Gastric bypass/sleeve
Ik had 2 maanden geleden een verwijzing gevraagd voor een gastric bypass/sleeve, maar heb de afspraak afgezegd omdat ik niet durf.
Ik kamp echt al jaren met overgewicht en jojo alle kanten op. Inmiddels ben ik op mijn zwaarst en wil ik echt niet meer zo verder, er moet wat gebeuren. Inmiddels ben ik weer zo ver, dat ik toch weer wil bellen voor een afspraak.
Zijn er hier ervaringen, zo wel positief als negatief? Of mensen die in het traject zitten of er gewoon over mee willen praten?
Wollstonecraft schreef op 28-07-2021 om 22:03:
[..]
Het is wel apart, maar ik heb nog nooit B12 tekort gehad. Terwijl ze daar wel voor waarschuwden. Heb wel bloedarmoede, maar ook pas simds kort.
Gebruik je hier wel medicatie voor?
schreef op 28-07-2021 om 21:24:
Afgelopen december vierde ik de 11e verjaardag van mijn gastric bypass. Ook na al die tijd vind ik het nog steeds mijn beste beslissing ooit.
Op mijn zwaarst woog ik 120 kg bij 168 cm, had ik diabetes type 2 en artrose in mijn knieën. Mijn huisarts voorspelde mij een toekomst met krukken of in een rolstoel en ik zag bij mijn moeder hoe diabetes en overgewicht haar gezondheid sloopten.
Nu ben ik qua gewicht gehalveerd en heb ik geen diabetes meer. Ik heb geen last meer van mijn knieën, heb zelfs 2x de Vierdaagse van Nijmegen en nog heel wat andere tochten gelopen en ben qua gezondheid en energie zo enorm opgeknapt.
Minpunten zijn er ook. Net als bij Wollstonecraft hebben ze bij mij ook dat vreetmonster laten zitten. Zo heb ik net een halve zak Mama Mia's en een paar glazen cola weggewerkt. Minder als voor de operatie maar nooit meer de verkeerde dingen eten bleek een utopie. Een nazorgtraject had daar misschien bij geholpen maar goed, dat was er in die tijd voor mij in ieder geval niet.
Meer nadelen, altijd mijn injecties met B12, de vitaminepillen en de calcium. De osteopenie, het voorstadium van botontkalking. De spijsvertering die soms een heel eigen wil schijnt te hebben Zit ik voor een bord met heerlijk eten en scheurende honger en kan ik gewoon niets eten. De bizarre "ervaringen" qua toiletbezoek. Het lelijke lichaam wat ik er aan overgehouden heb waar ik ook last van heb maar nooit een verzekerde hersteloperatie voor ga krijgen en last but not least de dumpingen. In het begin zo vaak maar ik heb wel een beetje geleerd wat wel en niet kan, al word ik helaas nog te vaak verrast. Dan kan ik alleen maar gaan liggen en hopen dat het snel voorbij is.
Maar toch, ik zou het morgen weer doen. Het heeft me zoveel gegeven. Een veel gezonder leven met een betere toekomst
Bedankt voor je uitgebreide verhaal. Wat een geweldig resultaat heb je bereikt!!
Ik las dat ze tegenwoordig ook vaak een sleeve doen in plaats van een bypass, daarbij zijn vrijwel geen dumpingen.
De complicaties klinken inderdaad heel vervelend maar toch zeg je dat je het zo weer zou doen, die verhalen hoor ik ook vaker.
Ik weeg momenteel 128kg bij een lengte van 168 dus er moet echt wat gebeuren..
Heda schreef op 28-07-2021 om 23:11:
[..]
Gebruik je hier wel medicatie voor?
Ja, tijdelijk totdat het niveau weer goed is. Ik eet weinig vlees, dat speelt een rol natuurlijk.
Ik heb 5 jaar geleden mijn GBP gekregen en ben er heel gelukkig mee.
Heb gelukkig ook weinig complicaties.
Ja er zijn dingen die ik niet of beperkt kan eten anders krijg ik een dumping. Ja ik kom gewoon aan als ik ongezond eet. En ja het betekend ook een nieuwe leefwijze qua voeding. Ik kan bijvoorbeeld niet zomaar een stuk gaan wandelen of ergens naar toe zonder iets te eten mee te nemen. Als ik niet om de paar uur iets eet dan ga ik van mijn graad.
Maar ik voel me zoveel fitter en gezonder. Heb geen toren hoge bloeddruk meer. Kan veel verder wandelen, hou gewoon alles in het dagelijkse leven veel beter vol.
