non-binair het nieuwe punk?
.... en dus een fase of een voorbijgaande trend? Ik vraag het mij af omdat het aantal non-binaire kinderen (geboren als meisjes) in mijn omgeving explosief lijkt toe te nemen. Alleen al bij mij in de straat wonen er tegenwoordig 3, bij de sportclubs van mijn kinderen zijn er meerdere en ook op de scholen waar ik kom zit er in elke klas minstens één (verschilt per school en opleiding, in creatieve sectoren komt het meer voor).
Tot zover opvallend maar prima verder, alhoewel ik het mij erg (onnodig?) gecompliceerd lijkt voor de betreffende kinderen. Vooral omdat zij nogal eens hun naam veranderen en sommigen diep gekwetst zijn als je ze toch aanspreekt bij een vorige naam of alsnog aanziet voor een meisje of jongen. Met name de meisjes die hun naam veranderen in iets Engelstaligs wat verwijst naar de elementen, kleuren of de natuur, zoals Grey, Dusk of Feather, komen mij eerder over als getroubleerde kinderen dan als genderdysfore mensen (vooral omdat ze als kind nog meisje-meisje waren). Eigenlijk precies als de emo's, goths, alto's en punkers uit eerdere generaties. Veel weltschmerz, vaak kinderen uit gebroken/samengestelde gezinnen en ik durf zelfs te beweren hoogopgeleide ouders. Maar dat laatste kan toeval zijn.
Ik sprak laatst met mensen die in het noorden van het land wonen en zeggen daar nog helemaal geen non-binaire jongeren tegen te komen. Is men daar nog niet 'uit de kast' of toch een beetje stadse fratsen?
Lexus schreef op 21-09-2022 om 18:25:
De transmensen die ik ken zeggen dat al vaak van heel jongs af aan, soms is het bijna het eerste wat ze zeggen. De nb mensen die ik ken zijn heel vaak geboren meisjes in de puberteit. Ik zal niet beweren dat hun gevoel niet valide is. Wel vraag ik me soms af of er een (onbewust) verzet tegen het vrouwbeeld van de maatschappij meespeelt. Niet beoordeeld willen worden op het uiterlijk of de rol de vrouwen en meisjes wordt toebedeeld.
Ja precies. Ik heb ook een transman in mijn omgeving, maar die is echt wel anders dan de non-binaire meisjes (paradoxale term inderdaad, maar dan weet je gelijk dat het om iemand die als meisje geboren is gaat 
... en wie weet hoe lang ze non-binair blijven, sommigen dan. De dochter van een vriendin is het inmiddels al niet meer geloof ik).
Ik heb ook al gehoord dat een verklaring zou zijn dat het niet gunstig is om meisje te zijn, de samenleving te vrouwonvriendelijk is. Als het zou zijn dat deze meisjes zichzelf niet in een extreme meisjesrol zien en dus maar helemaal geen meisje willen zijn, dan is dat eigenlijk weer juist een binaire gedachte 
EmmaT schreef op 21-09-2022 om 19:10:
[..]
Ik herken dat precies uit eind jaren '70. Alleen ging het toen over bepaalde opvallende kleding of haardracht. Er exorbitant bijlopen en ongebruikelijk eruit zien. Allemaal prima, maar wee je gebeente als je er alleen maar even naar kéék!!!!
Serieus? Wat grappig - of niet eigenlijk - dat wist ik niet! Waar zou dat dan vandaan komen, die boosheid?
troelahoep schreef op 21-09-2022 om 20:20:
[..]
Ja precies. Ik heb ook een transman in mijn omgeving, maar die is echt wel anders dan de non-binaire meisjes (paradoxale term inderdaad, maar dan weet je gelijk dat het om iemand die als meisje geboren is gaat
Ik heb ook al gehoord dat een verklaring zou zijn dat het niet gunstig is om meisje te zijn, de samenleving te vrouwonvriendelijk is. Als het zou zijn dat deze meisjes zichzelf niet in een extreme meisjesrol zien en dus maar helemaal geen meisje willen zijn, dan is dat eigenlijk weer juist een binaire gedachte
Waarom?
Ik denk dat het een modeverschijnsel is. In mijn omgeving ken ik er één, die is al wat ouder en neem ik serieus. Maar halve klassen kan ik niet serieus nemen.
Of het mode is weet ik niet. Wat ik wel weer is via bepaalde chatsites dat er in noord NL, minder tgirls, homo's, lesbiennes, non binairen en de rest zijn. Schijnbaar gaat iedereen naar Amsterdam.
