Ervaring melding politie Veilig thuis tegen Ex.
zoals ik al eerder heb aangegeven hier, mijn ex is een verslaafde. Ik heb altijd al zorgen gehad als mijn kind van 7 bij hem was. Vaak heeft die dagen de zelfde kleding/ondergoed/sokken aan en mijn zoontje komt altijd van slag thuis. Hij wil echter nooit aangeven wat er aan de hand is, want "papa zegt dan da ik hem niet meer mag zien".
4 jaar geleden is er al een melding tegen hem gedaan bij veilig thuis.. ik wist van deze melding, zijn eigen zus had me ingelicht. Zelf heb ik de laatste maanden vaak aan gedacht ook een melding te doen, maar omdat andere op verschillende forums adviseerde dat niet te doen vanwege de slechte ervaringen heb ik dat maar even op de lange baan geschoven.
Echter... kreeg ik een brief op de mat van VT. Moest met spoed bellen, gedaan. Politie heeft melding gedaan.. hij had me zoon midden in de nacht alleen gelaten. Zoon is wakker geworden, heerft moord en brand geschreeuwd, buren hoorde dit en belde de politie.
Maandag krijg ik gesprek met wat ze willen doen.. ze verzekerde me dat IK me niet zorgen moest maken, meldingen zijn niet naar mij gericht. Maar ik wil nu dus ook wel mijn zorgen gaan delen met VT.
Heeft iemand advies? De do's and dont's?
Ik verbaas me niet meer. Ik heb ook hoop aan den lijve ondervonden.
zou het kunnen dat dit precies is wat je zoontje niet aan jou mag vertellen, dat hij door papa alleen wordt gelaten?
En nee( ik heb lang op de wachtlijst gestaan en bijna twee jaar vertrouwenscoach voor kind gehad) kind vertelt niet wat er allemaal scheelt bij papa. Alleen maar veel werk en gedoe voor een jong kind zelf. Uiteindelijk vertelt kind mij van alles. Maar ik ben geen professional dus mij geloven ze niet. Schiet je niet veel mee op. Met nachtjes slapen kon ik wel samen met de professional dit met kind bespreken. Gaf kind aan niet meer dan een nachtje dan luisterde de gezinsvoogd daar gewoon niet naar, deden ze twee nachtjes naar papa. Kind niet blij en ook zinloos.
Na jaren meedoen met dit circus is de gehele omgang stil komen te liggen. Dus heb een lange adem. Ik weet hoe dit voelt en heb er vaak genoeg nog last van, trauma’s voor jou en je kind.
'kind vertelt niet wat er allemaal scheelt bij papa. Alleen maar veel werk en gedoe voor een jong kind zelf.' Daarom ook: geen psycholoog inschakelen. Veel werk en gedoe voor een jong kind voor iets waarvan hij wellicht niet snapt wat het probleem is. Als blijkt dat hij ergens een probleem mee heeft, dan kun je altijd nog naar een therapeut stappen. Maar geen therapie voor iets waarvan jij denkt dat hij er last van moet hebben.
Ik herken de negatieve ervaringen met de jeugdzorginstellingen heel goed, maar mijn ervaring is toch dat, als je duidelijk communiceert, zoals de mail die ik beschreef, dat je dan uiteindelijk toch wel er doorheen kunt breken. Heel soms, niet altijd. Mocht het tot de rechter komen, dan hoop ik dat je een kinderrechter treft die snapt wat er allemaal mis is met dossiers van de raad (overgenomen van VT, gemixt in een computerprogramma met standaardformuleringen, niet gecontroleerd op waarheid, en verder ook geen oplossingen, behalve dan een OTS.
Tsjor
(Ot) @topic starter, zou het voor jou rustgevender zijn als je je zoontje een mobiel mee gaf, die hij mag gebruiken in gevallen waarin hij hulp nodig heeft? Een noodmobiel als slag om de arm, als contact blijft zoals VT dat voor ogen heeft.
