De Sint in groep vijf
Ik ben er niet goed in. Het merendeel van groep vijf gelooft nog in de Sint, maar zeker de helft daarvan heeft veel te veel vragen. Ze zien de losse eindjes, de dingen die niet kloppen en willen weten hoe en wat maar ik kan het niet maken om de waarheid aan het licht te brengen natuurlijk.
Schoolbreed is gevraagd om het aan de leerkracht te melden als een kind in de onderbouw/middenbouw het geheim weet, zodat je weet wat je tegen sommige kinderen kunt zeggen en tegen andere juist niet. Maar niks gehoord dus op basis van die info geloven ze allemaal nog.
Het mysterie en het Sinterklaasjournaal veroorzaken veel onrust. Hoe goed is het voor kinderen dat we dit zo in stand willen houden?
Peiling
Tot welke leeftijd is het nog leuk om in Sint te geloven
Izza schreef op 26-11-2025 om 18:04:
Wat mij tegenstaat dat ouders volledig meegaan in een compleet fantasieverhaal terwijl kinderen echt wel weten dat het niet klopt. Bij een kleuter nog leuk. Maar bij een ouder kind ben je echt aan het liegen. Alles om die magie in stand te houden. Hoe kan een kind je daarna nog geloven? Je kunt ook prima eerder antwoord geven op vragen en nog net zo fijn een feest vieren.
Ik hoorde ook dat diverse mensen vanuit een religieus standpunt dit direct eerlijk vertellen. Bijvoorbeeld omdat je niet mag geloven in een ander soort heilige. Of omdat kinderen kunnen gaan twijfelen aan de enige echte God. En als Sinterklaas verzonnen is hoe zit het dan met religie (waar natuurlijk ook allerlei ongeloofwaardige verhalen in voorkomen).
In de wat meer conservatieve protestante kringen was/is dit heel gebruikelijk. Een heilige is katholiek dus dat dan kan sowieso niet. Maarja, die mensen hebben dan ook geen kerstboom bijvoorbeeld.
Wilgenkatje- schreef op 22-11-2025 om 21:01:
Ik ben Sint-ongelovig opgegroeid. En tegelijk vond ik het een geweldig leuk en fantastisch feest. Onze eigen kinderen heb ik niet nadrukkelijk 'laten geloven' in Sinterklaas, ik heb het nooit zo serieus ingestoken allemaal, het als een mooi spel gepresenteerd. Zal ze weleens vragen of ze er ooit echt in hebben geloofd.
In Sinterklaas geloven maakt het feest niet leuker. Maar het is in Nederland wel gebruikelijk je kind nadrukkelijk te laten geloven in dit verhaal. En dat kreeg extra gewicht sinds het Sinterklaasjournaal bestaat.
Ik (en siblings) ook. We hebben nooit in Sinterklaas geloofd en altijd de waarheid geweten.
Mijn moeder was daar principieel in, die wilde niet meedoen aan het massale liegen tegen kinderen, zoals ze dat zo heerlijk genuanceerd noemde.
Maar wij vierden wel Sinterklaas en het was en is nog steeds mijn favoriete feest in het jaar. Het nam voor mij niets weg van het plezier en van hoe leuk het was. Ik geloof ook niet dat wij ooit het 'geheim' verklapt hebben aan andere kinderen.
Pleegkind heeft min of meer geloofd tot hij een jaar of 7 was denk ik. Wij hebben hem nooit gezegd dat het echt was en alle vragen altijd beantwoord met de waarheid. Maar ook niet keihard gezegd dat het allemaal nep is, we hebben het hem zelf een beetje laten uitvinden. Vanaf 8 was er steeds meer twijfel, maar als het moment daar was werd het toch wel weer 'echt' voor hem. Ik denk dat hij pas vanaf 10 echt helemaal niet meer gelooft. Maar ook hij vindt het nog steeds heel leuk om te vieren en kijkt gezellig het Sinterklaasjournaal met ons.
Mijn moeder is overigens nu als oma helemaal omgedraaid en liegt heerlijk mee met de rest van het land 
We hebben daar altijd heel veel lol om met elkaar.
