Praat gezellig mee - over zwanger worden en zwanger zijn -
Lieve allemaal,
Ik leef graag en leef graag mee 
Dus vandaar mijn naam. Ik ben benieuwd naar de belevenissen van anderen op het gebied van zwanger worden, zwanger zijn en zwanger geweest zijn. Daarnaast ben ik zelf mama van drie kinderen en een vierde kindje zou bij ons ook heel welkom zijn.
Ik hoop dat je ook gezellig komt praten hier over zwanger worden, zwanger zijn en meer'.
Nog steeds bij vlagen wat kramp maar nog niet ongesteld en ook geen spotting. We gaan het zien. Ik verwachtte het sowieso pas ergens tussen za-di dus was wel verbaasd door de krampen.
Fijn dat de ctg thuis kon, en dat dat gelijk reden gaf voor een goed gesprek.
Vriend en ik zijn sinds begin dit jaar aan het proberen om zwanger te raken. Tot nog toe niets. Wat wel vreemd is, is dat ik sinds 4 maanden een heel onregelmatige cyclus heb. Van altijd standaard 29 dagen, nu 40 of 12 dagen tot de volgende menstruatie. Ik ga volgende week eens langs de huisarts, want het is iedere keer best een teleurstelling als de menstruatie uitblijft maar geen zwangerschap blijkt bij testen.
Mijn schoonzusje is wel zwanger, en dat is leuk van dichtbij mee te beleven
Welkom, Raymandy! En jammer dat het nog niet gelukt is. Gebruikte je hiervoor anticonceptie met hormonen? Want in dat geval kan het wel even duren voor je cyclus stabiliseert. En door spanning/stress kan je cyclus ook wisselen. Ik was bijvoorbeeld eens poepiezenuwachtig voor een belangrijke speech die ik moest geven, waardoor mijn cyclus die keer 12 dagen langer duurde dan de andere cycli. Door ovulatietesten te doen, ontdekte ik dat bij mij de periode tot aan de ovulatie wisselde, maar na de ovulatie had ik standaard 9 dagen tot de menstruatie inzette. Dat soort kennis is overigens wel fijn voor artsen, maar ik kan het me voorstellen als je niet meteen met ovulatietesten aan de slag wil. Je menstruatie bijhouden (old school in een agenda of juist in een app) is ook fijn, maar die voorspellingen van de vruchtbare dagen kunnen er wel naast zitten. Dat was bij mij dus het geval.
Hoe dan ook hoop ik dat het ook voor jou snel raak is
welkom raymandy.
Afrodite geeft al veel nuttige tips. Soms moet een cyclus na (hormonale) anticonceptie zich eerst even settelen.
De teleurstelling is ook herkenbaar daarom test ik vrij laat (1-3 dagen na nod). Richting een test bouw ik enorm veel hoop op en dan is het fijner om ongesteld te worden. Al zijn er genoeg vrouwen die juist wel vroeger testen zodat ze niet in onzekerheid zitten.
Dank jullie voor de tips! Ik heb de afgelopen jaren geen anticonceptie gebruikt en heb ook geen stressvolle periode achter de rug.
Ik hoop ook dat het binnenkort raak is.
Goed om het dan ook met de huisarts te bespreken. Ik duim met je mee. Zit je nu aan het begin van een cyclus of aan het eind?
Toen ik van mijn dochter zwanger werd heb ik een hele cyclus overgeslagen. Op dag 62 (mijn cyclus was toen 31 dagen) testte ik positief. Toen heb ik waarschijnlijk gewoon eenmalig een eisprong gemist. Tussendoor met de huisarts besproken en die adviseerde afwachten en regelmatig een early test doen (en het gezellig blijven maken). Bij 3 maanden geen menstruatie zouden we verder testen maar daar is het dus nooit van gekomen.
Masatu, wat een vervelende start van je verlof. Heb je inmiddels betere dagen achter de rug of blijft het tobben?
Afrodite, je bent er bijna. Hoe zit je erbij?
Yvaine, hopelijk ben je aan het genieten van je kleine meisje 
Neweve, hoe staat het ervoor? Je ongesteldheid zou zo ongeveer nu moeten komen toch? Of liever niet natuurlijk.
Marie, op onze eerste dochter hebben we anderhalf jaar moeten wachten. De onzekerheid is killing. 'er niet teveel mee bezig zijn' is ontzettend moeilijk als je iets graag wilt. 