Gesprekken met VT dienen altijd beheerst te verlopen zodat jij in ieder geval als stabiele ouder wordt gezien.
tsjor schreef op 18-07-2022 om 17:39:
'kind vertelt niet wat er allemaal scheelt bij papa. Alleen maar veel werk en gedoe voor een jong kind zelf.' Daarom ook: geen psycholoog inschakelen. Veel werk en gedoe voor een jong kind voor iets waarvan hij wellicht niet snapt wat het probleem is. Als blijkt dat hij ergens een probleem mee heeft, dan kun je altijd nog naar een therapeut stappen. Maar geen therapie voor iets waarvan jij denkt dat hij er last van moet hebben.
Ik herken de negatieve ervaringen met de jeugdzorginstellingen heel goed, maar mijn ervaring is toch dat, als je duidelijk communiceert, zoals de mail die ik beschreef, dat je dan uiteindelijk toch wel er doorheen kunt breken. Heel soms, niet altijd. Mocht het tot de rechter komen, dan hoop ik dat je een kinderrechter treft die snapt wat er allemaal mis is met dossiers van de raad (overgenomen van VT, gemixt in een computerprogramma met standaardformuleringen, niet gecontroleerd op waarheid, en verder ook geen oplossingen, behalve dan een OTS.
Tsjor
Ik wil niet perce dat mijn kind alleen naar de psycholoog gaat vanwege dit incident, plan laf eerlijk gezegd al op tafel. Mijn kind komt regelmatig verdrietig van zijn vader en zegt dan dingen zoals "ik wil niet over praten maar ik denk allemaal rare dingen in mijn hoofd". Hij kan letterlijk 2 dagen van slag zijn van een weekendje papa. MAAR gaat als nog wel weer graag. Zoveel grote emoties voor zo kleine jongen.
Zoals ik al aangaf, er spelen zoveel meer dingen waarschijnlijk waarvan ik niks weet. En waarbij het kind gedwongen wordt niks te delen want "dan mag die papa nooit meer zien".
Flanagan schreef op 18-07-2022 om 17:50:
(Ot) @topic starter, zou het voor jou rustgevender zijn als je je zoontje een mobiel mee gaf, die hij mag gebruiken in gevallen waarin hij hulp nodig heeft? Een noodmobiel als slag om de arm, als contact blijft zoals VT dat voor ogen heeft.
Gesprekken met VT dienen altijd beheerst te verlopen zodat jij in ieder geval als stabiele ouder wordt gezien.
Ja dat zou ik wel graag willen. Ik heb een gps horloge voor hem met een SOS knop als er iets is. Die gaat nooit mee naar papa, Maar zoiets zou ik ook wel willen. Of inderdaad een mobieltje
Mogelijk kun je je kind vertellen dat je leuke dingen en geheimpjes gerust voor jezelf mag houden. Maar dat je moeilijke dingen of vervelende geheimeb áltijd met je moeder mag delen. Daar is een moeder voor, dat zou je hem kunnen zeggen.
Dan hoef je hem daarna nog niet weg te houden bij z'n vader, maar kun je hem misschien wel helpen er beter mee om te gaan. En ook voor jou kind zal gelden: gedeelde smart is halve smart.
Mevrouwtje013 schreef op 18-07-2022 om 20:37:
[..]
Ja dat zou ik wel graag willen. Ik heb een gps horloge voor hem met een SOS knop als er iets is. Die gaat nooit mee naar papa, Maar zoiets zou ik ook wel willen. Of inderdaad een mobieltje
Ik zou dan een goedkoop mobieltje meegeven/in zn tas doen. Alles op stil zetten een aangeven dat hij je altijd kan bellen als hij dat wil.
De druk komt wel heel erg bij het kind zelf te liggen als je hem ergens naartoe moet brengen omdat zijn hoofdje niet op orde is. Tuurlijk lijkt dat een goed plan. Echter gaat het om een vertrouwensband die er moet zijn voor een kind zich daar wel vrij zal voelen om daar te vertellen wat van zijn ouders niet gemeld mag worden anders zie je ze niet weer.
Jij bent ook een ouder van dit kind en neem van mij aan, jij kent hem het beste. Jij hebt die band al. Dus eerder dat jij handvaten kan inwinnen hoe hiermee te dealen. Soms duurt het lang maar het gaat niet sneller door een ander die kind ook nog niet kent. Kind krijgt eigenlijk eerder het idee dat er iets mis met hem is. Dat hij daarheen moet.
