BDSM - Deel 1 (gesloten)

ach er waren meer redenen om hem af te wijzen. En van mij mag het dus ook best gelijkwaardig zijn, zolang het nog vanilla is. Ik ben dan namelijk soms ook best een dominant aanwezig persoon maar iemand die bijvoorbeeld zo verlegen is dat hij steeds wacht tot ik wat vraag, nope, dat wordt hem niet. Ik heb iemand nodig die aan mij gewaagd is, anders wals ik er overheen
Ik ben vaak in het begin wel verlegen, maar als ik me op mij gemak voel valt dat snel weg. En ik kan ook als ik verlegen ben, wel gewoon normaal een gesprek voeren.

Jullie hebben elkaar nog niet ontmoet begrijp ik? Dan zou ik sowieso altijd eerst even vanilla openbaar afspreken, gewoon om te kijken of het ook irl klikt en dan als het voor beide goed voelt overgaan tot meer. Dan is het namelijk makkelijker nee zeggen, als het toch niet klikt in het echt.

Haha nee snap ik. Iemand die alleen maar afwacht is niet prettig. Een beetje interesse uit jezelf tonen kan geen kwaad. Ja precies! Ik kan ook verlegen zijn of zenuwachtig in begin. Maar ik kan wel gewoon een gesprek gaande houden. Vooral als het goed voelt, is het ook zo weg. Ook wel omslag voor die ander dan, als je in de vanilla ontmoeting wel dominant kan zijn en daarna opeens onderdanig. 

Ja met laatste korte wandeling gemaakt en met komende is het sowieso in het openbaar. En die van volgende week heb ik idd nog niet ontmoet. We spreken in hotel af (niet ideaal..), dus dan zie je elkaar sowieso eerst in het openbaar, dus dat is opgelost. Al is het met deze wel heel duidelijk wat de grenzen zijn en wat we beide willen. Maarja ik weet alsnog niet hoe en wat, want hij zegt uiteraard niks en improviseert ook wel. 

Maar nu hoef ik hopelijk voorlopig ook niet meer te zoeken. Nu ben ik niet meer op zoek en geef direct aan dat ik niets zoek. Het geeft iig voor nu rust en dat is wel fijn na ongeveer 8 maanden😂

Je hebt trouwens ook van die bdsm testen he. Er is zo'n hele bekende van bdsm.org ofzo dacht ik. Als jullie hem op twee verschillende momenten gedaan heb, verschilt het dan heel erg? Ik heb het bijv. in december gedaan en laatst een keer en er was echt een duidelijke verandering gekomen in mijn uitslag. 

Hier ook even pas op de plaats. Er is afgelopen week wat heftigs gebeurd (niet BDSM) en daar moesten we het eerst over hebben gisteravond. Dat is SUPER goed gegaan, ik moet alles nog wat verwerken maar ik heb onderliggend ook het gevoel dat we samen een enorme hobbel hebben genomen. Nu vooral weer opbouwen en doorgaan met het leuk hebben.

Hoe gaat het met jou Lolly? Merk je iets van verbetering? Of mag ik dat hier niet vragen.

@Nomen Vervelend dat er wat heftigs is gebeurd, maar het lees alsof jullie daar sterker uit komen en dat klinkt wel heel positief

Jahoor je mag hier gerust naar mijn gezondheid vragen. Dat het onderwerp hier bdsm is, betekent niet dat we het enkel daar over mogen hebben. Je leert elkaar hier toch kennen en dan komen zij onderwerpen vanzelf langs.

Hier gaat het best okee. Extreem langzaam allemaal, maar heb wel het gevoel dat ik weer iets vooruit ben gegaan. Ga zelfs binnenkort beginnen 2x een half uur werken in de week. Klinkt als heel weinig, maar na bijna een jaar in de ziektewet is dat best een stap en ook een beetje eng. Maar ik heb er ook best wel zin in.

@Lolly, fijn dat dat hier ook mogelijk is.
En wat goed te horen dat je 2x 30 min gaat werken. Ik hoop ontzettend voor je dat het lukten snap goed dat het spannend is!!! (Ik ben jaren thuis geweest voor ik weer wat kon doen aan werk of studie).
En ja, ik geloof dat we hier sterker uit gekomen zijn. We hebben een ongelooflijk eerlijke communicatie en sparen elkaar niet, maar wel op een goede en lieve manier om vervolgens te kijken naar oplossingen die voor ons beide werken. Waarbij zij me ook gewoon gelijk kan geven als ik iets opmerk ipv (wat ik in het verleden gewend was) ik ben de gek, ik heb de issues dus het ligt per definitie aan mij. Dat is erg verfrissend en tegelijkertijd ook wel spannend.

