Minnaar/Minnares deel 43
Al 42 delen lang schreven we over het wel en wee om en rond onze minnaars en/of minnaarrelaties in het algemeen. De voorgaande 42 delen sterven helaas een vroege dood met het verdwijnen van het Viva forum. Met de komst van Viafora mag een topic als dit natuurlijk niet ontbreken! 
Vliegt jouw hart vrij rond, vangbaar met een netje voor elke jager met stoute ogen of ben je een stoere krijg(st)er met pantser en harnas? Moeten de mannen/vrouwen hún hart beschermen omdat jij voor de lust gaat en niet voor de liefde?
Met andere woorden.....
Kun jij een minnaar/minnares hebben zonder verliefd te worden? Blijf jij met het grootste gemak in de verlust fase hangen of verleg jij constant je grenzen?
Of je status nu een open relatie, huwelijk of single bestaan betreft, het hebben van een minnaarrelatie is meestal een lastig onderwerp om te bespreken met je omgeving, terwijl het (vaak) een rollercoaster aan gevoelens en emoties met zich meebrengt. Met dit topic hopen we een ‘veilige’ plek te creëeren voor deze emoties. Elkaar een spiegel voorhouden, prima, maar behandel elkaar vooral met respect!
Dit topic is voornamelijk bedoeld voor gelijkgestemden, al staan we natuurlijk ook een beetje open voor andere meningen.
Offtopic: Vind je het alleen maar leuk om je ongezouten ongenoegen over vreemdgaan hier te komen verkondigen, open dan vooral je eigen topic! Dit geldt tevens voor ongevraagde/ongewenste psychologische adviezen.
Het is fijn als je een avatar uploadt, zo blijven we kleurrijk en is het makkelijker om de verhalen bij de naam te plaatsen.
Probeer zo weinig mogelijk te QUOTEN, door het precaire onderwerp wensen sommige schrijf(st)ers hun postings later aan te passen. Bedankt!
Present 
! Nieuwe nick...
Present. Vanzelfsprekend géén nieuw nick en al helemaal geen nieuwe ava, ik ben een traditionele muts en hou niet van veranderingen. En nu ga ik even lezen...
Nieuwe nick, oude bezet. Blij dat er moeite is genomen om dit hier te plaatsen,
bedankt.
Oude nick en oude ava. Vooral een meelezer, maar wie weet schrijf ik later ook mee.
Al een paar maanden een stille meelezer geweest. Fijn dat het weer kan! 👋
Dank Kersje en mooie aanvulling op de OP. Had hem toch gewoon deel 43 genoemd trouwens 
Hoi! Ik heb meegelezen, maar nooit zelf geschreven over mijn situatie. Ik dacht dat een 'relatie' met een gebonden man eindig was.. 
Na het talloze keren uit te hebben gemaakt lijkt het eerder oneindig, dus mijn hoop is gevestigd op het nieuwe forum! 
Wat leuk om hier weer bekende namen te zien!
Sailship, ik twijfelde er inderdaad over het deel 43 te noemen, maar ik ga een verzoekje doen de titel aan te passen 
En uiteraard ook welkom oud-meelezers en fijn dat jullie nu hier komen meeschrijven.
Ik meld me hier ook. Ooit heel lang geleden weleens meegeschreven. Nieuwe start nu op een nieuw forum. Ik zal later vandaag even mijn situatie omschrijven
Leuk ik ben ook van de partij! Al is de scheiding zo goed als rond en verwacht ik vandaag of morgen de getekende stukken van de rechtbank 
En is dit topic dan niet helemaal meer van toepassing. Maar pff er is iemand die ik echt leuk vind en of dit meer is dan... dat weet ik niet. Het is een sexuele aantrekkingskracht. Alleen het lef dat heb ik niet, zijn iets teveel risico's aan verbonden.
Zoals beloofd. Ik ben Poison, 36 jaar, moeder van twee kinderen van 10 en 8 jaar. Getrouwd al twaalf jaar. We hebben een prima huwelijk, blijven bij elkaar voor de kinderen. We hebben namelijk geen ruzies etc. Maar mijn man is chronisch ziek en dat heeft ervoor gezorgd dat we enorm uit elkaar gegroeid zijn en daar hebben verschillende therapieën niets aan kunnen veranderen. Maar zoals we nu wonen en leven vinden we beiden voor nu goed. Ooit hadden we de afspraak dat seksueel contact buiten ons huwelijk mocht, dit is echter niet meer bespreekbaar sinds hij ziek werd.
En ik ben dus al 5 jaar 'samen' met mijn minnaar (vind ik alleen een erg maar woord). In hem vind ik alles wat ik thuis niet vinden kan. Ware liefde, me kunnen ontspannen, loslaten, volledige overgave, bdsm, humor, lachen tot we huilen, huilen tot we lachen, begrip, warmte, een enorm diepe connectie. We zien elkaar erg weinig helaas, maar we wonen beiden aan andere kanten van het land, wat het enorm moeilijk maakt, maar soms ook is het juist wel makkelijk. We komen elkaar namelijk nooit zomaar ergens tegen. Ook hij woont nog bij zijn gezin.
Dat is even in het kort mijn situatie. Vragen zijn welkom
Hoi Poison! Ik vind jullie situatie interessant. Zoals ik het begrijp hebben jij en je man een soort verstandhouding, waarbij jullie ervoor hebben gekozen om voor de kinderen als maatjes samen te blijven leven.
Waarom is het voor hem niet meer bespreekbaar dat jij buiten de deur gaat zoeken wat je in jullie huwelijk niet kan vinden? Wat als je open kaart met je man zou spelen over je minnaar? En wat is de relatie tussen jou en je man? Is dat er bijvoorbeeld een van beste vrienden zijn? Of meer huisgenoten?
Hoi Dinah, ja klopt wel wat je zegt. We leven fijn samen zo, hebben geaccepteerd dat dit is hoe het is voor nu. We zijn enorm goede vrienden, houden echt nog wel van elkaar, maar seksueel is er helemaal geen aantrekkingskracht meer tussen ons. Door mijn mans psychische gezondheid is een gesprek en open zijn hierover op het moment helaas niet mogelijk. Dit is in overleg met zijn behandelaars niet verstandig bevonden voor nu. Terwijl we vroeger alles eerlijk en open delen konden. Wel is de hoop er dat dat in de toekomst wel weer kan die openheid.
Hi Poison,
Wat lastig dat je niet open kunt zijn vwb je relatie met minnaar. Wat maakt dat dit niet goed is vlgs zijn behandelaars, want waar ben jij dan in dit verhaal (en huwelijk)?
Jullie huwelijk draait toch niet enkel om zijn welbevinden? Ik snap dat openheid wellicht psychisch te 'zwaar' kan zijn voor hem, maar aan de andere kant kan ik ook begrijpen dat het verzwijgen heel zwaar voor jou is. Hoe ga jij hiermee om en wat zijn jouw gedachtes hierover?
Hooiii 
Voor de duidelijkheid: Ik ben BO, moeder en inmiddels happily-ever-after samen met mijn voormalig minnaar. Lees en leef vooral mee en post weinig, aangezien ik dat niet echt van toegevoegde waarde vind in het hele wel-en-nietus-minnaar-wee.