Moederdag
Hoe heb je moederdag gevierd en wat heb je gekregen?
Waar hecht je waarde aan of juist niet?
Wat betekent voor jou moederdag?
Gekopieerd vanuit een ander moederdag-topic
Ik vind moeder/vaderdag net zo’n commerciële onzin als Valentijnsdag en gelukkig denken mijn ouders daar precies hetzelfde over en zijn er dan ook geen verplichtingen en verwachtingen op deze dag(en). Willen de kinderen komen, gezellig! Hebben zij iets anders gepland of geen zin, ook prima!
Respect en dankbaarheid, naar beide kanten, is er het hele jaar door, dat hoeft niet speciaal benadrukt/bewezen te worden op moeder/vaderdag. Ik stuur mijn ouders (en vriendinnen) een paar keer per jaar een ‘zomaar’-kaartje of nemen we hen, als kinderen, onverwachts mee uit eten. Of zomaar een bloemetje voor mijn moeder, waarop zei standaard zegt ‘dat dat toch niet nodig is’, maar het wel dankbaar in ontvangst neemt. Dit is voor ons allen veel betekenisvoller dan zo’n commercieel opgelegde dag.
Als kind vond ik het wel altijd superspannend en leuk om mijn zelfgemaakte knutsel aan hen te geven, leuke tijd 🥰.
Wij hebben, zacht uitgedrukt,een rotjaar achter de rug als kleine familie.
We vieren het altijd al, ik vind het een gezellige dag, nu extra, met een logeerpartij van dochter met kind, ik heb mijn moeder in huis genomen, dus dat was gezellig met kadootjes voor allemaal, uitgebreid ontbijt en toen de rest kwam gebak en andere lekkere hapjes.
Een lief hart gekregen, zelfgemaakt. En cadeau voor mijn hobby.
Maar het mooiste vandaag was dat ik een berichtje kreeg van de biologische moeder van mijn pleegdochter om me een fijne moederdag te wensen. Hoe stoer en warm is dat van haar!
Jongste zoon heeft wat gemaakt op school
En de kinderen hebben samen lego bloemen gegeven.
Het is lief, maar hoeft niet perse iets duurs te zijn als ze al wat willen geven.
Normaal gesproken gaan we ook nog naar mijn moeder en naar schoonmoeder
Maar onze auto staat bij de garage, dus dit jaar even niet
Ik ben moeder van twee volwassen dochters waarvan er 1 zelf moeder is. Ik krijg altijd een kleinigheidje maar van mij hoeft dat niet. De band met hen is goed, dat vind ik veel belangrijker.
Vandaag was mijn eerste moederdag. Man was vooraf in de stress, want hij wilde iets kopen namens zoon maar wist niet wat. Ik heb hem gezegd dat ik geen cadeaus hoef op moederdag (ja, later van die macaronikettingen of soortgelijke knutsels van de basisschool). Een dag de ochtendshift niet hoeven doen en geen poepluiers vond ik al prima. Dat was een opluchting voor man, maar ik meen het ook echt. Hij heeft me vanochtend laten liggen toen zoon wakker werd en intussen aardbeien gesneden en het verse sap (dat ik had gekocht, maar dat doe ik vaker voor in het weekend) op tafel gezet. Ik hoefde alleen maar aan te schuiven 
Later nog met z'n drieën naar het kerkhof geweest naar schoonmoeder. Op de terugweg wilde man nog per se pioenrozen kopen. Eerst weggewuifd, maar ik vermoedde dat hij het toch wel graag wilde. Prima, het zijn immers mijn lievelingsbloemen. Vanavond heb ik niet hoeven koken.
Mijn eigen moeder heeft (nog) niets van mij gehoord vandaag. Ik weet niet of dat nog gaat gebeuren. Ik ben in therapie vanwege alle nare dingen die zij heeft gedaan. Ik leer nu net voor mezelf kiezen, maar voel me toch soort van verplicht om iets te laten horen, ondanks dat we een paar maanden geen contact hebben gehad. Voorgaande jaren was er vaak een obligaat appje ofzo, we "vierden" het eigenlijk ook alleen toen wij nog knutsels maakten.
Doordat we vandaag teruggereisd zijn vanuit Frankrijk is het er niet van gekomen dat ons zoontje zijn knutsel van school heeft kunnen geven. Onderweg veel file gehad en ook nog even de angst dat de auto stuk ging. Waren aardig afgedraaid. We hebben friet gehaald, dat eerst snel opgegeten thuis en daarna alle vakantiespullen uit de auto gehaald. Knutsel komt dan morgen wel ❤️
Ik heb al de hele dag last van mixed feelings. Mijn oudste (kleuter) besefte het dit jaar pas echt. Vond dat zo lief.