Ik kan me voorstellen dat dat spannend is, zeker als je dat totaal niet gewend bent. Wel heel fijn dat je nu bij haar ontdekt dat het ook anders kan en dat je je ook veilig genoeg voelt om met haar op die manier te communiceren.

ik ga reintegreren in een zelfde soort functie, maar op een lager niveau en zo langzaam weer omhoog groeien naar mijn oude werk.

Een D/s maak je samen en daarin moeten je behoeftes matchen en niet de onderdanige enkel de behoeftes van de D volgen, terwijl het niet bij je past.

Dit is iets dat ik vaak mis zie ga bij beginners. Ze willen heel graag, dus volgen daardoor vooral de behoeftes van de ander. Of nog erger, de D maakt ze wijs dat wat hij zegt of zijn beleving is hoe bdsm is. Dus ze accepteren het, omdat ze denken dat het er bij hoort. 
Terwijl de onderdanige en diens wensen net zo belangrijk is en net als in een vanillasetting kun je ook op bdsm gebied niet met iedereen matchen.

cnc staat voor consensual non-consent en is voor mij de basis van mijn bdsm beleving.
Het betekent "je mag alles met me doen, ook als ik het niet wil". En daar kan dus alles onder vallen.

Eigenlijk geef je dus vooraf een vrijbrief. De meesten hebben wel nog enkele grenzen, maar niet veel, of werken soms met een stopwoord. Maar cnc werkt alleen als je dat stopwoord enkel in uiterste nood gebruikt omdat er anders iets heel erg mis gaat. Want bij cnc gaat het niet om wat jij wil, maar om wat de D wil en jij schikt je daar naar.

Vrijwel elke vorm van bdsm kan daar dus onder vallen, maar ook totaal niet. Rapeplay kan cnc zijn, maar hoeft ook niet. Net wat je vooraf afspreekt.

Ah dat is wel fijn dat je langzaam weer naar je oude functie kunt toe groeien. Wanneer start je ermee? 

Ik snap wel dat je daar snel de mist mee in gaat. Bij mezelf merkte ik ook dat ik in eerste contacten veel meer ja zei, ook al dacht ik eigenlijk ehm hmm liever niet. Nu heb ik ook met andere mensen gesproken waarmee het klikt. Dan kom je er achter hoe het ook kan. Plus je leert dan ook, hij is niet de enige op de wereld. Er is als vrouw sowieso wel genoeg keuze. Al moet ik wel zeggen met degene waarmee ik paar keer mee heb afgesproken, dat hij kijkt naar wat ik leuk vind en daarmee ook wel geluk heb. Met degene waarmee ik ga afspreken daarmee zit ik eigenlijk met alles wel op 1 lijn. In wat we willen en leuk vinden. 

Hmm dus bij cnc draait alles om wat de D wil. Als het voor jou kut is, dan is dat gewoon jammer voor jou. Het had al wel langer mn interesse, maar gisteren wat meer in verdiept. Alleen als je het rape play noemt, klinkt het gelijk zo eh heftig. Terwijl het mij meer gaat om echt alle controle op te geven, doen wat de ander zegt ook al is het niet leuk. Al weet ik dus niet hoe het is als het wel zover komt dat ik iets niet leuk vind en de ander het kan forceren. Want is het de bedoeling dat je daar expres naar toe gaat of dat hoeft niet? 

Niet dat het voor nu aan de orde is, aangezien je elkaar veel beter moet kennen hiervoor. Aangezien ik van het weekend hem pas voor het eerst zie, is het nog maar afwachten hoe het spelen is. De verwachtingen zijn hoog, maar het kan tegenvallen. Wel leuk, met hem ga ik ook weer een andere kant op dan ik nu ken. 

Maar uiteindelijk haal je dan ook iets uit het stomme/kutte. Het moet dan achteraf dan toch "leuk" zijn geweest op een bepaalde manier. Of nja voldoening geven. 

Oh ik dacht dat cnc dus rapeplay was. Dat lees je ongeveer alleen maar in combinatie met elkaar als je erop zoekt. Maar dat leek me dus niet logisch, aangezien niet zoveel mensen dat leuk zouden vinden. 

Dus je harde grenzen vervagen dan eigenlijk? Oke nu zullen er altijd wel een aantal blijven staan. Maar vaak hebben mensen wel meerdere harde grenzen, ook omdat ze die niet leuk vinden. Alleen als je met cnc speelt, wordt daar dus niet opgelet. Tenzij het bijv. paniek of echte schade oplevert? 

Vind je het dan erger omdat hij het doet met de reden dat hij weet dat je het stom en irritant vindt? Terwijl als je iets moet doen wat kut of moeilijk is het minder erg is omdat het dan niet bewust is? Wat zijn dan bijv. moeilijke dingen? 

Hij moet je daarvoor dus wel echt heel goed kennen, aangezien hij moet kunnen inschatten of het echt iets is wat niet kan of dat het dat je min of meer niet leuk vindt. 

