Kat heeft baby gebeten
Hoi allemaal,
Wij hebben twee Maine Coon katers van 6 jaar oud. Ik had ze eerst zelf voordat mijn vriend/man bij mij kwam wonen en één van de twee katers (Spencer, van 11kg) had daar in het begin heel veel moeite mee. Hij krapte en beet mijn man en was heel erg jaloers. Inmiddels zijn het de beste vrienden en verruilt hij mijn schoot het liefste voor die van mijn man.
Met de komst van ons zoontje hadden de katten het in het begin heel erg moeilijk. Want minder aandacht voor hen. Maar de kleinste van de twee (Flynn) is echt super lief. Hij komt ons zoontje troosten als hij huilt en gaat vaak naast hem liggen. Ook mag ons zoontje hem “aaien” en als hij het beu is loopt hij gewoon weg. Spencer daarentegen is een ander verhaal. Die moet van kinderen sowieso niet veel hebben en verstopt zich altijd tot ze weg zijn. Als ik of anderen hem op zo’n moment zouden willen aaien bijt hij. Ik vraag alle visite dus om hem met rust te laten.
Ik zat gisteren op de bank en ons zoontje lag bij mij op schoot. Spencer wilde ook op schoot en kwam zelf tegen ons zoontje zijn benen aanliggen. Ons zoontje trappelde af en toe met zijn voeten maar Spencer deed niets. Tot 15 minuten laten mijn zoontje (ik denk te hard of op de verkeerde plek) trapte toen beet Spencer hem ineens in de voet. Hard genoeg dat er bloed was. Ik schrok me een ongeluk! Vorige week liep Spencer langs en wilde mijn zoontje Spencer vastpakken in zijn haren, ik kon hem gelukkig nog net tegenhouden maar ook toen hapte Spencer naar hem.
kunnen jullie mij aub helpen met wat ik nu moet doen? Ik hou heel veel van Spencer, maar ik hou nog meer van mijn zoontje en ik wil dat ze beide veilig zijn. Als mijn zoontje straks kan kruipen en de kat loopt langs weet ik niet of ik altijd snel genoeg ben om te voorkomen dat hij Spencer aanraakt….en die gedachte beangstigt mij.
Ingrid18 schreef op 04-03-2023 om 15:21:
[..]
Wat een onzin is dit zeg.
Wij hebben zelf een hond en ik vertrouw onze hond voor 99,9999% maar als hier iemand komt die zich onprettig voelt in het bijzijn van onze hond dan gaat onze hond zonder pardon op de gang en bij mooi weer lekker de tuin in.
Ik ga daar echt niet moeilijk over lopen doen en uiteindelijk zit ik zelf ook veel lekkerder.
Nou precies ik ben zo blij dat de tante van mijn zoon en mijn buurvrouw (beiden hondeneigenaren) met ons meedenken ivm de angst voor honden van mijn zoon. Die angst is overigens ontstaan door diverse indiceren met honden waarbij de eigenaren de beesten niet in de hand hadden en mijn zoon geen enkele plausibele aanleiding gaf. (rennen over een winkelplein, stilstaand wachten voor de lift (3x))
onze lieve hond uit mijn ouderlijk huis. Een onwijze kindervriend, en ineens uit het niets maakte hij een hapbeweging naar de buurjongen, die gewoon langs liep. Alle alarmsignalen gingen bij ons aan, en de volgende dag naar de dierenarts gegaan. Die constateerde een hersentumor, en we hebben hem om die reden direct laten inslapen.
Het is mij altijd bijgebleven, de meeste honden en katten laten van te voren signalen zien. Maar sommige dus ook niet, vanwege trauma, ziekte of tumoren.
precies! Opvoeden die hap! Dat kind is acht maanden, opvoeden kost tijd hè, zo'n baby tekent overigens ook echt geen muren vol hoor.
Hoe dan ook, het klinkt mij alsof Spencer zelf ook niet zo gelukkig is in deze gezinssituatie. Hebben wij ook eens gehad met één kat, kon gewoon slecht tegen drukte, ze verhuisde zelf naar een eindje verderop in de straat, bij een gezin met grote kinderen en zonder andere dieren. Was veel beter voor iedereen.
Index224 schreef op 04-03-2023 om 13:23:
[..]
Ik ken mijn hond. Ik weet wat ie wel en niet zal tolereren. Op basis daarvan zeg ik tegen de ouder wat kind wel en niet kan doen bij mijn hond.
“Dat doet ie anders nooit!”
