Kind 15 non binair en boos
Hoi allemaal,
Ik ben ten einde raad, vandaar dat ik dit bericht plaats. Misschien dat er mensen zijn die hetzelfde hebben meegemaakt of tips hebben.
Ons kind is 1,5 jaar geleden uit de kast gekomen, ze vertelde dat ze lesbisch was. Niet veel langer daarna kreeg ze verkering met een meisje uit haar klas. Een jaar later is ze nogmaals uit de kast gekomen en vertelde ze dat ze non binair was... Voor ons was dit nooit een issue, iedereen mag zijn wie hij/zij/hen is en hebben ons verdiept in het non binaire..We waren zelfs blij en trots dat hen het durfde te vertellen. Nu zijn we een half jaar later, maar ons kind is boos....vooral op mij, de moeder. Ik heb vaak gevraagd waarom, wat er scheelt,... het antwoord is dan letterlijk; je houdt geen rekening met mij en noemt me nog steeds meisje. Ik heb uitgelegd dat ik na 15 jaar meisje gezegd te hebben echt m'n best doe om dit niet meer te zeggen, maar dat het soms lastig is. Ik probeer er de hele tijd op te letten. Als ik naar boven roep dat het eten klaar is, roep ik altijd; kinderen eten.
Maar soms maak ik ook een fout, dan zeg ik meid, ik merk het bijna altijd op en dan corrigeer ik het altijd; sorry kind zeg ik dan.
Ik doe zo erg mijn best, maar het is nooit goed. Ik vind dit zo erg, echt heel ondankbaar ook.
Vandaag heb ik hen ingeschreven bij een psychologen praktijk gericht op genderproblematiek. Dat zal hen zeker niet willen...maar ben btje ten einde raad.
Hebben jullie mss tips of hetzelfde mee gemaakt? Ik zou het graag horen, liefs vlinder
Elpisto schreef op 08-12-2022 om 11:43:
[..]
Maar daar ben je als ouder toch om enigszins de nuance aan te brengen? We weten allemaal hoe pubers zijn, maar je hoeft als ouder je niet zo te kak te laten zetten lijkt me. Ik tolereer dat in elk geval niet van mijn kinderen.
Hence alinea 2.
Mug schreef op 07-12-2022 om 19:36:
Ik zou een keer boos terug worden en zeggen dat ze zich niet zo moet aanstellen wanneer jij je een keer vergist. Dit is stom pubergedrag.
Nou precies dat!
Poezenmeisje schreef op 08-12-2022 om 11:21:
Ik vind ook dat dingen tegenwoordig vaak overtrokken worden.
Wees wie je bent, word verliefd op wie je wilt, maar leef gewoon verder.
Heel OT maar dit is jeugdsentiment, vroeger wilde ik heel graag barbapappa worden 
MMcGonagall schreef op 07-12-2022 om 22:24:
In de Volkskrant van afgelopen zaterdag stond een interessant artikel over gender(beleving). Daar zit meer biologie achter dan ik had gedacht. Het is geen simpel gevolg van X en Y. Zeker een must voor de mensen die non-binaire mensen maar aanstellers vinden.
Het valt mij wel op dat non binaire mensen ook altijd psychische problemen hebben.Ook al zijn ze al jaren uit de kast.
Mijn transzoon ging in het wensgeslacht leven toen hij 12 was. Hij had toen ook zijn coming out op school (met een leuk naam feest voor de klas en ouders er aan gekoppeld). Hij veranderde ook van naam. Ik heb vanaf het moment dat hij besloot tot de coming out nooit meer zijn oude naam genoemd of de verkeerde voornaamwoorden gebruikt. Dat kostte wilskracht en focus maar... ik kon dat ook doen hij al tien jaar zei dat hij 'eigenlijk een jongen was' en zo verdrietig en en depressief was over zijn meisjesnaam en het 'zij' genoemd worden. Dat gepaard met de diagnoses gekregen door jarenlang bij kinderartsen, psychologen en psychiaters te bezoeken over zijn genderdysforie, én de duidelijkheid in zijn gedrag en voorkeuren maakten dat hij zo duidelijk mannelijk was dat ik was voorbereid en ook alles op alles zette om hem niet meer te kwetsen, al was het onbedoeld met de verkeerde naam of voornaamwoord.