Het stomme is, ik kan me nu dus heel lastig voorstellen in mijn hoofd hoe zoiets exact zal werken. Bijv. wat als ik wel weiger, hoe kan hij het dan toch doen. Zou hij je dan pijn moeten doen om het voor elkaar te krijgen etc etc. 

ScatteredStars schreef op 24-03-2022 om 10:56:

Maar uiteindelijk haal je dan ook iets uit het stomme/kutte. Het moet dan achteraf dan toch "leuk" zijn geweest op een bepaalde manier. Of nja voldoening geven.

Het geeft ook zeker voldoening. Voor mij zit het hem in het dienstbare. In mijn hoofd zou het ook niet kloppen als hij continu rekening met mij houdt.

ScatteredStars schreef op 24-03-2022 om 10:56:

Dus je harde grenzen vervagen dan eigenlijk? Oke nu zullen er altijd wel een aantal blijven staan. Maar vaak hebben mensen wel meerdere harde grenzen, ook omdat ze die niet leuk vinden. Alleen als je met cnc speelt, wordt daar dus niet opgelet. Tenzij het bijv. paniek of echte schade oplevert?

Harde grenzen zijn ook bij cnc altijd hard. Maar ik denk wel dat mensen die aan cnc doen niet zomaar iets een harde grens maken. Omdat iets een grens maken enkel omdat je het niet leuk vind, juist ingaat tegen dat gevoel dat je zoekt bij cnc. Daarbij gaat het namelijk om iets doen, ook als je het niet wil. Dus dat clasht dan met dat principe.

ScatteredStars schreef op 24-03-2022 om 10:56:

Vind je het dan erger omdat hij het doet met de reden dat hij weet dat je het stom en irritant vindt? Terwijl als je iets moet doen wat kut of moeilijk is het minder erg is omdat het dan niet bewust is? Wat zijn dan bijv. moeilijke dingen?

Mij laten lijden doet hij net zo goed voor zijn lol. Het verschil zit er voor mij in dat lijden mij meer voldoening geeft. Dat dat de dingen zijn waar ik achteraf aan terug denk als ik opgewonden ben.

Terwijl stommen en irritante dingen, gewoon stom en irritant zijn. Dat doe ik omdat het moet, soms met wat gemopper, en omdat ik hem dien. Maar zelf haal ik er vrij weinig uit. En dat kan simpelweg een ontzettend vervelend huishoudelijk klusje zijn, dat gewoon moet gebeuren, en soms iets dat hij gewoon leuk of grappig vind om mij te laten doen.

ScatteredStars schreef op 24-03-2022 om 10:56:

Hij moet je daarvoor dus wel echt heel goed kennen, aangezien hij moet kunnen inschatten of het echt iets is wat niet kan of dat het dat je min of meer niet leuk vindt.

Het stomme is, ik kan me nu dus heel lastig voorstellen in mijn hoofd hoe zoiets exact zal werken. Bijv. wat als ik wel weiger, hoe kan hij het dan toch doen. Zou hij je dan pijn moeten doen om het voor elkaar te krijgen etc etc.

Ik denk dat er weinig mensen zijn die mij ook zo goed kennen als hij en daarom kan dit ook zoals wij dat doen. Niet dat er nooit een verkeerde inschatting is gemaakt, maar zoals ik al eens schreef. Dan komt het weer aan op hoe daarmee om gegaan wordt.

Hij zal mij nooit pijn doen om te dwingen. Is ook niet nodig, want ik zal gehoorzamen dan. Soms gaat daar wel een flink mentaal gevecht met mijzelf aan vooraf. Ik ben nog nooit blijven weigeren, omdat de enkele keer dat hij niet naar mijn argumenten luisterde ik hem er mee vertrouwde. Zou ik wel blijven weigeren dan zou het spel waarschijnlijk stoppen op dat moment en een goed gesprek volgen als twee gelijken. Dat komt ook omdat hij weet dat ik dat nooit zomaar zou doen. Ik ben geen relsub. Ik verzet me niet. Ik geef mijn mening aan met argumenten en gehoorzaam altijd zijn laatste woord. Zou ik dat dus niet doen, dan is er dus meer nodig dan zijn besluit en eventuele argumenten en moeten we uitzoeken wat er precies scheef zit. Is er iets onbewust in mij dat op de rem gaat? Schat hij het verkeerd in?

Maar dat is dus hypothetisch, want het is nog nooit nodig geweest.

Harde grenzen zijn ook bij cnc altijd hard. Maar ik denk wel dat mensen die aan cnc doen niet zomaar iets een harde grens maken. Omdat iets een grens maken enkel omdat je het niet leuk vind, juist ingaat tegen dat gevoel dat je zoekt bij cnc. Daarbij gaat het namelijk om iets doen, ook als je het niet wil. Dus dat clasht dan met dat principe.

