Millie, het monster en de strijd voor het leven!
Hi allen,
Hier schrijf ik verder over mijn perikelen rondom zeldzame wekedelenkanker, immunotherapie en mijn gezin. Het is de spin-off van '29 jaar, baby van 6 maanden, en kanker' op Viva. Sowieso hoog tijd voor een nieuw topic, want mijn monstertje is allang geen 6 maanden meer 
.
Ervaringsdeskundigen, lotgenoten, meeschrijvers en -lezers, wees welkom om hier met elkaar verder te praten!
Ha Millie, fijn dat je wat verbetering voelt, en dat je weer wat meer ruimte hebt om met je monstertje bezig te zijn. Hoe gaat het met de voorbereidingen voor de verhuizing?
‘Uitbehandeld’ wordt volgens mij vooral gebruikt als iemand terminaal is en er geen behandelmogelijkheden meer zijn. Dat is bij mij gelukkig niet zo; het is voor nu (en hopelijk definitief) gewoon klaar. Ik ben nu vooral aan het uitzoeken hoeveel ik weer gewoon kan doen en wanneer het teveel wordt.
Oeps Agen, dat is wat ik bedoelde hoor, ik gebruikte inderdaad het verkeerde woord. Lijkt me ook een gek moment, om klaar te zijn. Merk je dat je nog sneller moe wordt bijvoorbeeld? Of is het meer mentaal dat je het traject nog moet verwerken en dat sommige bezigheden dan nog teveel zijn?
Ik ben inderdaad heel blij dat ik weer wat meer kan! Vandaag zelfs lopend monster van de opvang gehaald in plaats van in de rolstoel. Helemaal pijnvrij is het niet, maar een week geleden was het gewoon onmogelijk. Dus er is toch iets de goede kant op gevallen. En net zijn we met zijn drieën op een terrasje in de zon gaan eten, zo gezellig! Het monster heeft ons beiden van onze halve maaltijd beroofd, maar dat heb ik er graag voor over om hem zo te zien smullen.
Ons huis heeft al wat vertraging opgelopen, de aannemer is een stuk later met de definitieve offerte gekomen dan gepland. En daarna duurde het ook nog lang om een afspraak te kunnen maken op een moment dat alle partijen beschikbaar waren. Gelukkig is dat volgende week, dus hopelijk starten ze dan snel. Aan de ene kant kan ik me niet meer zo druk maken om dit soort dingen, maar aan de andere kant weet ik ook dat hoe sneller het huis wordt opgeleverd, hoe groter de kans dat ik het huis echt zal kunnen meemaken.
We zijn ook begonnen met het plannen van het monstertjes eerste verjaardag! En daarbij ook mijn 30e. We gaan flink uitpakken, want dat ik dat mee kan vieren wil ik heel bewust meemaken. Zijn cadeau (een driewielertje met duwstang) staat al in de schuur! Zaterdag gaan we de locatie bekijken, en ik heb ook een bestelling geplaatst voor een grote mooie taart en koekjes met zijn naam erop. In mijn vorige leven was ik grafisch vormgever, dus ik ga mooie uitnodigingen ontwerpen en op jacht naar versieringen! Zoals jullie kunnen merken leef ik helemaal op hiervoor 
Vrijdag hebben we het spannende gesprek in het ziekenhuis, dus de afleiding is welkom..
Wat een heerlijk bericht Millie! Wij gaan hier op het forum fijn met je meefeesten!
Fijn dat je goed kon genieten van een terrasje met het lekkere weee. En wat leuk dat Monstertje zo lekker mee at op het terras, een "dievenmaaltijd". Soms staat dat op het menu, voor een paar euro patatjes en een bord en dan mag kind verder bij de ouders pikken.
Feestjes moet je vieren Millie!!!
Heerlijk om daar je afleiding nu in te vinden toch!
Fijn dat terras en de voorbereidingen op het monsterfeest! 
Die afleiding is ook goed voor je inderdaad.
Dan is het zo vrijdag. Spannend weer. 🍀
Wat goed dat je naar het kdv kon lopen! Dat klinkt als een hele verbetering! En eten op het terras klinkt ook goed. Ik hoop voor je dat de opgaande lijn doorzet en de pijn nog beter onder controle komt, of liefst helemaal verdwijnt.
Veel plezier met de feestvoorbereidingen!
Wat een goed nieuws allemaal Millie, fijn!
Ik word gewoon een beetje vrolijk van je laatste berichtje. 
Millie, wat fijn dat de pijn nu zoveel minder is dat je heerlijk kan genieten van Monstertje, zon en terrasjes! Veel plezier met feestjes plannen !
Laat je maar eens goed gaan bij het vastleggen van alle verjaardagsactiviteiten, Milly, je verdient het!
Een kleine maar schokkende update vanuit het ziekenhuis. Er is sprake van een verkeerde diagnose. We moeten blijven en vanmiddag horen we meer van de oncoloog.
Sterkte Millie, ik denk aan je!!!!
Ik wilde net reageren hoe blij ik voor je ben dat je wat kon lopen en dat het mooi is dat er een feestje komt waar je zo naar uit kijkt, maar toen zag ik je laatste berichtje. Heel veel sterke in het ziekenhuis en ik denk aan je!
Wat, een verkeerde diagnose??? Wat een bizar bericht, en wat zul je nu in spanning zitten. Dat kan ook juist positief zijn toch? Ik hoop voor je dat je snel meer weet en vooral dat het een positievere diagnose is. Sterkte Millie!
Jeetje Millie, dat zet alles weer op z'n kop. Ik hoop voor je dat je nieuwe diagnose een betere is, maar wat naar dat je nu weer in onzekerheid zit. Sterkte met afwachten vandaag! ♥️