Wellicht is hem geruststellen met reacties zoals dat hij niets hoeft te zeggen maar lekker bij je mag komen knuffelen als hij rare dingen denkt als dat helpt. Vragen of hij dat fijn vindt. En dat het misschien wel helemaal geen rare dingen zijn maar juist dingen die iedereen wel eens denkt, dat het niet erg is om rare dingen te denken. En als hij dat vervelend vindt als hij dat heeft of je iets kan doen zodat het overgaat.
Het gaat erom dat hij een manier vindt om daar vandaan weer in fijne gedachten komt. En als dat in stilte is, is dat ook goed.
mijn kind vroeg vaak waarom vraag je dat? Ik wil het nu daar niet over hebben, zei die als de coach weer allerlei vragenvuren afging. Ik moest dan juist helpen om de vragen beantwoord te krijgen. Omdat ze ergens naartoe willen en hij wil gewoon verder. Ik zei ook als je dingen over mij wilt klagen mag dat bij (naam coach). Het was leuk als ze samen iets gingen doen maar het doel, ik … (naam
Kind) vertel hoe mijn week is geweest is gewoon nauwelijks eruit gekomen.
Pas dat het weekend te lang werd voor kind kwam vanzelf het hoge woord bij mij er deels uit. Het enige dat ik kon was hem geruststellen. Hij had het best leuk maar papa (kind nam iets terug omdat papa hem als leugenaar behandelde, terwijl was echt gebeurd maar papa zei klopt niet) maakte hem bang. Vertelde dat hij erom had gehuild. Ik zei ok, wat lastig maar heeft papa jou getroost toen je ervan moest huilen? Jawel. Nou papa weet het niet maar mama wel, dat het echt is gebeurd. En weet je wat belangrijkste is, zei ik? Als je zelf maar weet dat het wel waar is. Maar ik snap dat je je vervelend hebt gevoeld, dat is naar.
En ja die telefoon dat is wel een idee. Ik weet niet of de vader hem na logeren mee terug geeft. Je kunt hem in geheim meegeven maar ik weet niet of verstandig is dat je ook geheimen met kind gaat creëren. Kan ook zijn dat vader hem afpakt en hij alsnog geen alarm kan slaan. Denk dat kind best naar de buren gaan, als vader het toch weer overkomt. Dat je dat afspreekt.
Als je al iets van hulp voor je zoon in wil zetten zou ik eerder kijken naar iets als speltherapie. Dat is wat laagdrempeliger. Maar ik ben het eens met de mensen hier die het een te grote druk vinden voor zo'n klein kind. Natuurlijk wil je dit niet voor je kind, maar door therapie in te zetten maak je het denk ik nog groter en zwaarder dan het al is. Ik zou dan eerder voor mezelf hulp zoeken om te leren hoe ik zoon het beste kan steunen en helpen.
Telefoon zou ik ook niet doen, 7 vind ik echt te jong. Ik zou zoeken naar andere oplossingen, bijvoorbeeld die buren. En heb je contact met familie van je ex? Je schreef eerder over zijn zus, misschien kun je die inschakelen?
Wel echt een enorm lastige situatie waar je in zit, sterkte.
Speltherapie is wel een goede. Ik denk ook niet dat je moet benoemen naar het kind dat hij hulp nodig heeft omdat hij zijn vader niet trekt.
Mijn dochter ging voor een vol hoofd, teveel emoties waar ze boos van werd. Aangevlogen door de juf omdat ze hoogbegaafd is waarschijnlijk. Ze vind een vertrouwenspersoon heerlijk, leert meer over haar emoties en, (heel toevallig
leert ze ook wat ze tegen haar vader kan zeggen en hoe ze op hem kan reageren.
Het zoontje van TO zou ook kunnen gaan voor zijn gevoeligheid/ overprikkeling/ omgaan met emoties en wie weet werkt het wel dieper door.
Met die instelling heb je ook meer kans dat vader toestemming geeft.
Zo triest om dit te lezen. het kind moet worden beschermd.
Wat zou er kunnen gebeuren als moeder haar kind thuis houdt en haar ex een mail stuurt met de reden en dat als hij zijn kind wil zien bij haar thuis mag komen?
Wat is juridisch gezien de kracht van VeiligThuis?
