Minnaar/Minnares deel 43

Ik vind minnaar en minnares ook naar, omdat wat minnaar en ik hebben zoveel meer is dan dat. Veel meer en dieper dan enkel neuken, al is het neuken wel echt hemels

Maar we zijn beiden bezet en door mijn mans ziek zijn weet hij er dus niet vanaf. Partner van minnaar weet ook van niets. Dus ja wij minnaren. Ook al vind ik dat dus een nare term, maar het is wel wat het is. En ja dat is fout. Maar we genieten er samen toch echt van. 

@Lot, ik doe het ook hartstikke “illegaal”en lap daarbij iedere wijze raad aan mijn laars.
We zijn beide verliefd en ik zou hem fulltime willen hebben maar hij wil zijn relatie niet opgeven. En omdat ik hem niet compleet kwijt wil neem ik genoegen met de kruimels (of eigenlijk met het chocolaatje, want volgens mij krijg ik niet de restjes maar neem ik het lekkerste maar veel te kleine stukje). Vroeger of later komt dat tot een verdrietig einde, daar ben ik mij zeer van bewust.
Grootste probleem is dat ik zijn vrouw ken, en ook een flink aantal van hun vrienden. Als het ooit uitkomt gaat dat gegeven echt een enorm drama geven.

ik zou willen dat ik hartstikke verliefd werd op iemand die wel beschikbaar is maar a. ik kom niemand tegen die ik leuk genoeg vind en b. mijn hart is al bezet. Weet niet of ik het aan nóg iemand kan verliezen…

Met term minnaren heb ik geen negatieve associatie. Bij minnaren denk ik aan het woord beminnen. Dus niet alleen neuken maar inderdaad ook de intimiteit eromheen.

Chocolaatjes klinken fijner dan kruimels. Destijds vond ik het ook chocolaatjes. Chocolaatjes, waarbij ik de doos ook weer dicht kan doen om verder te gaan met mijn leven. Op het moment dat ik verliefd ben, wil ik meer maar ik kan me voorstellen dat als je eenmaal verliefd bent de ander niet wil opgeven. 
Blauwe vrouw, belemmert B je A niet? Hoe kun je openstaan voor anderen als je verliefd bent? Hoe gaat het nu verder met je?

Irl ken ik trouwens iemand die al 10 jaar minnares is. Ze leidt een heel leuk leven maar hoopt ergens dat ze bij elkaar komen als de kinderen de deur uit zijn. Toch klinkt 10 jaar wel heel stabiel. 1x in de week zien ze elkaar.

Wow, 10 jaar 😱. Daar ben ik wel even stil van.

Het valt inderdaad niet mee, openstaan voor een ander terwijl ik verliefd ben. Die ander zal zich met hem moeten kunnen meten… en zolang we die intimiteit met elkaar delen gaat dat heel moeilijk worden. Dat bouw je niet zomaar 1 2 3 op. (nu ik erover nadenk: wij overbruggen inmiddels ook al een periode van ruim 7 jaar! Achtereenvolgens 4 maanden verliefd, 1 jaar moeizaam contact, 1 jaar vooral boos, 4 jaar geen contact, 2 jaar bevriend (en ik geleidelijk weer verliefd), en sinds 2 maanden weer minnaars. Zo krijgen we die 10 jaar ook wel vol…)

verder met mij? Ik ben moe. Het is zwaar, ik heb bijna een dagtaak aan begeleiding van mijn kinderen en dan ook nog werk. Geen wonder dat mijn hart schreeuwt om aandacht en troost. Om die aan mijzelf te geven heb ik nu een weekje vrij, helemaal alleen. Hemels!

Een minnaarrelatie kan natuurlijk prima voelen als een tweede relatie (en voor sommigen lijkt het eerder een eerste relatie, emotioneel dan) maar dat doet niks af aan de term an sich toch?  Zo heb ik een volwaardige relatie maar is hij nog steeds mijn minnaar, hij bemint me immers. Zo stelt hij zichzelf ook wel eens voor, als mijn vriend, mijn relatie, mijn minnaar en alles dat erbij hoort. 

