Millie, het monster en de strijd voor het leven!
Hi allen,
Hier schrijf ik verder over mijn perikelen rondom zeldzame wekedelenkanker, immunotherapie en mijn gezin. Het is de spin-off van '29 jaar, baby van 6 maanden, en kanker' op Viva. Sowieso hoog tijd voor een nieuw topic, want mijn monstertje is allang geen 6 maanden meer 
.
Ervaringsdeskundigen, lotgenoten, meeschrijvers en -lezers, wees welkom om hier met elkaar verder te praten!
Ja, dat is helder. Nu snap ik het beter. Niet dat ik het hoef te snappen, maar toch fijn. Overigens weet ik ook niet zeker of mijn behandeling al dan niet voor niets zal zijn. Maar dat is vanuit een gunstig perspectief: de kans dat mjjn tumor uitzaaide of terugkomt is klein. De tamoxifen is voor de zekerheid. Nou ja, een beetje net zoals bij jou dus, om risico's te verkleinen en kansen te vergroten! Hou je taai Millie!
Aangezien ik geen ervaring heb met alles wat jij en andere dames schrijven over medicatie en behandelingen, over oorzaken en gevolgen, Millie, ga ik ook niet slim doen en meepraten.
Dus hou ik het maar bij een welgemeend bloemetje en dat is ook voor alle schrijfsters hier die jammer genoeg wel die ervaring hebben.
Het ga jullie allemaal goed!
Millie, ik denk aan je! Ook ik heb, net als Letterkoekje, niets in te brengen op medisch gebied, maar je bent in mijn gedachten 🌻🌻🌻
Hou je taai, Millie! Ik denk aan jullie. Hoop dat je lekker hebt kunnen genieten van het mooie weer samen met je mannen!
Lieve Millie,
Ik denk regelmatig aan je 
hoop dat het rustig is bij jullie.
Hier ook even een berichtje om te laten weten dat ik aan je denk. Hoop dat alles beetje rustig is bij jullie
Hoop dat je een beetje rust hebt Millie!
Ik snap heel goed dat je álles aanpakt wat op je weg komt Millie en dus ook dat je Letrozol slikt. Na ‘n flink lange tijd anti-hormonale therapie begrijp ik ook hoe heftig het moet zijn om ermee te starten en overgangsklachten te krijgen terwijl je al verre van fit bent. Heel erg naar!
Het ‘aanbod’ voor een nieuwe operatie is wel bijzonder. Wat heb je toch steeds weer veel om over na te denken, af te wegen…
Ik vind je erg stoer en ben trots op je doorzettingsvermogen en lef! 😘
Millie, ik hoop dat je je redelijk goed voelt en kan genieten van je monstertje. Moet ook regelmatig even aan je denken 
dikke knuffel millie voor jou en je familie 
Lieve Millie, hoe gaat het met je?
lieve Millie.
ik denk aan je ❤️🩹
Het gaat hier oké. Ik ben nu net met een tweede poging begonnen om de lyrica te stoppen, dit keer volgens het veiligere afbouwschema. Ik merk het meteen aan mijn eetlust, maar gelukkig is het nog niet zo erg als vorige keer. Mocht dat terugkomen, kap ik ermee en blijf ik gewoon één tablet gebruiken.
Mijn grootste struikelblok is op dit moment dat ik voel dat er een plek in mijn schedel zit. Ik voel een bult en vaak hoofdpijn. Dit geeft een angstig gevoel, over wat daar precies aan het gebeuren is. Maar ik wil het ergens ook juist niet weten, want wat kunnen ze doen? Zit het ook in mijn brein inmiddels? Brr ik vind het een eng idee. Ik begin ook steeds waziger te zien, dus ik ga binnenkort langs de opticien om te kijken of een bril me kan helpen.
Verder is het eigenlijk best een rustige periode. Al een tijd geen ziekenhuis hoeven zien, heb veel momenten met monstertje. Gisteren zijn we voor de vierde keer met hem naar de kapper geweest (hij heeft zo. veel. haar!) en nu heeft hij een keurig bloempotje . Daardoor vallen zijn prachtige grote blauwe ogen extra op. En lijkt hij ineens een kleuter!
Hij heeft ook zijn eerste vervelende ervaring op de opvang gehad. Hij zat heel lief aan tafel te spelen, en toen heeft een ouder kindje hem zomaar 'aangevallen' en hem heel hard in zijn snoetje gekrabd. Hij was enorm geschrokken (logisch!) en toen we hem kwamen ophalen had hij een paar wondjes op zijn wang. Toen we het verhaal erachter hoorden, werd ik zó boos vanbinnen. Ik hield me uiteraard keurig in, maar ik weet nu wat ze bedoelen met een mama-leeuw worden als iemand je kind pijn doet. Ik kan er nog steeds woest om worden, vooral omdat hij helemaal niks deed. En hij heeft thuis al een ingewikkelde situatie, dus op de opvang wil ik niet dat hij zich ook nog onveilig voelt. We zijn er nog even over gaan praten en gelukkig begrepen de leidsters het heel goed. Ze houden de twee nu voorlopig uit elkaar. Maar wat zou je je kind af en toe graag in een doosje doen en altijd beschermen.
Mammoet, nog heel erg bedankt voor jouw lieve bericht. Je raakt me altijd heel erg ♥️
Oh en nog 1 vraag! Wij gaan binnenkort naar de Efteling, en als ik het me goed herinner waren er hier mensen die hun zegels voor korting misschien konden missen. Als dit zo is, stuur me gerust een berichtje 
Jàààà, Millie, dat hoort ook bij kleuter zijn: kindjes die niet lief zijn. Ik lees de pijn die jij voelde toen je dat gehavende wangetje zag, en het is inderdaad héél onterecht. Jouw mannetje zit daar onschuldig braaf te zijn en ineens wordt ie (misschien ook nog langs achter) aangevallen. Tenzij de aanvaller dit elke dag en bij iedereen doet, kan dit ook een éénmalige actie zijn hoor. Dus, ik hoop, samen met jou, dat dit niet meer voorvalt.
Ik moest wel lachen met de bloempotkopje, ik zie het zo voor me: bloempot op hoofd kind en alle haar die er onder uit komt piepen, daar gaat de schaar in.
Dag wazig zicht en die plek in je schedel, dat lees ik niet graag. Het zal waarschijnlijk de laatste van je zorgen zijn, maar misschien heb je echt een gezicht dat helemaal geflatteerd wordt door een leuke bril.
meelezer breekt in... Ik heb je een pb gestuurd (eigenlijk 3 
) over de Efteling
Ik heb ook nog 4 spaarkaarten voor je Millie als je ze nodig hebt 😘