Gezondheid en welzijn Gezondheid en welzijn

Gezondheid en welzijn

Hypochondrie en wat in je borst voelen

Wie krijgt mij weer met 2 benen op de grond?

Ik ben een vreselijke hypochonder en als er eens wat is dan kan ik doorslaan. Ben me er van bewust, gebruik er medicatie voor maar het is zo sterk dat het me grijpt en in bezit heeft.

Afijn, wat is er loos. Gisteravond deed ik wat borstonderzoek. Doe ik vaak, uit angst dat er wat zit. Nu rechts bovenin leek ik wat te voelen. Niet duidelijk, zeker niet groot. Man laten voelen, die voelde het moeilijk maar voelde wel wát. Stom als ik ben blijf ik voelen. In blinde paniek, slecht geslapen, ik ben al dood en begraven.

Vandaag moest ik naar de POH voor iets anders. Verhaal uitgelegd, zij is ook verpleegkundige en heeft gevoeld. Voelde iets zachts en kon het bewegen. Probeerde me gerust te stellen maar zei dat als het me hielp dat ik de HA zelf even kon zien. Dus daar lag ik even later. In 1e instantie voelde de HA het niet eens. Door wat minder 'hard'te drukken voelde zij her uiteindelijk ook. Conclusie: geen grote alarmbellen. Geen mammografie nodig op dit moment, even in de gaten houden of het groeit of blijft zitten en dan alsnog aan de bel trekken. Indien het mij gerust zou stellen zou ik nu ook een mg mogen laten maken maar dat was niet haar voorkeur ivm straling. Moet erbij zeggen dat de HA altijd heel adequaat is en je meteen doorstuurt als daar aanleiding toe is.

Maar nu de controlfreak en de hypochonder in mij. Die zijn op tilt. Ik weet t beter en het is vast foute boel. In mijn hoofd kan ik alleen maar denken dat t foute boel is en wat als het toch groeit. Wat als wat als.

Wat wil ik hiermee? Geen idee. Iemand die me met beide benen op de grond zet? Sorry voor het zeiken, bedankt voor het lezen  


Wat lastig de hypochonder in jou slaat op tilt maar volgens mij zit er ook een hele rationele frikandel in jou. Zo klinkt je verhaal in elk geval wel. Je geeft je eigen geruststelling (de dokter is adequaat en zou je doorverwijzen als het nodig was), maar de hypochonder moet het ook nog gaan geloven.

Je lichaam zit helemaal vol met kliertjes, weefsel, sappen, uitstulpingen, en weet ik veel allemaal wat. En het leeft allemaal, er gebeurt van alles. Het zou raar zijn als je nooit een keer ergens een bultje had. 

Frikandelspeciaal

Frikandelspeciaal

02-02-2022 om 12:40 Topicstarter

Lief! Klopt, rationeel weet ik het wel, maar die duivel op mijn schouder roept zó hard en dat brengt me van de wijs.

Klopt, dat zei ze ook, ze voelde heel veel kliertjes en klierweefsel.

Ze zei ook dat als ze ook maar enige aanleiding gehad had, dan had ze meteen de chirurgie gebeld en me doorgestuurd. Maar dan zegt ze: er gaan geen grote alarmbellen af, waarop ik denk: oh dus wel een kleintje? Heel gestoord gedacht, maar zo werkt het in mijn hoofd. 

Frikandelspeciaal schreef op 02-02-2022 om 12:40:

Maar dan zegt ze: er gaan geen grote alarmbellen af, waarop ik denk: oh dus wel een kleintje? Heel gestoord gedacht, maar zo werkt het in mijn hoofd.

Het kan ook een halfbewust indekken zijn. Ik gebruik die uitdrukking ook wel eens (in een andere context, ik ben geen dokter) en dan betekent het "volgens mij is er niks aan de hand maar 100% garanties heb je nooit, je kan nooit met zekerheid zeggen dat er gegarandeerd helemaal niks mis is. Een grote alarmbel betekent dat ik zie dat er iets mis is, kleine alarmbellen zijn er eigenlijk niet (want een alarmbel is per definitie groot)".