2 jaar geleden overtollige huid op mijn buik laten verwijderen (zelf moeten betalen) en ook daar heel gelukkig mee.
TO ik adviseer je om gewoon die afspraak te maken. Ga het traject in, laat je informeren. Ermee stoppen kan nog op elk moment.
Kan je denk je voor jezelf verwoorden waarom het nu echt niet meer kan? Loop je ernstige gezondheidsrisico's, zo ernstig dat ze opwegen tegen de risico's van deze operatie? Of baal je er vooral heel erg van dik te zijn? (Relatief) slank worden gaat zonder gastric bypass waarschijnlijk niet lukken, maar vrede krijgen met dat je zwaar bent mogelijk wel. In het laatste geval is een beetje afvallen om de gezondheidsrisico's te beperken misschien een optie, of inzetten op niet verder aankomen.
Ik ken één iemand die de operatie heeft ondergaan, dat is goed gegaan zonder al teveel bijwerkingen. Maar het is niet goed te voorspellen hoe dat voor jou zou zijn.
Paardenbloemetjes schreef op 29-07-2021 om 20:02:
Kan je denk je voor jezelf verwoorden waarom het nu echt niet meer kan? Loop je ernstige gezondheidsrisico's, zo ernstig dat ze opwegen tegen de risico's van deze operatie? Of baal je er vooral heel erg van dik te zijn? (Relatief) slank worden gaat zonder gastric bypass waarschijnlijk niet lukken, maar vrede krijgen met dat je zwaar bent mogelijk wel. In het laatste geval is een beetje afvallen om de gezondheidsrisico's te beperken misschien een optie, of inzetten op niet verder aankomen.
Ik ken één iemand die de operatie heeft ondergaan, dat is goed gegaan zonder al teveel bijwerkingen. Maar het is niet goed te voorspellen hoe dat voor jou zou zijn.
Momenteel ervaar ik zelf geen gezondheidsrisico's, gelukkig. Echter zijn mijn vader en moeder bekend met hartfalen, dus ik ben familiair belast.
Ook wil ik graag een kindje samen met mijn vriend maar met dit gewicht vind ik dat gewoon echt geen optie.
Ik kamp echt al jaren met deze strijd en ik weet dat dit levenslang zo zal zijn. Het is mij nu 3 keer gelukt om 30 kilo af te vallen maar alles komt er weer bij plus extra. Dit wil ik niet meer. 
Mbt je kinderwens t is wel goed je te realiseren dat je het eerste jaar na de operatie niet zwanger mag worden (het wordt in elk geval sterk afgeraden). Ik zou je kinderwens zeker bespreken met je arts. Een mogelijke uitkomst kan juist ook zijn dat je eerst (evt. na bijv. 10 kg afvallen) probeert zwanger te raken en pas daarna een gastric bypass overweegt. Er zijn extra risico's verbonden aan een zwangerschap als je obees bent, maar meestal gaat het gelukkig goed.
4,5 jaar geleden een mini gastric bypass gehad, 57 kilo afgevallen en nu een gezond gewicht.
Herstel verliep heel voorspoedig en was binnen een jaar op mijn streefgewicht.
Dump zeer weinig en als ik een dumping heb is het vooral een acute moeheid die na een half uurtje weer wegtrekt.
Dit gebeurt eigenlijk alleen bij ijs of gebak.
Ik kan alles eten, alleen bier valt niet heel lekker (blijf dan schuim opboeren) en ik kan best redelijk normale porties eten.
2 volkoren boterhammen met beleg is voor mij bijvoorbeeld geen probleem, terwijl dit voor veel nooit meer haalbaar is.
Ook een kind gekregen na de operatie (9 maanden na operatie zwanger, dus eigenlijk te vroeg) en zat 6 weken na de geboorte op mijn allerlaagste gewicht.
Nu al 3 jaar stabiel en over 2 maanden krijg ik een borst- en buikwandcorrectie.
Idd wordt het eetmonster in je hoofd niet geopereerd en wat voor mij werkt is strikt en streng voor mijzelf door de week. En in het weekend mag ik in principe alles eten.
Ook veranderd je zelfbeeld vele malen langzamer dan je lijf.
Voel me vaak nog dik en log en heb nog altijd het gevoel dat ik de dikste in een groep ben.
Weet niet of dit ooit echt helemaal overgaat. (Heb wel van kinds af aan al overgewicht/obesitas dus me nooit 'normaal' gevoeld)
Keuze was voor mij vooral uit voorzorg (nog geen medische klachten zoals hoge bloeddruk of diabetes) en omdat ik het spuugzat was om dik te zijn en afvalpogingen niets meer uithaalden.