Hier noorden van het land, maar zoon (4 VWO) geeft aan dat bijna de helft van de meiden in zijn klas iets binnen de LHBTQ+ is. Het is -in mijn beleving- een hele doorsnee scholengemeenschap.
Er zit vast iets in dat man zijn nog altijd voordelen heeft ten opzichte van vrouw zijn. Maar wat dat betreft zijn we echt al vele malen verder dan vijftig jaar geleden. Vroeger mocht je als getrouwde vrouw niet werken, je was bij wet handelingsonbekwaam, kinderen kreeg je omdat dat nu eenmaal gebeurde (of niet), studeren was veel minder gebruikelijk voor meisjes (voor jongens ook, maar veel minder sterk dan voor meisjes).
Tegenwoordig zijn dit soort dingen veel meer een keuze, maar misschien roept het ook weer te veel verwachtingen op. Ik weet het ook niet.
Tegelijkertijd...vroeger had je ook meisjes die niet typisch meisjesachtig waren.
Ik begrijp niet waarom daar dan zo nodig een label op moet worden geplakt met een soort derde gender.
En dat voorkeuren veranderen, dat lijkt me ergens ook wel logisch. Ik ken geen pubermeiden die nog in prinsessenjurken vol roze en glitter rondrennen. Dat is doorgaans toch een fase (hoop ik, bij mijn dochter duurt die fase al vijf jaar).
Als ik naar mezelf kijk als puber, was ik lichamelijk veel sneller in mijn ontwikkeling dan emotioneel en dat vond ik best lastig. Ik kleedde me vooral heel kleurrijk (ik was een soort hippie zonder joint) maar niet per se heel vrouwelijk. Ik gebruikte ook nooit make-up en sierraden.
Maar ik heb nooit gedacht 'ik ben/voel me geen meisje' of dat ik daar een label op wilde plakken. Later, zo halverwege mijn twintigerjaren, ben ik veel meer jurken en rokken gaan dragen, vaker sierraden, dingen met mijn haar doen etc. Ik voelde me toen ook comfortabeler in mijn lichaam.
In de jaren '70 was ik er nog niet, dus die punkperiode ken ik niet zo. Maar als de onderliggende gedachte is dat iedereen gelijk is en dat alles mag en moet kunnen, dan hoef je niet op te kijken van dingen die 'anders' zijn of opvallen.
Feit is wel dat dat nu eenmaal in onze natuur zit. Betekent niet dat je hoeft te gaan staren, maar verschillen tussen mensen zien we allemaal en mensen die zeggen dat ze dat niet zien, die mankeren iets aan hun ogen of ze liegen. En mensen in elkaar slaan slaat natuurlijk helemaal nergens op.
mardejo schreef op 21-09-2022 om 21:05:
Hier noorden van het land, maar zoon (4 VWO) geeft aan dat bijna de helft van de meiden in zijn klas iets binnen de LHBTQ+ is. Het is -in mijn beleving- een hele doorsnee scholengemeenschap.
Tis inderdaad een trend onder een bepaald type* jongeren. Gaat wel weer over.
Over 10 jaar is er weer iets anders 
*slim-hb / autistisch / gepest / sociaal onhandig
Op de scholengemeenschap (mavo-havo-vwo) waar mijn kinderen op zaten speelt het niet echt. Op het gymnasium hier in de stad veel meer.
MamaE schreef op 21-09-2022 om 21:13:
Er zit vast iets in dat man zijn nog altijd voordelen heeft ten opzichte van vrouw zijn. Maar wat dat betreft zijn we echt al vele malen verder dan vijftig jaar geleden. Vroeger mocht je als getrouwde vrouw niet werken, je was bij wet handelingsonbekwaam, kinderen kreeg je omdat dat nu eenmaal gebeurde (of niet), studeren was veel minder gebruikelijk voor meisjes (voor jongens ook, maar veel minder sterk dan voor meisjes).
Tegenwoordig zijn dit soort dingen veel meer een keuze, maar misschien roept het ook weer te veel verwachtingen op. Ik weet het ook niet.
maar als jij als meisje van nu 13, 14, 15 jaar bent wat kan het jou dan bommen dat jij wel mag werken of stemmen en je grootmoeder dat niet mocht. Dan zie je in de media en de socials meiden met dikke lippen en volgespoten billen, dan merk je dat je ineens een soort publiek object bent of dat je lastiggevallen wordt (lees het rapport van de Rutgerstichting dat vandaag uitkwam) of je hoort anderen porno taal uitslaan waarin vrouwen een bepaalde rol krijgen toebedeeld. En dan kan ik me heel goed voorstellen dat je je dan verzet of denkt: ik ben zoveel meer dan alleen mijn uiterlijk en ik wil daar niet op beoordeeld worden, ik ben een zelfstandig handelend individu. En dat komt meer tot zijn/haar recht als nb persoon dan als cis-vrouw.