We zijn naar mijn ouders geweest. Die hebben het afgelopen jaar zo vaak alles uit hun handen laten vallen om ons uit de brand te helpen. Mijn moeder die zo mee leefde dat ik soms het idee had dat ze met ons mee kopje onder ging. Ik voelde een soort vreemde druk om uit te drukken hoe dankbaar ik daarvoor ben. Maar ik kon geen manier vinden omdat het zoveel is. Ik deed een poging en toen zei ze meteen maar je weet toch dat je ons altijd mag bellen en dat we er altijd zullen zijn. Alsof het niks is en dan baal ik ervan dat ik niet goed genoeg kan overbrengen dat ik dat helemaal niet zo normaal vind en dat ik dus zo blij en dankbaar ben.
Mijn schoonmoeder is het totaal tegenovergestelde. Die verwacht aandacht met moederdag en dankbaarheid. Terwijl zij zelfs in onze shit zooi nog het slachtoffer weet uit te hangen. Het meest recente voorval was haar slachtofferschap dat haar wekelijkse koffie moment met man niet door kon gaan omdat onze dochter acuut was opgenomen in het ziekenhuis. Nauwelijks medeleven wel de uitgesproken verwachting dat man dan drie dagen later dat nog even moest inhalen want ze miste hem zo.
Tot nu toe ieder jaar man eraan herinnerd dat zijn moeder het op prijs stelt als ze een berichtje of bezoekje krijgt op moederdag. Meestal reageert man dan een beetje geïrriteerd op mij dat hij daar geen zin in heeft. En soms doet hij het dan wel maar ook vaak niet. Als hij het niet doet is het dan binnen een week weer een heel drama. Waarbij ik vaak van schoonmoeder ook nog de zwarte piet krijg. Dit jaar heb ik man niet herinnert, omdat ik zo teleurgesteld ben. En ergens voelt dat dus een beetje kinderachtig.
BritgetJones007 schreef op 12-05-2024 om 15:11:
[..]
Ohhhh, dat maakt de situatie toch wel heel anders. Het is voor hem dus eigenlijk een dag waarbij hij het liefst de dekens over zijn hoofd trekt. Hij zit nog midden in zijn rauw.
Maar ik snap jou ook wel, dat je een klein cadeautje wel had kunnen waarderen. Verdriet en blijdschap kunnen naast elkaar bestaan, maar misschien is hij er nu niet aan toe. En waarschijnlijk als hij het vorig jaar niet vergeten was, had je nu ruimte gehad hiervoor.
Trakteer jezelf en je kindje van de week maar lekker op taart enzo en koop samen wat leuks voor jou om je moederdag nog te vieren.
Jullie gaan straks nog wel naar familie?
Ja we zijn vanmiddag naar opgebaarde overleden schoonmoeder geweest met man en die familie. Niemand zei overigens wat over moederdag dit jaar, zus ook niet. De begrafenis was het onderwerp. Vorig jaar was hij het vergeten omdat het nieuw was zei die. Toen had hij bloemen voor zijn moeder en zijn zus gekocht en gingen we hen bezoeken. Toen vroeg ik:" en ik dan?" " hoezo jij?" " ik ben toch ook moeder..." "oww ja vergeten, ik moet daar nog aan wennen". Ik heb het nog met man over gehad vanmiddag dat het weer moederdag is zovan: "het is trouwens moederdag weet je dat..." en toen zei hij wat verontwaardigd "mijn moeder is net DOOD moederkareltje" dus daar hield ik ook meteen weer op. Het voelt niet gepast er een punt van te maken verder. Ik geef mezelf idd wel een extra schouderklopje dat ik een goede moeder ben. Volgend jaar weer nieuwe ronde, nieuwe kansen.
Bij ons is het niks groots, maar ik denk dat m’n moeder wel teleurgesteld zou zijn als ze helemaal niks zou horen. Ik stuur een kaartje en een appje.
Mijn vader had zelfs nog iets gekocht voor haar! Ze zijn in de zeventig.
Hier doen we niet meer aan moeder- of vaderdag. Nadat de knutselsperiode (basisschool) voorbij was heb ik direct aangegeven dat ik geen gekochte cadeautje wilde en moeder- en vaderdag niet gevierd hoefde te worden. Ik weet zo ook wel dat mijn kinderen mij waarderen. Van man heb ik nooit wat gewild op moederdag want ik ben zijn moeder niet.