Ik heb toen wel een mammografie en echo gehad. De huisarts vertrouwde het niet en de oncologe op de mammapoli voelde en zei 'ik denk dat het niets is, want dat kan ik altijd goed voelen' en na een echo en borstfoto bleek ook dat het niets was.
Als het echt blijft malen, dan zou ik toch een doorverwijzing vragen. Ik was er op een dinsdagochtend om 8.00 uur en om 10.00 uur was alles achter de rug en wist ik meteen waar ik aan toe was. Vals alarm dus.
Dus ja, waarom ook niet checken, dan ben je gerustgesteld.

helaas geen tips, want hier ook een hypochonder. Wel een want ik weet hoe kut die irrationele paniek kan zijn.  Je verstand weet het, maar je gevoel durft er niet aan mee te doen. Als ik wist hoe je dat kon temmen, behalve afleiding zoeken, dan was ik nu miljonair en angsten vrij

Nogmaals

ShowyHummingbird30

ShowyHummingbird30

02-02-2022 om 13:26

_Anoniem_ schreef op 02-02-2022 om 12:55:

Ik heb toen wel een mammografie en echo gehad. De huisarts vertrouwde het niet en de oncologe op de mammapoli voelde en zei 'ik denk dat het niets is, want dat kan ik altijd goed voelen' en na een echo en borstfoto bleek ook dat het niets was.
Als het echt blijft malen, dan zou ik toch een doorverwijzing vragen. Ik was er op een dinsdagochtend om 8.00 uur en om 10.00 uur was alles achter de rug en wist ik meteen waar ik aan toe was. Vals alarm dus.
Dus ja, waarom ook niet checken, dan ben je gerustgesteld.

Bij hypochondrie werkt dat lang niet altijd zo. Want tja, ook een foto moet geïnterpreteerd worden, en wat als daar toch iets over het hoofd wordt gezien en en... Irrationele angsten laten zich moeilijk beheersen.


TO, heb je naast medicatie ook gesprekken of therapie voor je angsten? Zou het helpen om dit specifieke voorbeeld met iemand te bespreken?

Frikandelspeciaal

Frikandelspeciaal

02-02-2022 om 13:39 Topicstarter

Ginevra schreef op 02-02-2022 om 12:53:

[..]

Het kan ook een halfbewust indekken zijn. Ik gebruik die uitdrukking ook wel eens (in een andere context, ik ben geen dokter) en dan betekent het "volgens mij is er niks aan de hand maar 100% garanties heb je nooit, je kan nooit met zekerheid zeggen dat er gegarandeerd helemaal niks mis is. Een grote alarmbel betekent dat ik zie dat er iets mis is, kleine alarmbellen zijn er eigenlijk niet (want een alarmbel is per definitie groot)".


Ja dat zal het best zijn en dat kan de normale ik ook bedenken, want ze heeft nu eenmaal geen doorkijk-ogen dus het zijn inderdaad garanties tot aan de deur, zogezegd. Maar ik moet haar vertrouwen, alleen dat is zoooo lastig. 

_Anoniem_ schreef op 02-02-2022 om 12:55:

Ik heb toen wel een mammografie en echo gehad. De huisarts vertrouwde het niet en de oncologe op de mammapoli voelde en zei 'ik denk dat het niets is, want dat kan ik altijd goed voelen' en na een echo en borstfoto bleek ook dat het niets was.
Als het echt blijft malen, dan zou ik toch een doorverwijzing vragen. Ik was er op een dinsdagochtend om 8.00 uur en om 10.00 uur was alles achter de rug en wist ik meteen waar ik aan toe was. Vals alarm dus.
Dus ja, waarom ook niet checken, dan ben je gerustgesteld.

Dank je wel, want ook jouw reactie snap ik. Dat is ook door mijn hoofd geschoten alleen als ik dit nu doe, dan kan ik mezelf een volgende keer weer niet temmen zónder MG.

