Millie, het monster en de strijd voor het leven!
Hi allen,
Hier schrijf ik verder over mijn perikelen rondom zeldzame wekedelenkanker, immunotherapie en mijn gezin. Het is de spin-off van '29 jaar, baby van 6 maanden, en kanker' op Viva. Sowieso hoog tijd voor een nieuw topic, want mijn monstertje is allang geen 6 maanden meer 
.
Ervaringsdeskundigen, lotgenoten, meeschrijvers en -lezers, wees welkom om hier met elkaar verder te praten!
Ik voel me prima, heb het alleen heel erg warm en zweterig. En ik word langzaam een beetje moe, omdat ik vannacht geen oog dicht heb gedaan. Maar voel me niet ziek. Dan zit ik meestal juist te rillen onder 10 dekens ondanks dat mijn voorhoofd brandt.
Ze zetten nu mijn bloed op kweek, op zoek naar infecties. Ze willen ook urine, maar ik mag niks drinken dus het lukt me niet om te plassen 😭. Heb een halfuur met watergeluiden op de wc gezeten, maar niks.
De chirurg kwam ook een kijkje nemen en die vond me er gelukkig gewoon goed bijzitten. Hij zei dat ze alles is aangelegen om het vandaag te laten doorgaan, ook ivm de embolisatie van gisteren. Hopen, hopen, hopen..
Wel ongelofelijk, ik heb inmiddels 3 operaties gehad. Voor de eerste had ik een positieve covid-test, voor de derde had ik ook koorts en griep, en nu voor de vierde alweer koorts. Het is altijd wat met die Millie 😅
Overigens net 37.8 gemeten. Wel met paracetamol op, dus hoop dat ze het goed genoeg vinden..
Millie, wat een rotberichten. Toch valt er hoop te halen uit een plan B. Zo'n jonge vrouw, willen ze zo graag helpen. Daar zullen ze alles aan doen. Neemt niet weg dat je alle klappen te verwerken krijgt, en soms geen positieve noot meer kan opbrengen. Weet je hoe knap het is, hoe lang jij dit al volhoudt. Hoe sterk. Altijd weer die galgenhumor. Je zou een boek moeten schrijven Millie, een les voor velen. Dat het leven heel zwaar kan zijn, en hoe veel je kan hebben. Maar nu even niet, troost je bij je liefdes. We duimen hier massaal met je mee.
.
(sprakeloos)
Jemig, wat een achtbaan weer zo… Hopelijk telt de laatste temperatuur en ga je zo gewoon onder het mes. Sterkte vandaag
Weet even niet wat te zeggen…
Denk aan je, dikke knuffel
Mijn hemel. Ik had gehoopt dat je nu onder de handen van de chirurg naar plan b geopereerd werd. Maar jouw lijf had een eigen plan c. Is koorts misschien hoe je lijf op stress reageert? Dus dat het geen ziekte is maar een stressding, of klinkt dat heel maf?
Het kaarsje brandt. Ik hoop dat je nuchter blijven en wakker liggen vannacht niet voor niets is en dat je zo snel mogelijk op ok ligt. Denk aan je!
Ach nee, wat verschrikkelijk allemaal!
Heel veel sterkte, ik hoop dat de operatie door mag gaan & 'plan B' straks iets voor je kan betekenen..
Ik steek een kaarsje voor je aan. 🕯️
Gelukkig mag de operatie doorgaan lieverd
Ga duimen voor je🙏🍀😘
Ik denk aan je, en duim dat de koorts verdwijnt.
Lieve Millie, ik lees al een tijdje mee maar heb nog nooit gereageerd. Wat ben jij een ontzettend dappere vrouw. Ik weet gewoon niet goed wat ik moet zeggen. Misschien is het een stom idee, maar is het voor monstertje niet fijn om alle berichten van via te bundelen en in een boek te laten drukken? Dan kan monstertje altijd al jouw berichten teruglezen en zien hoe geweldig zijn moeder is! Ik hoop heel erg dat je geopereerd kan worden. Liefs!
Ook deze meelezer leeft mee, Millie. Ik duim dat de operatie straks mag doorgaan.
Ah, Millie, ik hoop zo dat de operatie doorgaat! En dan alle kaarten op plan B