De kinderen van mijn vriend
Laat ik met mezelf beginnen.
Ik ben moeder van twee kinderen. Na de geboorte van het tweede kind gescheiden van de vader van mijn kinderen. Die heeft daarna nooit meer omgekeken naar zijn kinderen. Nooit geholpen met de opvoeding, financieel nooit geholpen en heeft nooit meer contact gehad met de kinderen. Mijn kinderen zijn nu pubers en ik vind het enorm vervelend dat ze nooit een vader hebben gehad.
Daarna wel een relatie gehad, maar dat is uiteindelijk fout gelopen, omdat diegene veel verschil maakte tussen zijn kinderen en mijn kinderen. Met mijn kinderen wilde hij nooit eens ergens naar toe, maar als zijn kinderen er waren, dan was hij de hele dag op pad met ze.
Mijn nieuwe vriend heeft twee kinderen. Daarna is zijn vrouw er vandoor gegaan met ‘n ander. Daarna heeft vooral hij voor de kinderen gezorgd. Doordat hij veel tijd en aandacht gaf aan zijn kinderen en hun moeder niet, zijn ze erg gehecht geraakt aan hem.
Sinds ‘n jaar wonen we samen. Door de grote afstand tussen hem en zijn kinderen (nu) ziet hij z’n kinderen vooral in de vakanties. Door corona is dat wel lastig soms.
Het contact tussen hem en mijn kinderen is goed. Hij gaat met de kinderen sporten, helpt ze met hun huiswerk, brengt en haalt ze naar school, vriendjes, vriendinnetjes, etc als dat nodig is. Voorheen kon ik me financieel weinig veroorloven, maar nu gaan we ook regelmatig naar de bioscoop, kermis, weekendje weg, etc.
Het enige waar we ruzie over hebben is over zijn kinderen.
Soms wil hij een cadeautje voor ze kopen. Dan is het winkel in, winkel uit en meer dan ‘n uur rondkijken. Dat heeft al een paar keer geleid tot ruzie. Hij wil dan iets kopen wat ze echt leuk vinden, terwijl het volgens mij vooral om het idee gaat. Tijdens de laatste ruzie heeft ‘ie gezegd dat ‘ie voortaan wel in z’n eentje gaat om iets te kopen als ik er toch het geduld niet voor heb.
En wat ook voor ruzie zorgt is dat hij er hier soms met zijn hoofd totaal niet bij is. Zijn kinderen missen hem heel erg. Als hij met ze belt, is het voor hem ook bijna onmogelijk om een normaal gesprek te voeren met zijn kinderen. Ze huilen alleen maar dat ze hem missen, vragen wanneer hij weer komt, of ze naar hem mogen komen, etc. Ook zijn ex voert de emotionele druk flink op met dingen als dat de kinderen erg te lijden hebben dat ze hem niet zo vaak meer zien, dat de kinderen altijd naar hem vragen, etc.
Hij is dan soms dagen depressief. Valt moeilijk in slaap, is vroeg wakker, zit dan met glazige ogen wat voor zich uit te staren, is vergeetachtiger, etc. Hij is dan niet chagrijnig of zo, maar eerder geestelijk afwezig. Ik herken ‘m dan niet meer terug. Hij is over het algemeen erg vrolijk, sociaal, positief ingesteld, maar zo gauw als het over zijn kinderen gaat, verandert hij in een emotioneel wrak.
Ik vind dat niet leuk om hem zo te zien. Snap ook niet zo goed dat hij dit niet vooraf heeft bedacht dat zijn kinderen hem zouden gaan missen en hij zijn kinderen. Dit heeft al een aantal keren tot ruzie geleid. Als ik hem zo zie, dan wekt dat flinke irritatie bij mij op. Ook deze discussie heeft ‘ie op dezelfde manier afgesloten als die discussie over die cadeaus. Hij praat amper nog over zijn kinderen.
Ik voel me nu aardig buitengesloten voor wat betreft zijn kinderen. Hij zegt dat ik het daar zelf ‘n beetje naar gemaakt hebt.
Heeft er iemand tips? Ik ben bang dat er vaker ruzie komt, dat hij uiteindelijk voor zijn kinderen kiest of dat hij echt in een depressie komt.
ik denk dat het inderdaad verstandig is om het draadje als gesloten te beschouwen.
Eens.
Ik denk dat het enkel aan TO is om te beslissen of dit thema afgerond is of niet. Ik denk dat er nu een pauze is, maar dat er tzt wel weer gecommuniceerd gaat worden of toenadering gezocht.
Ma_Flodder schreef op 06-10-2021 om 03:49:
Ik denk dat het enkel aan TO is om te beslissen of dit thema afgerond is of niet. Ik denk dat er nu een pauze is, maar dat er tzt wel weer gecommuniceerd gaat worden of toenadering gezocht.
Het staat TO uiteraard open om hier weer te posten maar dat is enkel aan haarzelf.
dan schreef op 06-10-2021 om 12:08:
[..]
Het staat TO uiteraard open om hier weer te posten maar dat is enkel aan haarzelf.
Uh, ja. Net als op ieder ander topic.
Mija schreef op 05-10-2021 om 15:25:
Vanwaar die vraag? Als TO er antwoord op geeft, krijgt ze op haar sodemieter op omdat men niet begrijpt waarom ze die informatie aan haar zus vraagt (bijvoorbeeld) of omdat ze niet het goede antwoord geeft. Dit draadje heeft voor mij al een hele tijd iets van ramptoerisme. TO, als je zelf nog vindt dat je er iets aan hebt om antwoord te geven, doe dat dan gerust. Maar volgens mij schiet je er helemaal niks meer mee op!
