Seksualiteit Seksualiteit

Seksualiteit

Minnaar/Minnares deel 43


blauwevrouw schreef op 23-09-2021 om 17:46:

[..]

Het is ook niet iets wat de een aan de ander geeft, maar wat je beide aan elkaar geeft. Helpt het als je zelf wat meer inzet toont? Of valt dat ook dood?

Het is ook wel een bekend gegeven na 20+ jaar samen. Ik kreeg toen ook zin in aandacht van buiten... het ging pas beter tussen ons toen we echt veel meer samen gingen doen, juist op andere gebieden dan je normaal als stel doet. Voor ons was dat werk en sport, waardoor we elkaar in een andere rol konden zien uitblinken, elkaar konden verrassen, en weer echt waardering voor elkaar konden krijgen. Dat is alleen niet iedereen gegeven, maar het zou zo mooi zijn als je weer iets nieuws aan elkaar kon ontdekken.

Daar heb je helemaal gelijk in. Maar ik merk dat ik op een punt ben waarop ik denk: ik heb het 20 jaar gedaan.. Nu ben jij aan de beurt..

En wordt dan ook boos van het antwoord dat ik dan krijg, dat hij dat niet kan..

@mm82 dat snap ik want je voelt je compleet machteloos. Ik vind het niet eerlijk van je man dat hij je zo op die manier buiten spel zet. Het is zo'n makkelijk antwoord met zo'n grote impact. Het is gewoon eigenlijk niet willen veranderen en van jou verwachten dat je dat maar okee vindt wat het zeer zeker niet is. 

@Blauwevrouw 

MM82 schreef op 23-09-2021 om 17:51:

[..]

[..]..

En wordt dan ook boos van het antwoord dat ik dan krijg, dat hij dat niet kan..

Dat snap ik helemaal. Is ook wel lekker makkelijk van hem…

MM82 schreef op 23-09-2021 om 17:47:

[..]

Hij is alles wat mijn eigen man niet is. Hij verrast zijn vriendin met cadeautjes, uitjes, weekendjes weg.. Hij is attent, onthoud wat je tegen hem zegt en komt daar vervolgens zelf op terug.
Alles waar ik naar smacht in mijn eigen relatie.

oh dit is heel herkenbaar! En zeker ook het gevoel dat het zo oneerlijk is dat jouw man je dat niet kan of wil geven…

Was hij ooit wel attent?

Bonietob schreef op 23-09-2021 om 18:09:

[..]

oh dit is heel herkenbaar! En zeker ook het gevoel dat het zo oneerlijk is dat jouw man je dat niet kan of wil geven…

Was hij ooit wel attent?

Eigenlijk nooit echt geweest.. Dus misschien vraag ik ook wel teveel van hem.. Maar als dan dit op mijn pad komt.. 

Mijn hoofd schreeuwt inderdaad dat ik dit contact af moet kappen.. Maar het doet me zo goed om aandacht te krijgen.. En hij zit in hetzelfde schuitje thuis.. Wil zijn gezin niet opgeven, maar komt ook iets tekort in zijn relatie.. Dus lijkt zo onschuldig..

MM82 schreef op 23-09-2021 om 18:12:

[..]

Eigenlijk nooit echt geweest.. Dus misschien vraag ik ook wel teveel van hem.. 

Hij is niet veranderd. Jouw behoeften wel. Je vraagt iets van hem wat hij eenvoudigweg niet kan, niet iedereen is attent met reisjes en het onthouden van anekdotes. Waarom was het eerst voldoende voor je en nu niet meer?

Ik had ook heel erg behoefte aan een attente man, vol romantiek en passie. Wat dat was voor mij een teken van liefde en genegenheid.
Dat mijn - inmiddels ex-man zijn genegenheid toonde door een hele stabiele basis aan me te geven, zag ik op dat moment over het hoofd. Voor hem was het bieden van veiligheid en zekerheid zijn manier om liefde te tonen. Waar mijn manier inderdaad de kadootjes en spontane verrassingen waren.

Hoe laat hij wél zien dat hij van je houdt? Niet dat je er vervolgens genoegen mee moet nemen hoor, maar soms heeft dat wat andere inzichten. 

