Hoe voel/gedraag ik me volwassen en zelfverzekerd
Het is misschien een beetje een non-issue omdat het alleen gaat over morgen en overmorgen, maar misschien heb ik er iets aan voor de toekomst en heeft iemand goede tips of herkenning.
Ik moet morgen en overmorgen werken met een collega bij wie ik de eerste seconde al niet echt een fijn gevoel had. Ik ben daar pas begonnen en dan verwacht je dat iemand je wel aardig en behulpzaam helpt, maar bij haar krijg ik een soort streng schooljuffrouw gevoel en voel ik mezelf een soort onzeker kind.
In huiselijke kring bij mijn partner ben ik totaal niet op mijn mondje gevallen en zelfs snel een 'bitch'. Maar het lukt me nooit om dat een beetje mee te nemen naar mijn werk. Ik merk dat ik een soort please-gedrag vertoon en nooit van me af zal bijten. En dat vind ik niet prettig. Ik ben inmiddels bijna midden 30 en ik merk dat ik me bij dat soort types eigenlijk nog steeds een onzeker meisje voel.
Nu hoef ik haar niet per se te vriend te houden aangezien ze volgende week daar weggaat. Hoe kan ik me morgen nu het beste opstellen. Ze geeft me soms 'opdrachten' om iets te doen terwijl ik dan nog niet zo heel goed weet hoe of wat. Of ik kom om hulp vragen en ze laat duidelijk merken niet echt zin heeft om me op dat moment te helpen.
In plaats van een beetje subassertief te stamelen wil ik een volwassen vrouw zijn en me zo voelen. Niet alleen bij haar nu, maar wellicht ook in te toekomst bij anderen. Zoals ik al zei, ik ben juist best wel pittig, maar niet op de werkvloer of bij mensen die ik minder goed ken, daar zit toch een soort 'drempel' omdat ik bang ben totaal niet meer gemogen te worden als ik assertiever zou zijn.
Geen energie in steken voor die 2 dagen. Gewoon beleefd blijven. HErhaal de opdracht die ze je geeft en vraag of ze dit heeft bedoelt.
Zij is ermisschien gewoon helemaal klaar mee om daar te werken. Daar verander jij niets aan.
Voor de andere dagen kun je klein beginnen met aan te geven hoe jij ergens tegen aan kijkt.
Soms kan het al helpen om iets aan kleding te dragen wat een krachtigere uitstraling heeft, door de kleur, de stof of het model. Iets waar je je ook fijn in voelt.
Sta of zit rechtop, neem de ruimte die je nodig hebt.
Zal voor deze collega niet de moeite zijn, maar misschien voor later. Weet je waar het please gedrag vandaag komt? Waarom twijfel je aan jezelf, kennis, kunde, persoonlijkheid? Waarom zou iemand je niet mogen? Ik vind mensen die uitgesproken/assertiever zijn vaak juist leuker, dan weet je waar je aan toe bent.
Ik lees even mee, schiet zelf ook vaak in deze modus op mijn werk en heb daar nog maar weinig in weten te veranderen. Geen tips dus, maar wel herkenning.
Vertrouw op je ikigai, trek je lelijkste trui aan en ben humorloos.
Niet de strijd aan gaan, maar veren in haar reet steken. Dus wanneer zij jou een opdracht geeft zoiets zeggen als: ik heb het idee dat je daar zoveel meer over weet dan ik of ik zag jou dat doen en volgens mij ben je daar echt goed in...zou je mij daar straks wat uitleg over kunnen geven. Of ik kan nog wel wat van je leren op dat gebied, volgens mij ben je daar heel goed in, zouden wij het samen kunnen oppakken.
De -jij kan het zoveel beter dan ik - kan er ook toeleiden dat zij het zelf oppakt, om te laten zien hoe goed zij is.
Bitchen is namelijk geen volwassen gedrag en mensen met autoriteit worden graag gevleid.
ik zou kleren aan doen waar ik me sterker in voel.
En verder gewoon de opdrachten uitvoeren en haar bevragen op de inhoud van de opdrachten. Mocht dat niet werken zou ik vragen waarom ze weggaat, en daar het gesprek over houden. Dat kan misschien haar gedrag verklaren
Sommige mensen doen trouwens dit gedrag omdat ze zelf onzeker zijn.
Haar gedrag hoort bij haar, probeer je te focussen op je eigen koers.
Bij je post vraag ik me af waarom je je thuis als een “bitch” gedraagt, en waarom je denkt dat dat assertief gedrag is?
Madamecannibale schreef op 28-07-2022 om 10:14:
Bij je post vraag ik me af waarom je je thuis als een “bitch” gedraagt, en waarom je denkt dat dat assertief gedrag is?