Vanmiddag gaf zoon (20) aan dat hij wat voor me besteld had en dat het morgen pas komt. Hij gaf gelijk aan, net als op mijn verjaardagen, dat ik de moeilijkste persoon ben waar hij iets voor moet verzinnen. Dat is precies de reden dat ik dus geen cadeaus wil en niet aan moederdag doe. Wat ik graag wil, koop ik zelf en ik zit niet te wachten op overbodige spullen, douchespul, geurtje of chocola. Ontbijt op bed of aan de eettafel maak je me ook niet blij mee want ik drink enkel koffie en een eiwitshake.
Voor mijn eigen moeder koop ik ook niets. Ze heeft genoeg spullen. Ik heb net 4 maanden mantelzorg geleverd dus ze weet dat ik van haar hou. Vandaag ook niet langs geweest want ik had meer zin om bij vrienden in de tuin zitten en te borrelen.
Ik heb vroeger in de detailhandel gewerkt en sindsdien een hekel aan al die commerciële feestdagen wat enkel lijkt te draaien om materiële geschenken.
Wat een vervelende verhalen lees ik hier over verwachtingen (bijna verplichtingen) van moeders / schoonmoeders. Mijn moeder is nooit zo geweest. Ze vindt het gezellig als we langskomen, maar zegt ook vaak genoeg dat ik ook zelf moeder ben en dus ook gewoon de dag naar eigen inzicht kan indelen. Cadeautjes wil ze ook nooit, maar ze krijgt toch altijd wel iets leuks, lekkers of we gaan iets doen (ergens lunchen ofzo). Schoonmoeder verwacht ook niks, maar er wordt wel altijd gebeld om te vragen of we nog komen, onder het mom van dan kan ze iets lekkers halen voor bij de koffie. Mij boeit taart niet zo, sla het meestal toch over. En krijg wel het gevoel dat er teleurstelling heerst als we niet komen. Maar zo extreem als bij sommige anderen... Nee dat gelukkig niet.
Ik kreeg het meest briljante kado, heb zo gelachen. Mijn dochter (13) was dit jaar niet bij mij maar bij haar vader. Ik had aangegeven dat ze niks hoefde te kopen, we zijn net jarig geweest, ze heeft genoeg uitgegeven. Maar ze regelde wel een kaart voor me. Die was alleen .... wat anders dan ze dacht.
Op de voorkant stond gedrukt: I love you 8 keer ofzo, waarvan 1 keer op de kop
Aan de binnenkant stond gedrukt: I know you like a new position once in a while.
Ahahaha. Beste moederdagkaart ooit 😂
Weet niet zeker of ze de gedrukte tekst aan de binnenkant niet gelezen of niet begrepen had. Voor de zekerheid wel uitgelegd.
Hier leuke basisschool knutsels gekregen van de kinderen. Alleen dit jaar dus geen versjes erbij 
En voor het eerst dat de kinderen zelf aan papa hadden gevraagd of ze samen met hem een cadeautje (ketting) voor me mochten uitzoeken, dus dat vond ik super lief! En verder zijn we een dagje weg geweest met het gezin.
Was een fijne dag!
ik heb s’ochtends mijn moeder blij gemaakt door haar ergens ver heen te rijden voor marktplaats waar ze iets had gezien wat ze heel graag wilde hebben maar ze heeft geen auto&geen rijbewijs. Haar dag kon niet meer stuk 😄 uiteraard heeft ze ook bloemen chocola en creme van me gekregen en een geschreven kaart met mijn waardering voor het verleden voor nu en nog voor de toekomst. Daarna ben ik met mijn gezin naar een hele grote buiten-springkussen-kermis gegaan, man speelde met de kinderen en rende (constant) achter ze aan en ik mocht lekker zitten met een ijskoud drankje onder een parasol , starend naar mijn gezin , een prachtig en heel ontspannen waardevol moment was het ❤️ en savonds heb ik gedouchd met een heerlijke body scurb die mijn dochter van 7 voor me heeft gekocht naast haar mooie knutselwerk van school. Mijn andere dochter die non-verbaal is heeft tijdens het spelen op het grasveld bloemetjes en gras geplukt , ik heb het van haar overgenomen en het als haar kadotje aan mij gezien en bewaard in een plastic zakje 🥰 of mijn zondag zo zou gaan als het geen moederdag was is de vraag dus ik ben pro moederdag 😂