knuffel...
Helaas is de pijn gedurende mijn opname geen haar verbeterd ten opzichte van dat ik hier kwam. Het is eerder nog een stuk erger. Het voelt nu alsof mijn opname nutteloos is, maar ook alsof ik niet naar huis kan zo. Ik heb net te horen gekregen dat de chordotomie nog 2-3 weken kan duren voor het plaatsvindt. Waarschijnlijk moeten we dus die tijd overbruggen met thuiszorg en niet-werkende medicatie.
Ik begin te vrezen dat deze ellende nooit meer beter wordt 
Oh Millie
Ik hoop zo op verlichting voor jou...
Wat erg Millie! En wat een lange wachttijd weer.
Heel veel sterkte, wat een rotziekte is het toch.
Wat ontzettend naar allemaal! Mag ondanks de huidige pijn en medicatie de kuur wel doorgaan? Hopelijk geeft dat weer een beetje verlichting en gaat deze gruwelijke verlengde stopweek weer snel voorbij!
Jeetje! Dit is toch geen doen!
Wat erg Millie. En wat moet je lang wachten op de chordotomie.
Dat is toch niet vol te houden zo?
Oh Millie wat een ellende, heb het zo met je te doen!
Kan er geen blokkade gegeven worden of gaat dat niet helpen nu?
Weet dat er vandaag door iedereen hier veel aan je gedacht word lieverd.
Heel veel sterkte.
♥️♥️
Och Millie wat naar, en wat weinig perspectief op korte termijn. Ik duim dat ze toch nog iets verzinnen voor je, dit gaat toch zo niet
Het lukt gewoon niet om deze pijn met pijnstilling aan te pakken. En blijkbaar is er verder niks tussen heel veel medicatie, en zo'n ingreep. En als die ingreep niet werkt, dan ben ik volledig mijn perspectief kwijt. Ik snap er ook niks van: twee weken geleden stabiele scans, woensdag nog in de speeltuin staan, en nu ineens dit. Zo gemeen!
Het is hartstikke gemeen
Millie91 schreef op 07-08-2022 om 12:21:
Helaas is de pijn gedurende mijn opname geen haar verbeterd ten opzichte van dat ik hier kwam. Het is eerder nog een stuk erger. Het voelt nu alsof mijn opname nutteloos is, maar ook alsof ik niet naar huis kan zo. Ik heb net te horen gekregen dat de chordotomie nog 2-3 weken kan duren voor het plaatsvindt. Waarschijnlijk moeten we dus die tijd overbruggen met thuiszorg en niet-werkende medicatie.
Ik begin te vrezen dat deze ellende nooit meer beter wordt
Sorry, ik breek waarschijnlijk nutteloos in maar is dit vanwege een wachtlijst? Kan de zorgverzekeraar niet bemiddelen om te kijken of het in een ander zh sneller kan? Sterkte, wat ontzettend naar voor je.