Coreopsis schreef op 02-02-2022 om 13:26:

[..]

Bij hypochondrie werkt dat lang niet altijd zo. Want tja, ook een foto moet geïnterpreteerd worden, en wat als daar toch iets over het hoofd wordt gezien en en... Irrationele angsten laten zich moeilijk beheersen.


TO, heb je naast medicatie ook gesprekken of therapie voor je angsten? Zou het helpen om dit specifieke voorbeeld met iemand te bespreken?

Eens. Ik ben zelf de beste dokter ter wereld zonder andere kennis dan die van Google.

Heb wel therapie gehad en dat is allemaal leuk, tot het moment dat het me weer grijpt, dan slokt het me op en lijkt alles zó realistisch dat ik zelf al geloof dat ik wat mankeer, zonder dat daar aanwijzingen voor zijn anders dan dat er nu een heel klein, nauwelijks te voelen, onopvallend en zeer ws ook onschuldig zwellinkje in mn borst zit. 

Oh mensen, wees maar blij dat je die angsten niet kent. 

Frikandelspeciaal

Frikandelspeciaal

02-02-2022 om 13:39 Topicstarter

Lollypopje schreef op 02-02-2022 om 12:56:

helaas geen tips, want hier ook een hypochonder. Wel een want ik weet hoe kut die irrationele paniek kan zijn. Je verstand weet het, maar je gevoel durft er niet aan mee te doen. Als ik wist hoe je dat kon temmen, behalve afleiding zoeken, dan was ik nu miljonair en angsten vrij

Nogmaals

Knuffel! 

Ik herken echt alles van wat je schrijft. Inclusief de de gedachtes over de uitspraak van de huisarts. En ook ik weet rationeel echt wel dat mijn gedachtes enorm met me aan de haal gaan en behoorlijk doorslaan.
Dus allereerst heel veel sterkte, ik weet uit eigen ervaring hoe kut je je kunt voelen.

De echte oplossing heb ik niet voor je, ik worstel hier zelf ook nog steeds mee.
Maar ik merk wel dat ik er de laatste jaren anders mee om ga en dat dat de allerscherpste kantjes er af haalt.
Want wat bij mij (en als ik je goed beluister ook bij jou) beslist NIET werkt is proberen je angstgedachtes te ontkrachten. Voor iedere gedachte als 'de huisarts zal heus wel weten waar ze het over heeft' is er een tegen gedachte 'maar wat nou als ze er deze keer naast zit?' die me alleen maar meer in paniek maakt.

Ik heb dus geleerd om dingen te denken die voor mij waar zijn en niet tegen mijn angst in gaan. Wat mij bv helpt is me realiseren dat we allemaal niet weten wanneer we dood gaan. En dat ik zo ook de deur uit kan stappen en een dodelijk ongeval krijgen. Maar dat dat me dan weer niet bang maakt om de deur uit te gaan. (Ik heb het geluk dat ik dit kan denken zonder ook nog bang te worden om de auto in te gaan, ik kan me voorstellen dat dit ook heel averechts kan werken.)

Wat ook helpt is voor mezelf blijven herhalen dat paniek de situatie niet anders maakt, maar wel moeilijker. Of ik nou wel of niet bang ben, er is aan de hand wat er aan de hand is. En zelfs als het helemaal foute boel is, dan maakt paniek dat niet anders. Het zorgt er alleen maar voor dat ik me kut voel en heeft verder helemaal geen nut.

Dat zijn voor mij gedachtes die absoluut waar zijn en waar zelfs mijn paniekgedachtes niets tegenin te brengen hebben. En ze helpen me daarmee een klein beetje om dingen weer wat meer in perspectief te zetten.
Het haalt de paniek niet weg, maar maakt in mijn geval bijvoorbeeld dat ik mezelf beter kan toestaan om de focus van mijn lijf weg te halen en om afleiding te gaan zoeken.
En afleiding is het enige wat in mijn geval helpt om de angst weer tot behapbare proporties te krijgen.

Nogmaals heel veel sterkte, dit soort paniek is waardeloos.

