Millie, het monster en de strijd voor het leven!
Hi allen,
Hier schrijf ik verder over mijn perikelen rondom zeldzame wekedelenkanker, immunotherapie en mijn gezin. Het is de spin-off van '29 jaar, baby van 6 maanden, en kanker' op Viva. Sowieso hoog tijd voor een nieuw topic, want mijn monstertje is allang geen 6 maanden meer 
.
Ervaringsdeskundigen, lotgenoten, meeschrijvers en -lezers, wees welkom om hier met elkaar verder te praten!
Oh lieve Millie, wat een heftig bericht weer. De frustratie spat er vanaf. Hopelijk kan die behandeling snel geboden worden en ben je van je pijn verlost. Ik heb net een kaarsje voor je gebrand in een klein kapelletje in het dorp 🙏🏻🕯 Je bent in mijn gedachten!
Wat een heftige beslissing moet je nu gaan nemen Millie. Ik heb het zo met je te doen. 
Heel veel sterkte. Ik hoop op een snelle behandeling van de pijn.
Lieve Millie, wat vreselijk dat je, zelfs met een morfine pomp, nog zo’n pijn hebt. Ik denk ook dat het wijsheid is om voor kwaliteit van leven te gaan, pak wat je pakken kunt. Heel veel liefs, je zit zo vaak in mijn gedachten.
Wat vreselijk om zoveel pijn te hebben.
Ik heb opgezocht wat een chordotomie is. Het is een heftige ingreep waarmee je een paar dagen zoet bent. Het klinkt wel erg goed dat je daarna geen of heel weinig pijn hebt.
Heel veel sterkte Millie.
Ik wist niet wat chordotomie was, dus even opgezocht. Meid, als dit toch eens zou helpen, wat een zegen zou dat zijn.
Heel veel liefs en sterkte.. ♥️
Ik denk aan je Millie, wat krijg je toch veel voor je kiezen. Dikke knuffel
Meisje meisje meisje. Niet te doen dit toch. Het is zo onmenselijk wat je moet verdragen.. Die pijn moet nu echt weg, dit mag en kan toch niet..zeg ik als buitenstaander. En jij in de realiteit hebt er maar mee te overleven. Ik hoop zo ontzettend dat die klotepijn zich gaat terugtrekken.
Een dikke
Ook van mij
Wat een nachtmerrie dat de pijn nog steeds zo heftig aanwezig is, onmenselijk. Laat de chordotomie alsjeblieft zijn werk doen...
Och lieve Millie toch