Empara, ik ken ook iemand die al meer dan 10 jaar minnaart. Al meer dan 10 jaar weten haar man en zijn vrouw van niks, al 10 jaar lopen zij samen parallel met elkaar terwijl ze er beiden een heel leven naast hebben. Het één is volledig op de hoogte van het ander maar andersom is er totale onwetendheid. Ik vind dat een heel bijzonder gegeven, ik denk niet dat ik het zou kunnen. 

Zeker geen wonder dat je een uitlaatklep in troost en aandacht wil. Wat goed dat je een week vrij bent. En ook dat je helemaal alleen bent om wat ruimte in je hoofd te creëren. Ga je nog wat leuks doen of waar heb je behoefte aan (los van minnaar ?

Rooss4 schreef op 20-10-2021 om 20:22:

[..]

Is dat zo? Wat mooi zou het zijn als je juist dit idee los zou kunnen laten. Elk mens is mooi en uniek en heeft iets anders te bieden. 

Het is ook wel een mooie situatie… zoveel jaar terug dacht ik dat ik kon/moest kiezen tussen twee mannen die ik heel erg liefhad. En ook nu houd ik van ze allebei. Alleen is de ene dood en de andere getrouwd.
Het gekke is dat een eventueel nieuwe partner niet hoeft te concurreren met de ene onbereikbare geliefde, en (voor mijn gevoel dan) wel met de andere. Misschien omdat die niet zo heel onbereikbaar is - hij appt me, geeft me aandacht en is er af en toe voor me. Ik denk dat ik te bang ben om dat beetje kwijt te raken.

blauwevrouw schreef op 20-10-2021 om 20:37:

[..]

Ik denk dat ik te bang ben om dat beetje kwijt te raken.

Heel begrijpelijk. En dan komt er ook nog bij dat je gek op hem bent en hem waanzinnig lekker vindt want het is niet alleen die 2 armen natuurlijk.  Emotionele betrokkenheid maakt alles anders. 

Kersje is stilletjes op de fora inderdaad. Ze leeft nog wel! 

Vandaag een museum bezocht, dat doe ik echt veel te weinig. Was wel druk - herfstvakantie dus veel kinderen. Ik merk dat ik daar heel snel overprikkeld door raak. Misschien ga ik morgen nog een dagje naar de sauna, daar zal het een stuk stiller zijn.

sailship, ja ik heb gelukkig heel wat lieve mensen om mij heen staan. Al merk ik wel dat ik er inmiddels echt om moet vragen of ze iets van mij over kunnen nemen, na 2 jaar is het voor de meeste mensen 'business as usual', oftewel ze staan er gewoon niet bij stil dat de rouw bij ons nog in volle gang is - en in sommige opzichten eigenlijk nog moet beginnen.
Ik kan die andere kant van de medaille die jij benoemt ook voelen, wanneer ik ervoor kies om dat te doen. Meestal sluit ik mijn ogen daarvoor maar het is inderdaad een pijnlijk gegeven wat er intussen zo tussen ons is gegroeid waar zijn vrouw geen weet van heeft.

Zeg Kersje, heb je zin om daar iets over te schrijven, die andere ontwikkelingen? Ben vooral niet nieuwsgierig hoor, ahum.

De winter komt eraan. Wat meer thuis, wat meer tijd om na te denken. Kortom, genoeg ruimte voor een topic als deze.

Goed idee om naar de sauna te gaan Blauwevrouw. Het is overal ook weer een stuk drukker, meer prikkels en als je hoofd dan vol is, voelt dat nogal over prikkelig. Het gevoel dat Kersje omschrijft, voel ik ook bij je. Gun je zoveel moois voor je hart.