Ik had het veel moeilijker gehad als ik een dochter had gehad die bijvoorbeeld op haar 14e had gezegd dat ze non binair was en had ge-eist dat ik alles meteen goed zei. Mijn zoon begreep het als mensen zich nog vergistten, als het maar niet was om hem te pesten.
Op school hadden ze overigens de regel dat je moest trakteren als je de naam verkeerd zei, maar is geloof ik nooit voorgekomen.
Sterkte hoor.
nonbinair op de juiste manier aanspreken is echt veel lastiger dan een hij een zij noemen. Bepaald moment, vaak vrij snel, ìs hij ook gewoon een zij. Maar iemand als hen gaan zien en aanspreken…het is een taalding en als je daar nooit een fout in maakt? Nou dat is wel echt héél knap
en een puber die is soms boos op en over van alles wat maar de minste aanleiding geeft. Dan hoef je je als ouder echt niet schuldig over te gaan voelen hoor. Je neemt je kind serieus, je doet je best..en fouten maken we allemaal. Als jij expres weigert de nieuwe voornaamwoorden te gebruiken is een ander verhaal maar we zijn geen robots hoor we zijn gewoon ouders
Heb je nog een geluk dat je niet in Canada woont, dan was je strafbaar geweest.
Maar zonder gekkigheid, ik werk in het onderwijs en heb hier vrij veel mee te maken, ik doe mijn uiterste best maar het is lastig voor mijn taalgevoel om een persoon alleen met een meervoud aan te spreken en dan de rest van de zin weer naar enkelvoud. (Ook ingewikkeld is dat veel leerlingen niet altijd zo willen worden aangesproken maar steeds wisselen van voornaam en aanspreektitel) ik ga daar heel traag van spreken. Wat mij helpt is het hele aanspreek gedeelte weg te laten, daar wordt ik kortaf van maar in elk geval niet transfoob. Dus ipv "kan je Piet vragen of hen nog lang bezig is met de boormachine?" Ga ik naar "boort Piet nog lang?"
Treurniet schreef op 08-12-2022 om 13:17:
[..]
Het valt mij wel op dat non binaire mensen ook altijd psychische problemen hebben.Ook al zijn ze al jaren uit de kast.
Een puber worstelt per definitie met zijn identiteit: het is niet nodig om dat te medicaliseren. We zijn ook erg goed in problemen aanpraten.
TO straalt met die psycholoog en 'dat helpen' vooral uit dat er met kind iets mis is, ipv een normaal proces van een eigen identiteit ontwikkelen en je losmaken en nee dat gaat niet zonder conflicten.
Misschien is TO wel heel conflictvermijdend en komt het daardoor zo hard aan.
Als ik naar mezelf kijk, denk ik dat ik bang ben.... bang dat mn kind depressief is....
Het is fijn om te horen dat idd elke puber vaak boos is op de ouders...de ene wat meer dan de ander. Het is gewoon ontzettend frustrerend om te zien. Ik hou idd niet van conflicten en probeer altijd alles zo goed mogelijk te doen.
Bedankt voor alle reacties...het zet je aan het denken, ook aan die inzet van een psycholoog...ik moet daar goed over nadenken. Het is een puber, die willen meestal geen hulp 😏
Als er geen hulpvraag is, heeft het geen zin om hulp aan te bieden.
Iedereen moet zich lekker voelen hoe ze zich willen voelen, maar ik blijf "hen" maar een raar iets vinden. Voor mij komt dat een beetje schizofreen over ofzo. Alsof je meerdere persoonlijkheden hebt.
Denk ook dat het helemaal niet eens nodig is om je te laten benoemen met hen.
En hoe zit dat dan met je naam? Moet die dan ook worden veranderd naar iets onzijdigs?
Het gaat mij echt allemaal de pet te boven.
Naast homo, hetero, lesbisch, bi, trans en travestie word het voor mij echt te ingewikkeld.
Want stel je bent non binair en je hebt een relatie met iemand van hetzelfde geslacht. Hoe noem je dat dan? Homo of lesbisch kan al niet, want dat zou een gender aanduiding zijn..
Datzelfde vraag ik me weleens af als iemand transgender is. Stel je bent geboren als man, maar bent nu vrouw en hebt een relatie met een vrouw. Ben je dan hetero of toch lesbisch.? Vind dit vraagstuk wel iets makkelijker te beantwoorden dan het eerste of misschien zelfs ook logischer.