Ik weet niet of daar de bron zit hoor van zoveel nb-personen die eerst cis meisje waren, maar ik kan me er wel iets bij voorstellen. Al is het maar onbewust. Ik heb de 70 jaren wel meegemaakt en ik vind dat er voor vrouwen helemaal niet zoveel veranderd is namelijk.
Lexus schreef op 21-09-2022 om 21:45:
[..]
maar als jij als meisje van nu 13, 14, 15 jaar bent wat kan het jou dan bommen dat jij wel mag werken of stemmen en je grootmoeder dat niet mocht. Dan zie je in de media en de socials meiden met dikke lippen en volgespoten billen, dan merk je dat je ineens een soort publiek object bent of dat je lastiggevallen wordt (lees het rapport van de Rutgerstichting dat vandaag uitkwam) of je hoort anderen porno taal uitslaan waarin vrouwen een bepaalde rol krijgen toebedeeld. En dan kan ik me heel goed voorstellen dat je je dan verzet of denkt: ik ben zoveel meer dan alleen mijn uiterlijk en ik wil daar niet beoordeeld worden, ik ben een zelfstandig handelend individu. En dat komt meer tot zijn/haar recht als nb persoon dan als cis-vrouw.
Ik weet niet of daar de bron zit hoor van zoveel nb-personen die eerst cis meisje waren, maar ik kan me er wel iets bij voorstellen.
Zo had ik er nog niet naar gekeken. Dat ze zomaar kunnen denken 'als dat is wat vrouw zijn inhoudt, dan ben ik dus geen vrouw'. Terwijl dat niet zo is natuurlijk. Beeldvorming is belangrijk. Maar toch...als dit een bijwerking is van of een reactie op een vrouwonvriendelijke, objectiverende cultuur dan moeten we het niet zien als een fenomeen op zichzelf.
Zijn het voornamelijk meiden of zijn er ook veel jongens die aangeven non binair te zijn?
als ik nu puber zou zijn, zou ik zowel non-binair zijn als woke.
Ik vond het vreselijk dat ik geseksualiseerd werd, door volwassen mannen en leeftijdsgenoten. Ineens deed mijn innerlijk en daden er niet meer toe, maar wel mijn vrouw zijn.
Hoewel ik me nu vrouwelijk kleed en ook voel, ben ik een rasechte feminist.
Tatemae schreef op 21-09-2022 om 22:10:
als ik nu puber zou zijn, zou ik zowel non-binair zijn als woke.
Ik vond het vreselijk dat ik geseksualiseerd werd, door volwassen mannen en leeftijdsgenoten. Ineens deed mijn innerlijk en daden er niet meer toe, maar wel mijn vrouw zijn.
Hoewel ik me nu vrouwelijk kleed en ook voel, ben ik een rasechte feminist.
Mijn zus ook, een echte feminist, heerlijk om met haar ergens heen te gaan. Maar wat ik dan heb, doe dan ook wat ik doe. Ga de helft je leven weg van je leven thuis, lekker varen, zonder zeevarenden gaat iedereen huilen. Maar vrouwen kom ik echt weinig tegen, in 26 jaar, 1 vrouw tegengekomen aan boord.
Lekker woke doe ik ook, een White guy On Ketamine Explaining basic things. Heerlijk is dat.
Zeefietser schreef op 21-09-2022 om 23:02:
[..]
Mijn zus ook, een echte feminist, heerlijk om met haar ergens heen te gaan. Maar wat ik dan heb, doe dan ook wat ik doe. Ga de helft je leven weg van je leven thuis, lekker varen, zonder zeevarenden gaat iedereen huilen. Maar vrouwen kom ik echt weinig tegen, in 26 jaar, 1 vrouw tegengekomen aan boord.
Lekker woke doe ik ook, een White guy On Ketamine Explaining basic things. Heerlijk is dat.
Geniet ervan.. Maar je bericht raakt kant noch wal. 😆
Lexus schreef op 21-09-2022 om 20:26:
[..]
Waarom?
Omdat ze vrouwen/meisjes zien als extreem vrouwelijk of helemaal niet vrouwelijk, met niets daartussen? Blijkbaar denken ze er niet voor te kunnen kiezen om als een stoere meid (of noem maar wat termen die vroeger gebruikt werden) door het leven te gaan. Of als een jongensachtig meisje, of als een meisje dat óók van jongensdingen houdt.