WLZ toestanden, tips en adviezen gevraagd
Zoon is 17, wordt in september 18. Gediagnosticeerd met autisme, IQ rond de 75 en zeer lage emotionele ontwikkeling. Is sinds 2 jaar steeds meer vastgelopen omdat hij, naar ons idee, traumatische ervaringen heeft opgedaan op school, pesten en buitensluiten. Dit stukje is nog steeds niet behandeld. Aanvraag hiervoor loopt eindelijk.
Nu heeft zoon, in een sneltreinvaart, na het onderzoek naar zijn emotionele ontwikkeling en zelfredzaamheid een WLZ toegekend gekregen.
Naast dat wij deze toekenning best heel confronterend vinden zijn we geschokt over de communicatie vanuit het zorgkantoor, door wie we meteen de volgende dag werden gebeld.
Zoon wordt nog begeleid vanuit de jeugdzorg (gemeente) en die zorg zou er meteen maar uit moeten want zorg vanuit de jeugdwet, dat mag niet meer. WLZ is bovenliggend.
Nu willen wij helemaal niet dat dit van het ene op het andere moment stopt. Zoon heeft met zijn huidige begeleider steeds meer een band opgebouwd dus dat kan echt nog niet zomaar stopgezet worden. Inkopen via een PGB, zoals vervolgens werd genoemd, is ook niet zomaar een optie, omdat de begeleider gewoon in loondienst is van een instantie.
Verder hebben we wel iets van ideeen waar we de WLZ voor willen inzetten. Geen idee of die traumabehandeling daar ook onder kan vallen trouwens, maar daarnaast willen we dus ook nog via een PGB een voormalig begeleider van zoon inzetten voor een coachingstraject. Dit moet allemaal nog van de grond komen, maar blijkbaar moet je bij het zorgkantoor je plan al in kannen en kruiken hebben, want ze waren verontwaardigd dat er bij de indicatie niet bij stond of het via ZIN of PGB moest worden. Er moest meteen een keuze worden gemaakt...
Waar wij dus dachten dat WLZ een hoop toestanden zou oplossen, levert het dus nu alleen maar gedoe op. Zijn er mensen met ervaringen met WLZ? Hebben jullie tips en adviezen? Want wij zien inmiddels door de bomen het bos niet meer. We hebben nog niet eens een idee hoe het in zijn werk gaat met een PGB.
Begeleider van zoon probeert gelukkig intussen wel aan alle kanten mee te helpen en orde te brengen in de chaos, maar hij is hier net zo onbekend mee als wij...
Tango schreef op 25-05-2022 om 23:04:
Zijn er hier ervaringen met bewindvoering en mentorschap? Is het ingewikkeld? Kost het veel tijd? En wat is handig? Het zelf doen of juist uitbesteden?
Mijn idee zou nu zijn zelf de bewindvoering, maar man ziet dat niet zitten, want het lijkt hem veel gedoe. En ik heb zijn huidige begeleider gevraagd voor mentorschap. Hij wil daar over nadenken. Bewindvoering wil hii ook niet doen want hij is niet handig met rekenen etc.
Best een gepuzzel dus. En dan nog die aanvraag.
En oja, kan gewoon machtigen ook? Voor het financiële stuk? Of is dat niet voldoende?
Ik vraag me af of de begeleider van je zoon deze taak op zich mag nemen. Laat ik het zo zeggen. Bij de organisatie waar ik werkte mocht je als medewerker van deze organisatie geen mentor zijn van cliënten. Het is ook een hele verantwoordelijkheid
Om je vraag te beantwoorden of je het zelf moet doen of moet gaan uitbesteden. Ik kan me voorstellen dat je het zelf in handen wil houden als ouder én omdat een externe bewindvoerder en mentor geld kost, maar als je snel in discussies beland over geld en/ of andere zaken dan kan het lastig zijn.
Ik heb laatst iemand horen zeggen. ' ik zou zo graag weer ouder zijn, ipv de boeman'.
Vroeger moest een mentor ook een fysiek persoon zijn. Dit is niet meer. Het mag ook een instelling/ bedrijf zijn. Alleen staat hier wel een financiële bijdrage tegenover
Loezzie schreef op 26-05-2022 om 11:26:
[..]
Ik vraag me af of de begeleider van je zoon deze taak op zich mag nemen. Laat ik het zo zeggen. Bij de organisatie waar ik werkte mocht je als medewerker van deze organisatie geen mentor zijn van cliënten. Het is ook een hele verantwoordelijkheid
Om je vraag te beantwoorden of je het zelf moet doen of moet gaan uitbesteden. Ik kan me voorstellen dat je het zelf in handen wil houden als ouder én omdat een externe bewindvoerder en mentor geld kost, maar als je snel in discussies beland over geld en/ of andere zaken dan kan het lastig zijn.
Ik heb laatst iemand horen zeggen. ' ik zou zo graag weer ouder zijn, ipv de boeman'.
Vroeger moest een mentor ook een fysiek persoon zijn. Dit is niet meer. Het mag ook een instelling/ bedrijf zijn. Alleen staat hier wel een financiële bijdrage tegenover
Moeten we allemaal uitzoeken hoor. Maar begeleider is nu gekoppeld vanuit de jeugdwet, dus die gaat er sowieso uit als zoon 18 wordt. Zou dan een soort ZZP constructie moeten worden vanuit PGB want we willen hem mogelijk ook voor andere zaken nog inzetten. Ik vond het al heel wat dat hij erover na wilde denken, want het leek hem ook ingewikkelde materie. Maar hij heeft dus echt een goede klik met zoon en wil hem volgens mij ook niet zomaar loslaten...Heel fijn.