Frikandelspeciaal

Frikandelspeciaal

02-02-2022 om 14:31 Topicstarter

Origina schreef op 02-02-2022 om 14:21:

Ik herken echt alles van wat je schrijft. Inclusief de de gedachtes over de uitspraak van de huisarts. En ook ik weet rationeel echt wel dat mijn gedachtes enorm met me aan de haal gaan en behoorlijk doorslaan.
Dus allereerst heel veel sterkte, ik weet uit eigen ervaring hoe kut je je kunt voelen.

De echte oplossing heb ik niet voor je, ik worstel hier zelf ook nog steeds mee.
Maar ik merk wel dat ik er de laatste jaren anders mee om ga en dat dat de allerscherpste kantjes er af haalt.
Want wat bij mij (en als ik je goed beluister ook bij jou) beslist NIET werkt is proberen je angstgedachtes te ontkrachten. Voor iedere gedachte als 'de huisarts zal heus wel weten waar ze het over heeft' is er een tegen gedachte 'maar wat nou als ze er deze keer naast zit?' die me alleen maar meer in paniek maakt.

Ik heb dus geleerd om dingen te denken die voor mij waar zijn en niet tegen mijn angst in gaan. Wat mij bv helpt is me realiseren dat we allemaal niet weten wanneer we dood gaan. En dat ik zo ook de deur uit kan stappen en een dodelijk ongeval krijgen. Maar dat dat me dan weer niet bang maakt om de deur uit te gaan. (Ik heb het geluk dat ik dit kan denken zonder ook nog bang te worden om de auto in te gaan, ik kan me voorstellen dat dit ook heel averechts kan werken.)

Wat ook helpt is voor mezelf blijven herhalen dat paniek de situatie niet anders maakt, maar wel moeilijker. Of ik nou wel of niet bang ben, er is aan de hand wat er aan de hand is. En zelfs als het helemaal foute boel is, dan maakt paniek dat niet anders. Het zorgt er alleen maar voor dat ik me kut voel en heeft verder helemaal geen nut.

Dat zijn voor mij gedachtes die absoluut waar zijn en waar zelfs mijn paniekgedachtes niets tegenin te brengen hebben. En ze helpen me daarmee een klein beetje om dingen weer wat meer in perspectief te zetten.
Het haalt de paniek niet weg, maar maakt in mijn geval bijvoorbeeld dat ik mezelf beter kan toestaan om de focus van mijn lijf weg te halen en om afleiding te gaan zoeken.
En afleiding is het enige wat in mijn geval helpt om de angst weer tot behapbare proporties te krijgen.

Nogmaals heel veel sterkte, dit soort paniek is waardeloos.

Raak wat je schrijft. Ik ga er inderdaad onbewust keihard tegenin en mijn kennis is natuurlijk vele malen beter dan die van de huisarts. Haar woorden heb ik al 40x geanalyseerd om haar proberen 'te pakken' op iets wat in mijn straatje past. Dat ik moer afwachten bv en het moet aankijken. Ik wéét dat het zo werkt en dat niemand me kan vertellen hoe of wat, en die angst is dan meteen weer slopend. De cake.voor mijn eigen begrafenis is al gebakken. Want dat er nog andere 40000 dingen zijn die het kunnen zijn of nog mogelijk zijn in het ergste geval, daar dnek ik niet aan. Het is zwart of wit.

Ik wéét daf ze gelijk heeft en dat er nog meer dan genoeg tijd is om te panieken als dat ooit nodig zou zijn,maar je brein werkt zooooo niet mee.

Ik ga zo mijn zinnen verzetten en een uurtje sporten. Misschien kom ik daarna weer uit mijn bubbel.

Wat origina schrijft werkt ook voor mij. Niet op het gebied van medische dingen (want daar heb ik gelukkig geen last van) maar wel met allerlei andere irrationele gedachten. 

Nooit meer je borsten controleren in ieder geval!!

Voor nu: vertrouw op de twee professionele meningen van de Poh en de arts, die zeggen dat het niks is.