Ik vond zwarte piet gewoon doodeng dus had mijn moeder het mij ook al zo vroeg mogelijk verteld. Ik wilde mijn dochter nog in de waan houden, maar die was net zoals ik. Dus ben ook blij dat ik haar van de angst heb afgeholpen. Had ik om heel eerlijk te zijn veel eerder moeten doen.
Duufje schreef op 27-11-2025 om 09:32:
[..]
Ik (en siblings) ook. We hebben nooit in Sinterklaas geloofd en altijd de waarheid geweten.
Mijn moeder was daar principieel in, die wilde niet meedoen aan het massale liegen tegen kinderen, zoals ze dat zo heerlijk genuanceerd noemde.
Maar wij vierden wel Sinterklaas en het was en is nog steeds mijn favoriete feest in het jaar. Het nam voor mij niets weg van het plezier en van hoe leuk het was. Ik geloof ook niet dat wij ooit het 'geheim' verklapt hebben aan andere kinderen.Pleegkind heeft min of meer geloofd tot hij een jaar of 7 was denk ik. Wij hebben hem nooit gezegd dat het echt was en alle vragen altijd beantwoord met de waarheid. Maar ook niet keihard gezegd dat het allemaal nep is, we hebben het hem zelf een beetje laten uitvinden. Vanaf 8 was er steeds meer twijfel, maar als het moment daar was werd het toch wel weer 'echt' voor hem. Ik denk dat hij pas vanaf 10 echt helemaal niet meer gelooft. Maar ook hij vindt het nog steeds heel leuk om te vieren en kijkt gezellig het Sinterklaasjournaal met ons.
Mijn moeder is overigens nu als oma helemaal omgedraaid en liegt heerlijk mee met de rest van het land
Zo hebben wij het ook gedaan eigenlijk, zelfs altijd gezegd dat iets 'voor' Sinterklaas (in de zin van voor het Sinterklaasfeest) was en niet 'van' Sinterklaas. Helemaal niet gezegd waar de kadootjes vandaan kwamen, maar het Sinterklaaskadootjes genoemd. Ben je dan 100% eerlijk: nee. Je zou het vullen van schoenen en een zak voor de deur/op het dak, zonder te zeggen dat je dat zelf hebt gedaan ook kunnen zien als liegen natuurlijk. Maar met woorden hebben we de kinderen nooit wat voorgelogen, daar zijn wij altijd behoorlijk precies in geweest. Kinderen vullen zelf wel in wat ze graag willen zien of wat ze verwachten. De oudste hier was als kleuter van 5 een keer innig tevreden met een piepklein schoenkadootje en dacht dat was het dan. Had het hele concept van pakjesavond niet onthouden.
Onze kinderen kwamen helemaal niet met kritische vragen, op de ene keer na dan, dat de jongste van een klasgenootje ingefluisterd kreeg dat je ouders voor de kadootjes zorgen. Maarja, onze antwoorden hebben hem toen kennelijk niet van zijn geloof afgeholpen.
troelahoep schreef op 27-11-2025 om 11:16:
[..]
Zo hebben wij het ook gedaan eigenlijk, zelfs altijd gezegd dat iets 'voor' Sinterklaas (in de zin van voor het Sinterklaasfeest) was en niet 'van' Sinterklaas. Helemaal niet gezegd waar de kadootjes vandaan kwamen, maar het Sinterklaaskadootjes genoemd. Ben je dan 100% eerlijk: nee. Je zou het vullen van schoenen en een zak voor de deur/op het dak, zonder te zeggen dat je dat zelf hebt gedaan ook kunnen zien als liegen natuurlijk. Maar met woorden hebben we de kinderen nooit wat voorgelogen, daar zijn wij altijd behoorlijk precies in geweest. Kinderen vullen zelf wel in wat ze graag willen zien of wat ze verwachten. De oudste hier was als kleuter van 5 een keer innig tevreden met een piepklein schoenkadootje en dacht dat was het dan. Had het hele concept van pakjesavond niet onthouden.
Onze kinderen kwamen helemaal niet met kritische vragen, op de ene keer na dan, dat de jongste van een klasgenootje ingefluisterd kreeg dat je ouders voor de kadootjes zorgen. Maarja, onze antwoorden hebben hem toen kennelijk niet van zijn geloof afgeholpen.