Puur afgaand op originele sekse zou ik zeggen dat je hetero bent. Maar gezien het feit dat de persoon zich nooit man heeft gevoeld, zou ik snappen dat deze persoon het ziet als lesbische gevoelen.
Bij een non binair snap ik het gewoon niet.
Bijtje82 schreef op 08-12-2022 om 23:37:
Iedereen moet zich lekker voelen hoe ze zich willen voelen, maar ik blijf "hen" maar een raar iets vinden. Voor mij komt dat een beetje schizofreen over ofzo. Alsof je meerdere persoonlijkheden hebt.
Denk ook dat het helemaal niet eens nodig is om je te laten benoemen met hen.
En hoe zit dat dan met je naam? Moet die dan ook worden veranderd naar iets onzijdigs?
Het gaat mij echt allemaal de pet te boven.
Naast homo, hetero, lesbisch, bi, trans en travestie word het voor mij echt te ingewikkeld.
Want stel je bent non binair en je hebt een relatie met iemand van hetzelfde geslacht. Hoe noem je dat dan? Homo of lesbisch kan al niet, want dat zou een gender aanduiding zijn..
Datzelfde vraag ik me weleens af als iemand transgender is. Stel je bent geboren als man, maar bent nu vrouw en hebt een relatie met een vrouw. Ben je dan hetero of toch lesbisch.? Vind dit vraagstuk wel iets makkelijker te beantwoorden dan het eerste of misschien zelfs ook logischer.
Puur afgaand op originele sekse zou ik zeggen dat je hetero bent. Maar gezien het feit dat de persoon zich nooit man heeft gevoeld, zou ik snappen dat deze persoon het ziet als lesbische gevoelen.
Bij een non binair snap ik het gewoon niet.
Ja, de naam verandert ook bij veel non-binairen. Kijk maar naar Raven van Dorst of Thorn de Vries van tv. Ik zie hier in de omgeving merendeels meisjes die hun naam veranderen in een Engelstalig begrip uit de natuur in brede zin, zoals River, Eden, Silver.
troelahoep schreef op 09-12-2022 om 00:12:
[..]
Ja, de naam verandert ook bij veel non-binairen. Kijk maar naar Raven van Dorst of Thorn de Vries van tv. Ik zie hier in de omgeving merendeels meisjes die hun naam veranderen in een Engelstalig begrip uit de natuur in brede zin, zoals River, Eden, Silver.
Ja maar dat is een volwassene en heeft een heel andere historie dan een meisje die besluit non binair te zijn. Dus geen goede vergelijking vind ik.
En Thorn heb ik nog nooit van gehoord.
Ik zou mijn puber niet zomaar een naamsverandering laten ondergaan. Geen officiële iig. En dan heb ik het over non binair.
Als zoon zich altijd dochter heeft gevoeld, zou ik er wellicht anders in staan. Dan is er ook minder het gevoel dat het een fase is.
Heb die Thorn net even opgezocht. Ben er nog niet helemaal uit, maar als ik het goed begrijp is het dus een vrouw die zich non binair voelt?
Indien dat wel zo is vind ik het wel apart dat ie zich dan toch overwegend mannelijk presenteert. Voor zover ik kon zien op enkele foto's zijn de borsten ook afgezet? Dat is dan toch meer trans dan NB?
Naja hoe het ook uitgelegd wordt, ik ga NB nooit begrijpen. Het wil er bij mijn gewoon niet in dat je je niet wilt of kunt identificeren met een geslacht.
er liepen meerdere draadjes over (het omgaan met) non-binary mensen/jongeren. Misschien past een algemene discussie daarover beter in een van die andere topics.
TO, wat nou als je puber zich niet gehoord voelt door jou, niet serieus genomen? Denk je dat het dan helpt om tegen de wens van je kind in, hulpverlening in te schakelen?
Ik denk dat je daarmee echt het verkeerde signaal afgeeft en dit eerder zorgt voor een grotere verwijdering tussen jullie en meer gedoe.
Net als veel anderen krijg ik het idee dat je te maken hebt met vrij normaal pubergedrag. Probeer het niet te persoonlijk te nemen en voorzichtig meer naast je kind te gaan staan, dan erboven.