Het is overigens jouw volste recht om te vinden dat jouw hond in zijn eigen huis boven een bezoekend kind staat. Zeg je dat ook tegen mensen? Want ik zou dan niet op bezoek komen. Hoe goed je een kind ook opvoedt, hoe goed je ook oplet, dingen gebeuren in een fractie van een seconde. Dan vind ik het prettiger als ik kan kiezen om mijn kind (en jouw hond) niet het risico te laten lopen dat er iets gebeurt. Want zelfs een geprovoceerd dier moet de eigenaar meestal laten inslapen als de hond een kind ernstig bijt.
Marie24 schreef op 04-03-2023 om 13:33:
Honden en katten zijn te verschillend en niet te vergelijken.
Wil wel even inhaken op de gevolgen van een kattenbeet. Ik ben in mijn leven meerdere keren gebeten en gekrabd door een kat die uit het niks aanviel tot bloedens toe. Die kat woont nu bij mijn ouders en heeft het daar naar zijn zin. Bijt ook niet meer naar mijn mening was het te druk bij mij thuis waardoor hij overprikkeld raakte. Vroeger ook wel eens een haal gehad van een kat. Ik heb nooit een abces of ontsteking gehad na een kattenbeet/krab en ken dat ook niet uit mijn omgeving. Bij het spelen krabt de kat soms ook perongeluk mijn vinger/hand/arm ipv het speeltje. Heb ik nou zo’n goed immuunsysteem?
Een hond daarintegen, eet soms poep etc. Lijkt me velen malen erger dan een kattenbeet?
Nee, je hebt gewoon geluk gehad. Bij de dieren ambulance hebben meerdere mensen aan en infuus gehangen omdat een kattenbeet toch niet voldoende schoon gemaakt was en alsnog ging ontsteken, een kattenbeet sluit ook heel snel weer en dan zit het vuil opgesloten. Een beet is anders dan een krab.
Er valt ook wel eens een glazenwasser van 20 m hoog in een boom zonder een schrammetje maar toch raad ik dat ook niet aan.
Prillewits schreef op 04-03-2023 om 16:41:
[..]
Nee, je hebt gewoon geluk gehad. Bij de dieren ambulance hebben meerdere mensen aan en infuus gehangen omdat een kattenbeet toch niet voldoende schoon gemaakt was en alsnog ging ontsteken, een kattenbeet sluit ook heel snel weer en dan zit het vuil opgesloten. Een beet is anders dan een krab.
Er valt ook wel eens een glazenwasser van 20 m hoog in een boom zonder een schrammetje maar toch raad ik dat ook niet aan.
Nou, dat lijkt me niet hoor.
Decembermamma schreef op 04-03-2023 om 15:54:
[..]
Nou precies ik ben zo blij dat de tante van mijn zoon en mijn buurvrouw (beiden hondeneigenaren) met ons meedenken ivm de angst voor honden van mijn zoon. Die angst is overigens ontstaan door diverse indiceren met honden waarbij de eigenaren de beesten niet in de hand hadden en mijn zoon geen enkele plausibele aanleiding gaf. (rennen over een winkelplein, stilstaand wachten voor de lift (3x))
Zo wordt mijn hond dus wel eens aangevallen door andere honden, dat komt dan ook uit het niets. Uiteraard zijn er kenners die precies uit kunnen leggen hoe mijn hond, aan de lijn, duidelijk zeer uitdagend gedrag vertoonde tegenover de hond die hij nog helemaal niet gezien had en dat die dus wel aan moest komen rennen over honderden meters om mijn hond te grijpen. En er zijn andere kenners die betogen dat je honden “het onderling uit moet laten vechten”, ik heb mijn voornemen om het nog eens een keer met zo iemand “onderling uit te vechten” nog niet in praktijk gebracht maar wie weet.
Eerlijk gezegd word ik een beetje moe van alle kenners hier die boeken hebben gelezen en alle signalen kunnen lezen en dan altijd haarfijn uitleggen wat anderen allemaal fout doen, maar wel overtuigd zijn dat je een kind van 8 maanden zo kan trainen dat het precies doet wat jij wil.
Prillewits schreef op 04-03-2023 om 16:41:
[..]
Nee, je hebt gewoon geluk gehad. Bij de dieren ambulance hebben meerdere mensen aan en infuus gehangen omdat een kattenbeet toch niet voldoende schoon gemaakt was en alsnog ging ontsteken, een kattenbeet sluit ook heel snel weer en dan zit het vuil opgesloten. Een beet is anders dan een krab.
Er valt ook wel eens een glazenwasser van 20 m hoog in een boom zonder een schrammetje maar toch raad ik dat ook niet aan.
Ik ken iemand die is overleden aan een kattenbeet, het was wel een zwerfkat in een of ander vakantieland maar toch.
Prillewits schreef op 04-03-2023 om 16:46:
[..]