Hoe is het met de rest?
Mijn verlof is ook in gegaan. Nu 35 weken zwanger. Het is heel fijn dat ik niet meer naar werk hoef. Maar met nog 2 kids thuis blijft het aanpoten. De uren dat ze op school zitten zijn wel echt zalig en dan probeer ik ook niet teveel te doen. De komende week wil ik de box opknappen en de kinderwagen schoonmaken die ik 2e hands heb gescoord. Prima klusjes, alles op zn gemak.
Hoe gaat het met jullie allemaal?
Afrodite hoe voel je je? Nu het zo duidelijk zo kortbij komt? Spannend? Heb je er zin in? Kijk je er tegenop? Hele dikke knuffel alvast
Hier gaat het op en neer. Ik ben zo moe. Merk ook gewoon dat ik heel weinig kan hebben.
Moet komende tijd best veel op pad voor werk en maak dan weer lange dagen (5 uur opstaan, dik 2 uur rijden, tegen 19 uur thuis). Ik twijfel of ik op het werk moet gaan aangeven dat ik dit fysiek maar vooral qua moeheid niet zo goed meer trek. Twijfel dan weer of ik me aanstel.. het hoort nou eenmaal ook bij m'n werk en ik heb er ook zin in. Maar heb geen zin om er vervolgens 3 dagen van bij te moeten komen. Wat zouden jullie doen?
Regendrup. schreef op 29-05-2023 om 17:53:
Hier gaat het op en neer. Ik ben zo moe. Merk ook gewoon dat ik heel weinig kan hebben.
Moet komende tijd best veel op pad voor werk en maak dan weer lange dagen (5 uur opstaan, dik 2 uur rijden, tegen 19 uur thuis). Ik twijfel of ik op het werk moet gaan aangeven dat ik dit fysiek maar vooral qua moeheid niet zo goed meer trek. Twijfel dan weer of ik me aanstel.. het hoort nou eenmaal ook bij m'n werk en ik heb er ook zin in. Maar heb geen zin om er vervolgens 3 dagen van bij te moeten komen. Wat zouden jullie doen?
Ik zou dit wel bespreekbaar maken. Ik heb dit in mijn zwangerschap ook een paar keer aan de hand gehad. Is het een optie een hotel te laten boeken zodat je niet zo vroeg hoeft op te staan? Of bijvoorbeeld de dag erna niks te plannen zodat je rustig thuis wat kan werken en als het niet gaat gewoon kan bijslapen. Op mijn werk was daar wel begrip voor.
Man zei net: nog minder dan 48 uur... Ben er wel heel blij mee. Nog weinig last van spanning, maar dat zal vast nog wel komen. Ik geloof dat ik vooral het inbrengen van de blaaskatheter spannend vind. Dat doen ze nog op de afdeling, dus niet als de ruggenprik erin zit. Ik weet niet hoe pijnlijk dat is. De ruggenprik is ook wel soort van spannend, maar eerst verdoven ze de huid en dan pas gaat de echte prik erin, dus dat zal ook wel goedkomen. Maar daarna... dat zien we dan wel. Ik heb er nog niet echt een beeld van. Of nouja, wel ingelezen enzo en ik weet wat er gaat gebeuren, maar ik laat dat gewoon over me heen komen.
Vandaag wel een klotemoment gehad. Eerst nog heel gezellig met man aangeklooid, gekke foto's gemaakt dat hij op de grond lag en ik erboven stond, waardoor je op de foto die huge buik ziet met mijn gezicht erboven. Daarna wilden we nog een paar foto's van ons samen met buik, en toevallig kwam mijn moeder nog even langs. Maar dat escaleerde even, ze is allerlei dingen aan het opdringen, vindt dat ik rekening moet houden met alles en iedereen. Toen ik zei dat het nu eens om mij ging en dat ik juist geen rekening met anderen houd, maar dat anderen maar eens rekening moesten houden met mij, was alles goedbedoeld en moest ik het maar van me af laten glijden. Euh wat? Categorie ongevraagd (en kwetsend!) advies. En uiteraard weer een "in mijn tijd...". Alsof ik daar wat aan heb. Dus veel tranen van mijn kant, baalde ik van, want dit was dus de laatste keer dat ik haar zie voor de geboorte. Weet zij niet, al zal ze het wel vermoeden. Maar dat hengelen naar de datum ook, ik word er schijtziek van. Ik deel die datum bewust niet, geen zin in al die (vast weer goedbedoelde) berichtjes/telefoontjes om succes te wensen en af te tellen. Laat ons gewoon in onze cocon. Maar nu bleek dus dat ze ook familie heeft ingelicht in welke week ik zit, dat er een geplande keizersnede aan zit te komen en dat dat in deze week zal plaatsvinden. Ik krijg dus nu allemaal berichtjes van familie.... Pfff en ik was al die tijd zo vaag mogelijk tegen de familie, omdat ik ook van hen niet van die succesappjes wilde. Tegen hen had ik gezegd dat ik half juni was uitgerekend, juist om dit te voorkomen. En bedankt, mam.
