Minnaar/Minnares deel 43
Al 42 delen lang schreven we over het wel en wee om en rond onze minnaars en/of minnaarrelaties in het algemeen. De voorgaande 42 delen sterven helaas een vroege dood met het verdwijnen van het Viva forum. Met de komst van Viafora mag een topic als dit natuurlijk niet ontbreken! 
Vliegt jouw hart vrij rond, vangbaar met een netje voor elke jager met stoute ogen of ben je een stoere krijg(st)er met pantser en harnas? Moeten de mannen/vrouwen hún hart beschermen omdat jij voor de lust gaat en niet voor de liefde?
Met andere woorden.....
Kun jij een minnaar/minnares hebben zonder verliefd te worden? Blijf jij met het grootste gemak in de verlust fase hangen of verleg jij constant je grenzen?
Of je status nu een open relatie, huwelijk of single bestaan betreft, het hebben van een minnaarrelatie is meestal een lastig onderwerp om te bespreken met je omgeving, terwijl het (vaak) een rollercoaster aan gevoelens en emoties met zich meebrengt. Met dit topic hopen we een ‘veilige’ plek te creëeren voor deze emoties. Elkaar een spiegel voorhouden, prima, maar behandel elkaar vooral met respect!
Dit topic is voornamelijk bedoeld voor gelijkgestemden, al staan we natuurlijk ook een beetje open voor andere meningen.
Offtopic: Vind je het alleen maar leuk om je ongezouten ongenoegen over vreemdgaan hier te komen verkondigen, open dan vooral je eigen topic! Dit geldt tevens voor ongevraagde/ongewenste psychologische adviezen.
Het is fijn als je een avatar uploadt, zo blijven we kleurrijk en is het makkelijker om de verhalen bij de naam te plaatsen.
Probeer zo weinig mogelijk te QUOTEN, door het precaire onderwerp wensen sommige schrijf(st)ers hun postings later aan te passen. Bedankt!
Toch gevonden!!
Fly, zit je er klaar voor? Ruim Een jaar geleden geschreven en nog steeds vind ik het een waarheid als een koe (mooooeh) van mezelf.
Niet quoten alsjeblieft!
Een buitenechtelijke affaire, verliefdheid of zoolmeet begint vaak met het gevoel dat dit zoooooooo bijzonder en uniek is en dat je zoiets nog nooit eerder gevoeld hebt. En dat komt echt door die speciale nieuwe, andere persoon in je leven.
Denk je...
Maar ik denk dat het vaak eenvoudiger is dan dat. Je herontdekt een kant van jezelf die misschien wat weggemoffeld had, die misschien is ondergesneeuwd in de relatie die je had. Je komt iemand tegen die dat weer aanwakkert bij je en voor je het weet, heb je dat hele gevoel “opgehangen” aan die ander. En word je verslaafd en afhankelijk en ga je over alle grenzen heen. Daarom is stoppen ook zo moeilijk voor velen hier (including me...)
Eenmaal uit de achtbaan en een verbroken “affaire” is het inderdaad leeg. Weg geheime lover, weg speciale gevoel, weg zelfvertrouwen. Zeker als je niet beseft dat dat wederzijdse begrip, verlangen en herkenbaarheid heus niet zo bijzonder en uniek was. Je werd simpelweg even aan een andere kant van jezelf herinnerd door iemand die op je pad kwam. Dat dat fijn was, betekent niet dat je er dan ook gelijk iets mee moest doen.
Een nieuwe plek, wat fijn! En ik zie ook al wat oud bekenden. Op viva was ik de afgelopen jaren alleen nog meelezer. Ga ik hier ook weer doen en misschien weer meeschrijven. Even uitzoeken hoe dit forum werkt.
Fly_ ik sluit mij ook bij de rest aan. De beginperiode is heerlijk. Iemand ziet je met een andere blik. Ik voelde me nieuwer, spannender, vrouwelijker. En het voelde alsof alles opeens open lag. Alsof ik opnieuw kon beginnen ofzo. Een heerlijk gevoel.
Nadat ik daadwerkelijk tot vreemdgaan was gekomen, kon ik mijzelf een tijd lang niet in de spiegel aankijken. Plezier, genot en spanning is het niet waard, het verdriet dat ik mijn partner aandeed... hoe laag ik over mezelf dacht. Ik weet hoe onweerstaanbaar die spanning met de ander voor me was, ik weet dat ik het heb laten sudderen, ik heb een jaar tot anderhalf jaar de spanning met hem opgedreven tot een point of no return. En toen had ik het echt niet meer in de hand. Dus zolang jij daar nog niet bent, zou ik je ook willen adviseren: neem afstand van hem. Geen dikke maatjes meer zijn, er is teveel seksuele spanning, jullie kunnen niet gewoon vrienden zijn. Laat de doos van Pandora dicht. Succes ermee!!
