Twijfelen aan relatie
Inmiddels ben ik zo'n tien jaar samen met mijn vriend. En ik twijfel eigenlijk al heel lang aan mijn relatie. Ik vraag me, heel cliché, af: is dit het nou? Ik twijfel niet constant, maar het gaat een beetje in golfbewegingen. In moeilijke periodes is hij mijn steun en toeverlaat en ben ik ervan overtuigd dat ik bij hem wil zijn en blijven. Als we in rustiger vaarwater zitten, dan vind ik het saai en mis ik het gevoel van verbinding. We hebben weinig seks, en dat vind ik een groot gemis. Maar ik voel me gewoon niet zo tot hem aangetrokken. We knuffelen en zoenen wel.
Mijn vriend is echt een goede man. Hart van goud, betrouwbaar, steunt me in alles wat ik doe, houdt van me. Er zijn bepaalde dingen die ik mis: hij praat weinig, we lachen niet zoveel met elkaar en hij heeft veel minder behoefte aan tijd voor zichzelf dan ik. Ook erger ik me onredelijk vaak aan hem. Maar iedereen heeft 'minpuntjes', ik ook zeker. Ik vraag me af of dit genoeg is om bij iemand te blijven? Hoe vinden jullie dit klinken? Hoe maak je een keuze wanneer je twijfelt?
Voor wat het waard is: we zijn beide halverwege de 30. We hebben geen kinderen en hebben vorig jaar een koophuis samen gekocht.
@Outdoorsy Als je dit niet nog 50 jaar wil en je ziet geen mogelijkheid dat het nog gaat veranderen, dan is dat reden genoeg. Hoe moeilijk ook.
Ben je te kritisch? Ik denk het niet. Een relatie moet je uiteindelijk gelukkig maken en niet aanhouden omdat het er nu eenmaal zo is. En uiteraard zullen er altijd mindere periodes zijn, maar onderaan de streep moet het wel positief uitslaan.
Ik ben zelf niet voor niks al jaren vrijgezel. Als ik met partner niet gelukkiger ben dan alleen, dan ben ik liever alleen. En de persoon die mij nog gelukkiger maakt en echt een aanvulling op mijn leven is, en geen invulling, die heb ik nog niet gevonden.
Ik besef me natuurlijk dat ik makkelijk praten heb, want een relatie beeindigen is niet makkelijk. Maar als ik jullie lees dan lees ik alleen maar wat ik absoluut niet wil. Dan lees ik niks waardoor ik denk "doe mij ook maar zo'n relatie". Dan ben ik echt liever alleen, ook al mis ik soms best wel een leuke partner.
@lollypopje idd.
Er is niet zoiets als te kritisch, ik denk dat de meeste mensen de lat juist te laag leggen. Dat je bij een eerste relatie nog niet precies weet wat je wilt oké. En je weet vaak genoeg van te voren niet hoe zaken uitpakken. En als je in een relatie zit, zul je de lat toch vaak naar beneden bijstellen uit liefde of voor de lieve vrede.🤷♀️
Maar af en toe evalueren is wel verstandig en effe checken of die lat niet te laag ligt. Niet dat het gelijk over moet zijn, maar wel handig zodat je op tijd kunt ingrijpen.
Ik kreeg na het verbreken nog wel de opmerking van een derde dat geen enkele relatie perfect is (aka ik moest niet zo kritsch zijn). Maar het ging mij er niet om dat een andere relatie beter zal zijn, maar meer om, deze specifieke relatie wil ik niet meer.
Wat wil ik in een relatie?
In willekeurige volgorde: respect, lol, seks, avontuur (als in ook samen nieuwe dingen doen), geborgenheid en vriendschap.
Twijfel zat bij ons trouwens voornamelijk in de laatste 1,5 jaar. Daarvoor beiden hoogst zelden getwijfeld. We hadden allebei zoiets van, ja dit is goed. Twijfel is nuttig, maar je moet er wel iets mee.
Helaas kan je de vraag alleen zelf beantwoorden. Of dit voor jou op lange termijn voldoende is kunnen wij niet beoordelen.
Of je onvrede voortkomt uit je relatie of uit jezelf ook niet. Wat ik wel weet is dat je toch zelf invulling moet geven aan je leven.
Passie en verliefdheid zijn over het algemeen slechte raadgevers. Ik denk dat de graadmeter is of je het leuk hebt samen. En daar twijfel jij over.
Ik herken je verhaal deels. Ik heb ook ruim 10 jaar een relatie, wij hebben wel kinderen en sinds dit jaar ook een koophuis samen. Ik heb wel eens het gevoel dat we niet op 1 lijn zitten, of dat ik me minder tot hem aangetrokken voel. Maar ik probeer ook te relativeren, want we hebben ook heel veel leuke momenten samen. Ik heb een tijd lang veel frustratie gevoeld, omdat ik veel miscommunicatie tussen ons ervaarde. Ik heb dit toen met een coach en met een goede vriendin besproken. Vaak zit het m ook in de verwachting die je hebt van je relatie. Wat heb je van hem nodig? Al je behoeften bij hem neerleggen is vaak niet realistisch. Misschien zijn er dingen die je zelf nodig hebt maar die hij niet biedt, die je dan ergens anders kunt vinden. In mijn geval, gesprekken over bepaalde onderwerpen die mij interesseerde, maar hem helemaal niet. Die diepgang zoek ik nu bij een goede vriendin, maar dit kan ook bijv bij een vereniging of een activiteit die je met iemand anders onderneemt. Als jij bijv naar theater wilt maar hij niet, kun je dit ook met een vriendin organiseren (even los van corona). Maar, de basis moet daarbij natuurlijk wel goed zijn. Fundamentele dingen als seks of geborgenheid, het gevoel dat je maatjes bent en er samen voor gaat, dat is wel nodig denk ik. Als dat bij jou ontbreekt moet je je wel afvragen hoe lang je dit nog wilt volhouden. Als je geen kinderen hebt, is het toch makkelijker om voor jezelf te kiezen denk ik. Maar uiteindelijk is niemand perfect, dus ook je partner niet.
Niemand is perfect, maar als je voir veel of de meeste van je behoeften niet bij je partner terecht kunt is het mager.
Ik herken het wel. Bijna 10jr geleden ben ik uit elkaar gegaan met mijn toemalige man. Hij was echt een goedzak. Alles wat goed, hadden nooit ruzie kenden elkaar door en door want we waren als tieners al bij elkaar dus samen opgegroeid zowat. Ik ben verliefd geworden op een andere man (onze relatie voelde ook meer als broer/zus en hadden amper nog intimiteit). We zijn gescheiden en ik ben met die man verder gegaan. Pas later zag ik wat ik had weggegooid. Het gras is echt niet groener. Ik ben nu weer gelukkig sinds kort, maar soms denk ik nog weleens aan mijn exman. We waren nl echt een mooi team. Wat ik hiermee wil zeggen is om echt goed na te denken!
Lovely, er us denk ik wel een verschil tussen stoppen omdat het niet werkt, dan stoppen omdat iemand leuker lijkt dan wat je nu hebt. Ik kan mij voorstellen dat je in het laatste geval meer gaat vergelijken.
Ik zie het ook niet als weg gooien in mijn geval. Want het is niet gedachteloos gegaan en met respect voor elkaar. We hebben mooie jaren gehad samen, maar alles is eindig.
Als TO het nu uitmaakt, gewoon omdat de relatie niet meer past, voorkomt ze jouw situatie. Die maakt gewoon meer schade.