Eerlijk gezegd word ik een beetje moe van alle kenners hier die boeken hebben gelezen en alle signalen kunnen lezen en dan altijd haarfijn uitleggen wat anderen allemaal fout doen, maar wel overtuigd zijn dat je een kind van 8 maanden zo kan trainen dat het precies doet wat jij wil.
Nou precies! Mijn buurvrouw heeft een kleine goedzak en met kleine stapjes leert mijn zoon deze goedzak accepteren en proberen we daarmee goede ervaringen met een hond te kweken, hoogtepunt was hem uitlaten van de week, wat in het begin spannend was maar aan het eind durfde hij de lijn onder zijn pootjes door te halen omdat hij daarin verstrikt was geraakt. Ik thuiskomst werd de hond iets te uit uitbundig uit enthousias.edus heeft de buurvrouw de hond even weggehaald.
Tante heeft 2 grote herders die helemaal gek op mij zijn wat resulteert in druk blaffen en tegen me opspringen, waarbij we beiden ze wel laag proberen te houden. Zoonlief is op zo'n moment doodsbang, en als wij op bezoek komen zitten de honden dus in de tuin en bij heel mooi weer zitten wij in de tuin. Ik ga dan wel even naar ze toe om ze te groeten en aandacht te geven en als ze na een poosje s gekalmeerd zijn en zoon is op zijn gemak laten we de deur open en kunnen ze rustig aan even binnenkomen en snuffelen, dit zijn momentjes van 1 of 2 minuten en dan is het over.
AlisonH schreef op 04-03-2023 om 16:24:
[..]
“Dat doet ie anders nooit!”
Het is overigens jouw volste recht om te vinden dat jouw hond in zijn eigen huis boven een bezoekend kind staat. Zeg je dat ook tegen mensen? Want ik zou dan niet op bezoek komen. Hoe goed je een kind ook opvoedt, hoe goed je ook oplet, dingen gebeuren in een fractie van een seconde. Dan vind ik het prettiger als ik kan kiezen om mijn kind (en jouw hond) niet het risico te laten lopen dat er iets gebeurt. Want zelfs een geprovoceerd dier moet de eigenaar meestal laten inslapen als de hond een kind ernstig bijt.
Dit dus. Mijn jongste dochter is toen ze 4 was gebeten door de kat van kennissen: kat lag in zijn mand, dochter stond op van de bank en liep richting de gang om naar het toilet te gaan. Ze keek niet eens naar de kat maar hij stoof uit zn mand en hing in haar been. Ja hij houdt niet van kinderen werd er gezegd; had dat van te voren gezegd, dan waren we thuis gebleven 
Zelf buiten aangevalen door een rotweiler; hond en baasje kwamen de hoek om en liepen achter mij, ik zag ze dus niet aankomen. Die hond trok zich los / baasje kon hem niet houden en hond springt tegen mijn rug en bijt in mijn nek. Verklaring van zijn baas; hond werd getriggerd door mijn haar/ staart. Ik had meerdere verwondingen en dat ik aangifte deed vonden ze maar kinderachtig, ben nog maanden lastig gevallen door die mensen maar de hond moesten ze in laten slapen. Ik snap best dat het voor hun moeilijk was omdat ze gehecht waren aan hun hond maar als het zo snel getriggerd is en je het niet aan de lijn kunt houden is het levensgevaarlijk.
Mijn kinderen leer ik absoluut hoe ze om moeten gaan met dieren maar dat zegt dus niet altijd wat.
Ik was van de week met mijn gezin in een dierentuin waar bezoekers ook hun hond mee mogen nemen. Erg druk in de dierentuin ivm de vakantie dus heel veel kinderen. Was er ook een hond die bijna een kind te pakken had ( wij stonden er vlakbij en zagen het gebeuren) " want kind zou te dichtbij zijn gekomen". Kind keek niet eens naar die hond maar goed. Als je hond zo slecht reageerd op kinderen en drukte dan is het ook niet zo verstandig om daar in die drukte te gaan lopen. Maar goed dat zullen we wel verkeerd zien. 
De kat van TO was al erg dominant en een baby begrijpt nog niet alles. Een ander huisje zoeken voor de kat is wellicht beter.
Ingrid18 schreef op 04-03-2023 om 14:54:
[..]
Nou ja moeder was er in dit geval al bij toen de baby werd gebeten dus voor mij zou het direct exit zijn.
Moeder wist al jaren dat het een dominante kat was, maar liet hem desalniettemin tegen de baby aanliggen en greep ook niet in toen baby met de voetjes tegen de kat aantrappelde.
En dan is alles in rep en roer omdat de kat een keer terugbijt terwijl dit te voorspellen was. Dat ligt niet aan de kat, dit was een vermijdbare situatie.