Metabolisme was zo verstoord dat het nog de enige oplossing was.
Paardenbloemetjes schreef op 29-07-2021 om 20:44:
Mbt je kinderwens t is wel goed je te realiseren dat je het eerste jaar na de operatie niet zwanger mag worden (het wordt in elk geval sterk afgeraden). Ik zou je kinderwens zeker bespreken met je arts. Een mogelijke uitkomst kan juist ook zijn dat je eerst (evt. na bijv. 10 kg afvallen) probeert zwanger te raken en pas daarna een gastric bypass overweegt. Er zijn extra risico's verbonden aan een zwangerschap als je obees bent, maar meestal gaat het gelukkig goed.
Dat het binnen een jaar afgeraden wordt om zwanger te worden, dat weet ik. Het is ook niet zo dat het nu a la minute moet gebeuren maar is wel iets waar ik over nadenk.
Meeatal gaat het inderdaad goed, maar ik zou mij daar zelf persoonlijk niet prettig bij voelen. Gelukkig is dat ook niet de enige reden dat ik het overweeg.
Ik blijf nog door tobben, ondertussen probeer ik weer gezond te eten en af te vallen.
Heda schreef op 29-07-2021 om 22:12:
[..]
Dat het binnen een jaar afgeraden wordt om zwanger te worden, dat weet ik. Het is ook niet zo dat het nu a la minute moet gebeuren maar is wel iets waar ik over nadenk.
Meeatal gaat het inderdaad goed, maar ik zou mij daar zelf persoonlijk niet prettig bij voelen. Gelukkig is dat ook niet de enige reden dat ik het overweeg.
Ik blijf nog door tobben, ondertussen probeer ik weer gezond te eten en af te vallen.
De beste manier om van het tobben af te komen is misschien wel om het traject in te gaan. Dan krijg je toch meer zicht op wat het allemaal inhoudt. En je kunt te allen tijde besluiten met zo'n traject te stoppen, mocht je toch geen operatie willen.
Wollstonecraft schreef op 29-07-2021 om 22:39:
[..]
De beste manier om van het tobben af te komen is misschien wel om het traject in te gaan. Dan krijg je toch meer zicht op wat het allemaal inhoudt. En je kunt te allen tijde besluiten met zo'n traject te stoppen, mocht je toch geen operatie willen.
Klopt, je hebt helemaal gelijk. Ik denk dat ik morgen maar ga bellen om een afspraak in te plannen.
zou ik zeker doen, bij veel ziekenhuizen is er door de corona een aardige wachtlijst ontstaan.
Dus voor een operatie gepland wordt ben je ook zo 9 maanden tot een jaar verder.
En in het traject kan het dan twee kanten op gaan, het bevestigd dat dit een goede keuze is voor jou, of juist niet 
Wat is dat moeilijk als je een soort van verslaafd bent aan eten. Een alcoholist hoeft nooit meer alcohol drinken. Een drugsverslaafde hoeft nooit meer met drugs in aanraking te komen. Een roker hoeft nooit meer een sigaret op te steken. Maar eten is en blijft een eerste levensbehoefte.
Geen ervaring hier, maar een 
voor iedereen in dit topic die onbegrip heeft ontvangen. @TO ik hoop dat je hulp vind die bij je past en dat het je lukt om je kinderwens waar te maken.
Ik zit nu in het traject, heb al een afspraak bij de internist gehad (incl zeer uitgebreid bloedonderzoek), groepsvoorlichting en afspraak bij de dietist. Volgende afspraak is bij de psycholoog en daarna gaan ze mij bespreken in het multidisciplinair overleg. Vervolgens afspraak met chirurg of ik een bypass wil of een sleeve en wat het beste voor mij is. Ik heb nog steeds mijn twijfels (vind operatie best eng) maar daarom ben ik ook gestart in het traject. Ik wilde eigenlijk medicatie (semaglutide) maar dat is heel duur, werkt veel minder goed dan een gbp en zodra je ermee stopt kom je weer aan. Dus nu ga ik toch maar voor een gbp.
Ik ben er ondertussen van overtuigd dat met overgewicht van meer dan 30 kilo dat je het niet op de lange termijn in je eentje redt. Mijn metabolisme is denk ik enorm verstoord.
Ik vind dit draadje erg fijn, lees heel graag ervaringen van anderen!
voor mensen die wat meer willen weten over dat vreetmonster tussen je oren en waarom een gezond eetpatroon zo moeilijk vol te houden is, is het boekje "De hamster in je brein" interessant.