Mijn dochter pakte alles uit en dacht toen dat ze moest kiezen wat ze wilde houden. Die kreeg ook nooit zoveel pakjes tegelijk.
Dymo schreef op 27-11-2025 om 11:29:
[..]
Mijn dochter pakte alles uit en dacht toen dat ze moest kiezen wat ze wilde houden. Die kreeg ook nooit zoveel pakjes tegelijk.
Agossie, dat is ook lief!
FruitMoeder schreef op 26-11-2025 om 10:32:
Dochter was doodsbang/nerveus voor Sinterklaas dus ik heb haar in maart dit jaar verteld dat die niet bestond. Ze is 7 trouwens. Ik was zelf al dat gedoe gewoon zat. En dit jaar is ze een stuk rustiger. Ik snap niet dat je zo krampachtig aan zoiets wil vasthouden. Mijn kind werd er niet leuker op.
Ik denk dat wij het ook gaan vertellen aan onze zesjarige deze periode. De spanning is zo hoog dat het echt niet leuk voor hem is. Alles is meteen huilen.
Laatst hoorde ik een argument om je kind nog een tijdje in de waan te laten, dat het voor jonge kinderen (zeg maar kleuters) een te grote verantwoordelijkheid is om een 'groot geheim' te dragen, en eventueel ook weer spanning met zich meebrengt. Hoe zien de ouders hier die hun kind al op jonge leeftijd hebben ingelicht, of ze helemaal nooit in Sinterklaas hebben laten geloven, dat eigenlijk?
troelahoep schreef op 03-12-2025 om 00:27:
Laatst hoorde ik een argument om je kind nog een tijdje in de waan te laten, dat het voor jonge kinderen (zeg maar kleuters) een te grote verantwoordelijkheid is om een 'groot geheim' te dragen, en eventueel ook weer spanning met zich meebrengt. Hoe zien de ouders hier die hun kind al op jonge leeftijd hebben ingelicht, of ze helemaal nooit in Sinterklaas hebben laten geloven, dat eigenlijk?
Mijn kind begreep het allemaal erg goed toen wij het op vijfjarige leeftijd vertelden. Het was een enorme opluchting. De spanning was er echt af. Kind kon niet meer slapen sinds er rommelpieten op school waren geweest. Het was op school veel te spannend gemaakt.
Op de school waar ik werk doen we dat allemaal niet. In mijn klas met een kind dat dat echt niet tegen kan, zeker niet. Ook niks op het bord geschreven wat collega's wel hadden gedaan.
troelahoep schreef op 03-12-2025 om 00:27:
Laatst hoorde ik een argument om je kind nog een tijdje in de waan te laten, dat het voor jonge kinderen (zeg maar kleuters) een te grote verantwoordelijkheid is om een 'groot geheim' te dragen, en eventueel ook weer spanning met zich meebrengt. Hoe zien de ouders hier die hun kind al op jonge leeftijd hebben ingelicht, of ze helemaal nooit in Sinterklaas hebben laten geloven, dat eigenlijk?
Ik vond het wel heel storend dat ouders wilden dat mijn zoon tegen hun kind zou liegen. Ik heb tegen hem gezegd dat hij niet hoefde te liegen. Heeft hij ook nooit gedaan voor zover ik weet.
Kleuters luisteren toch niet naar elkaar. Als Pietje zegt dat Sinterklaas niet bestaat terwijl Jantje er nog heilig in gelooft dan veranderd Jantje niet opeens van gedachte. Kinderen horen wat ze willen horen.
troelahoep schreef op 03-12-2025 om 00:27:
Laatst hoorde ik een argument om je kind nog een tijdje in de waan te laten, dat het voor jonge kinderen (zeg maar kleuters) een te grote verantwoordelijkheid is om een 'groot geheim' te dragen, en eventueel ook weer spanning met zich meebrengt. Hoe zien de ouders hier die hun kind al op jonge leeftijd hebben ingelicht, of ze helemaal nooit in Sinterklaas hebben laten geloven, dat eigenlijk?
Ik merk dat onze 8jarige het best lastig vindt om het geheim te houden voor zijn 2 jaar jongere broertje. Niet dat hij het wil vertellen maar het feit dat er toch een soort geheim in huis is.