Verslaving
Hoi, Ik hoop dat jullie tips voor me hebben. Hoe ga je om met een naaste die een verslaving heeft? Er is contact en dat contact is opzich goed. Ik heb het idee dat er geen leugens tegen mij verteld worden al weet je dat natuurlijk nooit. Er zijn terugvallen wat er vast bij hoort( aanname) er worden wel stappen vooruit genomen al hebben die niet enorm veel resultaat. Er is sinds kort ambulante hulp. Er is sprake van slachtoffergedrag en wordt er nog niet echt gekeken naar eigen verantwoordelijkheden nu. Persoon leeft in het verleden en vind daarin redenen om huidig gedrag goed te praten. Ergens snap ik dat volkomen, het helpt alleen niet om vooruit te komen . Ik realiseer me dat verslaving een ziekte is die niet direct genezen is. Ik besef me ook dat ik hier geen controle over heb en er op moet vertrouwen dat naaste doet wat er gezegd/beloofd wordt. Persoonlijk vind ik de onzekerheid lastig, wat brengt morgen? Gaat ze naar de afspraak met hulpverlener? Gaan we vooruit/achteruit? Gaat het met de gezondheid nog goed ? Speelt de depressie / suïcidale gedachten weer op, moeten we alert zijn? Wordt er goed gegeten en geslapen? Persoonlijk hygiëne? Is persoon uberhaubt wakker/online/telefonisch bereikbaar en aanspreekbaar enz.. het is veel en ik sta aan de zijlijn en dat voelt machteloos. Er is geen reden voor mij om het contact te verbreken al lees ik op internet dat advies wel eens. Ik wil niets faciliteren, ik wil er wel gewoon zijn als ze het ontzettend moeilijk heeft. Maar hoe dat je dat nou eigenlijk zonder dat je daar zelf heel veel last van hebt? Ik vind het lastig, want wanneer doe je het goed voor de ander maar ook voor jezelf?
Ik vind dit hier posten ook doodeng dus misschien dat ik niet direct reageer 
rebmaaviv schreef op 09-12-2022 om 05:53:
Ik heb het idee dat er geen leugens tegen mij verteld.....je bent naief. Het slachtoffergedrag alleen al is manipulatie.
Zoals jezelf zegt: zij is ziek en meer dan er zijn kan je niet doen. Verslaving is een complexe hersenziekte. Het is veel meer dan alleen gedrag. Wanneer je zoveel angsten hebt dan zou ik het begrenzen tot wat jij aan kan. Is dat 1x per week goed, is dat 1x per maand: ook goed.
Dankjewel je hebt vast gelijk alleen ik boel me niet naïef zeg maar heb het idee dat ik echt een scherpe kijk op heb. Maar van de andere kant ben ik natuurlijk veel.te dicht betrokken emotioneel gezien en zal ik echt wel naïef zijn. Het is ook echt lastig dat loslaten en dan ook in je hoofd die verantwoordelijkheid loslaten. Want ik voel me wel verantwoordelijk, als er weer iets gebeurd vergeef ik het mijzelf nooit. Aan de andere kant besef ik ook dat ik het niet kan voorkomen. Het is echt een mindf#ck
Joszy schreef op 09-12-2022 om 07:16:
Een verslaafde naaste hebben is superzwaar! Er zijn dan ook verschillende organisaties die mensen daarmee begeleiden en ondersteunen. Jellinek bijvoorbeeld biedt dat soort zorg maar er zijn nog meer organisaties die dat doen. Tegenover hen hoef je je ook niet te schamen, voor hun is het dagelijkse kost. Ik zou je echt adviseren contact te zoeken met zo'n organisatie, zij kunnen je verder helpen
Dank je wel, dat ga ik ga ik denk ik doe . Ergens voel.ik een drempel want dan denk ik hallo.. ehum...het gaat niet over mij..hup doorgaan..maar ik zou hier niet schrijven vandaag als ik er geen last van heb en dan gaat het dus wel over mij.
Brdankt voor deze tip
Elaine68 schreef op 09-12-2022 om 07:23:
De verslaafde kan naar AA of NA of een andere groep gaan, maar als naaste heb je op verschillende plaatsen Al-Anon om naartoe te gaan. Misschien kun je googelen of je dat in de buurt hebt?
Jij ook bedankt voor deze tip. Ik ga zo als ik op iedereen gereageerd heb even googlen wat er hier in de buurt voor mij als familie is
Ademes schreef op 09-12-2022 om 11:02:
Je zou eens kunnen kijken bij Stichting Naast, die helpen naasten van verslaafden. Bij veel andere instellingen helpen ze alleen naasten als de verslaafde daar ook in behandeling is. En er is nu ook een podcast van Rene van Collem, die biedt misschien ook wat informatie. Sterkte! Enne, er wordt wel gesproken van loslaten, maar dat hoeft niet te betekenen dat je iemand helemaal laat vallen. Maar wel dat je grenzen stelt voor jezelf en je niet laat manipuleren.
Deze reactie raakt me tot tranen. Want loslaten voelt wel als in de steek laten. Al hoeft dt inderdaad niet zo te zijn en dat is juist het stuk waarmee ik worstel. Ik ga de podcast zeker luisteren
Sprinkles schreef op 09-12-2022 om 16:57:
[..]
Dit vind ik typisch zo'n reactie van het vivaforum. Daarom post ik dit ook hier en niet daar. Want we moeten alles weten anders kunnen we niet helpen. Maar een verslaving is best in zijn algemeenheid te bespreken hoor
Jammer dat je het zo opvat maar ik bedoelde het goed. Ik heb in mijn leven een aantal personen in directe nabijheid die aan alcohol verslaafd zijn en 1 persoon die aan drugs verslaafd is. Mijn ervaring is dat iemand met een verslaving aan alcohol anders is dan iemand met een verslaving aan drugs. Vooral bij alcohol zie ik dat er vooral veel ontkenning is aan verslaving omdat alcohol sociaal geaccepteerd is en legaal. Je kunt gewoon in een cafe drinken zonder dat iemand er erg in heeft dat je verslaafd bent. Drugs nemen kun je niet in het openbaar doen, vandaar dat ik zeg dat het een andere aanpak nodig heeft. Ik wilde je oprecht alleen maar helpen door door te vragen.
watertoren schreef op 09-12-2022 om 17:17:
[..]
Jammer dat je het zo opvat maar ik bedoelde het goed. Ik heb in mijn leven een aantal personen in directe nabijheid die aan alcohol verslaafd zijn en 1 persoon die aan drugs verslaafd is. Mijn ervaring is dat iemand met een verslaving aan alcohol anders is dan iemand met een verslaving aan drugs. Vooral bij alcohol zie ik dat er vooral veel ontkenning is aan verslaving omdat alcohol sociaal geaccepteerd is en legaal. Je kunt gewoon in een cafe drinken zonder dat iemand er erg in heeft dat je verslaafd bent. Drugs nemen kun je niet in het openbaar doen, vandaar dat ik zeg dat het een andere aanpak nodig heeft. Ik wilde je oprecht alleen maar helpen door door te vragen.
Het principe van verslaving is bij elke verslaafde hetzelfde, of het nu een middel- of gedragsverslaving is. Je kan drugs prima gebruiken in het openbaar trouwens, wordt in grote getalen gedaan, net als mensen die altijd stiekem thuis drinken en buiten niet of zich isoleren om te drinken.
Wat je doet is sowieso goed, want jij zorg ervoor dat zij minder eenzaam is. Er zijn geen garanties wat betreft haar redden. Je maakt haar leven wat lichter, veel meer kun je niet doen.