Dus ik zei al: hopelijk hou je straks wel rekening met onze wensen, opvoeddingetjes enzo. Want ik weet niet in hoeverre ik voor mezelf kan opkomen straks met vermoeidheid en pijn enzo...
Sorry, moest er blijkbaar even uit. Zullen de hormonen wel zijn 
@Regendrup: wat niet gaat, gaat niet. Ik moest ook lang bijkomen van een werkdag, dat was toen ook reden om langzamer op te bouwen. Ik zou als ik jou was zo goed mogelijk naar m'n lichaam luisteren. Of bespreken met je werk dat een hotelovernachting zoals Jillz voorstelt een optie is (als dat zo is), maar dat zou ik dan niet uit eigen zak willen betalen. Tenminste, ik vind niet dat ik extra zou moeten betalen (in de vorm van die hotelovernachting) omdat ik anders niet kan werken. Maar misschien ben ik daar te principieel in, of sta jij er anders in, kan ook.
Ging iets mis
Marielaveau schreef op 24-05-2023 om 22:17:
nou mijn afspraak staat voor volgende week, dacht nog dat het vals alarm was maar helaas gisterochtend brak het door.
was ook wel te verwachten was vreselijk prikkelbaar en alles iriteerde me
was er wel een beetje emo door maar gek genoeg ook een beetje opgelucht.
er staan binnenkort wat persoonlijke projecten op de planning en ik ga meer werken. dus zat al helemaal in de stress hoe ik dat allemaal moest gaan aanpakken...
ook merk ik in mijn omgeving dat ik steeds minder mijn verhaal kwijt kan,
laatst kwam er ook weer een aankondiging en ik was meteen van slag..., ik ben blij voor de persoon maar dacht ook meteen GVD.........
ik weet dat ik het er niet teveel mee bezig moet zijn maar heb geen idee hoe ik het los kan laten...
Wat rot dat je het gevoel hebt dat je in je omgeving het minder kwijt kan. Verdriet en blijdschap kan gewoon naast elkaar bestaan. Verdriet om wat jij niet hebt, maar blijdschap voor de ander. En net zo goed vanuit de andere partij blijdschap om hun zwangerschap en verdriet dat het bij jullie nog niet gegund is. Het ene hoeft het andere niet uit te sluiten. Ik hoop dat je je toch kunt uitspreken en dat je steun zult ontvangen.
@afrodite spannend dat het nu zo dichtbij komt. Hoop dat alles soepel verloopt en je een mooie kraamtijd krijgt.
@masatu hoop dat je inmiddels meer kunt genieten van je verlof.
@suus ik vind de plannen nog behoorlijk actief klinken. Vooral de box opknappen. Ik zit in dezelfde week, maar ben inmiddels niet meer zo lenig.
Ik moet deze week nog werken en dan start mijn verlof ook. Ik ben benieuwd hoelang het nog rustig blijft. Ik heb de nodige voortekenen en daarnaast een licht verhoogd risico op vroeg geboorte. Ik hoop dat het nog wel blijft zitten tot week 37 zodat ik thuis mag bevallen (nu 35). Vorige week voelde ik wel lichte paniek dat ik eigenlijk nog helemaal niks klaar had staan. Blijkbaar was dat voor mijn man voldoende reden om zijn schouders eronder te zetten en nu staat vrijwel alles klaar. Hij heeft zelfs alle baby kleding uitgezocht, gewassen en fris gevouwen in de kast gelegd. 