Minnaar/Minnares deel 43
Al 42 delen lang schreven we over het wel en wee om en rond onze minnaars en/of minnaarrelaties in het algemeen. De voorgaande 42 delen sterven helaas een vroege dood met het verdwijnen van het Viva forum. Met de komst van Viafora mag een topic als dit natuurlijk niet ontbreken! 
Vliegt jouw hart vrij rond, vangbaar met een netje voor elke jager met stoute ogen of ben je een stoere krijg(st)er met pantser en harnas? Moeten de mannen/vrouwen hún hart beschermen omdat jij voor de lust gaat en niet voor de liefde?
Met andere woorden.....
Kun jij een minnaar/minnares hebben zonder verliefd te worden? Blijf jij met het grootste gemak in de verlust fase hangen of verleg jij constant je grenzen?
Of je status nu een open relatie, huwelijk of single bestaan betreft, het hebben van een minnaarrelatie is meestal een lastig onderwerp om te bespreken met je omgeving, terwijl het (vaak) een rollercoaster aan gevoelens en emoties met zich meebrengt. Met dit topic hopen we een ‘veilige’ plek te creëeren voor deze emoties. Elkaar een spiegel voorhouden, prima, maar behandel elkaar vooral met respect!
Dit topic is voornamelijk bedoeld voor gelijkgestemden, al staan we natuurlijk ook een beetje open voor andere meningen.
Offtopic: Vind je het alleen maar leuk om je ongezouten ongenoegen over vreemdgaan hier te komen verkondigen, open dan vooral je eigen topic! Dit geldt tevens voor ongevraagde/ongewenste psychologische adviezen.
Het is fijn als je een avatar uploadt, zo blijven we kleurrijk en is het makkelijker om de verhalen bij de naam te plaatsen.
Probeer zo weinig mogelijk te QUOTEN, door het precaire onderwerp wensen sommige schrijf(st)ers hun postings later aan te passen. Bedankt!
ah so… ik zou ook direct afknappen op iemand die de eigen partner afkraakt. Zelf voor gekozen, denk ik dan.
BV jullie gingen beiden vreemd? wist je dat van elkaar dan?
Zwart maken van partner, tja dat vind ik niet sjiek. Ik herken het ook niet.
Ik bedenk me nu dat ik eigenlijk niet weet wat de beweegredenen zijn van minaar om vreemd te gaan. Het is voor hem de eerste keer en hij heeft geregeld last van zijn geweten.
unicorn: mijn man en ik zijn beide vreemdgegaan tijdens onze relatie. Hij verschillende keren, om verschillende redenen. De eerste twee keer heeft hij het opgebiecht nadat hij het had beëindigd. De derde, en laatste keer, kwam ik er zelf achter. Toen had hij geen affaires met vrouwen die hij via werk kende (zoals de eerste twee keer), maar seksdates via datingsites. Die laatste keer was aanleiding om eindelijk eens afspraken te maken over een open relatie. Daarna ging ik een affaire aan (met dezelfde vlam als nu), maar omdat ik verliefd op hem werd ging mijn man er niet mee akkoord. Die verliefdheid was voor mij reden om het toen stiekem voort te zetten, wat ik later heb bekend toen het weer voorbij was. Heeft ons een enorme knauw gegeven, inclusief de nasleep, maar ook dat hebben we uiteindelijk achter ons kunnen laten.
Lang verhaal, hoop dat je er wijs uit kunt. Onze relatie van ruim 20 jaar heeft nogal z'n turbulentie gekend en ook wel knipperlichtperiodes....
Het lijkt vlam deze keer makkelijker af te gaan dan jaren terug, qua schuldgevoel.
Jeetje Vlam, wat een verdriet zo in de relatie! Wauw. Gaat dit over de man die nu overleden is?
Je bedoelt mij, denk ik... ja, dat gaat over mijn overleden man. En toch hadden wij een goede relatie. Vooral omdat we iedere keer weer toch voor elkaar open bleven staan, nadat het even goed had geknald.
Oh ja, sorry. Komt door je ava en de naam van je minnaar. Schijnbaar hadden jullie beiden nogal incasseringsvermogen en genoeg liefde in je om de ander te vergeven. Hoe zou je een evt volgende relatie voor je zien, BV? Zou je in zijn voor een open relatie of gaat je voorkeur toch uit naar monogmaam of gastvrij oid? Of ben je daar nog helemaal niet mee bezig?
We hadden inderdaad incasseringsvermogen voor 10 en realiseerden ons steeds opnieuw dat we elkaar op heel veel vlakken beter en sterker maakten.
Ik weet nog niet wat voor relatie ik zou willen. Monogamie is voor mij geen must, in elk geval.
Ik weet niet zo goed wat een ‘gastvrije’ relatie is?
Maar sowieso denk ik dat een volgende relatie een heel ander karakter zal hebben dan de vorige. Als 50er met kinderen ga ik daar heel anders in dan als net meerderjarige. Ik hoef niet per se iemand om samen een leven mee op te bouwen of om mee oud te worden.
@Blauwevrouw,
Allereerst, ik bedoel het absoluut niet als een oordeel of aanval, maar ik begrijp eigenlijk steeds minder van je of van wat je wilt. Je komt op mij vooral stuurloos over, weet niet hoe ik het anders moet noemen 🤔☺️
Misschien omdat wat ik wil zo’n beetje per dag wijzigt? Ik ben aan het overleven en dromen tegelijk, dan krijg je dit.
Ik deel Kersje haar gevoel wel een beetje. Ik vind het ook lastig reageren op je, omdat het ook voelt alsof je tegen dovemansoren praat. 
Maar dat is misschien meer mijn interpretatie.
blauwevrouw schreef op 02-09-2021 om 19:22:
Misschien omdat wat ik wil zo’n beetje per dag wijzigt? Ik ben aan het overleven en dromen tegelijk, dan krijg je dit.
Hoezo ben je aan het overleven? Hoezo ben je aan het dromen? Je bent toch geen slachtoffer?
Anna Cara schreef op 02-09-2021 om 22:23:
[..]
Hoezo ben je aan het overleven? Hoezo ben je aan het dromen? Je bent toch geen slachtoffer?
Mijn man overleed 2 jaar geleden na een afschuwelijk ziekteproces. Ik ben geen slachtoffer maar gewoon in rouw.
Blauwevrouw, dat is natuurlijk ook prima en iedereen rouwt daarin op zijn eigen manier en in z'n eigen tijdsspanne. 
Maar je vraagt advies, maar doet vervolgens steeds iets anders en dan weer advies. Zo gaat het cirkeltje rond.
zo vaak vraag ik niet om advies?
Maar goed, het staat je vrij om niet te reageren op mijn posts. Ik weet ook wel dat ik op een road to nowhere zit, maar het is te fijn om ergens echt van te kunnen genieten.