Wie heeft ook vrijwel (geen contact met) familie?
Hi!
Al eerder kort aangegeve in eerdere posts / reacties: Ik kom uit een hele kleine familie. De nog in leven zijnde ouder heeft flinke psychische problemen (mede door ouderdom). Contact verloopt heel moeizaam. De enige sibling met wie ik nog contact heb, woont in het buitenland en heeft aangegeven afstand te willen bewaren (letterlijk en figuurlijk dus 
) van ouder en dus ook mij.
Ik merk dat ik steeds meer moeite krijg hier goed mee om te gaan en dit een plekje te geven. Ik wil er voor beiden zijn, maar beiden hebben meermaals aan gegeven dat ik moet kiezen (grote conflicten tussen ouder en siblings). Steun voor mij (nu mijn relatie gestrand is) is er vanuit hen niet. Ik heb daar -gezien hun eigen issues- begrip voor. Maar ik begin mij steeds vaker af te vragen voor wie ik de moeite nog doe en wat ik er zelf nog uithaal.
Ik mis het hebben van een liefdevolle familie. Ik heb een warme en stabiele vriendengroep, maar die kunnen dit gemis niet goedmaken. Herkent iemand dit? Hoe zijn jullie hiermee omgegaan?
Ik wil met geen van twee breken, het blijft toch familie. Maar ik zoek handvatten om hier op een voor mij fijnere manier mee om te gaan.
Dank alvast voor de reacties.
in mijn omgeving hoor ik het ook steeds vaker, dat vrienden, kennissen geen goed contact meer hebben met (1van) hun ouders.
Wat jij inderdaad ook zegt Bloem75, vrienden kies je, familie krijg je.
Ik heb wel vrij goed contact met mijn ouders. Maar ik ben enig kind en heb met neven en nichten en ooms en tantes eigenlijk nauwelijks contact. Het zijn geen slechte mensen, maar we hebben gewoon zo'n totaal ander leven en ik woon niet in de buurt van de rest van de familie.
Mijn vrienden zijn hartstikke lief en leuk allemaal. Maar wonen ook verspreid over Nederland en (ver) daarbuiten. En ze hebben bijna allemaal een gezin wat natuurlijk veel tijd en aandacht vraagt.
Best lastig soms!
Mensen houden van je precies op de manier die ze kunnen. Het heeft m.i. veel te maken met reciprociteit.
M.i. ligt er een diep onbegrip van wat er in de ander omgaat aan ten grondslag en dat zal zijn redenen wel hebben.
Je ziet vaak dat tot het bittere einde van hun leven mensen nergens meer over praten dan ditjes en datjes (om geen pijnlijk punt te raken voor een van de twee of beide) en zich daarbij vervelen. Best een tragiek.
Ik heb op dit moment bewust met sommige familieleden geen contact. Dat kwam omdat zij ruzie met elkaar hebben, en dan mij probeerden te gebruiken als boodschappenmeisje. De een wilde geen contact met de ander (behalve om te laten weten wat een rotmens de ander is), de ander wilde het juist bijleggen.
Het is lastig, vooral omdat ik weet dat de eerste heel slecht praat over mensen waarmee ze geen contact meer heeft. Ik heb dit los kunnen laten omdat ik weet dat beide kanten van deze familie helemaal geen contact met elkaar hebben. Mocht ik toch ooit met de ander die het wilde bijleggen contact hebben, dan vrees ik niet dat ik slechte verhalen over mezelf ga horen.
Na misbruik in de familie heb ik alleen nog met mijn zus en moeder contact. Daarbij woon ik ook al weer sinds 33 jaar in het buitenland, dus hoef die mensen niet meer tegen te komen. Hoop wel dat mijn kinderen met elkaar in contact blijven , ook als ik er ooit niet meer ben.
Luna-Mae schreef op 10-09-2025 om 21:45:
Ik heb op dit moment bewust met sommige familieleden geen contact. Dat kwam omdat zij ruzie met elkaar hebben, en dan mij probeerden te gebruiken als boodschappenmeisje. De een wilde geen contact met de ander (behalve om te laten weten wat een rotmens de ander is), de ander wilde het juist bijleggen.
Het is lastig, vooral omdat ik weet dat de eerste heel slecht praat over mensen waarmee ze geen contact meer heeft. Ik heb dit los kunnen laten omdat ik weet dat beide kanten van deze familie helemaal geen contact met elkaar hebben. Mocht ik toch ooit met de ander die het wilde bijleggen contact hebben, dan vrees ik niet dat ik slechte verhalen over mezelf ga horen.
Zo wat is dit herkenbaar zeg... in mijn moeders familie is er ook zoveel ruzie.. grootste gedeelte zie ik ook nauwelijks meer. Hooguit nog op een uitvaart. Familie is best groot maar een aantal van mijn tantes hebben geen contact meer met hun kinderen, iedereen is uit elkaar gegroeid, of met ruzie uit elkaar gegaan. Het geloof speelt daar ook een rol in.
Mijn vaders familie is klein maar fijn, geen ruzie, zo fijn. Vorig jaar hadden we een etentje (voor het eerst in jaren!) En dat was ook heel gezellig. Zus en ik zeiden later tegen elkaar, wat een groot verschil met de andere kant van de familie zeg...
Zowel mijn partner als ik hebben niet met iedereen in onze eigen families contact. Aan mijn kant zijn er een aantal erg op geld belust en naar plaatsen in Portugal en zelfs Dubai verhuisd om van daaruit te werken als coach. Ik doe dat niet en ben voor hen geen interessant persoon. Bij mijn partner speelt juist dat familieleden anderen tegen elkaar opzetten. Zodoende heeft zij ook met velen geen contact meer.