Kataravrouw schreef op 21-07-2022 om 08:01:
Zo triest om dit te lezen. het kind moet worden beschermd.
Wat zou er kunnen gebeuren als moeder haar kind thuis houdt en haar ex een mail stuurt met de reden en dat als hij zijn kind wil zien bij haar thuis mag komen?
Wat is juridisch gezien de kracht van VeiligThuis?
Die kunnen de boel overdoen aan de rvk en dan ben je nog verder van huis.
Battle-Royale schreef op 21-07-2022 om 08:08:
[..]
Die kunnen de boel overdoen aan de rvk en dan ben je nog verder van huis.
Oke, maar er zal toch geen rechter ter wereld zijn die denkt dat het bij vader een fijne situatie is voor het kind?
Kan TO niet beter een advocaat nemen? Per slot van rekening gaat dit al jaren zo zegt ze en dat lijkt me zo schadelijk voor haar kind.
Een Velig Thuis die zwicht voor uitspraken als, ik zal het nooit meer doen, komt op mij amateuristisch over en niet serieus te nemen. Die zijn er duidelijk niet voor het kind.
Een kind dat s nachts alleen wordt gelaten door vader, dat moet vreselijk beangstigend zijn voor het kind. Er is notabene een melding gedaan door de politie.....een advocaat weet hier wel raad mee denk ik zo.
Kataravrouw schreef op 21-07-2022 om 08:14:
[..]
Oke, maar er zal toch geen rechter ter wereld zijn die denkt dat het bij vader een fijne situatie is voor het kind?
Kan TO niet beter een advocaat nemen? Per slot van rekening gaat dit al jaren zo zegt ze en dat lijkt me zo schadelijk voor haar kind.
Een Velig Thuis die zwicht voor uitspraken als, ik zal het nooit meer doen, komt op mij amateuristisch over en niet serieus te nemen. Die zijn er duidelijk niet voor het kind.
Een kind dat s nachts alleen wordt gelaten door vader, dat moet vreselijk beangstigend zijn voor het kind. Er is notabene een melding gedaan door de politie.....een advocaat weet hier wel raad mee denk ik zo.
Vader zal wel gezegd hebben dat hij een noodgeval oid had, en uiteraard kan TO vragen aan de rechtbank of de omgangsregeling aangepast kan maar die is al vrij minimaal nu dus daar valt niet veel meer uit te halen, hangt er ook vanaf waaraan en hoe ernstig pa aan zn verslaving lijdt.
Kataravrouw schreef op 21-07-2022 om 08:14:
[..]
Oke, maar er zal toch geen rechter ter wereld zijn die denkt dat het bij vader een fijne situatie is voor het kind?
Kan TO niet beter een advocaat nemen? Per slot van rekening gaat dit al jaren zo zegt ze en dat lijkt me zo schadelijk voor haar kind.
Een Velig Thuis die zwicht voor uitspraken als, ik zal het nooit meer doen, komt op mij amateuristisch over en niet serieus te nemen. Die zijn er duidelijk niet voor het kind.
Een kind dat s nachts alleen wordt gelaten door vader, dat moet vreselijk beangstigend zijn voor het kind. Er is notabene een melding gedaan door de politie.....een advocaat weet hier wel raad mee denk ik zo.
Ik snap je redenatie en zo dacht ik ook, tot dat de harde werkelijkheid bleek dat dit gebied in Nederland toch wel heel scheef is. Als vader zijn zoon zal willen zien, dan heeft hij dat recht. Hij zal zijn verslaving niet toegeven en dan sta je met lege handen.
Jeugdzorg zegt dat ze niet naast vader kunnen gaan zitten. De rechter is bij voorbaat al klaar met het gedonder tussen ouders (vooral overbezorgde moeders die hun kind geen vader gunnen) en zit er niet op te wachten. Als er dan geen verdere bewijzen zijn sta je met lege handen, een razende ex, en jeugdzorg die het echt heel vervelend vond voor vader dat dit toch zo moet lopen met hem. Tuurlijk mag hij zijn kind nog zien.
Wanneer vader de omgangsregeling aan zijn laars gaat lappen, dan schijnt het anders te worden, maar dat begrijp ik niet uit het verhaal.
Het is ziek.... Maar de waarheid