Is het al een oudere huisarts? Het hele stralingsverhaal bij mammo's is al jaren achterhaald Hoe oud ben je? Onder de 30 doen ze geen mammo's maar een echo en tegenwoordig hoor je op de poli meteen de uitslag. 

Een tip: ga niet dagelijks zitten voelen, door te voelen kan juist de boel ook wat opzwellen. Wacht je menstruatie af, en op de 10e dag van je cyclus even weer voelen. Laat het tot die tijd los, je kan er niets mee namelijk. Je hebt er geen invloed op. 
Artsen hebben er verstand van dus daar mag je op vertrouwen en zelfs al zou het wel onderzoekswaardig zijn dan maakt die paar weken echt niets uit. 

En niet de tip van Kerst opvolgen hoor. Zelfonderzoek van je borsten leert je je borsten goed kennen en dan leer je ook heel snel wat er wel hoort. Weet dat je borsten vol klieren zitten die ook nog eens kunnen verschillen door je cyclus heen. 

Frikandelspeciaal

Frikandelspeciaal

02-02-2022 om 19:43 Topicstarter

SuzyQFive schreef op 02-02-2022 om 19:12:

Is het al een oudere huisarts? Het hele stralingsverhaal bij mammo's is al jaren achterhaald Hoe oud ben je? Onder de 30 doen ze geen mammo's maar een echo en tegenwoordig hoor je op de poli meteen de uitslag.

Een tip: ga niet dagelijks zitten voelen, door te voelen kan juist de boel ook wat opzwellen. Wacht je menstruatie af, en op de 10e dag van je cyclus even weer voelen. Laat het tot die tijd los, je kan er niets mee namelijk. Je hebt er geen invloed op.
Artsen hebben er verstand van dus daar mag je op vertrouwen en zelfs al zou het wel onderzoekswaardig zijn dan maakt die paar weken echt niets uit.

En niet de tip van Kerst opvolgen hoor. Zelfonderzoek van je borsten leert je je borsten goed kennen en dan leer je ook heel snel wat er wel hoort. Weet dat je borsten vol klieren zitten die ook nog eens kunnen verschillen door je cyclus heen.

Nee ze is niet oud, hooguit begin 50, als ze dat al redt. Ik ben zelf 39 en heb een jaar of 15 geleden al eens om dezelfde reden een MG gehad, maar dan aan mijn andere borst.

Ik denk dat Ik met dat voelen gisteravond de boel ook al geirriteerd heb want in eerste instantie voelde ik volgens mij niet wat ik nu voel. Het lijkt een beetje op een ovaaltje, niet heel groot en zacht en ik kan het heen en weer halen. De plaatjes zie we zagen van melkklieren, daar had het ook van weg qua vorm.

Ik moet het nu ook loslaten want anders irriteer ik het alleen maar meer en verder. Gelukkig voel ik me al wat rustiger en hoop ik dat het me gaat lukken om er voorlopig van af te blijven. Moet nog tot en met volgende week zondag mijn pil slikken en word pas over 14 dg ongesteld. 

Borstonderzoek blijf ik wel gewoon doen. 

Een zacht ovaaltje is toch nooit borstkanker? Ik heb momenteel wel zes zachte ovaaltjes en minstens drie harde knikkers, het is bij mij wat bobbeliger dan gemiddeld. Omdat ik ook wel onzeker werd van al die bobbels, soms zijn ze ook hoekig of lijken ‘vast’ te zitten, mag ik om de paar jaar een mammografie laten maken. Mijn huisarts stuurt sowieso alle vrouwen door die wat voelen, omdat zij ook niet met 100% zekerheid wil zeggen dat het goed is.
Als jouw laatste onderzoek al 15 jaar geleden is, had ze je ook wel mogen doorsturen. De kans is het grootst dat er niets ernstigs is, maar dan weet je dat maar zeker.

Reageer op dit bericht

Op dit topic is al langer dan 4 weken niet gereageerd, daarom is het reageerveld verborgen. Je kan ook een nieuw topic starten.