Tja, als je deze situaties al laat ontstaan (en dit is dus niet eens een pakje bij de deur aanpakken of even wegzijn voor de koffie, maar iets waar je met je neus bovenop zit en laat gebeuren) dan is het wachten op het volgende incident. Dus dan is het idd verstandiger om een nieuwe plek voor Spencer te zoeken, maar reken dat de kat niet aan.
En neem alsjeblieft alsjeblieft géén nieuwe kat die zogenaamd zachter is. Ook de zachtste kat kan gaan bijten als hij betrappeld wordt, en dan heb je weer een kat die afgedankt wordt.
AlisonH schreef op 04-03-2023 om 16:24:
[..]
“Dat doet ie anders nooit!”
Het is overigens jouw volste recht om te vinden dat jouw hond in zijn eigen huis boven een bezoekend kind staat. Zeg je dat ook tegen mensen? Want ik zou dan niet op bezoek komen. Hoe goed je een kind ook opvoedt, hoe goed je ook oplet, dingen gebeuren in een fractie van een seconde. Dan vind ik het prettiger als ik kan kiezen om mijn kind (en jouw hond) niet het risico te laten lopen dat er iets gebeurt. Want zelfs een geprovoceerd dier moet de eigenaar meestal laten inslapen als de hond een kind ernstig bijt.
Het is een golden retriever, die zijn sowieso vrij tolerant. Alleen heeft hij ook gewoon zijn grenzen. Hij wil niet aangehaald worden door een kind, prima, ik zorg ervoor dat dat gerespecteerd wordt. Ik zorg ervoor dat hij in zijn eigen huis veilig is. En tuurlijk zeg ik tegen vrienden met jonge kinderen dat die de hond met rust moeten laten. Nooit problemen mee gehad. Mijn vrienden respecteren gelukkig wel mijn regels in mijn huis. Kind krijgt gewoon wat anders om te doen en er is niets aan de hand. Hond hoeft niet op z'n hoede te zijn want hij weet dat hij in zijn eigen huis veilig is en dat wil ik zo houden. Iedereen blij. Maar als er iemand er moeilijk om zou doen heb ik inderdaad liever dat ze zonder kind komen. Want sorry maar ik ga mijn hond echt niet daarvoor opsluiten. Gelukkig in mijn eigen omgeving niet meegemaakt.
Ik hou ook mijn hond in de gaten he. Dus dingen in een fractie van een seconde gebeurd, is niet zo. Zoals eerder al is gezegd, een hond laat eerst stresssignalen zien. Als ik merk dat mijn hond stresssignalen zendt, dan grijp ik ook in. Een hond hapt als wanneer de signalen niet worden opgepakt en hij zo in het nauw gedreven wordt.
Prillewits schreef op 04-03-2023 om 16:46:
[..]
Zo wordt mijn hond dus wel eens aangevallen door andere honden, dat komt dan ook uit het niets. Uiteraard zijn er kenners die precies uit kunnen leggen hoe mijn hond, aan de lijn, duidelijk zeer uitdagend gedrag vertoonde tegenover de hond die hij nog helemaal niet gezien had en dat die dus wel aan moest komen rennen over honderden meters om mijn hond te grijpen. En er zijn andere kenners die betogen dat je honden “het onderling uit moet laten vechten”, ik heb mijn voornemen om het nog eens een keer met zo iemand “onderling uit te vechten” nog niet in praktijk gebracht maar wie weet.
Eerlijk gezegd word ik een beetje moe van alle kenners hier die boeken hebben gelezen en alle signalen kunnen lezen en dan altijd haarfijn uitleggen wat anderen allemaal fout doen, maar wel overtuigd zijn dat je een kind van 8 maanden zo kan trainen dat het precies doet wat jij wil.
Waar word je moe van dan, heb je je nooit ingelezen of iets en moet je dan "zuchten" dat andere mensen die moeite wel namen? Want? Omdat? Waarom?
Ik moet enorm zuchten van baasjes van honden die onverhoeds aanvallen en die dan het slachtoffer de schuld geven, daarvan staan hier weer genoeg voorbeelden genoemd. Te bizar en eigenlijk gun ik ze een flink pak slaag ofzo.
Elaine68 schreef op 04-03-2023 om 18:42:
Ik moet enorm zuchten van baasjes van honden die onverhoeds aanvallen en die dan het slachtoffer de schuld geven, daarvan staan hier weer genoeg voorbeelden genoemd. Te bizar en eigenlijk gun ik ze een flink pak slaag ofzo.
Oh mijn hond heeft nog nooit aangevallen. Tenminste, ik heb een vermoeden dat je mij bedoelt. Daarin hoor je als baasje je hond te beschermen. Als zoiets gebeurt in een thuissituatie is ook niet het kind de schuldige, maar de ouder.