Dit dus.
Als ik reageer, dan krijg ik het verwijt dat ik de hele dag op mijn telefoon zit. Reageer ik niet, bijvoorbeeld omdat ik op en naar daar ben geweest, dan is het ook weer niet goed. Maar goed, dan toch maar...
Nee, hij is niet terug. Hij heeft nog wel contact met mijn schoonbroer. Hij is zelfs niet meer in Nederland geweest. Wat ik begreep zijn de kinderen daar vooral bij hem en minder bij hun moeder. En in zijn vrije tijd is hij begonnen zijn grotendeels verkochte zaak toch weer wat uit te breiden.
Dus ja, dat lijkt me een keuze om daar te blijven.
A12345 schreef op 09-10-2021 om 18:36:
[..]
Dit dus.
Als ik reageer, dan krijg ik het verwijt dat ik de hele dag op mijn telefoon zit. Reageer ik niet, bijvoorbeeld omdat ik op en naar daar ben geweest, dan is het ook weer niet goed. Maar goed, dan toch maar...
Nee, hij is niet terug. Hij heeft nog wel contact met mijn schoonbroer. Hij is zelfs niet meer in Nederland geweest. Wat ik begreep zijn de kinderen daar vooral bij hem en minder bij hun moeder. En in zijn vrije tijd is hij begonnen zijn grotendeels verkochte zaak toch weer wat uit te breiden.
Dus ja, dat lijkt me een keuze om daar te blijven.
Hij heeft blijkbaar dus geleerd van zijn ‘fouten’ en beseft dat zijn kinderen altijd op de 1e plaats komen. Minder positief voor jou, maar wel goed voor hen en hem.
Goede keuze van hem. Rot voor jou, al zag je de bui waarschijnlijk wel hangen.
Ik had eerlijk gezegd gedacht dat hij even moest "afkoelen". Maar afgaande op de situatie nu, lijkt het dat hij hier over na heeft gedacht en naar toe heeft gewerkt. Ook al toen de kinderen hier waren.
A12345 schreef op 10-10-2021 om 13:16:
Ik had eerlijk gezegd gedacht dat hij even moest "afkoelen". Maar afgaande op de situatie nu, lijkt het dat hij hier over na heeft gedacht en naar toe heeft gewerkt. Ook al toen de kinderen hier waren.
En dan, als hij was afgekoeld? Natuurlijk heeft hij hier gedurende de tijd dat de kinderen er waren over nagedacht, het was wel meer dan duidelijk dat dit niet zou veranderen in de toekomst. Ja, of hij zou steeds met zijn kinderen elders moeten verblijven als ze bij hem in NL zijn. Je begrijpt dit hopelijk zelf toch ook wel inmiddels?
Desire schreef op 10-10-2021 om 13:24:
[..]
En dan, als hij was afgekoeld? Natuurlijk heeft hij hier gedurende de tijd dat de kinderen er waren over nagedacht, het was wel meer dan duidelijk dat dit niet zou veranderen in de toekomst. Ja, of hij zou steeds met zijn kinderen elders moeten verblijven als ze bij hem in NL zijn. Je begrijpt dit hopelijk zelf toch ook wel inmiddels?
Die "eis" zou ik uiteindelijk wel op hebben gegeven. Dat is ook een beetje wat ik bedoel met "afkoelen".
Het is over. Laat het rusten en ga aan jezelf werken. Nog altijd nul zelfreflectie.
A12345 schreef op 10-10-2021 om 13:16:
Ik had eerlijk gezegd gedacht dat hij even moest "afkoelen". Maar afgaande op de situatie nu, lijkt het dat hij hier over na heeft gedacht en naar toe heeft gewerkt. Ook al toen de kinderen hier waren.
Misschien kun je er een weekendje op bezoek?
Ma_Flodder schreef op 10-10-2021 om 14:04:
[..]
Misschien kun je er een weekendje op bezoek?
Kom op, dit meen je niet toch?
A12345 schreef op 10-10-2021 om 13:36:
[..]
Die "eis" zou ik uiteindelijk wel op hebben gegeven. Dat is ook een beetje wat ik bedoel met "afkoelen".
Dat zeg je nu, nu het duidelijk is dat hij voor zichzelf en zijn kinderen heeft gekozen. Ik schat zomaar in dat je had verwacht dat hij bij je terug zou komen en je dit als zgn onderhandeling in gedachten had. Je hebt nl deze ‘eis’ tot het eind toe volgehouden, je hebt de gok genomen dat hij wel zou bijdraaien, maar helaas (voor jou)had hij zijn conclusies al getrokken. Ik snap wel dat hij deze gok niet durfde te nemen, waarom zou het nu wel goed gaan terwijl je het afgelopen jaar totaal geen begrip had en voor amper iets openstond? Hij mocht geen 2 weken daar naartoe, want dat is geen ‘echte’ relatie, kinderen waren onhandelbaar toen ze wél hier waren en had je spijt. En hoe vaak heb je hem niet voor zijn voeten geworpen dat hij vanaf het begin gewoon beter had moeten nadenken? Je hebt het hier al ontelbare keren geschreven zelfs. En nu hij definitief weg is kan er opeens wél veel meer? Nee, ik zou daar ook niet meer in geloofd hebben. Vond hem in eerste instantie maar een ruggengraatloze man, maar ik neem dit absoluut terug!