Dochter wil op date met oudere jongen
Hallo allemaal,
Ik volg dit forum al lang maar het is voor het eerst dat ik zelf wat hulp/meningen kan gebruiken.
Mijn dochter is net 17 en is een heel rustig meisje. Ze is sociaal maar niet bepaald het type dat altijd op de voorgrond staat. Ze heeft (zover ik weet) nog nooit een vriend gehad of gedated. Twee weken geleden is ze naar een feest geweest waar ze een aantal jongens heeft ontmoet (vrienden van de broer van een vriendin van haar). Ze heeft me verteld dat een van de jongens haar wel leuk vond en veel met haar gepraat heeft die avond maar dat ze zelf niet meteen interesse in hem had.
Nu vertelde ze me dat hij haar op date heeft gevraagd. Wat ze precies gaan doen is me nog niet helemaal duidelijk.
Ik ken de jongen niet, hij blijkt een vriend van de broer van een vriendin van haar te zijn (wel via via bekend dus). Hij is 20, zij 17. Moet ik me hier zorgen om maken of is dit wel normaal.
Ik vertrouw mijn dochter wel, ze is slim en verantwoord, maar ik ken die jongen niet en het is de eerste keer dat ik deze situatie meemaak. Wat advies/meningen zouden erg fijn zijn.
Groeten
Op je 17e daten is heel normaal. Gun je dochter die ruimte en je vertrouwen, je kunt haar niet eeuwig beschermen. En je wilt het vast niet lezen, maar er komt ook een keer dat ze seks gaat hebben. Ook dat is op je 17e normaal.
Riannesb schreef op 13-02-2023 om 22:14:
[..]
Nee ik ken hem niet. Daarom vind ik het ook moeilijk om de situatie te beoordelen. Maar ik neem aan dat hij inderdaad al aan het studeren/werken is.
Laat haar eerst lekker daten. En als het echt wat wordt ontmoet je hem vast. Niet meteen zo wantrouwen. Daarbij als je dochter niet in 7 sloten tegelijk loopt en een verantwoord meisje is zal het met haar mannen keus ook wel goed zitten. Beetje vertrouwen.
Ze gaat daten! Wie zegt dat ze in bed (of zo) belanden? Waarschijnlijk gaan ze ergens wat drinken of wat eten, misschien naar de film.
Wens haar een fijne avond en vertrouw haar!
Ik vind het leeftijdsverschil heel normaal. Zelf was ik 17 toen ik mijn toen 22 jarige vriendje ontmoette en inmiddels is hij al 23 jaar mijn man.
Mijn dochter van 16 heeft sinds kort een vriendje van 19. Wat mij betreft is dit geen probleem al ben ik wel blij dat ze beiden in een soortgelijke levensfase zitten. Beiden gaan ze naar school/studeren ze, ze wonen nog thuis, gaan ze graag uit met vrienden etc.
Riannesb schreef op 13-02-2023 om 21:57: dat hij geen rekening houdt met het feit dat zij nog wat jonger is of haar ziet als een makkelijk jong meisje)
Je dochter opvoeden met zelfvertrouwen en de vanzelfsprekendheid dat zij haar eigen grenzen bepaalt, is belangrijker en nuttiger dan je druk maken over een mogelijk vriendje.
Ik mag toch hopen dat je daar al in een veel vroeger stadium mee begonnen bent.
Ik zou vertrouwen op mijn dochter, jij kent haar tenslotte het beste. Ze heeft het al in haar enthousiasme tegen je verteld en dat is natuurlijk heel leuk eigenlijk. En 3 jaar leeftijdverschil is natuurlijk niks. Mijn man en ik schelen 10 jaar en we zijn al ruim 34 jaar bij elkaar. Daar is destijds veel commentaar op geweest, in eerste instantie ook door mijn ouders (wat ik nu heel goed snap) maar het is mijn beste keus ooit geweest. En je dochter moet 't toch ook leren hoe dat daten etc in elkaar steekt? Zo zijn we allemaal ooit begonnen toch? En je moet gewoon hopen op 't goede en dat haar niks naars overkomt, maar dat heb je nooit echt helemaal in de hand, hoe graag je dat ook zou willen voor je kinderen.
Het is ook spannend. Weer een nieuwe fase . Ik snap je angst wel maar probeer het los te laten en niet te laten merken .