Dat was alleen om aan te geven dat er nogal een kloof zit tussen hoe ik eigenlijk ben (kan zijn) en hoe ik op het werk ben.
Ik snap ook wel dat gaan bitchen niet de bedoeling is maar een stukje van die versie van mezelf zou ik willen meenemen naar mijn werk, in plaats van een onzeker onderdanig miepje zijn.
Tja zij zit haar tijd uit te zitten waarschijnlijk. Ik weet niet waarom ze weggaat, maar niet iedereen lukt het om dan veel zin en aandacht bij het werk te blijven. En als zij zo iemand is dan ben jij vooral een ongemak voor haar en dat gaat niet veranderen, want zij verliest er niks bij. Dus ik zou de dagen met haar gewoon aftellen en focussen op de andere collega's.
Er zit een groot verschil tussen pittig zijn, bitcherig zijn en volwassen, zelfverzekerd zijn.
Je geeft overigens zelf al antwoord op je vraag: als zij jou een opdracht geeft, terwijl je niet weet hoe of wat, dan is het zaak om kalm en rustig te zeggen: "Kun je dan ook even uitleggen hoe of wat?" Of: "Ik vind het niet fijn dat je mij die opdracht geeft, terwijl je niet uitlegt hoe of wat".
Als je haar hulp vraagt, maar zij wil even niet, kun je haar dat kort aangeven met: "Ik zou het op prijs stellen als je mij even daarmee helpt, anders kan ik niet verder".
Bitcherig zijn is juist heel on-volwassen
Abigail schreef op 28-07-2022 om 10:39:
[..]
Dat was alleen om aan te geven dat er nogal een kloof zit tussen hoe ik eigenlijk ben (kan zijn) en hoe ik op het werk ben.
Ik snap ook wel dat gaan bitchen niet de bedoeling is maar een stukje van die versie van mezelf zou ik willen meenemen naar mijn werk, in plaats van een onzeker onderdanig miepje zijn.
Dat snap ik, maar ik heb het idee dat je bitcherig en assertief als hetzelfde ziet. En dat jouw manier van assertief zijn is om kattig/bitcherig te zijn. Je kan beter eens kijken naar wat een professionele houding is, en hoe je op een normale manier aan kan geven dat je meer hulp nodig hebt.
Dit bedoel ik niet aanvallend overigens, maar ik heb het idee dat je thuis ook niet zo assertief en duidelijk bent als je denkt. Maar een manier hebt gevonden om anderen te bewegen om iets te doen, die misschien in een persoonlijke omgeving werkt (even los van of het een leuke manier is) maar waarvan je ook wel aanvoelt dat het zakelijk niet geaccepteerd is.
Viva-amber schreef op 28-07-2022 om 07:57:
Niet de strijd aan gaan, maar veren in haar reet steken. Dus wanneer zij jou een opdracht geeft zoiets zeggen als: ik heb het idee dat je daar zoveel meer over weet dan ik of ik zag jou dat doen en volgens mij ben je daar echt goed in...zou je mij daar straks wat uitleg over kunnen geven. Of ik kan nog wel wat van je leren op dat gebied, volgens mij ben je daar heel goed in, zouden wij het samen kunnen oppakken.
De -jij kan het zoveel beter dan ik - kan er ook toeleiden dat zij het zelf oppakt, om te laten zien hoe goed zij is.
Bitchen is namelijk geen volwassen gedrag en mensen met autoriteit worden graag gevleid.
Dit is een hele goeie tip.
Laat de bitch thuis, want in werksituaties is dat een verklede onzekerheid.
Wel; rustig blijven en doorvragen. Haar in jouw ogen minder eng maken. Zij is ook maar een mens die het waarschijnlijk helemaal gehad heeft. Anders zou ze niet weggaan. Door haar te zien als wat ze is (een collega die meer weet met een rot humeur), lukt het je misschien om het minder persoonlijk te maken- ze z.it wellicht iedereen af.
Benader haar daarom zoals je zelf ook benaderd wil worden; open en vragend. Goh- ik begrijp niet zo goed wat je daarmee bedoelt terwijl het voor jou vast gesneden koek is. Wanneer heb je tijd om me dit uit te leggen?
En dat consequent. ‘Voor jou klinkt dit met jouw ervaring ongetwijfeld heel vanzelfsprekend, heb je nog even tijd om voor je vertrekt het voor mij ook zo uit te leggen?’.
Even update:
Collega bleek gewoon aardig. Ik ben soms te overgevoelig en onzeker rondom mensen.