Wat betreft medische beslissingen nemen vanaf je 16e, dat klopt inderdaad, dat dat mag. Maar we hebben zoon dat nooit zo expliciet laten weten omdat hij verstandelijk en emotioneel echt geen 16 is. Dat zou dan alleen maar meer strijd opleveren. Nu kwamen we er meestal wel samen uit, soms met wat externe hulp, van zijn begeleider bijvoorbeeld.
Ik zou het ook zelf in de hand willen houden, zeker de financien, want er wordt mij iets teveel gefraudeerd. Ik snap dat je opziet tegen het geregel en gedoe, maar het is hoe dan ook verstandig om je erin te verdiepen, ook als je het aan een ander overlaat. Zeker als het om geld gaat wil ik zelf snappen hoe het zit, wat er gebeurt.
Een mentor is misschien wel verstandig. Inderdaad omdat je weer ouder wilt kunnen zijn. Naast dat er commerciële bureaus zijn, bestaan die ook als vrijwilliger. Dat zij gesubsidieerde instanties, die behoorlijk professioneel werken. Ik ben zelf via zo’n stichting mentor. Google maar eens op mentorschap.nl, dat is de landelijke overkoepelende organisatie. Ze zitten door heel Nederland voor zover ik weet. Er wordt een uitgebeid intakegesprek gedaan met zowel de vrijwilliger als de client, en de coördinator maakt dan een match. En er is een proefperiode van 6 weken, dus je kunt ook nog een andere vragen als de eerste niet bevalt.
Je schrijft dat je wil dat je zoon ‘de juiste beslissingen’ neemt over zijn gezondheid. Wees je ervan bewust dat zijn beslissing niet altijd in jouw ogen de juiste zal zijn! Een goede mentor begeleid een client bij het zoveel mogelijk zelfstandig maken van keuzes. Los van ouders, los van medici en therapeuten. Jouw zoon kan denk ik prima zelf afwegingen maken, met input van jullie en zijn behandelaren en in samenspraak met zijn mentor. Maar daar kan dus wat anders uitkomen dan jullie als ouders wenselijk zouden vinden. Dat is niet anders dan met ‘normale’ kinderen die volwassen worden. Uiteindelijk beslissen ze zelf en niet jij. Maar je kunt dat dan misschien makkelijker loslaten dan wanneer je zelf mentor bent van je kind.
Tango schreef op 26-05-2022 om 10:32:
[..]
Zou dat kunnen? Man heeft namelijk al een boekhouder die zijn zakelijke financiën doet. Die zou dit er dus bij kunnen pakken denk ik. Maar volgens mij moet je dan van tevoren ook zelf al veel uitzoeken, op een rijtje zetten etc. Ik ben daar zelf dus ook echt niet handig in... Zouden ze hierin vanuit bijvoorbeeld MEE ook kunnen helpen?
Je mag de administratie zeker uitbesteden. Dat kan bijvoorbeeld hier: https://stichtingclientsupport.nl/
Maar als je man toch al een boekhouder heeft zou ik het gewoon daar onderbrengen.
Ik vind het nogal wat voor, een externe mentor voor bv medische zaken. Wat nou als die opeens heel anders over bepaalde zaken blijkt te denken dan jij en je man? (Denk maar aan als tegenstellingen die er de afgelopen periode over vaccinaties waren)
Tijgeroog schreef op 26-05-2022 om 18:48:
Ik vind het nogal wat voor, een externe mentor voor bv medische zaken. Wat nou als die opeens heel anders over bepaalde zaken blijkt te denken dan jij en je man? (Denk maar aan als tegenstellingen die er de afgelopen periode over vaccinaties waren)
Ja, of over medische handelingen zoals levensreddend handelen. Wel of geen chemo, bestraling, reanimatie etc.
Vrijwillige mentoren worden vaak aangesteld bij mensen die in hun omgeving niemand hebben die deze taak op zich kunnen nemen.
Vrijwillige mentoren zijn vaak wel meer betrokken dat mentoren van een bewindvoerinngskantoor (in het verleden moesten mentoren ook fysieke personen zijn, maar dat is veranderd).
Ik zou zelf eerder mentorschap op me nemen en financiële zaken uit besteden. Maar dit is natuurlijk heel persoonlijk..
Ik kwam er zelf pas op mijn 18e achter dat ik medisch gezien al op mijn 16e volwassen was. Had niemand mij verteld en ik denk dat mijn ouders dat ook niet wisten. Ik kwam ook amper ergens op dat gebied dus relevant was het niet.
Als jouw zoon niet volwassen is en de gevolgen van medische ingrepen of het gebrek daar aan niet kan overzien zou ik dat wel regelen en hem dan autonomie geven naar wat hij aankan. Zoals je dat eigenlijk bij alle kinderen stap voor stap doet.
En dat betekent niet dat er dan nooit meer strijd is.
ik kom net iets tegen over een webinar mbt zeggenschap.
https://www.sophi.online/webinars/gratis-webinar-zeggenschap-wie-beslist
Ik zou het mentorschap zeker zelf blijven doen, je wil niet dat een ander beslissingen neemt op dat vlak