Ik weet het niet meer
het gaat super slecht met mijn 15 jarige dochter.
Heeft een zeer laag zelfbeeld, vind zichzelf te dik, waardoor ze veel momenten heeft dat ze weinig/niet eet.
Heeft depressieve gevoelens, ziet “schaduwen” in huis, waardoor ze het eng vind alleen te zijn, te gaan slapen, snachts te gaan plassen. Wat er in resulteert dat ze vaak om 2 uur nog wakker is omdat ze afleiding zoekt beeldscherm.
Paniekaanvalle, stress van school, zelfverminking..
Ze ziet het leven niet meer zitten.
ze staat op de wachtlijst voor hulp, maar dit gaat zo traag. De jeugdgids die we eindelijk hebben ziet de spoed er wel van in en school, nadat ze vorige week op schoolreis in Tsjechie naar het ziekenhuis is geweest omdat het niet goed ging, ziet nu eindelijk de spoed er ook wel van in.
Maar ja, ondertussen hebben we nog steeds geen hulp en zitten wij als ouders met ons handen in het haar.Geen idee hoe we momenteel ons meisje kunnen helpen.
Wie heeft er tips, ervaringen, wil met mij mee praten? Ik heb zo de behoefte om mijn ei kwijt te kunnen.
Broadway schreef op 02-10-2025 om 08:26:
[..]
ok, open een topic. niet hier.
Dat bepaal jij niet !
Roos57 schreef op 02-10-2025 om 09:06:
[..]
Dat bepaal jij niet !
Roos pak een kop thee want je zet jezelf verschrikkelijk voor joker
Broadway schreef op 02-10-2025 om 14:17:
[..]
Roos pak een kop thee want je zet jezelf verschrikkelijk voor joker
Zo dan …..
Roos57 schreef op 02-10-2025 om 09:06:
[..]
Dat bepaal jij niet !
Ik begrijp dat jij ook je ervaringen en je verdriet en boosheid en frustraties mbt GGZ hebt. Maar het is denk ik niet helpend voor Ciska en haar familie om dat hier in dit topic te bespreken. Laat dit alsjeblieft een plek zijn waar Ciska haar verhaal kan doen en waar mensen meedenken en haar steunen, en voor discussies over en ervaringen met GGZ en andere plek op dit forum zoeken. Er is ruimte genoeg, en Ciska weet dat als ze er behoefte aan heeft ongetwijfeld ook te vinden, en er is ook warmte genoeg om in andere topics ook steun te geven.
Tijgeroog schreef op 02-10-2025 om 14:46:
[..]
Ik begrijp dat jij ook je ervaringen en je verdriet en boosheid en frustraties mbt GGZ hebt. Maar het is denk ik niet helpend voor Ciska en haar familie om dat hier in dit topic te bespreken. Laat dit alsjeblieft een plek zijn waar Ciska haar verhaal kan doen en waar mensen meedenken en haar steunen, en voor discussies over en ervaringen met GGZ en andere plek op dit forum zoeken. Er is ruimte genoeg, en Ciska weet dat als ze er behoefte aan heeft ongetwijfeld ook te vinden, en er is ook warmte genoeg om in andere topics ook steun te geven.
Je hebt gelijk.
Zoals Tijgeroog en Roos57 al geconcludeerd hadden, dit topic is niet de plek voor deze discussie. Er mag uiteraard elders op het forum een topic geopend worden, want ik begrijp goed dat dit onderwerp voor meer mensen gevoelig ligt!
hallo ciska, hoe gaat het nu na de vakantie?
Ik denk ook vaak aan jullie en hoop telkens (tegen beter weten in vermoedelijk) dat het leven voor jullie dochter ietsje draaglijker wordt 🍀 Hoe gaat het met de hond? Heeft ze er steun aan?
Jullie zijn helaas niet de enigen, kijk eens wat ik in België tegen kwam:
Vrouw (25) kiest voor euthanasie na jarenlange zoektocht naar mentale hulp: "Heb rust gevonden nu ik weet dat het stopt"
https://vrtnws.be/p.y371yw4B1
Knuffel, veel sterkte
de afgelopen 2 weken zijn hier behoorlijk intensief. Na natuurlijk een zware vakantie moet dochter weer terug in het thuis ritme komen en die is zwaar.
Ze heeft vooral heel veel emotionele dagen waarbij ze het kleine meisje wordt wat eigenlijk alleen maar bij je wil zijn, je eigenlijk de hele dag haar hand vast moet houden en ze veel aan het huilen is.
Haar hoofd zit vol, ze trekt het niet meer.
Afgelopen dinsdag waren ze stemmen zo aanwezig dat ze een batterij heeft ingeslikt, dus dat waren 2 dagen bezoekjes aan de eerste hulp (gelukkig goed afgelopen), maar kost weer een boel energie die ik gewoon bijna niet meer heb.
Ach lieve Ciska toch, dit is toch niet meer vol te houden zo. Knuffel. Is er al zicht op meer hulp of uitbreiding daarvan? Xxx
Wat heftig toch Ciska. Voor jullie allemaal. Ik weet niet goed hoe te reageren. Alleen dat ik dus erg met jullie meeleef. Dikke 
Ik vind het zo naar en vooral superzwaar voor jullie.
Ik denk er dagelijks aan, zoveel onmacht, wanhoop en opgebrand zijn.
Ik kan jullie alleen maar weer sterkte wensen lieve Ciska.
♥️♥️
Wat vreselijk zwaar voor jullie allemaal
Ik vind het zo knap dat je nog 'staat' (hoewel ik me ook realiseer dat dat waarschijnlijk alleen maar is omdat je geen keuze hebt) en het is zo ontzettend logisch dat dat wankelt. Niet te doen dit.
Het kan altijd nog slechter, vandaag 2x op de eerste hulp gezeten ivm het innemen van knoopcel batterijen. Daarnaast ook nog gesneden en moeten hechten.
De tweede keer vroegen we om een psychische beoordeling maar de arts verwijs ons terug naar ons eigen behandelteam, terwijl dochter net had verteld dat ze nog andere plannen had voor de avond. Maar nee hoor, hij had niet de wil om ons te helpen.
Dus nu zitten we thuis en hopen we maar dat we vanavond niet nog een ritje naar de eerste hulp hieven te maken