MM82 schreef op 23-09-2021 om 18:12:

[..]

Wil zijn gezin niet opgeven, maar komt ook iets tekort in zijn relatie.. Dus lijkt zo onschuldig..

Wat bedoel je precies met dat het dus zo onschuldig lijkt? 

Bonietob schreef op 23-09-2021 om 18:27:

[..]

Wat bedoel je precies met dat het dus zo onschuldig lijkt?

Omdat we allebei niet meer willen.. We gaan beide niet onze relatie verbreken..

(Of het is een excuus vior mezelf )

Rooss4 schreef op 23-09-2021 om 18:22:

[..]

Hij is niet veranderd. Jouw behoeften wel. Je vraagt iets van hem wat hij eenvoudigweg niet kan, niet iedereen is attent met reisjes en het onthouden van anekdotes. Waarom was het eerst voldoende voor je en nu niet meer?

Dat is dus iets wat ik me al afvroeg voordat dit contact weer in mijn leven kwam.. misschien omdat ik bij vrienden zie hoe het ook kan.. Ik weet het eigenlijk niet zo goed..

MM82 schreef op 23-09-2021 om 18:12:

[..]

Eigenlijk nooit echt geweest.. Dus misschien vraag ik ook wel teveel van hem.. Maar als dan dit op mijn pad komt..

Mijn hoofd schreeuwt inderdaad dat ik dit contact af moet kappen.. Maar het doet me zo goed om aandacht te krijgen.. En hij zit in hetzelfde schuitje thuis.. Wil zijn gezin niet opgeven, maar komt ook iets tekort in zijn relatie.. Dus lijkt zo onschuldig..

Maar wat is het kip en het ei? Alle negatieve punten van je partner liggen nu onder een vergrootglas juist omdat je een ander perspectief hebt. Vaak gebeurt dit onbewust om de weg vrij te maken om de stap te maken om vreemd te gaan. Je zoekt en vind een soort excuus voor jezelf. Dat wil niet zeggen dat deze pijnpunten er niet zijn maar ineens vergroot je het meer uit. 

Nou, dat bedoel ik ook met een ander inzicht. Hij deed het nooit, maar nu verwacht je het wel ineens van hem. Was die behoefte er al voordat je nieuwe vlam om de hoek kwam kijken, of merkte je juist door deze man op dat je daar naar smacht? 
Wat doet je eigen man wél waaruit zijn liefde blijkt? Wat is er wél leuk aan je eigen man? 

Wat me opvalt is dat je nu al weet dat je de relatie met je man niet wil verbreken. Dan kun je beter alle aandacht, tijd en energie stoppen in je eigen leven zonder de afleiding die zo vertroebelend werkt. Of zeg je dit alleen omdat dit de voorwaarde is van minnaar? 

MM82 schreef op 23-09-2021 om 18:35:

[..]

Omdat we allebei niet meer willen.. We gaan beide niet onze relatie verbreken..

(Of het is een excuus vior mezelf )

Je bedoelt dat jullie allebei niet méér willen dan wat er nu is? Emotioneel vreemdgaan, intieme gesprekken waar je partner geen weet van heeft? Gesprekken over “willen we samen verder” (je weet zijn mening, dus blijkbaar is die vraag ter sprake gekomen)
Dat is natuurlijk helemaal niet onschuldig, dat weet je zelf ook best wel 

Ik heb in jouw schoenen gestaan en dacht dat het allemaal wel meeviel, zolang het bij praten bleef. Dat viel natuurlijk helemaal niet mee en bleef uiteraard niet bij praten alleen. En alles aan je vlam is mooier, leuker, liever, spannender, beter, etc. Maar vergeet je eigen man hierin niet. Er is een reden dat je ooit voor hem gevallen bent en bij hem bent gebleven.


(en geloof me: ook die spannende, verrukkelijke, perfecte vlam is óók gewoon een mensch met zijn nukken, grillen en onvolkomenheden zodra de rozewolkenmist een beetje optrekt)

Reageer op dit bericht

Op dit topic is al langer dan 4 weken niet gereageerd, daarom is het reageerveld verborgen. Je kan ook een nieuw topic starten.