Inderdaad, je kan niet gewoon vrienden meer zijn, Fly. Mijn ex zei dat ook tegen me, ik dacht dat ik dat wel zou kunnen scheiden. Nee, je blijft een soort verlangen en stiekem hoop op dat er een keer fysiek wat gebeurt houden. In de tussentijd drijf je nog wat verder van je huidige relatie af.
Ik begrijp je 'is dit alles' gevoel. Zou je dat nog wat concreter kunnen maken? Is het bepaalde aandacht die je mist? De post van BO herken ik, jij ook? De ander kan iets aanwakkeren wat je in jezelf hebt gemist. Wat is dat bij jou? Welke rol zou je graag (weer) bij jezelf terug willen zien? Heb je daar een beeld bij? Misschien gaan deze vragen te ver of diep maar het kan de moeite waard zijn om jezelf eens onder de loep te nemen.
zo herkenbaar fly! Wij zijn wel terug gegaan naar een soort van normaal. Maar nu ik hem weer zag, ben ik er wel weer mee geconfronteerd dat ik hem nog leuk vind. Ik wil zeker niet terug naar hoe het was maar ja, die gevoelens he
Wat een mooie post en zo goed verwoord ook bonnietob
Dinah, hoe is jullie verhaal afgelopen als ik vragen mag?
Mevrouwtjeooievaar schreef op 14-07-2021 om 09:22:
Dinah, hoe is jullie verhaal afgelopen als ik vragen mag?
Een happy end Maar het moment dat uitkwam dat ik vreemd was gegaan, was heftig... er ontploft gewoon een soort bom in je relatie. Het vreemdgaan was bij ons wel een symptoom van een relatie die niet meer werkte, we hebben daarna relatietherapie gevolgd, we hebben met elkaar leren praten. Eigenlijk hebben we er vanuit ons alles aan gedaan om ons huwelijk een nog zo eerlijk mogelijke kans te geen. We hebben beiden eerlijk alles op tafel gelegd. Maar we kwamen erachter dat we te ver uit elkaar gegroeid waren en we vonden dat we dan beiden te grote concessies moesten doen om elkaar in het midden te ontmoeten. We zijn als vrienden gescheiden. Zeker in het begin nog wel regelmatig contact gehouden, ik heb na een tijdje zijn nieuwe liefde ontmoet, maar inmiddels is het contact wel verwaterd. En dat is helemaal prima voor mij
En met de andere persoon heb ik nog af en toe vriendschappelijk contact, nadat ik hem eerst een paar keer heb afgewezen. We zitten namelijk wel in een soort van dezelfde kennisenkring en zien elkaar daardoor heel af en toe als we met z'n allen afspreken. Toen ik single was, wilde hij heel graag afmaken wat we waren gestart, maar het ging mij nooit om hem. Het ging mij om iets wat ik miste binnen mijn relatie (of mezelf). En dat miste ik natuurlijk niet meer toen de relatie uit was en ik weer lekker alleen was. Dus de aantrekkingskracht was vanuit mijn kant ook weg. Hij kan daar gelukkig wel goed mee omgaan, dus het is gewoon gezellig als we met de groep afspreken. En ook niet ongemakkelijk, maar ik zal nooit beste maatjes met hem worden 
Uiteindelijk ben ik op een hele goede plek beland en ik heb denk ik daardoor ook niet echt spijt van het vreemdgaan (ook om hoe mijn toenmalige partner en ik het hebben gebruikt als de trigger om voor het eerst echt open de confrontatie aan te gaan met onze slechte relatie), maar ik zie het wel zeker alsof ik met het vreemdgaan een hele grote, onnodige, omweg heb genomen.
Bedankt voor je uitgebreide reactie dinah. Heel leerzaam. Stof tot nadenken
wat een mooie open en eerlijke situaties worden hier gedeeld. Soms erg verdrietig, soms heel mooi, soms allebei.
Heel fijn dat dat ook op dit nieuwe forum lukt.
knuffel voor wie het nodig heeft♥️
Wat is dit toch een heel fijn topic! Dankjewel voor alle uitgebreide reacties over jullie beginperiode en jullie adviezen.
Ik merk dat mijn beoogde doel "de beladenheid van deze gedachten verminderen" heeft gewerkt, gewoonweg omdat ik hier in alle openheid mijn verhaal kon doen. Jullie hebben gelijk dat het in deze fase nog eenvoudig is om het helemaal af te kappen.
Jullie stellen treffende vragen die ik moeilijk vind op te beantwoorden. Ik ga er nog even verder over nadenken en zal er op terug komen indien het nog relevant is tot de kern van dit topic.