Hmm ja die gaan wel na of het echte harde grenzen zijn, of dat het dingen zijn die ze niet leuk vinden. Ene kant lijkt het me wel interessant om zo te spelen, al moet ik daar gewoon een vaste partner voor hebben die het wil en die me kent. Dus het is geen optie. Maar het lijkt me ook weer eng omdat ik mijn eigen reacties niet ken als het echt moet. 

Mij laten lijden doet hij net zo goed voor zijn lol. Het verschil zit er voor mij in dat lijden mij meer voldoening geeft. Dat dat de dingen zijn waar ik achteraf aan terug denk als ik opgewonden ben.

Terwijl stommen en irritante dingen, gewoon stom en irritant zijn. Dat doe ik omdat het moet, soms met wat gemopper, en omdat ik hem dien. Maar zelf haal ik er vrij weinig uit. En dat kan simpelweg een ontzettend vervelend huishoudelijk klusje zijn, dat gewoon moet gebeuren, en soms iets dat hij gewoon leuk of grappig vind om mij te laten doen.

Ah ja op die manier. Dat laatste lijkt me idd ook minder voldoening geven voor jezelf. 

Ik denk dat er weinig mensen zijn die mij ook zo goed kennen als hij en daarom kan dit ook zoals wij dat doen. Niet dat er nooit een verkeerde inschatting is gemaakt, maar zoals ik al eens schreef. Dan komt het weer aan op hoe daarmee om gegaan wordt.

Hij zal mij nooit pijn doen om te dwingen. Is ook niet nodig, want ik zal gehoorzamen dan. Soms gaat daar wel een flink mentaal gevecht met mijzelf aan vooraf. Ik ben nog nooit blijven weigeren, omdat de enkele keer dat hij niet naar mijn argumenten luisterde ik hem er mee vertrouwde. Zou ik wel blijven weigeren dan zou het spel waarschijnlijk stoppen op dat moment en een goed gesprek volgen als twee gelijken. Dat komt ook omdat hij weet dat ik dat nooit zomaar zou doen. Ik ben geen relsub. Ik verzet me niet. Ik geef mijn mening aan met argumenten en gehoorzaam altijd zijn laatste woord. Zou ik dat dus niet doen, dan is er dus meer nodig dan zijn besluit en eventuele argumenten en moeten we uitzoeken wat er precies scheef zit. Is er iets onbewust in mij dat op de rem gaat? Schat hij het verkeerd in?

Het lijkt me wel fijn dat hij je zo goed kent dat je ook die mogelijkheid hebt om zo te kunnen spelen. Maar ook dat je weet als je het echt niet wil er een gesprek volgt. Al vind ik het ook weer knap dat je hem er mee durft te vertrouwen en dan toch doet. 

____

Mijn date van het weekend kan niet doorgaan en we hebben hem verschoven. Wel jammer, 2e keer dat we hem verzetten. Ik weet dat het contact gewoon goed blijft, dus het maakt niet zo heel veel uit. 

Maar ik ben weer in impulsieve bui en je weet dat ik dan soms niet de meest verstandige keuzes maak. Ik twijfel of ik met een ander moet afspreken. Er zijn twee opties die ik kan vragen. Maar de ene zou nieuw zijn, al praten we al 1,5 jaar. Gisteren gesprek gehad en hij wil wel en laatst kwam ik er achter dat hij ook aan bdsm deed. Dus ik zou er wel zelf iets uithalen. Alleen hij zou de impulsieve keuze zijn. Maar ik weet niet of ik het moet opzoeken. De ander zou degene zijn met wie ik al heb gespeeld. Daar kwam afspreken ook weer ter sprake, maar geen concreet iets nog. Dus ik zou er rechtstreeks naar kunnen vragen met voorstel. Aangezien die afspraak er sowieso keer komt. De andere optie is gewoon niets doen, maar ik ben onrustig. Terwijl ik dacht ik net mijn rust had gevonden, wat nogal prettig was. 

misschien een gek voorstel, maar probeer de onrust eens uit te zitten

Jij bent sowieso gevoelig voor die onrust, maar binnen de bdsm kennen we ook het concept stuiteren. Dan is je behoefte aan bdsm zo groot dat je het gevoel hebt tegen de muren op te vliegen.
Als je elke keer dat je stuitert impulsief handelt, om dat maar te bevredigen zal dat niet altijd goed zijn. En soms is het ook simpelweg niet mogelijk om er wat mee te doen. Dus dan moet je een andere manier zoeken om er mee om te gaan. Sommigen doen dat door te sporten of iets anders te doen waardoor ze hun energie kwijt kunnen of gewoon afleiding zoeken tot het zakt.