Mijn kinderen hanteren voor een eerste date vooral de regel van veiligheid, dus eerst maar eens in het openbaar uitgaan waar iedereen je kan zien. Maar goed, dat is dan vooral bij een date met iemand die ze online hebben leren kennen, dan weet je nog niet wat je voor vlees in de kuip hebt. Je dochter kent de jongen al, toch is het verstandig om een duidelijke eindtijd en eindbestemming te hebben van te voren. Slim is niet altijd genoeg, ze moet ook opgewassen zijn tegen druk.
Als het niet haar eerste date is dan komt ze er wel uit, maar het klinkt alsof je het niet eerder bij de hand hebt gehad. Als hij haar thuis op komt halen dan kun je hem ook gelijk even zien, misschien scheelt dat?
Al die mensen die roepen dat ze op hun 5de een man van 48 ontmoet hebben en nog steeds gelukkig getrouwd zijn, nou leuk, maar het gaat ook wel eens anders dus aan individuele voorbeelden heb je niet zo heel veel.
Mocht ze nou op date gaan met een jongen van 18, zou dat zoveel anders zijn eigenlijk?
En er zijn veel aardige jongens die er helemaal niet op uit zijn een jonger meisje in te palmen. Jongens die gewoon lief, aardig en ook soms onzeker zijn.
Ik verbaas me.. Toen ik 17 was, was ik al 3x ver op vakantie geweest met mijn vriendje (dat kon lekker omdat hij al lang en breed werkte en ons budget dus groter was). Hij zat dus duidelijk in een heel andere fase dan in op de middelbare school maar wat maakt dat in hemelsnaam uit? En dat ge-emmer over hoe 'verstandig' ze wel niet is, ik vind het enorm verstikkend overkomen.
Nog een jaar en ze is voor de wet volwassen.
Ik vind dat een verschil van niets. Op die leeftijd had ik een vriend van 21 die op kamers woonde en toen dat uit was een van 22. Waren gewoon lieve, leuke jongens die respect voor me hadden. Mijn zusje en zwager waren 15 en 19 toen ze elkaar leerden kennen en die zijn 20 jaar later nog steeds samen. Ik zou niet zo naar de leeftijd kijken maar naar hoe hij is.
Ik kreeg mijn eerste vriend toen ik 17 was. Hij was 25. Hele lieve en respectvolle man. Nooit spijt van gehad. Dus drie jaar vind ik niks.
Geef haar je vertrouwen. Binnenkort is ze inderdaad 18 en officieel volwassen.
Klein puntje van zorg is dat je dochter zei dat ze hem eerst niet zo leuk vond. Wat voor soort 'niet zo leuk' was dat ? En is dat veranderd of hoopt ze dat via de date te veranderen? Niet zo leuk kan zijn saai, of onaantrekkelijk, maar ook opdringerig, onveilig, etc. Daar zou je, voorzichtig, nog naar kunnen vragen.
Ook is het inderdaad fijn om te weten wat ze gaan doen en waar. En misschien een eindtijd afspreken zoals geopperd is, maar dat is ook weer zo onromantisch.
Je moet haar de ruimte geven voor romantiek en daten maar ik begrijp dat het best spannend is. Het gaat ook echt niet allemaal goed, maar het is aan haar om dat te ontdekken. Tenzij ze er nu al geen goed gevoel bij heeft.
Ik begrijp je bezorgdheid want het is je dochter die begint volwassen te worden en dan hoop je maar dat ze geen domme onomkeerbare beslissingen neemt.
Maar als hij twintig is dan zit hij toch in dezelfde levensfase als je dochter. Jongens worden wat later volwassen dan meisjes.
Eerlijk gezegd dacht ik aan iemand die haar vader of opa had kunnen zijn toen ik de titel van je post las. 
Maar zelfs dan doe je er weinig tegen. Je kan haar proberen te beïnvloeden maar dan luistert ze misschien één dag en daarna, als je net denkt dat je rustig kan gaan slapen, besluit ze toch dat het om háár geluk gaat.
Ik vind 17 jaar eerlijk gezegd al helemaal geen leeftijd meer om je er überhaupt mee te bemoeien (tenzij het om een man van 37 zou gaan).
Mijn dochter was al bijna de deur uit voor haar studie op die leeftijd. Dus ik had al geen zicht meer op eventuele dates. En het leeftijdsverschil is peanuts. Mijn eerste vriendje was 17 en ik toen nog net geen 14.