Beste Fly,
Ik ben de vrouw van een man die koos voor vreemdgaan met een eveneens getrouwde vrouw, na lang om elkaar heen draaien. Sexuele spanning tussen hen net als bij jou. Ging steeds verder en werd sex. Wat ik je wil meegeven is twee dingen:
1. je wil je partner niet kwijt. Besef goed dat het vrijwel altijd uitkomt. Je krijgt dikke ruzie en een zware tijd om het goed te maken (als dat nog kan). Of dat je man dumpt jou. Besef je dit? Hij kan beslissen om jou niet meer te willen als hij dit ontdekt. Mijn man besefte dit helemaal niet. Hij was vooral bezig met de sexuele aantrekkingskracht en uiteindelijk veel liegen om elkaar te kunnen zien. Het werkte verslavend. Ik lees in jouw topic alleen maar over jou zelf en jouw gevoelens. En wat de anderen hier ook al zeggen, het pad wordt steeds minder leuk. Sta ook eens stil bij de andere kant. Jouw partner. Hoe is het voor hem als hij hier ooit achter komt? En zijn vrouw? En vind jij jezelf dan nog leuk als je in de spiegel kijkt? Mijn man niet. Die vrouw ook niet overigens.
2 dat mijn man na het uitkomen pas besefte dat hij beter eerlijk had kunnen zijn. Ik had dat ook gewild. Als hij toen had gezegd luister ik vind een bepaalde vrouw erg aantrekkelijk en dat verwart mij want ik hou van jou. Wil je nooit kwijt. Maar heb zin in sex met haar. Dan hadden we in gesprek gegaan. Dan kunnen bespreken om een open relatie aan te gaan. Of dat een uitstapje misschien mocht. Of ruzie met goedmaaksex haha. Of ontdekken dat onze relatie een sex boost kon gebruiken 😀. Je wordt dan als partner(s) wakker geschud.
Ik zou zeggen doe het niet want het gaat niet alleen om jou. De soort van verliefde gevoelens gaan echt voorbij. Voor ons te laat, maar misschien kun jij er iets mee?
Anna Cara schreef op 14-07-2021 om 20:10:
2 dat mijn man na het uitkomen pas besefte dat hij beter eerlijk had kunnen zijn. Ik had dat ook gewild. Als hij toen had gezegd luister ik vind een bepaalde vrouw erg aantrekkelijk en dat verwart mij want ik hou van jou. Wil je nooit kwijt. Maar heb zin in sex met haar. Dan hadden we in gesprek gegaan. Dan kunnen bespreken om een open relatie aan te gaan. Of dat een uitstapje misschien mocht. Of ruzie met goedmaaksex haha. Of ontdekken dat onze relatie een sex boost kon gebruiken 😀. Je wordt dan als partner(s) wakker geschud.
Leuk om een bijdrage vanuit 'de andere kant' te lezen, bedankt Anna.
Toch vraag ik me af of gequote tekst daadwerkelijk zo is en of je er op dat moment ook zo naar gekeken zou hebben? Noem me achterdochtig, maar ik heb het in mijn omgeving aan den lijve ondervonden. Al vele malen dat 1 vd partners al diverse malen had laten doorschemeren niet tevreden te zijn, maar op dat moment geen gehoor kreeg bij de ander.
Ik bedoel, waren er bij jullie dan niet eerder alarmbellen?
Fly, fijn dat je je verhaal hebt kunnen doen... het is ook niet zo zwart of wit als het soms lijkt. Een minnaar kan heel intens zijn en is vaak een kwestie van hoge pieken en diepe dalen. En die pieken, oh die pieken...
Ik kan nu terugkijken en denken aan al die keren dat er alleen een bubbel was. Hij en ik en alles was gaaf en bijzonder en mooi en fantastisch.
En nu... nu val ik gelukzalig naast diezelfde man in slaap, zonder altijd spetterende seks. Zonder in het holst van de nacht er vandoor te gaan. Zonder elk gestolen moment optimaal te benutten want "wie weet wanneer de kans zich voordoet".
Nu rommelen we samen in de tuin, struikelen we over elkaars zooi. Nu kalmeert hij me als ik me nodeloos opwind vanwege mijn werk en praat ik hem moed in als hij iets moet doen wat hij spannend vindt. Nu erger ik me soms aan zijn volgeplande weken als ik eigenlijk tijd met hem door wil brengen en moet hij even schakelen tussen BO de godin en BO de moeder.
Vergeet niet dat het gevoel dat de collega je geeft ooit waarschijnlijk van je man kwam. En de sleur die je nu wellicht met je man voelt, ook bij de collega zou kunnen plaatsvinden.
Dat bedoel ik ook met mijn vorige post. De collega herinnert je waarschijnlijk aan een vergeten kant van jezelf. Je bent nooit 100% zeker van je zaak, maar als je niet zeker weet of dit beter is en duurzamer dan wat je had: begin er in godsnaam niet aan....
ik vond trouwens in mijn zoektocht naar mijn eerdere bericht nog een post over mijn ervaring met wat je te wachten staat als je besluit verder te willen met een minnaar. Mocht iemand interesse hebben 